Reactie: Groot gelijk als u zegt dat de echte economie wèl blijft doorgaan: dat moèt ook want dat is de essentie! De oorzaak van deze en andere crisissen van de laatste jaren is de ontembare drang om ongehoorde risico's te nemen. Het lijkt wel alsof het één groot gokhol is geworden met ontelbare gokverslaafden. Een fervent casinobezoeker zei me ooit dat het niet om winst of verlies gaat aan de roulette maar gewoon om de kick van het spel. Drank- en drugsverslavingen zijn onacceptabel in de professionele sfeer maar dit soort gokverslaving is blijkbaar ''bon ton'', zelfs op het hoogste niveau van zogenaamd respectabele bedrijven en banken. Alleen ruïneren deze heren en dames niet alleen zichzelf. Ondernemers moeten weer gaan ondernemen en omzet moet weer uit werk, inzet en goede ideëen komen! Clichés? inderdaad! Maar misschien is het nu de hoogste tijd om eens wat oubollige waarden naar voor te schuiven.
Reactie: Uit welke leeftijdgroep bestaat die 70 procent? En uit welke leeftijdgroep bestaat die 27 procent die zich behoorlijk kleedt?
Ik kan me niet voorstellen dat dit senioren zijn. Indien dit zo is over het algemeen; Misschien nemen senioren alles wel te serieus en wordt dit gezien als een bedreiging?
Reactie: Het beeld van de ''Oudere'' en van ''Oud'' is ontstaan in de vorige eeuw door de Vut-regelingen. Ouderen konden vanaf hun 55 met pre-pensioen zodat de jongeren meer ruimte op de arbeidsmarkt kregen. Deze uit het ideaalbeeld van de verzorgingsstaat voorkomende regelingen hebben een negatief beeld geschapen van en over 55+ en ouderen.
Hadden we in de vorige eeuw de emancipatie van de arbeider, de vrouw, sexualiteit, de homo/lesbien, de jeugdcultuur, de emancipatie van de senior (55+) moet nog komen.
Tevens lijkt er sprake van een generatieconflict mede doordat er in de vorige eeuw een emancipatie van de jeugd is geweest waarbij een aparte jongerencultuur los van de volwassencultuur is ontstaan. Hierdoor is de afstand van en wederwijds begrip hebben tussen oudere generaties en de jongeren groter geworden.
Het beeld van elkaar is daarbij ook nog eens eerder negatiever geworden. Vooral de commercie en de media hebben garen gesponnen bij de emancipatie van de jongeren. Juist door het stimuleren en creeren van een aparte jongerencultuur.
De ouderen zullen zich niet zo makkelijk laten vangen door de commercie. Die zijn door de wol geverfd en gaan hun eigen gang. Daardoor zal een snelle en makkelijke emancipatie van de senioren individualistischer zijn en blijven.
Het lijkt mij dat de emancipatie van het kind de laatste jaren meer gaande is en aangemoedigd wordt door commercie en overheid.
Reactie: Het maakt niet uit hoe lang je in deze maatschappij meeloopt. Steeds loop je tegen dezelfde problemen op en het lijkt wel of we er niets van willen leren. Nieuwe managers luisteren niet echt naar de oudjes, die weten waar ze over praten.
Ik heb ooit een heel dun boekje gekocht wat ging over hoe je heel snel een bedrijf kon vernaderen. Het ging over de taal van de manager, de techneut en de operator. En verder een heel leuk voorbeeldboekje over communicatie.
Het bekende verhaaltje van ik heb een hond, waardoor alle aanwezigen hun eigen beeld van die hond hadden. Het lijkt vaak dat je het met elkaar over hetzelfde beeld hebt, maar in de hoofden van de mensen is dat gewoon niet zo.
Het houden van en enquête is best goed, maar de beeldvorming die je in de enquête zet, die is dan bepalend voor de uitslag. Deze directie had zorg moeten dragen voor een vertaalslag van de uitkomst met de werknemers.
Bv. stoelmassages is dat op het bedrijf in werktijd, of moeten de werknemers naar een adres buiten de zaak of na afloop van hun werk op de zaak er naar toe?
Door vooraf en later na de enquête met elkaar in gesprek te raken, voorkom je de teleurstelling als manager, je doet wat ze zeggen en dan is het weer niet goed!
Dus de regel: moeten we de mindsetting van de medewerkers veranderen?
