zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
reacties
 

Hoe kan ik zelf een sollicitant screenen?

heer Henry J. Nieuwenhuizen   |    |  15 mei 2007
Reactie: De term ''screenen'' in de kop van het artikel en in het antwoord bij ''screening door bureaus'' kan verwarrend werken.
Het begrip ''screenen'' wordt bij werving en selectie gebruikt als een werkgever nadere inlichtingen wenst in te winnen over de beoogde werknemer. Meestal bestaat dit uit het natrekken van de gegevens op het cv, zoals diploma's en referenties. Voor bepaalde functies mag een Verklaring omtrent het Gedrag worden verlangd.
Voor de vraag hoever je mag gaan is het belangrijk dat de werkgever altijd vooraf toestemming aan de sollicitant vraagt om navraag te doen. Tevens dient de informatie verband te hebben met de vacature.

 

Online carrièrenetwerk verslaat overige wervingsmedia

j.bus   |    |  15 mei 2007
Reactie: Synusflex.com werkt ook aan haar netwerk door te netwerken. Via het internetplatform www.synusflex.com breidt het netwerk van bedrijven die personeel over of nodig hebben uit. Ga in overleg met je werkgever als je wat anders zoekt. Hij of zij kan je helpen aan een andere baan en zo ook zelf vervanging vinden voor jou!

Ik ben benieuwd naar nieuwe wegen om een Consumer netwerk op te starten.. Vriendelijke groet, J.bus.
 

De strategie van uw organisatie in vijf stappen

heer KK Edens   |    |  15 mei 2007
Reactie: Prima artikel met allemaal waarheden. Als aanvulling uit mijn praktijk zou ik de menselijke dimensie aan de succesvolle executie van de stappen willen koppelen:
1) er moeten echte leiders zijn, die daadwerkelijk ook visie hebben en die een strategie kunnen en durven uitvoeren
2) dit proces kan niet uitbesteed worden aan externe adviseurs. Deze kunnen hooguit hier en daar input leveren of spiegelen
3) communicatie is van cruciaal belang: oprecht en transparant.

Mvg,
Arie Edens
 

Meerderheid filerijders overweegt andere baan.

Dirk CNAEPKENS   |    |  15 mei 2007
Reactie: Het vrachtverkeer als boosdoener aanduiden inzake mobiliteit getuigt van een kortzichtige aanpak daar het
nog niet eens 10% van de verkeersstroom uitmaakt.
Wel kan er van uit de overheid uit regels uitgevaardigd worden die verladers er toe verplichten goederen buiten de normale uren, vb 's avonds of 's nachts, te aanvaarden of te verzenden. De transportsector is hier
vragende partij, vermits een truck die in de file staat
ook niet rendabel is. Er is echter geen andere keus.
Wat mobiliteit betreft dienen we eens niet de 'fout'
bij een ander te zoeken, maar bij ons eigen te beginnen. Rijdt u elke ochtend alleen in uw personenwagen naar
uw werk ?
 

Meerderheid filerijders overweegt andere baan.

heer Ad Dirken   |    |  15 mei 2007
Reactie: Eens met het artikel. Ook valt op dat met name tijdens de spits in elke auto maar 1 persoon zit. Car-poolen is nooit van de grond gekomen.
Knelpunten zitten meestal op plaatsen waar het verkeer een rivier over moet. Moerdijk bijv. levert al jaren grote problemen op. Wordt er wel efficiënt gewerkt. M.i. is het leggen van een 2e brug een goede oplossing.
Betalen moet de automobilist toch, dan maar liever aan iets dat ook echt een oplossing biedt.
 

Meerderheid filerijders overweegt andere baan.

Dirk Lammers   |    |  15 mei 2007
Reactie: Het is al te gemakkelijk om één oorzaak aan te wijzen als schuldige van ons huidige fileleed.
Vrachtwagens traag inhalen: klopt. Maar ze uitsluitend in kolonne de rechterbaan te laten bezetten is ook geen optie. Zie de problemen bij de op en afritten.
De werkelijke oplossing ligt toch echt bij u zelf. Zoek werk bij uw woonplek en als dat niet kan zoek een woonplek bij uw werk. En danwel op fietsafstand.
Maatregelen overheid : verhuissubsidie, afschaffen overdrachtbelasting bij aantoonbaar verhuizen richting werkplek. Woon-werkverkeer extra belasten is wellicht ook nog een extra maatregel. Kortom wegen verbreden helpt niet, openbaar vervoer goedkoper of gratis helpt ook een beetje, maar daarvoor is de infrastructuur niet ingericht.
Zelf er iets aan doen kan altijd!!!
 

Meerderheid filerijders overweegt andere baan.

