Reactie: We leven met zijn allen langer en hebben meer tijd Richard. Maar goed er zit wel wat in. De kennis en ervaring van de oudere generatie moet je echter ook niet zonder meer in de prullenbak gooien. Ik omring me het liefst met een ideaal team. Jong en oud, mensen die vanuit de praktijk zijn opgegroeid en mensen die het gestudeerd hebben. Mensen met een afwijkende en kritische visie. Jan zou goed passen in dat team als ik het zo lees. Helaas Jan, ik ben zelf ook zoekende na een statement met gelijke strekking te hebben gemaakt en vervolgens aan gaf zo niet te willen werken omdat ik mijn tijd en energie kennelijk in iets stopte zonder dat het wat opleverde en liever zinvol bezig was. Alleen verwachte ik geen crisis. De werkgever waar ik zou starten trok de vacature in 2 weken voor mijn start in oktober daarna begon de crisis direct. Maar spijt nee, absoluut niet. Ik wilde niet eens blijven. Oeps voor je 40e moet je het gemaakt hebben..volgens mij begin ik pas nu!
Reactie: Misschien zie ik het verkeerd maar de verzekeraars hangen achter aan ergens in de economische trein. Ze krijgen pas heel laat de klap. Als veel mensen hun werk verliezen en dus een groot deel van hun inkomen, banen schaars zijn, en een lager salaris geboden wordt derintegen verzekeringen lang lopen dan merkt men aanvankelijk weinig. De mensen komen in betalingsproblemen of zeggen hun verzekeringen op of bezuinigen op verzekeringen. Als er minder auto's op de straat komen (ook een effect van een langdurige crisis) verkopen ze minder autoverzekeringen. Als er minder huizen verkocht worden en er dus minder vraag ontstaat naar opstalverzekeringen en ook de huizen prijs zakt dan is dit wel erg opmerkelijk. Ook bedrijven zullen kritisch kijken naar hun verzekeringen en daarop proberen te bezuinigen. De winkels hebben te maken met meer inbraken, de crisis zorgt hier ook voor en die branche geeft aan dat verzekeringen onbetaalbaar zijn geworden voor ze dan verwacht ik ook daar geen groei. Bovendien zal de fraude door de economische teruggang toenemen. Ik kan me niet voor de geest halen waar men de groei meent te vinden. Ja bij overnames enz. zoals in het artikel wordt genoemd dat zou nog kunnen. Aan de andere kant ontstaat volgens mij een probleem. Premieverhoging lijkt me ook geen zoden aan de dijk te zetten. Zoals ik het zie krijgt die tak van sport het nog erg moeilijk maar ik kan me vergissen uiteraard.
Reactie: Prima als bedrijven dat mogelijk maken maar ik hou niet van betutteling en bemoeizucht.
Natuurlijk snap ik dat de werkgever zich zorgen mag maken en bemoeien als er iets is wat hem nadeel kan opleveren. Als ik hardrugverslaafd zou zijn en daardoor niet meer functioneer of mezelf in de ziektewet werk dan zou ik het zelfs op prijs stellen als de werkgever me kan helpen met mijn probleem.
Van de andere kant een werkgever die mij het roken wil verbieden of het kroketje dat vind ik ronduit irritante bemoeizucht.
Als hij ze niet aanbiedt in de kantine heb ik daar vrede mee. Als hij echter kijkt wat in mijn broodtrommeltje zit dan heb ik daar grote moeite mee, tenzij ik echt suïcidaal gedrag vertoon.
Misschien heb ik wel een heel andere kijk op wat gezond voor me is. Fruit zit vol bestrijdingsmiddelen moet ik dan dan in grote hoeveelheden tot mij nemen. Mijn collega een fantiek sporter van mijn leeftijd is gestorven tijdens een wedstrijd, hartstilstand. Tijdens het bedrijfsvoetbaltoernooi brak iemand zijn been. Tja, ik heb zo mijn bedenkingen. Ik vermoed weer verborgen agenda's.
In andermans ogen leef ik misschien ongezond, ik luister gewoon naar mijn lichaam. Soms wil het zout, dan weer vet, de andere keer suikers, dan weer bergen sla of kilo's fruit.
Verder maak ik me meer ongerust over extreme stress. Laat die werkgevers dar maar eens naar kijken dan me stressen met betutteling.
