Reactie: Tijden zullen veranderen en daarmee ook de behoeftes. Naar mijn mening zijn er maar 3 en dat zijn de primaire: Eten & Drinken & Onderdak. We zijn veel te verwend in deze tijd. Er moet eerst een apocalyptische gebeurtenis gebeuren voordat men tegenwoordig beseft dat een telefoon en internet niet het belangrijkste is. Het is luxe en gemakzucht.
Reactie: riekt naar een nieuwe stroming van de Bhagwan. met positief denken verander je de wereld niet. investeren terwijl je het niet terug kan/zal verdienen veroorzaakt meer faillisementen, wat als gevolgt heeft dat andere bedrijven die hun geld niet krijgen ook weer in slecht vaarwater terecht komenb.
Kortom alleen positief zijn vult de maag niet.
Reactie: @ Jan B: ''nooit'' zwart is wel een erg conservatieve benadering. Ik heb zelf een perfect sluitend zwart pak van Italiaanse snit, gemaakt van 130s scheerwol met visgraat, geputte revers, echte knoopsgaten, geen omslag, geen bandplooi e.d. en zo'n pak in combinatie met wit overhemd 80s Two-Ply cotton, dubbele manchet met parelmoer/zwart geblokte manchetknopen en kastanje kleurige dubbele gesp schoenen en bijpassende riem en een zwart/wit grove streep stropdas, of een gele met geweven streep. Nooit enig commentaar erop gehad, juist enorm veel complimenten, zeker ook van de buitenlandse collega's.
Heb je het over Duitse snit, een plak-pak van Boss bijvoorbeeld, dan ben ik het met je eens.
Over het algemeen geld: koop je pak goed sluitend. Als je collega bij je in het colbertje past, dan is het te groot. Als je met je armen naast je de rand van de mouw over je manchet komt en over het eerste botje van je duim, dan zijn de mouwen te lang, loop je er verloren bij als man en ben je slecht geadviseerd door de verkoper. Wat ik altijd zei tegen een man die erop stond zulke onverzorgde lange mouwen wilde: ''Gaat u naar het carnaval meneer?'' of ''Heeft u een bruiloft waar veel polonaises worden gelopen?''. Deed het altijd goed :-)
Nog wat algemene tips: is de pantalon van het pak versleten, dan is het colbert vaak ook overbodig. Slechts zelden past een colbert bij een pantalon in dezelfde kleur. Wil je pantalon en colbert gelijk houden qua kleur, bespaar dan niet op de stomerij en laat het hele pak stomen. En laat je pak ''rusten'' op een dressboy. Ook dan gaat het pak langer mee en blijft de pasvorm beter behouden, soort van schoenspanner voor pakken. En houdt je stropdassen niet gestropt als je deze afdoet. Ook dan gaan de dassen niet lang mee. En zorg dat je je schoenen niet alleen poetst, maar ook invet 1x per maand. Anders droogt het leer uit en krijg je van die onverzorgde scheuren e.d. in het leer. Andersom geldt dit ook: niet alleen invetten, maar ook poetsen, anders verliest het leer langzaam zijn kleur.
Kortom, zorg voor je kleding, dan zorgt je kleding voor jou ;-)
Reactie: Ik waardeer de durf van de schrijver om positivisme te bevorderen. Toch kun je niet voorbij gaan aan enorm grote verschillen in de nederlandse samenleving.
Het is nu eenmaal gemakkelijk als nederlandse senior door Europa te rijden met je camper. Dat geldt niet voor de jongeren. Die moeten overigens wel de rekening hiervoor voldoen.
Talk is cheap. Positief doen is dus minstens zo belangrijk, En dan gaat het niet om meer te consumeren maar meer te investeren, ook als burgers in elkaar. Dat ontbreekt er m.i. te veel aan. Men vertrouwt dat niet.
Vertrouwen repareren doe je door daden, niet door woorden.
Reactie: Ik ben het helemaal eens met de strekking van het artikel, maar heb grote moeite met het citaat van Mark Rutte in deze. Kort samengevat: goed voorbeeld doet goed volgen. Oftewel, als de overheid zelf nu eens zou stoppen met haar onzalige beleid van bezuinigen, doen wij dat ook.
Reactie: Dank je Frank. Ik voelde me al een tijdje 'een roepende in de woestijn', maar je verwoordt exact wat ik al een tijd aan het roepen was. Heerlijk! En er is nog een bijwerking - een lach en een vrolijke opmerking brengt je vaak in gesprek met andere mensen die dat eeuwig klagen ook zo moe zijn.
Reactie: Wat ik lees is dat dit stuk inderdaad is geschreven voor personen die niet visueel communicatief zijn ingesteld.
In ons Nederlandse bedrijfscultuurtje (waarin maaiveld een sociale meetlat is...) hebben zowel mannen als vrouwen deze tips hard nodig.
Kleding is net kapsels en accessoires een communicatiemiddel.
