Reactie: Het is compleet amusant om te zien wat hier zich afspeelt. Boven staat een oprechte vraag, van iemand, die een sollicitatiespel aan het spelen is gegaan en door zijn eigen moraal overbluft is.
Asha's reactie is gewoon vanuit het feit dat nu op tafel ligt. Ze geeft enkel aan wat een betere reactie zou zijn en wat nu te doen.
Een sollicitatieronde/ vacatureronde is een spel met kandidaten en er wordt vanuit beide kanten gebluft.
In de hele zakenwereld wordt dit spel gespeeld en vaak ook nog erg goed, anders waren echte carrierestappen natuurlijk niet mogelijk. Het lijkt net of er nu reuze moeilijk wordt gedaan over iets wat gewoon deel is van dit spel.
Natuurlijk heeft deze sollicitant zich laten verleiden tot een antwoord, en dat is een goede ervaring voor de volgende sollicitatie.
John Montana moet zich realiseren dat iedere werknemer zich wil verrijken, dat is toch de ultieme reden om betaald werk te gaan verrichten.
Bovendien is de reactie een antwoord aan de vraagsteller om met het gegeven verder te werken. Er wordt nergens liegen en bedriegen gepromoot. Let's play on....
Reactie: Van de zeven tips vind ik de zevende het meest opvallen.
Mensen kunnen je niet echt vertellen hoe ze het doen, ze moeten het laten zien.
Je moet wel stellen, dat je in het kritische Nederland allereerst een open en wat nederige houding moet hebben om te kunnen leren van collega's. Als je open staat dan kun je eigenlijk met iedereen aan de slag of ze nu op gelijk niveau staan als jezelf of misschien minder of korter ervaring hebben. Misschien heeft het ook te maken met respect voor andere manieren. Opvallend vind ik vaak jonge mensen en hun andere eigen stijl. Het is niet alleen leerzaam maar ook boeiend om te kijken hoe ze dingen vanuit een ander standpunt aanpakken.
De cellovirtuoos Casals maakte er een sport van om amateurcellisten te observeren en leerde zodoende heel wat trucs om zelf toe te passen. De amateurs waren gedwongen door hun gebrek aan techniek om trucs en cheats te gebruiken. De virtuoos was zelf te goed om die nodig te hebben.
Reactie: Ontzettend storend is het gebruik van deze BB tijdens vergaderingen. Bij ons, defensie, zijn bepaalde functionarissen uitgerust met deze dingen. Blijkbaar zijn bepaalde onderwerpen niet interessant of relevant voor bepaalde lieden daar zij dan voortdurend bezig zijn met de BB. Je ziet ze dan met de handen onder tafel, (on)opvallend naar beneden kijkend, scrollen met de BB. Een bepaalde etiquette voor gebruik BB is hier zeker wel op zijn plaats. Je tijdens een vergadering actueel op de hoogte laten stellen om dit vervolgens in te brengen zou nog kunnen maar voor de rest........
Reactie: Albert,
Je geeft aan dat er de noodzaak is dat ORen professioneel zijn. Welke criteria wil je daarbij vooropstellen. Wat heeft prioriteit en binnen welk tijdslimiet moet dit mogelijk zijn volgens jou. Het feit dat je een dergelijke stelling durft uit te spreken geeft voor mij duidelijk aan dat je er al over nagedacht hebt.
Reactie: Ik mag uit ervaring zeggen dat het managen leuk en minder leuk kan zijn. Het is toch het team dat het moet doen. Nu ik mijn eigen chatportal heb opgericht genaamd www.chatkantoor.nl (chatten voor bedrijven) en ik nu als zelfstandig ondernemer veel vraag mbt de acties voor de afdeling hypotheekchat merk ik dat stress vooral ontstaat als de mensen zich niet genoeg gewaardeerd voelen. Aangezien ik een klein bedrijf heb (en dan is het iets makkelijker managen) voelt het alsof iedereen iedereen positief managed. Dat is mij niet gelukt in grote ondernemingen. Misschien dat de grootschaligheid van organisaties ook verschil in de mate van stress bij werknemers oplevert? Managen is en blijft peoples business waar de een wat méér gevoel voor heeft dan de ander.
Reactie: Als HRM al een leidende discipline is, dan lijkt me dat zeker niet de enige zoals Albert stelt. Als ICT-er verbaas ik me er steeds weer over dat er vaak een soort stammenstrijd lijkt te zijn binnen bedrijven wie er belangrijk is en het geld maakt / verdient.
Elk bedrijf (profit en non-profit) bestaat uit de gratie van de klant, welke producten en/of diensten van een bedrijf gewenst worden door de klant en of het bedrijf in staat is toegevoegde waarde te leveren in de keten van het product / dienst. Wanneer bovenstaande niet goed geregeld is in een bedrijf dan is hoe optimaal HRM ook gebruikt wordt, het totale resultaat suboptimaal.
De bakker kan ongetwijfeld heel lekker brood bakken en gebak maken maar als hij niet elke dag het juiste assortiment maakt (teveel is niet goed, maar te weinig ook niet) dan mist ie omzet en klanttevredenheid.