Gert F. Dekker   |    |  15 mei 2007
Reactie: Zojuist weer op kantoor beland na een heleboel ondervonden drukte. Irritant gedrag van vooral personenwagens omdat men de auto als cocon gebruikt, als knusse huiskamer waarin het goed bellen en rommelen is. Anderen leggen hun ego bovenmate in hun rijgedrag. Links rijden want stel dat iemand je links passeert. En dat die anderen die een rechtsrijder alleen laten ionvoegen als die zich knipperend opzij werpt. Het gevolg is dat er 1 baan of zelfs 2 banen leeg blijven!Door al dat amateurisme ontstaat onnodig remmen en dus files. Ik moet wel zeggen dat ik als motorrijder wel geaccepteerd wordt. Vrijwel iedereen maakt ruimte om mij te laten passeren, ook, ja met name vrachtwagens. Ze zijn al zo breed en toch gaan ze vaak nog ietsje naar rechts zodat ik er (rustig) langs kan.
Tenslotte; als 30% van de blikjesrijders ook motorrijder werd, of scooterrijder voor mijn part, was het fileleed geheel voorbij!

Gert Dekker
Predikant-directeur Stichting Ruimzicht
 

Meerderheid filerijders overweegt andere baan.

Ron   |    |  15 mei 2007
Reactie: Hallo allemaal,

Uiteraard is het knap vervelend dat je over 25 km ruim 5 kwartier doet in de ochtend trouwens maar 3 kwartier
Ik denk niet dat het aan het vrachtverkeer ligt, die houden zich in het algemeen wel aan de regels en blijven netjes rechtrijden
Ik denk dat het aan die maatregelen die onze geachte overheid neemt, ligt
Denk aaleen maar aan de maatregel in de randstad dat je nog maar 80 km mag rijden, terwijl ieder kind weet dat als je de kraan verder opendoet dus dat de stroom harder gaat er meer door de kraan heen gaat, dit gaat uiteraard ook op in het verkeer wel zo veilig mogelijk bv door in je baan te blijven zoals in Amerika
Ook de maatregel van 100 km is echt belachelijk we worden hier in Nederland door de overheid gekleineerd door dit soort belachelijke maatregelen

Ron
 

De strategie van uw organisatie in vijf stappen

heer Floris Koot   |    |  15 mei 2007
Reactie: Heerlijk zo'n lijstje maakbaarheid. Verkoopt vast goed, maar richt ook veel schade aan.
Voorbeeld: Een bedrijf volgde altijd trouw de lijstjes als ze ergens komen wilden, vaak onder begeleiding van goede adviseurs. Maar gelikte plannen en de onwilligheid van de realiteit zijn verschillende dingen. De missie werd een heldere dwangbuis, beperking tot waar ze goed in waren leidde tot gebrek aan leervermogen en de marktverbreding die nodig bleek toen er crisis kwam bleek te missen, de Pest analyse kon niet op tegen de wensen van hedgefund aandeelhouders, alle neuzen stonden qua strategie dezelfde kant op en de diversiteit en creativiteit werd gehalveerd, en ja de actieplanning, daarbij stond ik zelf aan het roer omdat ik niemand anders vertrouwen mocht.
 

Geen nieuwe werknemers te vinden? Recycle uw oude!

Dirk   |    |  15 mei 2007
Reactie: Ik vind dat er een hele negatieve sfeer hangt in de reacties op het schrijven van Nico Taal. Ik ben het persoonlijk voor een groot deel eens met de schrijver. Een 6-tal jaar geleden besloot ik zelf weg te gaan bij mijn werkgever. Opleiding en salaris bij de ''buren'' trok meer. Na een korte periode toch spijt van de stap gekregen. Dat had de ''oud'' werkgever schijnbaar ook in de gaten en ik kreeg een uitnodiging om eens te komen praten. Ben uiteindelijk weer in mijn oude positie teruggekomen, met hetzelfde salaris als voorheen. Nu werk ik al weer 6 jaar bij mijn ''oude'' werkgever. Laatst ben ik ''beloont'' met een promotie. Daarnaast maakt mijn werkgever ook gebruik van werknemers die vervroegd uit mogen treden. Zij krijgen een 0-uren contract aangeboden en worden zo nu en dan voor een bepaalde tijd opgeroepen. Ik zou denken dat deze mensen blij zijn om met hun gemiddeld 60-jaar, eens van hun vrijheid te gaan genieten. Echter blijken er toch een groot aantal mensen te zijn die toch nog hun expertise willen blijven delen. De werkgever heeft er een voordeel aan en de werknemer kan zich toch nog nuttig maken. Hierbij gebeurt het dus ook, dus waarom niet beter gelet op de ''goede'' werknemer die het bedrijf verlaat. Je weet maar nooit wat je in de toekomst nog aan elkaar kunt hebben!
 

