Reactie: Beoordelen? Dit is toch allang achterhaald? Of blijven we denken dat beoordelen als beheersinstrument ons iets goeds heeft gebracht? Zolang de huidige trend van disfunctionerende topmanagers optimaal belonen niet gekeerd wordt is het een mooi speeltje. En wat te denken van aandeelhouders die naar resultaten kijken en niet naar duurzaamheid. En in dit kader wordter beoordeeld. Heel bijzonder toch?? Beoordelen is een middel om mensen/medewerkers in een keurslijf te brengen en te houden. En het voorbeeld van het biljarten... prachtig maar met een goede keu en een slechte of zelfs scheefstaande tafel(laken) is het moeilijk carambools maken. Laten we de lijst niet te lang maken met bedrijven waar beoordelen een doel is geworden om de medewerker te beheersen. Kortom zo'n instrument kan alleen werken als er een grote cultuuromslag plaats zal vinden. En dit duurt nog wel even. Beoordelen geeft ook iets aan hoe je naar de mens kijkt. Want waarom zou je anders beoordelen (lees veroordelen)?
Het wordt hoog tijd om te beseffen dat duurzaamheid net alleen om materiele dingen gaat maar ook om mensen. Duurzaam met mensen omgaan en duurzame inzetbaarheid van mensen.
Reactie: een belachelijke opmerking... werken is juist gezond!!! wie dat heeft bedacht.. weet beslist niet wat werken is... Leuk werk.. collega's.. je bent een groot deel van je leven op je werk...ondanks de moeilijke stress situaties moet je er ook zelf iets van kunnen maken.. tja ben je alleen geintresseerd in je salaris, heb je echt wel pech...je produktieviteit is dan nul.........maar ook werknemners die schelden enzo...moet je mijden.. of heropvoeden..
Reactie: Het belangrijkste is, SERIEUS genomen te worden, een luisterend oor en vooral .................. afspraken nakomen van leidinggevenden.
Zoals gememoreerd,dat de stijl van leidinggeven, oog voor de mensen op de werkvloer en vooral ..goede communicatie zijn bepalend voor een goed werkgeverschap.
Reactie: Om te beginnen moet het denkbeeld dat verbetering van arbeidsomstandigheden ten koste van de Baas gaat van tafel!
Het is alom bekend dat mensen, die met plezier in een leuk team, met een aardige baas die af en toe ook zijn waardering uitspreekt, aan een missie werken veel meer energie hebben en dus effectiever kunnen zijn dan degenen die niet lekker in hun vel zitten.
Is dit het land Utopia wat ik beschrijf? Nee hoor! Zonder geld en met goede omgangsvormen kan er al heel veel gewonnen worden.
Stress en ongezonde werkomstandigheden krijgen aandacht in de nieuwe ARBO wet. Die regelt verantwoordelijkheden voor werkgever en werknemer. Das mooi, hoeven we daar niet meer over te tobben.
Beste werkgevers en beste werknemers. Die wet regelt een basis, maar het gaat om de praktijk. Hoe willen we met elkaar en elkaars belangen omgaan. Staan we tegenover elkaar of schouder aan schouder?
Goede arbeidsomstandigheden zijn essentieel, laten we het daar over eens zijn. Personeel is schaars, ook een feit. Ik verwacht dat het wel goed komt en dat de trend om MVO maatschappelijk verantwoord ondernemen te stimuleren een steentje kan bijdragen.
Een goede werksfeer vraagt om betrokkenheid, respect, waardering en erkenning. Wedden dat het al snel leuker wordt en wedden dat er wel door de baas zelf of door de teamleden bij de zieke collega een bloemetje aan huis wordt bezorgd, in plaats van een anonieme bezorger te sturen.
Enuh ziek is ziek he? Een gemotiveerd team genoot wil spelen, vraag dat maar eens aan de bankzitters bij het dameshockeyelftal bijvoorbeeld!
Reactie: 50 % van de door ons geinterviewde medewerkers, managers en directeuren zaten inderdaad op de verkeerde stoel, en hebben dit zelf verbeterd.
Hoe? Door intern of extern een stoel te vinden die beter past bij hun kennis, ervaring en competenties.
Waarom maakten zij vroeger de verkeerde keuze?
Dat was voor iedere geinterviewde anders.
Het wordt dus tijd om een grondige zelfanalyse uit te voeren als u ontevreden bent over uw eigen resultaten!
Reactie: Ja wat moet ik hier nog aan toevoegen, begin maar eens met deze paar regels en doe dat elke dag consequent uit te voeren.
Deze regels zijn ook terug te vinden in de Lerende Organisatie (de Vijf Disciplines van Peter Senge) en zeker in nog veel andere boeken.
Hoe krijg je managers zo ver dat ze dit eens gaan doen, misschien bang om hun “machtspositie” te verliezen, terwijl juist deze regels een lijder een echte leider maken, die samen met zijn team het onmogelijke kan behalen.
Wat mankeert er aan de opleidingen van hoger personeel, want juist deze zaken dienen in hun scholing aandacht te krijgen.
Typerend is vaak dat bij ondernemers (lees echte ondernemers, geen managers!) bestaat de kennis over deze zaken, want zonder hun (gemotiveerd) personeel verdienen ze geen geld en dat voelen ze direct in hun portemonnee.
Dat betekent dat ze geen geld hebben voor de salarissen en zeker niet voor zichzelf. Managers in loondienst weten niet wat dat is, want hun salaris is zeker en daarom is er afstand tussen hen en de werkvloer.
