2 oktober 2008 -
Uw partner heeft een positieve invloed op de werkprestaties, helpt zakelijke conflicten op te lossen en heeft een belangrijke stem bij promotie, verhuizen, salarisonderhandelingen en ziekte. De manager neemt geen enkel werkgerelateerd besluit zonder overleg met zijn/haar partner.
Dat blijkt uit onderzoek van Management Team. Niet alleen lijkt u verloren zonder partner, zijn of haar invloed wordt ook op grote waarde geschat. Driekwart van de managers vindt dat de partner een (zeer) goed effect heeft op de werkprestatie. "Eigenlijk zegt dat niet zoveel over het werk, maar meer over hun huwelijk. Wie zegt dat die invloed er niet is, geeft daarmee indirect aan een slecht huwelijk te hebben," stelt Iteke Weeda, sociologe en emeritus hoogleraar emancipatievraagstukken.
Meepraten
Volgens Weeda is het normaal dat de partner een rol speelt in werkgerelateerde besluiten, maar ze kan zich niet voorstellen dat de partner zoveel invloed heeft, als veel managers aangeven. "Natuurlijk bespreek je werkgerelateerde zaken met je partner, maar het besluit zal daar niet van afhangen. En natuurlijk is het goed om thuis met iemand te praten over het werk. Dat kan dingen in perspectief plaatsen. Maar een partner die het overal mee eens is, is ook weer niet goed. Tegengas kan immers heel zinvol zijn."
Werknemers
Hetzelfde effect wordt overigens niet onderkend bij werknemers. Bijna de helft van de managers ziet geen negatief, dan wel positief effect van een ‘gebonden' werknemer. Volgens Weeda is dit logisch. "Bij hun werknemers zien ze duidelijk dat de partner niet daadwerkelijk werkzaamheden voor hen uitvoert. Ze bekijken het reëler dan bij zichzelf."
Bron:Management Team
Het is 'gewoon lekker' als je de verschillende situaties die zich gedurende de dag op het werk hebben voorgedaan kan bespreken met je partner. Je hebt een begripvol luisterende en vaak realtiverend oor nodig. Het voorziet je van een verheldering van een soms vertroebeld blik.
Mijn moeder omschreef het als volgt ''als het nekkie niet draaien wil staat het koppie stil''
Mijn partner is een pracht 'nekkie' en ik kan zoveel draaien als ik wil.
Ger
JMB Zwanenburg
|
|
3
-
10
-
2008
|
11
:
33
uur
Ik manage alles uitstekend, al zeg ik het zelf, en wel heerlijk zonder partner!
Melva A.I. de Palm
|
|
4
-
10
-
2008
|
01
:
01
uur
Voordat ik mijzelf zielig ga vinden.... Collega's Hellup, ik heb geen partner.
P.S. Ik krijg overigens meer dan genoeg en eerlijk tegengas van mijn kinderen van 23, 28 en 33.
MPM Cohen
|
|
4
-
10
-
2008
|
12
:
22
uur
Hierbij wil ik even een opmerking plaatsen over de stelling: Driekwart van de managers vindt dat de partner een (zeer) goed effect heeft op de werkprestatie. ''Eigenlijk zegt dat niet zoveel over het werk, maar meer over hun huwelijk. Wie zegt dat die invloed er niet is, geeft daarmee indirect aan een slecht huwelijk te hebben,”
Ik kan begrijpen dat een slecht huwelijk en de stress die daar mee gepaard gaat een invloed KAN hebben op de werkprestaties. Dit hangt wel af van de kwaliteiten die de persoon bezit en misschien haalt deze juist de energie uit zijn/haar werk om hier mee om te gaan. Ook zegt u dat ''u verloren lijkt zonder partner''. Ik ben zelf getrouwd en heb drie kinderen maar heb in mijn werkomgeving ook managers die single zijn en zeer goed presteren. Zij zijn echt niet ''verloren''. Een manager die slecht in zijn vel zit zal dit op onbewust niveau ook meenemen in zijn prestaties. Single of met partner. Werksituaties bespreek ik niet met mijn partner, dat is een keuze die ik heb gemaakt en we zijn heel happy samen. U zegt ook dat ''het normaal is dat de partner een rol speelt in werkgerelateerde besluiten'' Ik begrijp wat u wilt zeggen met de stelling maar vind het jammer dat u enkele aannames neerlegt die in mijn optiek meer zeggen over de stressgevoeligheid van sommige betreffende managers en de invloed die dit heeft op hun werkzaamheden.
Willem van Druten
|
|
4
-
10
-
2008
|
17
:
14
uur
t'Ja, met of zonder partner. Volgens mij maak het niet uit. Het zijn de keuzes van mensen (ja, dus ook de manager) om te leven, communiseren, werken met partners. En als de keuze voor de levenscontekst is gemaakt met een partner kun je daarna nog de rol van de partner in de relatie bepalen. Of de rol die de partner speelt in relatie tot werkgerelateerde zaken. Dus de stelling waarmee het artikel begint is onzinnig.
Jammer Iteke, sociologie is ook de beschrijving van relationele verbanden maar hoeft niet per definitie vernieuwend te zijn.
p. zwart
|
|
14
-
10
-
2008
|
11
:
11
uur
Een levenspartner (want daar wordt volgens mij naar gerefereerd) hoeft niet perse de juiste persoon te zijn voor eventuele feedback/ondersteuning. Een goede vriend of familielid heeft ook overduidelijk meerwaarde in het (bij)vormen van een mening/besluit.
Hoe open sta je voor meningen (en het delen van je gedachten) tegenover mensen uit je directe omgeving en hoe neem je dit mee in je besluitvorming? Dat is volgens mij de hamvraag.
Ik zit zelf in het MT en heb zeker twee mensen in mijn directe omgeving waar ik heel goed mee kan praten en waar ik heel graag naar luister. Dit sterkt mijn denk- en werkvermogen zonder mijn eigen mening hierbij te ondermijnen.