Daarop is mijn antwoord nee, we moeten de mindsetting van de managers veranderen en hun leren om de taal te spreken die medewerkers verstaan, de beeldvorming te geven die niet voor meer uitleg mogelijk maakt en managers moeten een duidelijke visie (lang termijn) hebben, die ze steeds uitdragen en zorg dragen dat het de visie van iedereen in het bedrijf wordt.
Dan heb je de grootste kans, dan wanneer je in wil spelen op de vraag van medewerkers, je weet wat de echte bedoeling van de vraag is. Uiteindelijk moeten de managers de mindsetting van het bedrijf bij de medewerkers vertellen en ze daarin mee nemen.
Helaas wordt te weinig tijd en geld besteed aan deze aanpak.
Reactie: Rationele manager of spirituele manager; de manager die beide gebruikt is het meest in balans, overziet een groter geheel,doorziet veel meer en maakt zijn inschatting eerder en is in denken een stap vooruit, waardoor er tijd voor bezinning is en veel minder onnodige stappen neemt. Niks zweverig, dat is onbalans. Door vanuit intuïtie te handelen in samenspel met ratio is een extra dimensie en leidt tot meer diepgang, snellere en succesvollere oplossingen, het is denken en handelen in grote lijnen inclusief de details eruit weten te halen.Om zakelijk te denken en te handelen vanuit intuïtie en ratio, daar is lef voor nodig omdat het minder gebruikelijk is, minder hokjes gedacht. het stelt je instaat om in balans en met de nodige rust aan de hoge maatstaven te blijven voldoen, jezelf te ontwikkelen en te ontplooien zowel op het werk als privé. Wil je meer weten over intuïtief (spiritueel) en rationeel zakelijk gericht werken kijk dan op www.jerabel.nl
Reactie: Verbeteren van Teams
Het verbeteren van teams is vraaggestuurd. Er zijn geen panklare oplossingen. Het omgaan met mensen is grillig en weerbarstig en elke keer weer anders.
Bij het verbeteren van teams kijkt PiT2People naar effectiviteit en plezier met elkaar.
Onze aanpak is interactief en maakt de verschillende gezichtspunten van mensen zichtbaar en bespreekbaar. Het handelen laat keuzes zien. Aspecten die onder meer aan bod komen:
- hoe zien we elkaar en wat zijn onze doelen
- welke factoren zijn van invloed op het team
- structuur en werking van denkvermogen
- groeifasen in een team
- gedragsmotieven
Reactie: mooi artikel Frank,
Ik zocht naar toepassing van spiritualiteit in het werk en vond heel veel relevante zaken. Variërend van zaken die snel als zweverig ervaren worden, tot stromingen die sterk in het bedrijfsleven zijn verankerd, zoals Servant Leadership. Om alle informatie te delen met anderen maakte ik er vervolgens een website van: www.SpiritueelOndernemersNetwerk.nl
Er bleek een grote belangstelling voor te bestaan en het groeide uit tot een echt netwerk.
Ik sprak veel mensen die dit gedachtegoed omarmden. Vrijwel bij allen was een persoonlijke crisis nodig om zover te komen.
De klimaatcrisis, de voedselcrisis, de kredietcrisis, etc. zijn daarom mooie gelegenheden voor ons allemaal om eens verder te kijken dan alleen onze ratio. Onze omgeving is zo complex geworden dat we ons niet alleen met ratio staande kunnen houden. We zullen ook op onze intuïtie moeten gaan vertrouwen en beter leren wie we zelf zijn, zodat we keuzes kunnen maken die bij onszelf passen, ofwel ons zin geven, in plaats van een rol te spelen, geleefd te worden door ons ego en mee te hollen met de kudde. Ook in organisaties!
Reactie: Dank Bert ik hou je in gedachte. Het is weliswaar niet meer een van de topmerken zoals ik gewend ben te leiden, maar ook een b of c merk merk heeft zijn plaats in de markt. Zolang ik de overhead en personele kosten maar laag kan krijgen zijn mijn overheadkosten in ieder geval weer gedekt, en kan ik met behoud van salaris de laatste paar jaren leuk afbouwen.
Reactie: Als je de tips zo leest lijkt het allemaal heel logisch. Na 30 jaar werkervaring weet ik dat het helaas in de praktijk anders gaat. Soms heeft iemand in de loop der tijd veel macht op gebouwd en is de omgeving bang om z'n positie te verliezen. Een slechte werkverhouding blijft zo vaak jaren lang bestaan. Helaas, theorie is heel anders dan praktijk!
