Reactie: Nu zijn er weer mensen die dit lezen en bezuinigen op hun personeel zodat dit aan de verzameling toegevoegd kan worden.
mooie auto dat zeker, maar vrij onpraktisch en eigenlijk vooral om extreem te egotrippen. Not done vindt ik en ik vind het niet erg dat er stand verschil is en iemand stinkend rijk is. Inmiddels is wel duidelijk geworden hoe velen aan dergelijke bedragen komen. Daarom not done.
Als je de loterij wint buurman dan gun ik je die auto wel! Absoluut. Ik hoop dan wel dat je ook ergens anders gaat wonen want die dingen maken een herrie, indrukwekkend maar op den duur hinderlijk.
Hallo...ik ben best wel gek op dikke snelle auto's en bij mij stroomt benzine in de aderen.
Maar toch..nee!
Van de andere kant snap ik ook dat deze auto's weer zorgen voor werkgelegenheid en verdeling van geld. Dat weer wel.
Ik zou voor iets minder opvallends gaan. Voorlopig ga ik helemaal niet, zeker niet naar de Lambo dealer. Wel absoluut leuk om eens te huren!
Reactie: Tja als ik dit zo lees denk ik dat men mij misschien vaak voor een fraudeur heeft gehouden.
Ik ben erg resultaat gricht en wil me laten gelden, kan ook wel eens boos worden als het niet eerlijk toegaat, ben voordurend bezig met overleven, zowel in mijn functie, alswel voor mijn gezin, zoek graag de grenzen op en een beetje spanning doorbreekt de sleur, ben ambiteus dus ik neem me soms anderen als voorbeeld en wil ook ooit zo worden als hun en hun positie bereiken ooit.
Ik ging er altijd vanuit dat dit prima eigenschappen zijn voor iemand in mijn functie en met mijn instelling.
Boekjes als Shaolin Management en vele andere lektuur moedigen me zelfs aan me zo op te stellen.
Nooit gedacht dat iemand anders dat zou kunnen interpreteren als een potentieel fraudeur.
Ja, ok ik heb wel een plastic pen hier liggen van mijn oude werkgever en wel een stiekem een prive kopietje of uitprint gemaakt of even een prive mail geschreven. Tjonge, de combinatie van deze stoute dingen en deze omschrijving maken mij dus tot een potentiële Madoff in andermans ogen.
Tja en als ze mij vertellen dat iets niet kan dan vraag ik ook toestemming om het tegendeel te bewijzen als ik een mogelijk weet of zie.
Inderdaad een paar jaar geleden vroeg men mij of ik een idee had hoe men de kluis open kon krijgen, de sleutel was er wel bij maar het slot weigerde. Na een paar uur prutsen had ik hem open. Zo'n zwaar antiek geval. Ik trots maar dat was natuurlijk omdat men acht dat ik een zware crimineel was. Toen de digitale fotocamera weg was kreeg ik ook de schuld. Ik nam het ding ook altijd mee naar huis, dat wist men. Ik zei ook al dat het toestel bij mij veilig opgeborgen is en het wel zou vergoeden als het stuk was of kwijt. Toen iemand anders het bij een klant had laten liggen was deze zware jongen natuurlijk verdacht.
Hoe dan ook, wel goed om te weten dat mijn rebelsheid, creativiteit, handigheid en gedrevenheid ook anders geďnterpreteerd kunnen worden. Als ik het zo lees hierboven is het ook wel logisch maar geloof deze crimineel er zijn ook mensen met deze eigenschappen die hooguit boefjes zijn en dat ook gewoon vertellen aan de directie die dan ook nog een vreemd opkijkt of lacht. (o, btw, ik heb je nieuwe auto eens goed getest... saai, maar goed afgewerkt en eigenlijk best sportief....tenminste je kunt er goed mee driften. Pas toen hij toen hij zijn auto ging pakken een meter zwart spoor op het asfalt zag dacht hij dat ik zijn auto echt had laten driften als een gek. Het hele management was getuige van deze praktical joke, de sporen waren van mijn eigen auto. Maar dat krijg je als je altijd weer iemands auto afkraakt omdat het een goed merk is, grenzen opzoeken. Volgens mij heef hij nooit echt geloofd dat ik de sporen met mijn eigen auto gemaakt had. De collega managers spelden hem van alles op de mouw)
Operationeel manager Industrie, 20+ ervaring, pas grote beurt gehad en apk. Kan zowat alles aan, ook projectmatig inzetbaar en je krijgt er veel extra's bij. Regio Limburg, oost-Brabant. Maar langere afstand bespreekbaar. Is opgestapt bij vorige werkgever vanwege geen mogelijkheden was overgenomen maar deal is helaas niet doorgegaan vanwege crisis.