Ik ben voor zover ik weet kerngezond en daarbij zelden tot nooit ziek. Gisteren voelde ik keelpijn en griepachtige verschijnselen. In de tuin vond ik Thijm daarop heb ik gekauwd en nu is het weg. Ik kon dus gewoon blijven roken.
Reactie: Er is niets verkeerd aan positief denken. Wat het Canadese onderzoek aantoont, is alleen dat het opleggen van positief denken aan mensen die al een sterk negatief zelfbeeld hebben schadelijk kan zijn. Als het negatieve zelfbeeld te sterk is, falen de pogingen om positief te denken. Dit versterkt de reeds aanwezige negatieve spiraal.
Positief denken werkt alleen als de mens emotioneel, rationeel, fysiek en spiritueel op één lijn zit. De meeste mensen saboteren zichzelf op een van deze niveaus en bereiken daarom nooit hun doel.
De heer De Beer rukt de conclusie van het Canadese onderzoek uit haar verband en gooit alles op één hoop: Ratelband, Verdonk, Napoleon Hill... in het boek 'Think and Grow Rich' van Napoleon Hill staat echter duidelijk dat Hill's formule voor succes uit meerdere componenten bestaat. Hill benadrukt niet alleen het specifiek omschrijven van het doel, maar ook het specificeren van de prijs die betaald moet worden voor het bereiken van dit doel, het plannen van het pad naar het doel, de dagelijkse focus op de stappen die leiden naar het doel, enzovoort.
Zoals Edwin Selij hierboven al schrijft, positief denken alleen is zeker niet genoeg, hard werken om het doel te bereiken is cruciaal. Het volstaat echt niet om in lotushouding gezeten positief te denken om de manna uit de hemel te laten neerdalen...
Reactie: Sinds ik weg ben doen anderen mijn werk, vakantiewerkers zijn daar niet voor geschikt denk ik omdat er een behoorlijke inwerkperiode voor nodig zou zijn. Eigenlijk hebben ze een hele reorganisatie doorgevoerd...ik heb dan ook heel lang vakantie op staatskosten momenteel dus je zou ook kunnen stellen dat het werk gedelegeerd is, een collega het overneemt of gedeeltelijk blijft liggen. Tot men erachter komt dat het zo niet verder kan waarna er weer een vacature ontstaat. De vacature stond bijna 3 jaar open, ik heb zelf de exit verkozen uiteindelijk. Wie dus straks een vacature tegenkomst waar een bedrijf sier maakt met zaken als ''open, informele platte organisatie'' en de ideale kandidaat ''ervaren, creatief en sterk in zijn schoenen moet staan, een echte people manager is, en kritiek moet durven te leveren op de organisatie, lef toont en open moet kunnen communiceren'' is gewaarschuwd. Vele gesprekken en een meerdaags assessment wezen uit dat ik waarschijnlijk hun gezochte kandidaad was...Helaas bleek al snel dat ze een slaafse jaknikker bedoelden. Ik verbaasde me al waarom anderen gillend wegrenden maar dit dit uiteindelijk zelf ook.
De vele vakatures zijn inmiddels na een jaar van de website gehaald en ik begrijp van de oud collega's dat men eigenlijk gewoon alles heeft laten liggen, het hoogst noodzakelijke een beetje verdeeld en alles langzaam weer verpietert tot was het ooit was of erger.
Dat zal wel bij veel bedrijven na de crisis ontslagrondes het geval zijn denk ik.
Zeker omdat nogal wat bedrijven net voor de vakantie hun reorganisaties uitgewerkt hadden en de namen nu bekend maken. Wie hun werk dadelijk doet. Joost zal het weten dat is vaak maar half uitgewerkt of zelfs helemaal niet over nagedacht of door iemand bedacht die de naam heeft dat hij dat goed kan bedenken maar geen enkel benul heeft over wat het werk exact inhoud. Daar komt men dan na de vakantie weer achter.
Hierdoor kunnen weer vacatures ontstaan na de vakantie, gelukkig maar.
