"Bijna iedereen bij ons werkt nu deels weer thuis. We beseffen dat we meer moeten investeren in technologie en andere middelen om op afstand te werken. Maar het aansturen van de medewerkers op afstand vraagt op dit moment veel van me. Wat is normaal, wat is nodig en waar liggen grenzen in verantwoordelijkheden?"
We bevinden ons nu officieel in de tweede coronagolf. Het aantal gemeten besmettingen met het virus loopt rap op. Maar in tegenstelling tot de eerste golf, is er een toenemende discussie over de toepassingen en het belang van de maatregelen.
"Er is verdeeldheid in ons team en na wat onderzoek blijkt dat een aantal medewerkers ontevreden is. Zij beïnvloeden op een negatieve manier anderen en alles wat ik aangeef wordt met weerstand ontvangen. Vaak slaat het nergens op. En deze werkhouding lijkt steeds meer gewoon te worden. Ik heb er genoeg van en wil dit veranderen, maar hoe?"
"Het werk verandert en als bedrijf moeten we Leren en Ontwikkeling faciliteren, zowel on- als offline. Daar kan ik deels in mee gaan, echter er is veel investering nodig in tijd en geld, terwijl het dagelijkse werk door moet gaan, wat al de nodige moeite kost. Hoe moet ik dit aanpakken?"
"Hoewel ik over bijna alles een mening of visie heb en soms bepaalde dingen inhoudelijk beter weet, lijk ik niet vooruit te komen in mijn functie. Ik blijf op de achtergrond hangen en ik kom ondoorgrondelijk over is mij verteld. Men passeert mij vaak en ik laat anderen misschien ook altijd voorgaan. Dit gebeurt mij al jaren. Wat kan ik hieraan doen en hoe voorkom ik dezelfde fouten keer op keer?"
Als het even tegenzit, hoeft u het voor uzelf niet moeilijker te maken dan nodig. Door te relativeren kunt u met een andere blik naar uw zorgen en problemen kijken. Maar juist als u middenin de ellende zit, is relativeren niet zo simpel. Mogelijk voelt u zich ergens bezwaard over of kampt u met schuldgevoelens. Het kan ook zijn dat u bent beland in een eindeloze strijd om het gelijk of dat u zich over-verantwoordelijk voelt voor alles wat er gebeurt. U kunt zich daardoor best ellendig voelen. En ga dan nog maar eens relativeren! In dit artikel vindt u 10 simpele tips die u helpen relativeren.
"Aan de vragen en opmerkingen die ik krijg merk ik onzekerheid, maar ook spanning op over de positie van het bedrijf. De angst op baanverlies leeft en dat is misschien logisch als we de cijfers volgen over de economische krimp. Ik ga niet in op opmerkingen, maar ben zelf ook onzeker. We zitten in een sector waarin vacatures afnemen. Wat kan ik doen om in ieder geval de spanning laag te houden bij iedereen?"
"Het is me totaal onduidelijk wat nu nodig is in het bedrijf. Ik denk na over de toekomst en wat de medewerkers aan investeringen nodig hebben. We moesten mensen laten vertrekken, het werk is herverdeeld, werkplekken geoptimaliseerd en veel deeltaken zijn gedigitaliseerd. We zijn er nog niet, maar ik zit op een kantelpunt en medewerkers lijken ontevreden. Ik moet beslissen of ik nu meer in de harde of zachte vaardigheden investeer. Wat te doen?"
"Het valt steeds meer op dat oude waarden verdwijnen binnen het bedrijf. We stonden bekend als dynamisch, scherp, anticiperend en een prettige partner om mee samen te werken. Dat is veranderd sinds we de koers van het bedrijf om economische redenen iets hebben aangepast, vooral de processen en werkwijzen. We hebben de oude waarden nodig om samen enkele tegenslagen aan te pakken. Hoe krijg ik die terug?"
Henk en Fred zijn voetballers. In een wedstrijd schiet Henk zes keer op het doel. Hij maakt drie doelpunten. Fred heeft betere kansen en kan twaalf keer op het doel schieten. Daarvan schiet hij er liefst vijf raak. Maar wie van beide is nu een betere voetballer? Als je alleen kijkt naar het scorebord wint Fred die wedstrijd met 5-3. De uitslag van elke voetbalwedstrijd is een absolute waarde. Het team dat de meeste doelpunten maakt, gaat er met de winst vandoor. Zo zijn de regels!
"Collega’s zeggen dat ik geen manager ben en dat als ik zo door ga mijn functie overbodig maak. Ik geef leiding aan een aantal mensen en dat gaat goed, maar ik beleef er geen plezier aan. Ook vind ik managen sowieso overbodig en medewerkers zijn heus wel in staat om zelf hun werk te controleren en te plannen. Ik delegeer veel en zou veel liever nadenken over diensten om het werk effectiever te laten verlopen. Wat adviseer je mij?"
Sinds 9 maart geven we elkaar in Nederland geen hand meer om de verspreiding van het coronavirus te voorkomen en daar lijkt voorlopig geen eind aan te komen. Het lijkt het onderdeel te zijn van een ‘nieuwe normaal’ waarin we anderhalve meter afstand moeten behouden en elkaar op een andere manier moeten begroeten. Een omgangsvorm waarmee we enorm vertrouwd waren, is daarmee weggevallen. Het lijkt zo simpel om elkaar simpelweg geen hand aan te reiken. Toch voelt het onnatuurlijk, ongemakkelijk en zelfs onbeleefd. De handdruk is tamelijk verankerd in ons systeem.
"Er passeren bij ons veel bedrijfs- en veranderingsmodellen en helaas gaat dat gepaard met veel onrust. We moeten overeind blijven als klein bedrijf. Maar ik heb veel twijfel over de modellen en de vraag is of het nu wel de tijd is om grote stappen te zetten of keuzes te maken. Het bewaren van rust lijkt mij het belangrijkste, omdat ik vermoed dat veranderingen medewerkers nog meer van slag brengen. Dat lijkt niet voldoende, want de vragen over hoe verder blijven komen en goede antwoorden heb ik nog niet. "
De maatregelen die we moeten nemen vanwege het coronavirus, dragen weinig bij aan het tot stand brengen van een positieve relatie met de mensen met wie we in contact treden. We weten dat we anderhalve meter afstand moeten houden en dat we andere mensen zeker niet moeten aanraken.
Wat heb je als leider van vandaag en morgen nodig om jouw doelen te behalen? Het antwoord op deze en andere vragen, vind je in het boek ‘Leiderschap in Beeld’ door hoogleraar Jan de Vuijst. TIAS deelt de eerste 4 hoofdstukken in een gratis e-book.
