Reactie: Geheel eens.
Met als toevoeging, dat er hele mooie trainingen zijn om Workshops te leren geven, en mooie sticky board kits.
Zet er wel een Workshop enabled leider bij. Dat is wel cruciaal. Huur hem anders in.
Als laatste, is het ook een heel mooi medium om wensen/eisen in kaart te brengen, bijvoorbeeld bij design workshops. Waar moet iets aan voldoen? Daarvoor zijn dedicated Workshop formats bedacht. Gebruik deze, in plaats van je eigen freubels.
Reactie: @ B Reuling
Er is nog zoooo veeeel te doen!
Laat duidelijk zijn dat ik mijzelf nog nooit als onmisbaar heb gezien.
Ik denk niet dat ik in mijn carrière als coach in staat zal zijn de door mij geschetste tegenstellingen uit de weg te ruimen.
Ik heb volgens mij mijn punt wel gemaakt. Ik hoop dat ik door mijn bijdrage in elk geval enkele mensen aan het denken heb gekregen.
Hen roep ik op over hun schaduw te stappen en eens te kijken waartoe nieuw gedrag kan leiden.
Reactie: mijn naam is marco goertz en ben als procesbegeleider en organisatiecoach actief betrokken bij het optimaliseren van intermenselijke processen en heb regelmatig te maken met leidinggevenden die karakter en gedragskenmerken vertonen zoals hierboven beschreven. Toch vind ik dat je enigszins voorzichtig moet zijn met de term tirannie, omdat de definitie van deze omschrijving sterk afhankelijk is van de gradatie waarin de kenmerken zich openbaren. Daarnaast is de persoonlijke beleving van de ontvanger ook bepalend of je de term tiran wel of niet toepast. In het bedrijfsleven zou ik een tiran willen omschrijven als een alleenheerser die over de ruggen van andere probeert aan de macht te blijven en geen of nauwelijks belangstelling of ruimte heeft voor de wereld van zijn medemens. Dergelijke persoonlijkheden hebben een heel andere benadering nodig die je beter aan een professional kan overlaten. De persoonlijkheden waar we het in dit stuk over hebben zijn mijn inziens mensen die moeite hebben met het reguleren van hun emoties en zich niet bewust zijn van hun gedrag of niet de juiste ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. De voorbeelden die worden aangeven in dit artikel om met bepaalde gedragskenmerken om te gaan zijn verder prima, maar vergeet daarbij niet dat het technieken zijn en dat je daarbij de werkelijke kern van het probleem niet oplost. Zelf kun je mensen niet veranderen, maar als het je lukt om mensen bewuster te maken van hun functioneren, kunnen ze zichzelf aanpassen. Zorg er wel voor dat als je een dergelijk initiatief neemt dat je zelf goed in je vel zit en je heel duidelijk moet laten zien dat met goede bedoelingen komt en niet met de wijzende vinger. Probeer er ook voor te zorgen dat je de taal spreekt die mensen begrijpen en dat je in de communicatie probeert op zijn of haar niveau te komen. Voor mij zelf zijn het altijd de mooiste trajecten, omdat je de mogelijkheid krijgt om iemand iets terug te geven wat hij of zij ooit ergens is kwijtgeraakt.
Reactie: Misschien moeten we de boodschappers van slecht nieuws dan toch maar elimineren.
''Don't shoot the messenger'' is alleen van toepassing als de boodschapper het nieuws niet zelf maakt.
Een verbod op BNR en rtlZ lijkt me een prima optie.
Reactie: 11. Probeer wanneer mogelijk van die verplichte vergaderdrift af te komen, vraag medewerkers agenda punten in te brengen. Geen punten = geen vergadering.
12. Pleeg meer onderling 1:1 overleg, laat de emailbox voor wat hij is, deze wordt teveel voor cover-my-ass gebruikt .
13. Maak zoveel mogelijk hamerstukken, wat niet tijdens de vergadering wordt besloten móet in de volgende worden besloten.
14. Vermijdt algemene regelgeving, regelgeving wijst op laf management.
Reactie: Jammer genoeg mag er niet op alcohol of drugs worden getest.
