Reactie: Er is natuurlijk wel een werk/prive scheiding wat betreft het plaatsen van statussen op social media. Ik denk dat het grootste gedeelte van de ''generatie Y'' dit meer als iets in de prive sferen ziet. Natuurlijk liggen er wel kansen om het te gebruiken voor HR, maar er moet wel goed nagedacht worden waar de grens ligt.
Reactie: ''De CIO moet dus veel meer de rol aannemen van een organisatiepsycholoog, en dat is niet voor iedereen met een technische achtergrond weggelegd.''
Waarom zou elke CIO een technische achtergrond hebben? Er zijn tegenwoordig opleidingen voor Innovatie Management, wat totaal niet technisch is. Binnen deze opleidingen leer je juist om te gaan met hoe je innovatie moet managen binnen het bedrijf. Ik denk daarom dat de toekomstige CIO automatisch meer organisationeler ingesteld zal zijn.
Reactie: Hadden de CIO's maar kennis van psychologie, dan zouden ze begrijpen wat er aan de hand is, want het probleem zit, naar mijn mening, juist bij de ICTers.
Telkens als er een nieuwe ontwikkeling komt beginnen de ICTers meteen te denken hoe ze deze ontwikkeling in de organisatie kunnen gaan toepassen. De idee van de nieuwe tool staat bovenaan, de ''fitness for use'' voor de organisatie komt pas later.
En daar heeft de rest van de organisatie niet zo veel mee.
Zo hebben we dankzij de ICT naast email nu ook whatsapp, sms, mms en nog wat geintjes, waar gewoon even bij elkaar binnen lopen veel nuttiger kan zijn.
Nu moet iedere organisatie naast een website ook een Facebookpagina, een Linkedinpagina en een Google+ pagina hebben. Terwijl de klant vaak niet verder komt dan de advertentie in de krant.
Ik weet zo snel niet meer wat het was, maar een dezer dagen kwam er weer een innovatie en als bij donderslag waren de ICTers (en marketeers, ook zo'n groep) aan het verzinnen hoe die in de organisatie zou kunnen worden toegepast.
Lost het problemen op? Nee, vaak wordt het alleen maar complexer!
Reactie: Graag zou ik in contact willen komen met Richard Jagers die bij u in dienst is en hem willen vragen om met mij contact te zoeken en hoor ik het graag van u.
Ik vind jouw insteek interessant, maar ik kan je niet meer volgen na ''wat geeft de ander een goed gevoel om datgene te bereiken wat hij/zij vraagt'' tot aan ''Is er wel een mogelijkheid, dan ....''
Zou je aub. willen proberen dat stuk in wat meer woorden te omschrijven?
Reactie: Krijg deze week dit artikel te zien, terwijl de reacties al 2 jaar oud zijn. Maar vooruit, ga er iets aan toevoegen.
Want het is nog steeds een item, anno 2014. Bij onderhandelen is het belangrijk te weten wat je zelf wil bereiken, maar ook te weten wat de ander wil bereiken. Vraag daar naar. Wat is de motivatie, wat is het probleem, wat geeft de ander een goed gevoel om datgene te bereiken wat hij/zij vraagt. Met die info motiveer je jouw aanbod. Maar ook wat op dezelfde basis het verlies voor de ander zou zijn, om niet met jouw voorstel mee te gaan. Je maakt dan dus eigenlijk het gat groter. En dat is juist wat de meeste mensen niet willen en daar dus best gevoelig voor zijn.Maar altijd op argumenten wat voor de ander het belangrijkste is. Kun je dat niet bieden, stop dan, noem dat ook, dan blijft er wederzijds respect en wellicht mogelijkheden voor de toekomst. Is er wel een mogelijkheid, dan ga je samen zoeken naar een goede deal voor beiden. Misschien niet de totale winst die jij wenste op dat moment, maar zeker meer vertrouwen omdat je je interesse laat blijken voor de ander. Die vergeet jou niet en zal
later jou weer opzoeken
Reactie: In heel veel bedrijven zijn er zoveel voorschriften dat elke vorm van ''er anders mee om gaan'' of ''iets nieuws bedenken hoe het ook kan'' direct de kop wordt ingedrukt. Let op het Ratelband-effect: al Tjakka roepend komt men terug van de cursus om dan te vernemen dat de organisatie/afdeling/chef in het geheel niet is veranderd.
Banken bijvoorbeeld zijn bijvoorbeeld nauwelijks ondernemingen meer, maar tot uitvoeringskantoren verworden. Elke vorm van risico is uitgesloten. Zo zijn er heel veel bedrijven. CQ? Geweldig, maar zorg eerst voor een acceptatie binnen het bedrijf. De geest, de sfeer, de cultuur moet CQ omarmen.
Gek genoeg kan elke organisatie de CQ bevorderen, ook de aan voorschriften gekluisterde organisaties. Het begint bij de bovenbaas!
Reactie: Een aanfluiting dit land en de arrogantie ten top. HR moet zich de ogen uit het hoofd schamen. De hele dag facebooken? In 2014 is de conclusie dat de hbo/wo studie een farce is die niets bijdraagt aan een bedrijfsvoering, laat staan het in stand houden van kwaliteit.
Reactie: Het enige argument voor selectie op eerste indruk is dat het in de dagelijkse praktijk van het werk ook een belangrijke succesfactor is. En heus niet alleen voor verkopers.
Reactie: Niet steeds streven naar een slechtere cao (voor de werknemer) en naar mogelijkheden mensen makkelijker op straat te schoppen helpt misschien ook om het personeel niet tegen het bedrijf in het harnas te jagen. Gek dat deze kansen voor werkgevers niet worden genoemd in het artikel.
Reactie: Al jaren volg ik de ontwikkelingen op het gebied van de positieve psychologie. Een mooie en nieuwe deel wetenschap van de psychologie. Recent is er in Milaan een perfect congres geweest waarin de bovenstaande problematiek behandeld is. Maar vooral wat er aan te doen is.
En dat is veel. Met andere woorden het moet niet bij constateren blijven, maar ik zou zeggen aan de slag. Bij een goede aanpak, wordt de effectiviteit van medewerkers met ruim 30% verhoogd, ze worden 3* zo creatief, de committment aan het bedrijf neemt enorm toe en ook het ziekte verzuim daalt flink.
Reactie: Zelf vind ik web-sites die eerst het hemd van mijn lijf vragen tamelijk remmend.
Als ik bv. verplicht word om met Facebook in te loggen of een account aan te maken, om eenvoudige informtie op te vragen, dan haak ik af.
Reactie: Een leuk artikel echter het versimplificeerd de werkelijkheid enorm.
Voor koehandel gaat deze vorm van dealen nog wel op. Echter elke situatie vereist een andere aanpak.
* Wil je een relatie opbouwen of is het een eennmalige transactie?
* wie heeft de inkoopmacht? Hoe afhankelijk ben je?
* Is alleen prijs een bepalende factor over spelen er meer zaken mee
* wat zijn de wensen en belangen van je tegenpartij en probeer daar rekening mee te houden
Enfin er zijn vast en zeker nog meer voorbeelden aan te geven waarbij onderhandelen meer is dan alleen de prijs te bepalen.
Reactie: Geweldige uitdaging lijkt me dit! Dit is ook precies de reden waarom ik zo'n grote voorstander van praktijkervaring ben. Van teveel in de boeken zitten wordt je op een gegeven moment ook niet veel wijzer. Met een ervaring als deze doe je in enkele weken meer kennis op dan dat je in 3 jaar leert op een HBO studie.