Reactie: Nou is dit toeval??? Vandaag een enquete ontvangen voor mijn behoefte aan zorg, mijn gezondheid, vrije tijd e.d. voor 55+. Initiatief van gemeenten in Limburg. Vragen als: kunt u zich wassen, aankleden, heeft u mantelzorg, vervoer (mobilator, scootmobile) e.d. En dan te bedenken dat ik als 55-jarige vrouw 4 x per week naar mijn werk reis (in een andere provincie). Ik heb als opmerking gemaakt dat ik me erg vernederd voel als active, vitale, hard werkende vrouw. Dat ik niet tot de doelgroep behoor. Hoezo - leeftijdsdiscriminatie en vooroordelen? Veel mannen in de VUT en niet bijgebleven, laat staan dat vrouwen werken. Vanuit welke perceptie denken die ambtenaren die dit opzetten???? Het moet echt niet gekker worden hier in dit land. In mijn werk kom ik veel 'nieuwe nederlanders' tegen, die zeggen inderdaad als je 50 bent hoef je niet meer te werken!?? Deze mensen zijn ook allemaal ziek, hebben vaak helemaal geen opleidingen, zijn laaggeletterd, geen enkel perspectief in onze kenniseconomie. Vrouwen uit nederland, zeker als zij hebben meegewerkt aan de feministische golf van 70-80 jaren, zijn goed opgeleid, hebben eigen carrieres en zijn nog lang niet afgebrand of afgeschreven. Dat werkgevers hier anders over denken (zeker jonge HRM-ertjes) tja dat is probleem. Helmaal schrijnend, want tegenwoordig ben je met 40 al oud!? Wat een mind-set! Nooit gehoord van grijs-werkt! Steeds meer mensen werken door na hun 65-ste. Zal wel wennen zijn voor ambtenaren en jonge collega's.
Ja Wim het land zit nog vol met verouderede kennis over loopbaanperioden. Onderwijs mag ook wel eens opfrissen! Ach ik denk maar, goed voorbeeld doet goed volgen toch! We gaan gewoon door met invullen van ons leven zoals wij dat wensen. En vooral niet zoals dat van ons wordt verwacht!
Reactie: t'Ja, met of zonder partner. Volgens mij maak het niet uit. Het zijn de keuzes van mensen (ja, dus ook de manager) om te leven, communiseren, werken met partners. En als de keuze voor de levenscontekst is gemaakt met een partner kun je daarna nog de rol van de partner in de relatie bepalen. Of de rol die de partner speelt in relatie tot werkgerelateerde zaken. Dus de stelling waarmee het artikel begint is onzinnig.
Jammer Iteke, sociologie is ook de beschrijving van relationele verbanden maar hoeft niet per definitie vernieuwend te zijn.
Reactie: Hierbij wil ik even een opmerking plaatsen over de stelling: Driekwart van de managers vindt dat de partner een (zeer) goed effect heeft op de werkprestatie. ''Eigenlijk zegt dat niet zoveel over het werk, maar meer over hun huwelijk. Wie zegt dat die invloed er niet is, geeft daarmee indirect aan een slecht huwelijk te hebben,”
Ik kan begrijpen dat een slecht huwelijk en de stress die daar mee gepaard gaat een invloed KAN hebben op de werkprestaties. Dit hangt wel af van de kwaliteiten die de persoon bezit en misschien haalt deze juist de energie uit zijn/haar werk om hier mee om te gaan. Ook zegt u dat ''u verloren lijkt zonder partner''. Ik ben zelf getrouwd en heb drie kinderen maar heb in mijn werkomgeving ook managers die single zijn en zeer goed presteren. Zij zijn echt niet ''verloren''. Een manager die slecht in zijn vel zit zal dit op onbewust niveau ook meenemen in zijn prestaties. Single of met partner. Werksituaties bespreek ik niet met mijn partner, dat is een keuze die ik heb gemaakt en we zijn heel happy samen. U zegt ook dat ''het normaal is dat de partner een rol speelt in werkgerelateerde besluiten'' Ik begrijp wat u wilt zeggen met de stelling maar vind het jammer dat u enkele aannames neerlegt die in mijn optiek meer zeggen over de stressgevoeligheid van sommige betreffende managers en de invloed die dit heeft op hun werkzaamheden.