Wij kaaskoppen leven in een (middelmatige) cultuur waarin mode en trends al buiten de norm treden. Zelfs jan herkent deze smakeloosheid maar komt in zijn betoog niet verder dan het verdedigen van wat vooral niet ''kan''.
Ik ben van mening dat je kleding vooral schoon en niet versleten moet zijn. Het moet aandacht laten zien voor je persoonlijke verzorging en de absolute nummer 1: een uiting van jou als persoon.
Als dit de norm wordt hoeven we ons ook niet meer te verlagen tot een triviale discussie over termen en kleurtjes.
Reactie: Een beetje vreemd artikel. Voor wie is dit artikel bedoeld? Is dit voor de eigen mensen van Yacht of voor alle hoogopgeleiden? Of voor de markt om meer mensen van Yacht af te gaan nemen?
De interim markt is op sterven na dood. Dat natuurlijk net als de langdurige contracten die mevrouw Schuit hier aan haalt. Dat komt eenvoudig weg omdat organisaties, ingegeven door de economische neergang, het gevoel hebben en vinden dat organisaties zoals Yacht, jarenlang wel heel erg veel rekenden in de vele uurtjefactuurtje verhalen.
Het meest frappant is eigenlijk dat we mevrouw Schuit niet horen spreken over. wellicht één van de grootste problemen in HR, recruitment en talent managementland en dat is al die vormen van discriminatie.
Afwijzingscriteria door recruiters, HR en talent managers gehateerd zijn o.m.
- +35
- zzp
- te weinig 'steekwoorden'in het cv
- Geen dubbele soms tegenstrijddige affiniteiten die in CV's steeds vaker worden gesteld
- Interim
- In de ww
- Geen facebook account
Zomaar even een rijtje die mevrouw Schuit zelf, gezien haar functie, ook zou moeten herkennen.
Dan hebben we het natuurlijk niet over de tegenstrijdige affiniteiten die door veel organisaties tegenwoordig worden opgevoerd en klakkeloos door recruiters, HR professionals en talent managers maar worden overgenomen.
Voorbeeld: De groentenboer die ook een 'graad in communicatie' moet hebben om klanten als gasten te kunnen bedienen en bejegenen.
Of: Die groentenboer die AGF in diens CV heeft staan, er vanuit gaande dat die ''ananas, bintje, komkommer, ijsbergsla, boontjes en peultjes'', gespecificeerd in de aanvraag gewoon dekken, maar waarvan de software hem gewoon afwijst.
Gewoon maar even twee voorbeelden die heden ten dag gemeengoed zijn.
We zijn absoluut voor de juiste v/m op de juiste plaats. Discriminatie in dat opzicht hoeft niet louter negatief te zijn. Maar wanneer er kwalificaties worden gesteld in de aanvraag die eigenlijk het niveau van de aanvraag niet meer dekt, of dat er mensen worden afgewezen op grond van louter alleen software......
Tja....
Weet u mevrouw Schuit dat de kans voor recruiters, HR professionals en 'talent managers' dat die de beste professional voor een aanvraag weten te vinden
Helemaal een waar verhaal! Gelukkig zijn er meer groepen mensen die willen 'omdenken' om er maar eens een te noemen.
Wanneer we nog veel meer in de gaten krijgen: 'Die crisis zijn wijzelf' met daarna de vraag aan jezelf: ''Wat kan ik er nu aan veranderen'' dan ontstaat er actie waarmee we allemaal vooruit kunnen!
De huidige media; Online...maar ook: TV, Radio en Kranten zouden ook nog echt heel wat meer kunnen betekenen in de positieve zin van het woord.
Maar laten we vandaag in eerste instantie bij ons zelf te rade gaan ''Wat kan ik er NU aan veranderen'' .... en doe het dan ook... en steek anderen hierbij aan!!
'Veranderen' heb je zelf in de hand!
Succes.
Paul Kruijssen, Merk- & Identiteitbouwer
P Projects, Mensen maken het Merk.
Reactie: @harry, wat is in hemelsnaam arbeidsgerelateerd werken?
Is dat het domme werken, waarbij veel arbeid nodig is? In tegenstelling tot het slimme werken? Of bedoel je misschien de veelgehoorde term de activiteitgerelateerd werken, wat ook geen betekenis heeft, maar is afgeleid van activiteitgerelateerde werkplekken.
Verder snap ik niet hoe je kennis kunt delen buiten de eigen organisatie en daarmee de concurrentie voor kunt blijven. Hoe zorg je ervoor, dat je de kennis wel deelt met anderen, maar niet met de concurrentie?
Als ik kijk naar de enorme copy-paste activiteiten rondom de begripsvorming over het nieuwe werken, dan zie ik geen innovatie, maar degradatie van de kennis. Alle termen worden zonder begrip overgenomen, of men zet zich er zonder begrip tegen af. Als je jezelf maar kunt laten horen.
Reactie: Je moet met een zwart pak niet oppassen, je moet het gewoon niet aantrekken. Een zwart pak doe je alleen aan als uitvaartondernemer of als je de koffie inschenkt op de receptie. Zwart is not done voor business.
