Iedereen heeft een ego. Dat ego zorgt er voor dat het verleidelijk is om dingen die fout gaan buiten jezelf te zoeken, te externaliseren. Dat is niet altijd handig en zelden goed voor de verhoudingen en werksfeer. John Vrakking legt uit hoe het ook kan.
"In een vergadering met het MT kreeg ik als feedback dat mijn plan niet doorgevoerd kan worden in zijn huidige vorm. De alternatieven zijn naar mijn idee mager. Ik heb lang en goed over het plan nagedacht en in tussenfasen ook besproken. En nu is het toch niet goed genoeg. Dat trek ik me persoonlijk aan. En ik heb geen zin om veel te veranderen, want het wordt dan een andere verandering dan ik beoog. Ik merk dat ik twijfel of ik wel (genoeg) invloed heb als voorzitter van het team. Wat te doen?"
Als er onduidelijkheid is over hoe de meningen zijn verdeeld in een MT, wordt er gestemd. De stem van de meerderheid is dan bepalend. Eerlijker kan niet zou u denken. Of toch niet? Geeft stemmen wel werkelijk een goed beeld van hoe de aanwezigen erover denken? Wegen alle belangen wel even zwaar?
"Hard werken is wat ik goed kan. Ik ben ambitieus en een doorzetter die voor resultaat gaat. Ik heb de neiging om soms teveel hooi op mijn vork te nemen. Het komt dan ook voor dat ik achteraf merk dat ik te hard gewerkt heb en vrij moet nemen. Dat moet veranderen. Want ik ben ook niet altijd prettig voor mijn medewerkers en mis werkplezier. Wat kan ik doen?"
Mensen met ‘heilig vuur’ hebben de grootste kans om een burn-out te krijgen. Wanneer je onderuit gaat op je passie, hou je immers niets over. Uit de markt hoor ik anderen juist aansporen om te sturen op bevlogenheid van medewerkers. Er is immers niets zo motiverend als wat je doet, tevens je passie is.
Veel managers vinden het lastig om kritiek te geven. De manier waarop managers kritiek geven loopt ook nogal uiteen. Hoe kunt u ervoor zorgen dat uw kritiek gehoord wordt en dat uw adviezen worden opgevolgd?
"Zelf heb ik me van onderop opgewerkt tot leidinggevende en ben daar goed in, maar ik weet dat het beter kan. Zeker als ik zie dat de eisen veranderen. Er worden bij ons bijvoorbeeld steeds meer academici aangenomen. Ik werk hard en motiveren en instrueren passen bij me. Ik ervaar wel tijdgebrek. Er is weleens genoemd dat ik meer aan persoonlijke ontwikkeling moet doen, maar daar heb ik niet zoveel mee. Hoe zet ik mezelf ertoe om dat toch te doen?
Werkt dat nou, een topman een hoge beloning geven. In de afgelopen week is er veel discussie geweest rondom de verhoging van de beloning van ING topman Ralph Hamers. Veel mensen reageerden verontwaardigd dat de bankdirecteur er ruim 50 procent bij krijgt, waardoor zijn beloning oploopt tot meer dan 3 miljoen euro. Is die verontwaardiging terecht of werkt het goed belonen van managers in het voordeel van een bedrijf?
"Mijn team vindt mij te dominant. Dat zei een collega tegen me en hij adviseerde zelfsturing. Ik ben iemand die snel knopen doorhakt en vertelt hoe het moet. En dat is nodig om fouten te voorkomen. Ambitie past bij me en ik wil graag de overhand hebben, winnen, want het gaat om het resultaat. Ik zie de zin van zelfsturing niet in, want dat kan nu niet gezien de drukte. Hoe kom ik toch minder dominant over?"
"Met de wetenschap van nu…" Zo worden veel excuses ingeluid. Voor verkeerde inschattingen, onjuiste besluiten, foute beslissingen. Natuurlijk: wie alles van tevoren weet, kan met een kwartje de wereld rond. Maar wie zou dat durven? Erop vertrouwen dat je alles weet? Dat de nieuwe realiteit bestendig is en dat de werkelijkheid zich niet onverwacht tegen je keert… Wat zou het zijn, dat je eventueel tegenhoudt? Want hoe werkt dat eigenlijk, beslissingen nemen?
"In mijn functies heb ik niet veel uitdagingen in het leidinggeven gekend. Alles ging me wel vrij gemakkelijk af. Maar nu heb ik met een verandering van functie te maken die inhoudelijk een brug te ver is. Ik weet nu niet hoe ik het moet aanpakken en vraag me af of ik het wel moet doen. Het is nu of een stap voorwaarts maken of achteruit."
"Mijn functie verandert en ik weet niet goed waar ik aan toe ben. Ik merk dat er nieuwe mensen worden aangenomen, met technische kennis en net afgestudeerd. Dat baart mij zorgen, want aan mijn eigen ontwikkeling heb ik weinig gedaan. De medewerkers hebben zelf wel trainingen gevolgd. Ik vrees dat ik moet gaan investeren, voor het te laat is. Waar moet ik op letten?"
Complimenten hebben meer impact dan vaak wordt verondersteld. Elk compliment is welkom, maar er zijn ook complimenten die écht het verschil maken en die mensen nooit meer vergeten. Frank van Marwijk legt uit waardoor cmplimenten onvergetelijk worden.
"Bij mijn beoordeling kreeg ik te horen dat ik beter moet presteren en mijn medewerkers ook. Ik werd gewezen op mijn verantwoordelijkheid om hen beter te laten functioneren. Ik ben zelf ook niet tevreden over het functioneren van mijn medewerkers. Ik doe wat ik kan, maar de motivatie om zich te verbeteren ontbreekt. Ze lijken tevreden met wat ze doen. Hoe ga ik hiermee om en zorg ik dat ik het beter doe?"