Reacties per persoonlijke mail.
Werkt momenteel aan zzp constructie dus diensten zijn ook bespreekbaar.
Bedankt voor de tip Marijke/ mevr. Noort
Ik bedoel dit overigens heel serieus maar kan hier moeilijk mijn cv plaatsen.
Mijn eigen personal coach vond me ook al creatief.
Daarbij personal coaching kan ik echt iedereen aanraden! Ik denk zelfs dat ik me blijf laten begeleiden door een personal coach in de toekomst. Als manager stond ik er toch, besef ik nu, vaak alleen voor. Een goed en open gesprek en even checken of je goed bezig bent maakt de managersklus stukken makkelijker.
Reactie: Lol, weer een stukje jargon aan mijn vocabulair toegevoegd: De micromanager. Klinkt wel grappig en ik tik dit dan ook met een schuddebuik van het lachen. Die vergeet ik zo gauw niet.
Ik herken hem maar al te goed in de beschrijving. Jammer die had ik bij mijn exit al moeten weten. Daarmee ik waarschijnlijk de directie ook mee aan het lachen gekregen destijds. Tenzij deze naam al overal bekend is behalve bij mij.
Reactie: Dit zo lezende vroeg ik mij af wat ik gezien de problematiek het beste kan doen.
Mijn arbeidsverleden is nogal divers en mijn functie's complex en ook breed.
Dus heb ik zeer beknopt omschreven wat ik gedaan heb tot op heden en een paar competenties vermeld. Zo kwam ik dan met veel wurgen tot 2 kantjes.
Een adviseur stelde dat iemand die leest en verstand van zaken had wel de rest zelf kon invullen of me kon uitnodigen voor een gesprek. De beknopte omschrijving zou zelfs prikkelend werken in mijn situatie om sneeler tot een gesprek te komen. En ander adviseur stelde voor een competentie cv op te stellen. Dit leek mij minder efficient in mijn geval.
Een beknopt maar uitgebreider cv leidt al snel tot 5 kantjes, dus onleesbaar.
In de praktijk loop ik inderdaad vaak tegen W&S of HRM medewerkers aan die weinig benul hebben van de inhoud van de uitgezette vacature, de inhoud en de gewenste competenties of benodigde kennis. Bovendien de kultuur geheel verkeerd beschrijven en zich maar moeilijk een idee kunnen vormen van mij en mijn arbeidsverleden en mijn kennis en vaardigheden. Aan hun reacties zie ik gewoon dat ze me verdenken van een grote dikke duim of geheel verkeerd inschatten. (over of ondergekwalificeerd)
Reactie: Sommige topmanagers overleven alle stormen, zoals ook vele kapiteins verschillende stormen overleefd hebben.
Stuurmanskunst als metafoor. De crisis als storm, die beangstigt, uitdaagt, voor afkeer zorgt of net uitnodigt om er wat van te maken. De kunst waarbij inzicht, vakmanschap, durf, vertrouwen, overtuiging, geloof... je kans van slagen bepalen, dit alles in relatie tot enerzijds het moment, anderzijds de tijd dat de storm je nog voor uitdagingen plaatst.
Waar de onzekerheid je zekerheid is en je handelen bepaalt. Sommigen ervaren dit als worstelen anderen als een kans om hun kwaliteiten te benutten.
Reactie: Het stimuleren van een gezonde leefstijl heeft zeker een positieve invloed op de gezondheid. Het door het bedrijf aanbieden van mogelijkheden past hier volgens mij ook in.
Uiteindelijk is het de medewerker die er zijn eigen keuze in maakt.
Het is helemaal mooi als het bedrijf faciliteert.
Het bepalen van de grenzen is moeilijk, maar ook hier kan elk bedrijf zijn eigen kaders vaststellen.
Wel is het van belang om dit te doen vanuit weloverwogen drijfveren.
Bv. Het is niet vanzelfsprekend dat daardoor je ziekteverzuim daalt!
