Reactie: Vergeet ook niet: manager van 22 tegenover een werknemer van 46 met meer dan 27 jaar werkervaring en mensen en bedrijfskennis. De aanvoer van rolmodel ja maar omdat en de dan weer terugkerende onzin over tegenvallende cijfers. Het gaat primair om de mens en hoe wel men dat door ieders strot heen duwt. niet om grafiekjes. Uiteindelijk heeft de situatie waar we nu met zijn alle in verkeren geen positieve bijdrage geleverd aan de wereld en maatschappij. Wakker worden vergt heel lang bij sommigen. Ego en hebberigheidsgedrag gaat iedereen opbreken.
Reactie: Ik vind het jammer dat jullie vaak met nummers, percentages en getallen komen zoals zoveel websites. Ten opzichte van wat zijn de nummers,percentages en getallen?
Voorbeeld:
''Britse onderzoeker volgden de gezondheid van meer dan 10.000 ambtenaren sinds 1985 en concludeerden – onder andere – dat meer dan elf uur per dag werken de kans op een hartaanval met 67 procent verhoogt.''
Maar hoe groot is de kans dan op een hartaanval voor een persoon en wat is het onderverdeeld in man/vrouw? Misschien waren er normaal gesproken 3 mensen die een hartaanval hadden en nu 5. Ja dan is het 67% verhoogt, maar is het dan wel een eerlijke sample?
Het is voor niemand duidelijk om hoeveel mensen het nu gaat. Ik vind sowieso 10.000 mensen al vrij weinig, omdat volgens mij minder dan 0.1% van de mensen gemiddeld overlijd aan een hartaanval. Dat zouden er dan 10 moeten zijn in deze groep. 10 is vrijwel niets en per groep van 10.000 zal het specifieke aantal dus flink afwijken.
Het doet me niet zo zeer pijn dat jullie deze getallen en nummers noemen, maar wel dat mensen het meteen overal gaan verkondigen als gehele waarheid, terwijl er zoveel meer berekeningen achter zitten.
Ik ben het wel eens met het feit dat je van hard werken eerder depressies zal krijgen en de kans op een hartaanval waarschijnlijk ook groter zal zijn (hogere bloeddruk etc.). Maar ik kan dit niet in getallen uitdrukken.
Reactie: Interessant artikel!
Ik zag op de Facebook pagina van de Elzen Kliniek (facebook.com/elzenkliniek) een interessant bericht en link naar een filmpje waar dit principe op een boeiende wijze is getest is bij een selectieproces door recruiters. Dit filmpje maakt de uitdrukkig 'You never have a second chance to make a first impression' pijnlijk duidelijk. Het resultaat: de eerste 30 seconden van een ontmoeting zijn doorslaggevend om een eerste indruk te vormen. Die eerste indruk nadien nog bijsturen is bijna onmogelijk.
Reactie: Ik vraag me ook af of het alleen om kennis gaat en wat de rol van vakmanschap is. De ''baan'' zoals we die kennen lijkt te verdwijnen. Gaat het er niet veel meer om dat jij iets kunt waar anderen geld over hebben?
Reactie: Interessant artikel! Mijn bureau is altijd een chaos. Dat vind ik niet erg, want ik weet vrij zeker waar ik iets kan vinden.
Op een project zag een collega mijn bureau, en stelde fijntjes: Je ziet wel, een chaotisch bureau is een 'chaotische geest', waarop ik hem vriendelijk vroeg,'wat is jou bureau dan?' Leeg, zei hij. waarop ik reageerde: 'zie je wel, een 'leeg bureau' is een lege geest!
Want als je elke dag eerst een kwartier bezig bent met al de zaken waar men die dag aan gaat werken op je bureau te leggen, en het omgekeerde doet aan het einde van dag, dan wordt er minimaal een half uur per dag verloren. Dat is 2,5 uur per week! Is dat effectief? Kijk, als er gevoelige bedrijfsinformatie op het bureau ligt, dan moet dat natuurlijk worden opgeborgen!
Maar laat die mensen die zo werken, en hun zaken feilloos weten te vinden gewoon zo werken. Daar is niks mis mee!
Reactie: Het is inderdaad al belangrijk om in de vacature een realistisch beeld te scheppen over het bedrijf en de werkelijke functie. Daarmee voorkom je ''verkeerde'' sollicitanten en krijg je vaak beter passende sollicitanten die weten waar ze aan toe zijn.
Reactie: ik vind het een behoorlijk kort door de bocht observatie van Frank van Marwijk. Je moet je vooral realiseren dat inrichting van de ruimte de manier is hoe jij jezelf ziet in de buitenwereld. Het masker wat wij dragen, de rol die wij spelen. En dat kan soms in behoorlijk contrast staan met de binnenwereld. Om het voorbeeld aan te halen van 'rommelige ruimte rommelig karakter'. Ik zie dit volkomen anders. Medewerkers met een rommelige werkruimte zijn in aanleg eerder goed georganiseerd dan, zoals hij stelt, chaotisch en rommelig. Het is juist de keurig opgeruimde werkkamer en geordende dossierkast die iets vertelt over de chaoot die geleerd heeft om met structuur overzicht te houden. Ik ben overigens wel benieuwd hoe de kamer van Frank er uitziet :)
Reactie: Leuk verhaal en ook de psychologische verklaring. Een verklaring die de mensen lekker weer in hokjes kan plaatsen. Juist door deze psychologische semi wetenschappelijke benadering worden de hard werkend creatieve rommelaars door managers als foute medewerkers gezien. Ik bedoel natuurlijk de managers die wat minder slim zijn. Door overtuigingen en een vooroordeel krijgen deze medewerker dus minder kansen in bepaalde organisaties. Terwijl het een heel natuurlijk proces is dat diversiteit zorgt voor een beter product. Slimme bedrijven investeren dus ook in de rommelaars die veel zaken op hun bureau hebben liggen en daardoor wellicht ook veel dingen in hun hoofd. Door mensen als slecht te kaderen komen de waardevolle (onbewuste) gedachten niet naar buiten.
