Reactie: Dit is zeker onderzocht bij de grotere bedrijven die inderdaad handelen zoals door hem aangegeven en de macht hebben om dit te doen. Wat een flutadvies!!!!!!!
Als MKBer heb je echt niets te zeggen m.b.t. de betalingstermijn van je leveranciers.En zonder te overleggen dit zomaar doen, waar halen ze het vandaan. Dit wordt echt niet geaccepteerd.Zeker niet in onze branche, als je niet binnen de betalingstermijnen zoals gehanteerd betaald, wordt er gewoon niet meer geleverd, zo simpel is het. Dan kan het bedrijf niet meer aan zijn leveringsplicht voldoen en zo is de cirkel rond.De rest kun je raden. Wat het rekken van de betalingstermijn door de klanten betreft; Ook hier heerst de macht van de grootste en de sterkste.Inderdaad rekken deze hun termijnen op, als je er zoals wij tussen zit heb je een groot probleem als je geen vet op je ribben hebt als bedrijf.Ga of kun je hier niet in mee; een klant kwijt. Waar komen toch al die fallisementen vandaan????? Bij goed ondernemerschap horen zeker niet de ''schurkenstreken'' zoals door dit propoganda artikel benoemd.
je hebt helemaal gelijk, ik heb mijn leukste baan ooit gekregen met een sollicitatiegesprek waarbij inderdaad de relaxte sfeer als vanzelf ontstond.
ik heb zelf ook eens aan de andere kant gezeten en 1 cv ontvangen die zo indrukwekkend was, dat ik na 5 minuten al bij het gesprek zei dat ik het overbodig vond om nog een half uur van die obligate standaardvragen te gaan stellen (waar ziet u uzelf over 5 jaar...) dat ik een bak koffie haalde voor mij en hem, en vertelde een kwartier later dat ik me sterk ging maken voor hem en zo zou het ook kunnen.
maar ja, veel bedrijven (terwijl ze notabene de mensen zelf in dienst hebben op pz !!) gaan liever tonnen per jaar uitgeven aan dit soort toko's
Reactie: Hm RV, beetje kort door de bocht om op basis van dat citaat je posting te eindigen met Ïmage Consultant .. up my ..''
Anders dan Anne zou ik geschreven hebben dat in de meeste gevallen het juist van groot belang is dat er een persoon binnenkomt en niet kleding (waarschijnlijk bedoelde Anne dat ook). Het gaat in ons vak er juist om om te laten zien, ook in je kleding, wie e/o wat je bent. Dat zie je dus heel goed RV en daar zijn we het dus ook volledig over eens.
Reactie: Eind 2006 kwam ik op straat te staan als boekhoudkundig medewerkster en was 55 jaar, altijd boekhoudkundige arbeid verricht. Het bedrijf heeft door het CWI ontslag verkregen voor nagenoeg alle werknemers. Het bedrijf werd voortgezet onder de zoon.Twee maanden nadien kreeg ik een nekhernia en erge schouderproblemen en artrose.Voor de WIA werd ik goedgekeerd, mijn verdiende uurloon was te laag, deze WIA uitkeringen zijn alleen voor mensen die een hoog uurloon hebben, de 35% wordt dan altijd gehaald. Nu ben ik bijna 57 en het UWV heeft een banenselectie gemaakt voor mij als Electromonteur. Daarvoor hebben ze me ingeschaald bij het UWV. Dit is vlgs het UVW een baan welk voor mij geschikt is en het hoogst uurloon geeft enzo val je buiten de WIA.
Hierdoor worden mensen die altijd gewerkt hebben depressief en wordt het leven een kwelling.