Reactie: Trieste zaak. Na alle trainingen in communicatietechniek en leidinggeven nog steeds lijden aan een terminale vorm van selectief gehoor. Het schijnt ook nog besmettelijk te zijn dan. Ze verwijten mij hetzelfde als ik aangeef het ergens niet mee eens te zijn. Bovendien zou een manager toch sterk ontwikkelde kerncompetentis moeten bezitten. Communiceren of om preciezer te zijn, Luisteren hoort daar toch zeker bij. Kennelijk heerst dat overal want hun leidinggevende heeft hun daar nooit op gewezen, die is dus blind of snapt het ook niet. Natuurlijk kan het ook zo zijn dat de manager dit niet gehoord heeft omdat hij een selectief gehoor heeft en alleen maar hoort wat hij wil horen. Ik begrijp nu waarom hij niks van mijn goed onderbouwde kritiek snapte, hij hoorde slechts wat hij wilde horen en dat wierp al zijn hele levensloop omver kennelijk.
Gelukkig schreef ik het ook allemaal voor hem op in bijvoorbeld de mail. Maar kennelijk zien ze ook extreem selectief. Ik als lagere manager mocht dat allemaal niet...dat zou onacceptabel zijn, daar ben ik zelfs uitbundig op getest voordat ik mocht beginnen. Misschien heeft hij toen hij dat resultaat te horen kreeg ook selectief gehoord en gelezen.
Tjee, Misschien heerst die ziekte alleen in de US. Ai, dan waait het beslist hierheen, net als die andere ziektes. Ik vraag me af of er nog ooit wat goed uit die hoek komt.
Gelukkig hebben ze het onderzocht en begrijpen we nu wat er aan de hand is. Kunnen we daar rekening mee houden.
Reactie: Onlangs werkte ik bij een organisatie die veranderen wilde en daar hoorde ook een intensieve training bij van een bekend bureau.
Ik zie al mijn punten van kritiek en suggesties genoemd worden in het artikel.
Waar ik vooral tegen aan liep was dat de trainers met nogal wat betweterigheid vanuit hun opleiding vertelden hoe ik mijn werk moest doen en als ik aangaf waar ik tegen aan liep werd dat van tafel geveegd. Dit vloeide voort uit de verschillende achtergronden en kultuur. Je moet als academicus niet de ervaren voorman gaan uitleggen hoe je een muur metselt en dan ook nog de opmerkingen die je krijgt van tafel vegen. Nee leg eerst maar de stenen op elkaar, dan maak je cement en uiteindelijk leg je als laatste als de muur staat het fundament. Ja maar dat werkt niet, jwawel dat werkt wel! Stel je maar open en probeer het eens. Ga dat nu maar vertellen aan je metselaars. Ja maar...tja kennelijk wil jij niet veranderen he!?
Vervolgens is iedereen ervan overtuigd dat de voorman niet geschikt is voor zijn functie en dwarsligt en het niet snapt.
De voorman legt dit vervolgens, volgens afspraak, uit aan de metselaars en die lachen hem uit. ''Ze zijn daarboven gek geworden, doen we niet, dat kan toch niet'': zegt de hele bouw.
Dit wordt opgemerkt door het kantoorpersoneel en daarmee is dan het bewijs geleverd dat de voorman het probleem is en de oorzaak van alle kwaad en leed.
Trainingen in groepsverband werken inderdaad anders dan individuele trainingen. Trainen met de baas erbij zorgt soms ook voor wederzijds respect en begrip en een stukje teambuilding. Misschien durft men uiteindelijk wat meer zichzelf te zijn. 1 op 1 trainingen zijn intensiever en daarin is men over het algemeen opener.
Ik volg nu een soortgelijke training en heb gevraagd voor stevige onverbloemde kritiek. De combinatie van groepstraining en individuele training is ideaal. In record tempo ben ik een paar levels verder gekomen.
Het gebrek aan opvolging na en training is ook jammer. Het gebrek aan inlevingsvermogen door een trainer idem.
De ideale trainer is kritisch doch open en is een trainer die zowel de branche als de organisatielagen en functies kent en dus ook de praktijk en bovendien verstand van zaken heeft.
Wat mij opvalt is dat bekende bureau vaak werken met academici die zelf geen werkervaring hebben. Laat staan ervaring hebben opgedaan op een werkvloer.
Als ik ergens een hekel aan heb is als mensen zonder bijzonder verstand van zaken mij gaan uitleggen hoe ik mijn werk moet doen. Als ze me proberen te helpen met hun theoretisch kennis en vanuit hun werkervaring vind ik dat prima. Maar ga een ervaren en vakkundig timmerman niet uitleggen hoe hij een hamer moet vastpakken zodat hij zich niet op zijn duim slaat.
