wEl erop terug komen. en onderbouwen wat je er niet prettig aan vond. en wat je wel acceptabel vind. En daarna gewoon weer aan t werk zou ik zeggen.
zo geef je deze man ook een kans omer op terug te komen en je laat zien dat je ''rationeel''over gevoelens kan praten.
Succes!
Reactie: Reactie op Sandy. Ik vind het fijn, Sandy, dat je je probleem op dit forum verwoordt. Hier mijn persoonlijke reactie als ''werknemer'' en niet als communicatiespecialist ...Uit de tekst blijkt dat je in je eigenwaarde gekwetst bent, en terecht, wie mensen ''afblaft'' welke positie hij ook inneemt, heeft ongelijk. Het lijkt mij belangrijk, Sandy, dat je eerst tegenover je gevoelens afstand kan nemen, zodat je de zaken (onder meer de blaffer) ruimer kan bekijken. Je bent nog maar sinds kort bij de firma, dit is dus een periode van observatie en niet het moment om belangrijke beslissingen te nemen (zoals ontslag nemen).
Je kan deze periode echter goed gebruiken om jezelf enkele vragen stellen:
1.''de blaffer'' doet hij dit regelmatig? in welke omstandigheden, hoe reageren de anderen daarop?
2.Hoe sta je tegenover je werk? interessante job? kan je bijleren? kans op bevordering?
3.en buiten je werk? hobbies? sport? dit is belangrijk want dat laat je toe een nieuwe kijk op de dingen op te bouwen.
4.er zijn ook problemen die door de omstandigheden zelf opgelost worden. Stel je voor dat de blaffer opeens minister wordt!
5. en ten slotte nog dit: een nieuwe job eist aanpassing en dat is nie gemakkelijk, dus... even doorbijten! ik wens je veel succes toe.
Brigitte
Reactie: Ik ben eens met die stelling, want ik ben ook in diezelfde boot. Ik ben 40jr.en heeft een baan dat ook onzeker is. Ik heb wel een behoorlijke werkervaring, maar heeft geen hogere school opleiding kunnen genieten dit vanwege financiele omstandigheden. En als ik nu naar de opkomende generatie kijkt met hun universiteit diploma's dan maak ik wel bezorgd ja.
Reactie: Hoog tijd voor een maatschappelijke verandering waarbij DEELTIJD werk de norm gaat worden, i.p.v. meer dan 40 uur je tijd en energie te verslijten voor de belangen van een ander.
Zo verschuift de werk-prive balans automatisch weer richting prive, en komt de mens ook toe aan haar eigen dingen.
Iedereen (in het beroep het mogelijk maakt) STANDAARD van huis uit werken (scheelt co2, files, reistijden
Meer flexibiliteit mogelijk als je meer wilt gaan werken. Betere her-verdeelmogelijkheid van het aanwzeige werk in tijden van crisis.
Minder opbouw van werk-gerelateerde klachten zoals stress
Waar wachten we nog op?
Oh ja.. er zal ''iets meer gemanaged moeten gaan worden'', of meer overgelaten worden aan de zelfsturenden en zelf-leidende capaciteiten van uw werknemers.
Reactie: Nogal hysterische reactie van dhr. Vermeij.
Wat hij nu eigenlijk wil zeggen blijft onduidelijk.
Velen zullen hun brood moeten verdienen in een 'kantooromgeving'. Velen doen dit gelukkig ook met veel plezier en wanen zich niet in een legbatterij.
Modeziekten zullen er altijd zijn. Of men dit nu serieus neemt en in een medisch model wil stoppen of niet. Essentie voor werkgevers blijft dat het een roep om aandacht is van de betreffende medewerker en dat men hier dus iets mee kan doen.
Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid voor het werkplezier vooral bij de medewerker zelf. Uiteindelijk heeft eenieder de keus waar te werken.
Als je werkplek niet past bij je aard of gesteldheid (HSP), dan moet je je keus hierop aanpassen. Niet direct weer naar je werkgever gaan wijzen.
Reactie: Dat ben ik niet geheel mee u eens; veel mensen ontlenen hun status, aanzien en niet te vergeten identiteit aan hun werk.
Daarbij ben je vaker op je werk dan thuis...
Reactie: Herkenbaar vanuit de coachingsgesprekken die ik met vrouwen voer.
De titel doet me ook denken dat de emancipatie van de man nog achter loopt. Ik heb zojuist mijn zonen afgehaald van een zomerkamp en ben op zo'n moment als man ook blij met wat flexibilteit. Het lijkt wel of zorgtaken nog steeds het exclusieve domein van ''de vrouw'' zijn en dat flexibiliteit daarom voor vrouwen belangrijker is dan voor mannen.
Reactie: Hoi jan, dank voor je fantastische quote! helemaal eens.
Ook artikel van grote waarde: bouwen aan een sterk employer brand is niet alleen werven, maar start bij een waardevolle relatie en dus binding met bestaande mensen. Binnen beginnen is ook hier buiten winnen. Timing is zeer relevant. Ik zie deze periode van relatieve rust in de arbeidsmarkt als 'het oog van de storm' in de 'war for talent' Nu is de tijd om de eigen strategie achter aantrekkelijk waarde(n)vol werkgeverschap én de nieuwe (sociale) middelen van communicatie up to date te krijgen voor de komende stormachtige jaren in de markt voor talent.
Reactie: Over deze kwestie denk ik dat Dhr. Thomas de Peinder volledig gelijk heeft.
Net zoals in winkels, heeft een callcenter een lage instapdrempel om te starten. Ook helaas om te verlaten waardoor er een hoog verloop is van werknemers. Hoe vaak worden deze ondernemingen niet geconfronteerd met werkverzuim en het moeilijk vinden van waardevol personeel?
Het creëren van een aangename werksfeer zal betere werknemers aantrekken. Zij zullen ook langer blijven en meer engagement ontwikkelen met hun bedrijf. In een callcenter is dit verschrikkelijk moeilijk maar haalbaar. De sleutel ligt bij de teamleaders.
Een goede teamleader motiveert, inspireert en begeleidt zijn team. Dat weten wij allemaal wel maar hoe vaak vinden wij deze?
Investeer in uw personeel en niet enkel met materiële of fincanciële zaken. Zoek hun ''prikkels'' en gebruik deze.
Reactie: Ik denk dat we met z'n allen er niet te lichtzinnig over moeten gaan, eerst was er groot alarm door de medici en media, en nu wordt er gedaan alsof er niks aan de hand is.
Ik zeg ,blijf allert , niemand zit er op te wachten 1 of meerdere collegae te verliezen, door deze pandemie.
Reactie: Klopt! Ik zou graag meer werken, maar dan moet het wel mogelijk zijn om vrij te nemen als mijn kind ziek is, of om eens een keer mee te gaan met een schooluitje. Niet elke maand, maar eens per jaar zou best fijn zijn. Bovendien heb ik geen zin om steeds in de file of spits in het OV te zitten. Een uurtje korter per dag en ik kan zo doorreizen. Dan doe ik 's avonds thuis nog wel een uurtje verslaglegging.
hier is een werknemer die met mexicaanse griep 1 dag thuis gebleven is.
ik hoor van andere dat deze griep met een 3 tal ziektedagen prima te overbruggen is.
kortom een gewoon griepje dus.