Zelf geloof ik wel in het positieve van gematigd positief denken maar ik kan me goed voorstellen dat als je extreem positief bent of probeert te zijn dat je dan op een bepaald moment wereldvreemd of zelfvervreemd overkomt. Misschien is het ook zelfs negatief voor mensen met gebrek aan zelfvertrouwen, ik geloof dat best. Ik vind het wel goed dat je het onder de aandacht brengt. Of TON (dus R. Verdonk) nu geen succes meer heeft zullen we moeten afwachten, zelf zie ik ze nog wel succes boeken. Emile heeft trouwens de draad weer opgepakt. Hij geeft nu ''gratis'' seminars over de crisis. Je betaalt nu borg en die ben je kwijt kennelijk als je niet komt opdagen las ik ergens. Dat vond ik wel een goed idee op zich. Ik ben overigens net als Edwin hierboven geen fan van Ratelband ondanks dat ik me ook bezig hou met NLP maar dan voornamelijk met Bandler. Overigens geloof ik dat NLP voor van alles en nogwat ge- en misbruikt wordt door allerhande wannabees. NLP heeft voor mij enkel wat betekenis in kader van denkpatronen en ook hoe je het denkpatroon van anderen kunt beïnvloeden. Hypnose zelf dat werkt bij mij in iedergeval niet, mindtricks wel. Ik ben er waarschijnlijk niet gevoelig voor en het verbaasd mij dat anderen daar kennelijk wel gevoelig voor kunnen zijn.
Dat je met positiviteit over het algemeen meer bereikt lijkt me wel duidelijk, extreme ongegronde positiviteit komt gekunsteld en verdacht over bij mij. Ik denk dat veel mensen daar inderdaad ook allergisch voor zijn. MLM achtige reclameboodschappen werken mij in iedergeval op de zenuwen dan wil ik alleen nog maar vluchten of kritiek leveren.
Bedankt nog voor het gesprek onlangs. Wat Porsche's bijzondere aanpak betreft zijn we vergeten te bespreken.
Reactie: De belangrijkste andere tips (naast de goede tips die zijn genoemd) om elders aan de slag te komen zijn:
- vertel aan iedereen die je kent dat je op zoek bent naar werk
- zorg dat je in 2 zinnen kunt uitleggen aan iemand buiten jouw werkgebied wat je zoekt (zo kunnen nog meer mensen met je meezoeken)
- denk positief over jezelf en over je kansen
- maak serieus werk van de tips die je van mensen krijgt
- bedank iedereen die je helpt
- houd vol. Elke dag biedt nieuwe kansen
Veel succes!
Marijke van Noort
Re-integratieadviseur en personal coach
Reactie: Uw weblog op het feit dat positief denken schadelijk kan zijn, daar kan ik het gedeeltelijk mee eens zijn. Het gaat er ook niet om of je positief denkt, het gaat erom dat je je positief voelt en ik kan nu niet zeggen vanaf de buitenkant of Rita Verdonk dat heeft gevoeld. Dat u die naam erbij haalt, naast Ratelband, als voorbeeld verbaasd mij dan ook. Misschien kent u haar persoonlijk anders is het een knap staaltje gedachtelezen. Ook bij Ratelband weet ik niet of hij de hele dag nu positief denkt. Dit zijn aannames van uw kant. Weet u dan of hij zijn lessen ook zelf toepast? Past u uw eigen lessen ook toe thuis? Aan iemand anders vertellen wat hij of zij moet doen gaat vaak makkelijker dan wat zelfreflectie, toch?
Wanneer iemand zich positief voelt denkt hij automatisch ook positief. Al geruime tijd geef ik opleidingen op het gebied van NLP en daar staat het positief voelen centraal. Daar gaat het uiteindelijk om. Jammer dat NLP vaak in verband wordt gebracht met Ratelband. Vaak begrijpen mensen niet dat NLP een model is en een model heeft geen hart. De persoon die het model gebruikt geeft het een hart. Dat doet de persoon en dat heeft weinig met het model zelf van doen. Wat Ratelband verder presenteert is een verouderd model en alleen gebaseerd op succes en secret-achtige uitlatingen. We hebben gezien dat dat in de praktijk nauwelijks werkt. Wat wel werkt is het van binnenuit je steeds beter voelen. En dan met name over jezelf. Dat is training en dat omvat wat meer dan alleen het positief denken, daar ben ik het mee eens.