Wellicht is dit de reden dat de oudere werknemer gediscrimineerd wordt. Naarmate je meer aan het leven bent blootgesteld is de kans op drugs of alcoholisme groter.
Helaas zie ik veel mensen (jong en oud) om me heen welke zich elke avond marineren, Met permanente geestelijke traagheid door weggebrandde hersencellen tot gevolg.
Roken is taboe, maar zolang Balkenende nog met een biertje op tv komt... Autorijden mag hij dan niet meer, maar wel een land besturen?
Reactie: @MS & Paulus:
[Holbewoner] door [De HEDENDAAGSE mens die niet gedwongen word om te werken voor een ander voor GELD om zijn, haar primaire levensbehoeften te kunnen KOPEN].
De holbewoners ging alleen op jacht als zij,hij voelde dat ie voedsel nodig had om te overleven.
De hedendaagse mens loopt in een ''40-urige werkweek tot aan je dood'' tredmolen om geld te verdienen.
De koppeling tussen een inwendige impuls en een gerichte actie naar buiten - ter bevrediging van diezelfde impuls - is anno 2009 compleet weg. Zover zijn we als mensen verwijderd van onze ''aangeboren natuur''. Gewoon werken, werken, werken, werken (voor geld) tot je erbij neervalt, ziek van word of je pensioenleeftijd haalt.... omdat iedereen om je heen zo gehersenspoeld is dat ''het hoort dat je 40 uur werkt omdat we het allemaal doen''.
Dan is een verschijnsel zoals RSI er (van binnen uit) om je te herinneren dat je hier op aarde niet geincarneerd bent om jouw beste tijd en energie voor GELD te verkopen aan een ander, maar dit gehersenspoelde denkbeeld los te laten en te gaan LEVEN aan je eigen levensinvulling, lotsbestemming.
Je lichaam zal je hieraan, op verschillende wijzes aan BLIJVEN herinneren, net zolang tot je het snapt, je te ziek bent om nog te kunnen WERKEN of sterft aan je ''werk'' op de werkvloer.
Kijk eens om je heen: Hoeveel mensen zijn er niet ziek geworden door hun werk(zaamheden), werk(omgeving), werk(collegas), werk(druk) en of werk(over)belasting ;-)
Reactie: Maar wat doe je met een leidinggevende of directie/directeur die de passie van zijn medewerkers lastig blijkt te vinden? Dit tot nu toe ze mazzel hebben ''de wind'' mee te hebben?
Natuurlijk begrijp ik dat de wereld complexer is dan ik in mijn korte en door u in naïeve woorden genoemde mail. We moeten ons wat mij betreft niet versterken in het feit dat managers (ben ik zelf jaren geweest) geen keus hebben en dat medewerkers per definitie onder druk moeten worden gezet. Wat ik heb geconstateerd is dat we elkaar op die manier gijzelen en elkaar vast houden/zetten in onze rollen.
Het kan zijn dat beide partijen daar voordeel aan ontlenen. De werknemer kan in zijn comfortzone blijven want hij kan zijn manager gebruiken om af te reageren en of te ageren en of verzet te bieden (alle vormen van gedrag zijn hier mogelijk). Voor de manager is het kennelijk ook een comfortabele positie, immers hij heeft reden om de medewerkers onder druk te zetten. (die lui willen niet, als je ze niet achter de broek aan zit doen ze niets)
Mijn pleidooi is erop gericht dat die traditionele rollen worden doorbroken. Ik hoop dat we met zijn allen de (taak)volwassenheid op willen brengen om elkaar te respecteren voor elkaars waarde.
Enneuhh, gelukkig zijn het niet uitsluitend de moegestreden werknemers die bij mij aan kloppen. Gelukkig weten ook managers de weg te vinden.
Ik blijf in elk geval met passie mijn standpunten verdedigen. Ik ga ervoor bij te dragen aan arbeidsverhoudingen die tot wederzijds respect leiden. Kernwoorden die daarbij passen zijn waarden, aandacht voor elkaar, betrokkenheid, passie, talent, verantwoordelijkheid, motivatie en zeker productiviteit. Omdat het tegenovergestelde voor mij een zeer onaantrekkelijk beeld oproept.