Ga je zo de organisatie trainen met het doel succesvol te veranderen dan sla je de plank mis.
Bovendien loopt een organisatie bij veranderprocessen meestal vast omdat er een paar sleutelfiguren, een spilfunktie hebben in zo'n organisatie en juist die niet willen of te bang zijn om te veranderen of simpelweg niet kunnen veranderen. De hele organisatie hunkert in zo'n geval vaak naar verandering maar alles loopt kapot omdat een manager niet kan of wil meeveranderen. De directie doet daar vervolgens niks aan want de manager is ''onmisbaar''. De training is dan grotendeels weggegooid geld en de zoveelste poging om de organisatie succesvol om te krijgen. Een paar onschuldigen krijgen de zwarte Piet toegespeeld en kunnen vertrekken. De manager voelt zich vervolgens nog machtiger. Hij heeft zijn positie weten te behouden en ook nog eens de verandering laten mislukken. Dubbel gewonnen.
Reactie: @ Ton. Helemaal mee eens. Ben 46 en ik garandeer je: het allemaal reuze lollig als je het wil zien en vooral als je je eigen plan trekt en je niet(mentaal) afhankelijk maakt van de 'corporate hairball'. Inmiddels ben ik er achter dat er - ook nu - heel veel mogelijkheden zijn om te verdienen aan dingen die voor mijzelf zinvol en leuk zijn en zinvol leuk en gevonden worden. Echt waar: heerlijke tijden!
Reactie: Topreactie van Asha, bravo!
Alles staat erin hoor. Nog even dit:
Af en toe verbaas ik mij over de vragen die hier gesteld worden door ''managers''. Dit soort zaken dient men eigenlijk al te beheersen voordat je jezelf manager noemen mag.
Neem vooral de laatste tips van Asha goed op.
Nooit maar dan ook nooit moet je toelaten dat grijze ruis op de werkvloer ontstaat. Zodra je weet hebt van ter zake doende feiten, dien je deze terstond te delen met je medewerkers hoe vervelend dat ook mag zijn. Onrust in de ''tent'' is funest voor de organisatie. Ook als de situatie voor jezelf nog niet geheel duidelijk is; Hou je mensen op de hoogte!
Zo verdien je respect en je mensen vertrouwen er meer op dat jij er niet alleen voor de ''toko'' maar zeker ook voor hen bent, ook in moeilijker tijden...
Hard werken en positief zijn is ook niet per definitie een succesformule.
Bij mijn oeroude vorige werkgever bleef je zolang je hard werkte en positief opgescheept met rot werk. Pas als je negatief werd of niet meer hard werkte dan kreeg je leuker werk of promotie.
Goed ontwikkelde competenties, doorzettingsvermogen en een portie geluk zijn ook volgens mij zaken die helpen het doel te bereiken.
Maar dat bedoel je denk ik ook met ''hard'' werken.
De voorbeelden van Ad vond ik wel grappig gekozen.
Wilders heeft volgens velen een negatieve instelling toch heeft hij succes.
De kerk heeft een positieve hele blijde boodschap maar helaas voor ze, ze loopt leeg.
Zo kun je allerhande voorbeelden bij een stelling zoeken die zowat elke stelling schijnen te onderbouwen.
Zo zijn er ook mensen die je aanpraten dat als je een muntje in een kistje legt en je heel erg concentreerd dat het zich vanzelf vermeerderd of dat je wens uitkomt als je, je daarop concentreerd... Ik zal me wel niet voldoende kunnen concentreren dan.
Wel kan het helpen om je doel te bereiken, absoluut.
Dus we zijn allemaal wel in grote lijnen met elkaar eens geloof ik of vergis ik mij?
Reactie: Goede tips van Peter Siks in het artikel.Ik voeg er graag nog een tip aan toe,
Vanuit de temperamentenleer, een afgeleide van de Jungiaanse Typetheorie, is bekend dat verschillende persoonlijkheden divers reageren op veranderingen. Ik pas dit veel toe met (top)sportcoaches en in het bedrijfsleven.
De bedachtzame veranderaar moet je heel anders benaderen dan de actiegerichte vernieuwer. Veel veranderingstrajecten mislukken omdat hiermee geen rekening wordt gehouden. Juist ingaan op kernbehoeften van iemand in een veranderingsproces betekent dat mensen bereid zijn op hun manier de veranderingsprocessen in te gaan. Het resultaat van de training en vooral van het veranderingsproces zelf is daarmee vele malen bevredigender.