6. Doe alleen je mond open als je ervoor betaald word.
7. Laat je door een ander niet de communicatieregels EENZIJDIG voorschrijven!
8. ''Als een werknemer te vaak roept dat dingen anders moeten, komt hij of zij arrogant of ontevreden overkomen''
Dat is geheel aan de perceptie van de toehoorders. Een positieve toehoorder zou aan de slag kunnen gaan met de geuite kritiek en er wat van leren ;-)
9. ''Zegt een werknemer echter nooit iets, dan kan dat opgevat worden als desinteresse''
Wederom een percepie issue. Wie zwijgt stem toe of laat de ander in zijn eigen waarde, accepteer de gegeven situatie zoals ie is.
10. ''Heeft u een positieve boodschap: deel hem. Is hij negatief, dan is zwijgen vaak goud.''
Ieder vorm van constructief geuite feedback is altijd positief voor de ontvanger.
Mijn tips:
- Zwijg niet langer op de werkvloer. Lucht je hart en doe je mond open. Vertel - opbouwend en constructief voor die ander - wat je dwars zit.
Tenzij je later in je ''glansrijke bla bla business carriere'' liever sterft aan een hartaanval, hersenbloeding of kanker van alle opgekropte emoties door de jaren heen ;-)
Reactie: ''Kleding moet onderdeel van uw persoonlijkheid zijn en als zodanig niet opvallen.''
Dus indirect zeg je hier dat je persoonlijkheid dus OOK niet mag opvallen, net als je kleding.
Wat een BS zeg. Uit welke eeuw komen jouw hrm lesboekjes Anne? Doet me denken aan de film ''Equilibrium'', waar de gehele wereld dood, saai, vergrijsend en verdoofd is.
Reactie: Het feit dat je zelf je gegevens zelf op een social network zet, maakt het voor de recruitment industrie alleen maar makkelijker om je te vinden, zonder dat zij er zelf al te veel moeite voor hoeven doen. Je speelt ze hiermee dus bewust in de kaart!
Afscherming is een must:
Vandaar dat het in mijn ogen ook goed is dat je je online data kunt afschermen tegen ''ongewenste cyber-indringers'' zoals recruiters, als je hier geen belang bij hebt.
Doet me denken aan de 1e cyberwet van Murphy:
''Alles wat je ooit ergens online hebt neergezet, ge-upload, gemsn-ed, geskyped, getwittered, geblogged, kan en zal dus ook door derden worden opgeslagen, buiten jouw controle en kan tegen je gebruikt worden door hen*.
*Geheime diensten, Overheid, Internet Service providers, Telecom Providers, Webservices leveranciers, Hosting providers, Jusitie, Politie, Cyber_criminelen, recruiters, aanstaande werkgevers of andere individuen.
Tips:
1. Wees je dus heel goed bewust WAT je op internet zet en WIE je er publiekelijk toegang toe wilt geven.
Dit kan je nodeloos veel spam van recruiters en andere internet-predators (zoals marketeers) schelen in je inbox!.
2. Kijk goed uit als je meedoet met online polls, testen, of prijsvragen. Lees EERST de algemene voorwaarden waaraan je toestemming geeft wat er met jou ingevulde gegevens gaan mag worden!
3. ''Google'' voor de aardigheid je eigen naam / publicaties / artikelen / blogteksten eens, en verbaas jezelf waar die informatie, buiten je controle, is heen gestroomd.
''Once information it is out on the internet, it's outof your control!''
Daarom: www.privacymatters.nl
Reactie: @Peter: breek me de giechel niet open over ''de recruitment industrie''. Das volgens mij gewoon een extra werkgelegenheidsproject om mensen geld te laten verdienen aan ''mensen die werk zoeken''.
Als ieder bedrijf (weer) zijn eigen HR-verantwoordelijkheid zou nemen, zou deze gehele industrietak opgedoekt kunnen worden.
Hierdoor word de weg die een werk-zoekende naar een baan af hoeft te leggen een stuk korter en transparanter.