Reactie: Wie deze 'slimme' tips gaat toepassen eindigt gefrustreerd, want hij gaat voorbij aan de kern van de zaak: de potentiele klant heeft nee gezegd en dat moet je serieus nemen. het is echter wel belangrijk om door te vragen op het waarom van de nee. Het kan zijn dat de oorzaak van de nee ligt aan de verkoper (de 'klik' was er niet), aan aan het product/de dienst of de vorm waarin hij is aangeboden, maar het kan net zo goed liggen aan een veranderde omstandigheid of behoefte van de potentiele koper.
Wees oprecht geinteresseerd, leef u in en krijg zo antwoorden waardoor u bij een volgende potentiele klant beter de vinger aan de pols kan houden. En houd altijd in gedachten dat niet verkopen er gewoon bij hoort. Als u de klant echter met respect blijft benaderen en hem niet allerlei onzin opdringt (we krijgen al zoveel rotzooi in de e-mail), is de kans groot dat hij later bij u terug komt.
Reactie: Het geld moet van de koopman/idealist komen of van andere betrokken mensen. Wij prediken overigens niet dus exit dominee. We hebben helemaal niets met het geloof te maken.
Eerlijk gezegd denk ik dat we het eens zijn over de kern van de zaak. Je hebt pas recht op spreken als er resultaten geboekt worden. Zelf heb ik als ICT-er op dat domein wel een fatsoenlijke reputatie. Waarmee ik zeker niet gezegd wil hebben dat alles altijd van een leien dakje is gelopen!
In die veronderstelling - het boeken van resultaten - ben ik het ook eens met Marcel. Met name dat de ICT dan een eerlijke kans moet gegeven worden om optimaal de bedrijfsprocessen te ondersteunen en om - op goedgekozen domeinen - zelfs een innovatieve plaats in te nemen.
En zoals ik onlangs tegen een managementsconsultant (die zich ook druk maakte in het werk van een ICT-bedrijf) zei: we maken allemaal (zowel business als IT) dezelfde fout. We beschouwen IT als implementatie van technologie zonder ons al te veel aan te trekken van de doelstellingen. Het zijn speeltjes, zoals de ''autotjes'' van onze kindertijd. En we willen allemaal de nieuwste modelletjes en de grootste verzameling! En daar draait het nu net niet om natuurlijk!
De managementsconsultant had voor een bepaald project het doel niet goed geformuleerd, waardoor hij iets totaal anders kreeg dan verwacht. Na een herformulering van het doel is hij met hetzelfde ICT-bedrijf helemaal opnieuw begonnen.
Reactie: Goh we zijn wel allemaal weer roomscher dan de paus! Groot gelijk om een hoger bedrag te noemen. De werkgever doet dat omgekeerd toch ook? Hoeveel werkgevers geven niet aan dat hun salaris marktcomform is (wat dat ook wezen mag?), of bieden enorme mogelijkheden en concurerende arbeidsvoorwaarden. Tja dat gaat op zolang je nog niet een arbeidscontract hebt getekend. Want dan blijkt er van al die mooie beloftes ook heel weinig te kloppen. De groei van het slaris gaat in een minder rap tempo , de uitdagende functie vervalt al snel in een sleur en die informele wijze van met elkaar om te gaan is eigenlijk heel strikt en naar je meerdere toe zelfs heel formeel!
Solliciteren is verkopen en op zo'n markt is het een kwestie van vraag en aanbod. En neem van mij aan dat die werkgever heus wel zo kien is dat'ie donders goed weet dat die sollicitant zijn/ haar huid ook duur aan het verkopen is. Prima actie en maak je maar nergens zorgen om want die werkgever zal het wel uit z'n hoofd laten om je om een salarisstrook te gaan vragen.
Reactie: Consument steeds meer expliciet op zoek naar zingeving en authenticiteit. Markt en directie spelen hierop in, steeds slimmer: duo koopman & dominee in eigentijds jasje.
Reactie: Ik heb bij meerdere bedrijven (o.a. een multinational) meegemaakt dat ik als ICT manager / Hoofd ICT (met daarboven geen hogere ICT-er) twee echelons lager zat dan de RvB. Doorgaans viel ik onder de Directeur (Financieel, ICT, Facilitair) en de CFO. Deze mensen konden het woord ICT net schrijven maar daar hielt het me op. Externe bedrijven beschouwden mij als hoogste ICT-er vaak als CIO. Maar dat vond ik altijd te kort door de bocht. Je kunt pas ICT op de kaart zetten binnen een bedrijf als de CIO daadwerkelijk gesprekspartner is van CEO en CFO. En, de CIO de ICT benaderd vanuit de bedrijfsprocessen en via algemeen beleid komt tot informatiebeleid en door de business geaccepteerd informatieplan.
Zolang er CEO's en CFO's zijn die een eenzijdige kijk hebben, vergelijkbaar met de reacties van Ad Beer, zal het nog wel een tijdje duren voordat CIO's echte gesprekspartners kunnen zijn op het niveau van RvB. Ik vind het daarbij niet relevant of ICT nu wel of niet core business is. Tenslotte zit de CFO ook in de RvB terwijl geld / geld management feitelijk slechts ter ondersteuning is aan de bedrijfsdoelstellingen en -resultaten.