Ik blijf geloven in een andere wereld en wordt in mijn geloof gesterkt door bedrijven, die zeker de regels zoals Ad deze verwoord, in hun werkwijze hebben verankerd.
Reactie: Het lijkt een kort artikel, maar wanneer er zaken als stress, communicatie, gezondheid en vorm van leidinggeven even snel wordt genoemd, dan mag je er zeker over nadenken.
Het gaat over de werkgever die oog heeft voor ARBO zaken, oog heft hoe je met mensen omgaat, oog heeft over wat goede communicatie betekend.
Een aardige opsomming van veel zaken die op de werkvloer spelen en dat al jaren doen.
Hier geldt gewoon weer goed werkgeverschap en niets meer. Daar kan een Arbodienst goede adviezen in geven. De stijl van leidinggeven is bepalend en veiligheid of het gevoel van veiligheid is ook een belangrijke factor.
De poortwachterwet heeft bij sommige bedrijven het gevolg gehad, dat er gejaagd wordt op zieke werknemers, zonder serieus naar de omstandigheden te kijken. Bepaalde bureaus bieden hun diensten aan en gaan zo ver dat ze bijna het huis van de weknemer binnenvallen! Er kan nog heel veel verbeterd worden aan bedrijven en ook hier geldt, doe dit samen met de werknemers, dan is de draagkracht tot verbeteringen het grootst!
Reactie: Ik ben 44 en heb (nog) geen leidinggevende functie, maar wel een jongere manager op de afdeling. Ook wij liepen tegen dit soort problemen aan, maar door communicatie (die uiteraard van 2 kanten moet komen) hebben we deze uitdagingen aangepakt en loopt nu alles op rolletjes. Communicatie is en blijft naar mijn mening het belangrijkste punt, ook van de oudere werknemer naar de manager toe.
Zoals Jacques al aangeeft, fouten maken is niet erg, je fouten durven toegeven is belangrijk, maar je manager aanspreken op iets waarvan jij denkt dat het 'fout' gaat vind ik minstens zo belangrijk.
Reactie: Het is weer eens één van de zoveelste zandinde-ogenstrooi gevallen van dit stuurloze kabinet. Aan de ene kant neemt men tegendraadse en niet constructieve maatregelen om de vergrijzing te kunnen opvangen, zonder ook maar enige notie te hebben van de consequenties.
In de tweede plaats roept een zwakzinnige genaamd Donner, dat men na 65 moet doorwerken. De antwoorden zijn even simpel als doeltreffend. Enkele voorbeelden.
Wanneer men onmiddelijk een einde maakt aan een stupide, aan de belastingbetaler opgedrongen onzin zoals het asielzoekers beleid, dit in bijzonder rap tempo opruimt bespaart dit al 2 miljard.
Wanneer men het gehele ontwikkelingshulp volledig vervangt door een terugkerende donatie van een kwart van het huidige totaal, aan bestaande organisaties zoals het Rode Kruis en Artsen zonder grenzen, om maar wat te noemen, besparen we nog eens 1.5 miljard.
Als we de lijn in deze trant eens voortzetten dan zien we dat de bekostiging helemaal niet zo moeilijk is.
Alleen al deze besparing is meer dan 3 miljard waard. Wanneer dit zinvol door het bedrijfsleven wordt geinvesteerd, dan hebben we bij kans geen probleem meer. Het enige wat er in de weg staat is een contingent stupide ambtenaren en dit stuurloze tegendraadse kabinet.
Reactie: Ik ben een oudere (57) werknemer en wil graag gerespecteerd worden om mijn kwaliteiten en mijn ervaring. Heeft niets met de leeftijd te maken. (Jonge) managers kunnen leren van de ervaren werknemer. Het is ook helemaal niet erg om fouten te maken als je het maar durft toe te geven en je niet probeert toch je zin door te drijven. Het gezegde: Samen sta je sterk is hierbij zeker van toepassing.
Goed ik slaap gemiddeld zo'n 6 a 7 uur en dat zou je als verspilde tijd kunnen beschouwen.
Op het werk verpil ik ook wel eens tijd. Niet dat ik niet bezig ben dan maar dan moet ik meestal een opdracht uitvoeren waarvan mij de zin ontgaat. Dat zou je dan kunnen beschouwen als verpilde tijd.
Zelfs ontspanning is volgens mij geen verspilde tijd. Immers om goed te kunnen presteren moet je je van tijd tot tijd kunnen ontspannen.
In de wachtkamer van de doktor bijvoorbeeld kun je nadenken, dat is dan ook geen verspilde tijd.
Het is maar welk referentie kader dat je hebt en welk beeld gevormd wordt bij de term ''verspilde tijd''.
Hoeveel uur van uw werktijd besteedt u niet aan werken was misschien een betere vraagstelling geweest.
Reactie: Ook ik ben verbaasd over het niveau van de communicatie. De mens is een uiterst complex systeem en kan slechts begrepen worden als zaken in de onderlinge samenhang worden benaderd. Net zomin als je de productiviteit van een onderneming kunt aflezen aan de vitaliteit van van 1 werknemer (op welk niveau dan ook), net zomin kun je de productiviteit van een persoon aflezen enkel en alleen aan z'n testosteron. Ik ken beroepshalve genoeg topmanagers die juist een verontrustend lage testosteron spiegel hebben door de stress die ze hebben. Het chronische stress hormoon Cortisol werkt juist remmend op de testosteron productie. De werkelijkheid is bepaald gecompliceerder dan diverse mensen in de reacties voorstellen. Ik mag hopen dat het managementwerk met meer gevoel voor systeemdenken ingevuld wordt.