Reactie: Ambitieuze werkende vrouwen vechten tegen glazen voordeur, de thuissituatie en de culturele opvattingen? Ik denk dat die conclusie te makkelijk is. Iedere ouder bepaalt zelf hoe hij werk en kinderen wil combineren. De vraag is waar ligt je persoonlijke balans. Het gaat dus meer om de ambitieuze werkende ouder, man of vrouw. Dan is nog de vraag of het de culturele opvatting is die je belemmert of de situatie. Veel jonge ambitieuze mensen wonen op grote afstand van hun werk. De reistijd neemt veel tijd in beslag. De kosten van kinderopvang zijn hoog, opvang door grootouders is minder een optie dan vroeger, veel bedrijven zijn in hun houding qua werktijden en thuiswerken nog star. De combinatie van dat, inclusief je persoonlijke wensen maakt dat ouders met een kind op komst een keuze moeten maken. Meer en meer zie je dat beide ouders keuzes maken voor parttimewerken, zodat ze een balans vinden tussen werk en gezin. Tegelijkertijd kiezen voor een kinderopvang die bij hun past. Het nadeel is wel dat de ouder gebonden is aan vaste ophaaltijden en de inflexibele houding van de werkgever tav werk/kantooruren. De eeuwige spanning om op tijd te zijn! Gaande weg zie je mensen inderdaad keuzes maken tussen hun cariere en hun gezin. Ten dele omdat de druk op je schouders om het telkens weer te organiseren groot is, zeker bij meerdere kinderen en ten dele vanwege de druk van de werkgever. Nog steeds worden zwaardere banen gekoppeld aan fulltime uren, nog steeds betekent parttime werken, dat de werkdruk fulltime blijft. Al is het maar dat bij een hogere baan het aantal geabsorbeerde avonden door je werk toeneemt. Ook de huidige technologien zorgen daarvoor, anywhere anytime werken. Hetgeen voor vele ambitieuze mensen betekent dat ook 's avond en in het weekend de mail lezen om bij te blijven een optie is. Hoezo parttime werken! Parttime betalen, fulltime werken. Tegelijkertijd is er de behoefte om als ouder de wereld van je kind te verbreden met clubs en muzieklessen en wil je als ouder ook zelf je sociale netwerk in stand houden. Het is voortdurend onder hoge druk balanceren en keuzes maken. Geen glazen voordeur, maar persoonlijke keuzes. Ik weet daar zelf ook alles van. Ik heb vier kinderen en al vele jaren een zware functie. Tot vorig jaar was ik directielid van een groot bedrijf. Mijn baan was 80 km van huis, minimaal drie uur reizen per dag. Minimaal 1 avond in de week had ik zakelijke verplichtingen. Formeel werkte ik 4 dagen in de week, maar de vijfde dag inclusief de avonden en de weekenden werden vaak opgesoupeerd door mailtjes, telefoontjes of het bijlezen van stukken. Een zwaardere baan binnen het bedrijfsleven geeft verantwoordelijkheden en verplichtingen en je wilt daar niet aan ontkomen. Flexibiliteit is dan niet meer het probleem maar je ambitieuze mentaliteit en de cultuur binnen het bedrijfsleven. Mijn mans baan was niet anders. De druk was enorm en het voortdurend organiseren om dingen te regelen ook. Maar vergeet niet blijft voortdurend een kwestie van keuzes. We wilden beide niet verhuizen, geen van ons beide wilde stoppen met werken, we gunnen onze kids allerlei kansen en we kozen ook voor de vervolgstappen in onze carriere. Kortom, ik heb gekozen voor die werkdruk en die combinatie, net als ik vandaag de dag kies om als zzpér te werken. Het is voor iedere ouder dus een kwestie van keuzes gebaseerd op ambitiebehoefte, prioriteiten en mogelijkheden. Over de conclusie van de oplossingen zijn we wel eens. Een betere kinderopvang, lagere kosten, ruimere openingstijden kinderopvang en doorzetting van de uitrol van brede scholen, flexibele contracten met kinderopvang zoals betalen per benut uur en geen vaste dagen, zal de druk voor ouders aanzienlijk verminderen. Maar ook dan blijft het een kwestie van persoonlijke keuzes en grenzen stellen.