U stelt ook dat talenten aangeboren zijn en dat is nooit bewezen. Talent is een kwestie van hard werken en meer dan 10.000 uur oefenen op een bepaald gebied. De vergelijking met succes is dan ook uit de lucht gegrepen. Succes is een kwestie van hard werken en hard werken kan je leren zoals mijns inziens alles te leren is. Inspiratie is 2%, Transpiratie is 98%. Iedere ondernemer weet dit.
Reactie: Vergeet niet te netwerken binen de doelgroep waarvoor je zelf aan het netwerken ben.
Het netwerk binnen de doelgroep wordt zeer vaak vergeten. Denk hierbij aleen al aan de jongeren. Er wordt veel over hen gepraat maar niet met hen. Dit probleem doet zich zeer veelvuldig voor in hulpverlenend nederland.
Reactie: Best een lastige vraag of een organisatie zich mag bemoeien met de gezondheid van haar leden. Waar ligt de grens?
Het is m.i. niet gepast wanneer een organisatie een individueel lid (werknemer) oplegt hoe hij of zij gezond moet leven. Er mag gevoetbald worden, er mag gerookt worden, er mag overgewicht zijn, er mag 's nachts doorgegamed worden, er mogen 10 kinderen verwekt worden enzovoort. Pas wanneer het werk er onder gaat leiden komt een interventiemogelijkheid om de hoek kijken, en dan nog is dat een hele lastige kwestie.
Je kunt als organisatie wel specifieke normen en waarden nastreven. Zo kun je bijvoorbeeld bepalen wat er wel en niet te koop is in de eigen voorzieningen (bedrijfsrestaurant, koffiecorner, automatiek). Je kunt je bedrijfsuitingen, bedrijfsuitjes, gebouwaankleding, kunst enzovoort thematiseren met gezondheid en gezond leven. Je kunt als organisatie dus stimuleren, maar niet opleggen. Vergelijk het met het stimuleren van normen en waarden. De organisatie streeft een cultuur na. De top van de organisatie moet dan wel het goede voorbeeld geven, anders werkt het niet.
Alleen geld beschikbaar stellen is proberen iets af te kopen. Alleen degene die toch al gezond willen leven pakken dit op en gebruiken het aanbod. Zonder aanbod hadden ze het in veel gevallen zelf wel bekostigd.
Net als veel cultuurgerelateerde onderwerpen, wordt dit in een organisatie pas echt opgepakt en uitgevoerd wanneer een topmanager het support en het op zijn of haar prioriteitenlijst zet. Het is/wordt dan afhankelijk van de aanwezigheid van een dergelijke topmanager.
Het lijkt mij daarom veel meer wenselijk om de leden (werknemers) continu te wijzen op eigen verantwoordelijkheid. Stem het beleid af op mensen verantwoordelijk maken voor hun gedrag en hun daden, laat ze dat doorleven. Dat zal effect hebben op veel meer zaken dan gezondheid, namelijk ook op de betrokkenheid, de productiviteit, de klantbehandeling, de samenwerking enzovoort.
En dat begint dus bij het topmanagement. Zet 'verantwoordelijkheid' bij je kernwaarden en gebruik dit thema in je leiderschapsprogramma en je organisatieleerprogramma. Koppel deze interne programma's continu aan je externe programma's voor klanten, netwerkpartners, innovatie en ketenmanagement.
Reactie: Dit is, hoe waar ook, tegelijkertijd van die heerlijke theoretische kletskoek.
De praktijk is, in mijn situatie, dat ik 61 jaar ben en ruim twee jaar werkeloos na een zware Burn Out. Ik solliciteer heel breed ook buiten mijn vakgebied. Je wordt niet eens uitgenodigd voor een gesprek. Soms bel ik om te vragen naar de reden. Dan hoor ik; u bent te oud en te duur.
Ik wil werken, ik kan werken, ik ben goed in mijn werk, maar de maatschappij wil mij niet.
Reactie: Die grenszoekers moet je juist uitdagen, zolang je d'r maar bij betrokken blijft kan deze middels onschuldig experimenteren enorme risico's blootleggen.
Het aangehaalde voorbeeld is dan ook exemplarisch, als een individu een lek weet aan te tonen, dan heeft deze de schade niet berokkend, maar heeft deze de zwakke plek aangetoond, dat dient men te belonen.