Vijf vooroordelen over duobanen – en waarom ze niet waar zijn

drs. Mark Nobelen   |    |  14 mei 2007
Reactie: Beste Isaac,

Hoe kom je er bij dat er onder de reflectanten op dit artikel geen ondernemers of consumenten zouden zitten? Ik vind dit vrij aanmatigend. IK BEN WEL DEGELIJK ONDERNEMER. En consument/CLIëNT zijn we volgens mij ALLEMAAL.

Managers (ook in duobanen) dienen professionals te zijn. Zijn ze dat niét, ja, dan houd het op natuurlijk. Daar heb je volledig gelijk in.

Voor mij hoeft het fenomeen duobaan niet per sé, maar ik heb er principieel geen bezwaar tegen. Als de beiden elkaar maar respecteren en (waar nodig) aanvullen. Het mag natuurlijk nooit een 'afschuifsysteem' worden.

Mark.

 

De hocus pocus van The Secret

Michel Hoetmer   |    |  14 mei 2007
Reactie: Iedereen van harte bedankt voor de vele en soms pittige reacties!

Mijn intuïtie zei vantevoren al dat wij het niet met elkaar eens zouden worden. Met dat doel is dit artikel (en mijn reacties) ook niet geschreven.

Ik vind het persoonlijk interessant om alle verschillende meningen te horen. Ondertussen heb ik daar veel van opgestoken. Ik hoop dat dit ook voor de lezers geldt.

Wat mij betreft is zo ongeveer alles wel gezegd.
Ik vermoed dat het anders een herhaling van zetten wordt, zoals heer a.b. kernachtig samenvat (zijn wij het toch nog een keer met elkaar eens??).
 

Vijf vooroordelen over duobanen – en waarom ze niet waar zijn

itm@wanadoo.nl   |    |  14 mei 2007
Reactie: Isaac heeft niet zomaar toevallig één slechte duojob-cliënt-ervaring. Attentei:

Alle hier voorgaande schrijvers zijn GEEN ondernemer, noch CLIENT. Het zij allen werknemers en die vinden deze luxe heerlijk, zonder nadenken over het effect op de cliënt, die hun salarsissen betaalt.

Citaat van een vakvrouw:
'De duobaan is een bewerkelijke constructie, hoe je het ook wendt of keert', beaamt Karin Korstanje, algemeen directeur van uitzendorganisatie Ad Rem. Ze heeft nooit een duo op één baan gezet. Klanten vragen nooit uit zichzelf om duo's. Wel had Korstanje zelf ooit twee personeelsfunctionarissen op één stoel. Dat leidde binnen Ad Rem tot verwarring en dubbel werk. Korstanje. 'Binnen ons bureau was toch behoefte aan één aanspreekpunt en één gezicht. Ik merkte zelf ook hoe verwarrend het werkte. Als ik op maandag aan de een iets had doorgegeven, kwam de ander daar op donderdag toch weer op terug. En dan kon de overdracht nog zo goed zijn.'

Korstanje vindt alleen functies 'waarbij je het werk duidelijk kunt verdelen in A tot en met H en I tot en met Z' geschikt. Dus niet de doorsnee managementfunctie: 'Zodra het aankomt op strategisch werk en leidinggeven kun je niet twee mensen op één stoel zetten. Als er twee managementstijlen door elkaar gaan lopen, heb je de poppen aan het dansen. Er ontstaat onnodig veel ruis, daar waar je het juist moet hebben van communicatie.'

Laat nu eens een CLIENT of een ONDERNEMER (Kapaitalen van mij) hier mij de voordelen van een dujob uitleggen.

Wedden dat dat niet gaat?

Isaac
 

Vijf vooroordelen over duobanen – en waarom ze niet waar zijn

isaac   |    |  14 mei 2007
Reactie: Lees de reacties nou eens goed. 'Als', 'het dient'. 'het zou', 'het moet kunnen', 'overlapdag', 'goed overleg', 'Bij een goed lopende duobaan met een goede continuïteit is het natuurlijk belangrijk dat je elkaar op de hoogte houd van ', de reactie van S Kandaz staat BOL van de Plastictaal - lees het eens en probeer te begrijpen hoe deze mensen samen een huis moeten bouwen... Arrgghhhh....

Niemand van de schrijvers is ondernemer; het zijn allemaal betaalde werknemers voor wie het o zo voordelig is, plezierig en comfortabel.

Men denkt/praat vanuit hun eigen modelletje maar -- géén van de schrijvers runt een bedrijf. Wedden?

OF: géén van de schrijvers is een cliënt; wedden?

Try me!

Isaac
 
< vorige 2030 2031 2032 2033 2480 volgende >
Human Design op de werkvloer voor teameffectiviteit en bedrijfsgroei
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10