Reactie: Ik vind het altijd al een rare combinatie om mensen volgens de beleidsplannen langer door te laten werken, maar dat er wel wordt geklaagd over vergrijzing op de werkvloer. Dit is een van de grootste tegenstrijdigheden.
Reactie: Vaak hangt het ook samen met zaken in privesfeer etc. Daarvoor is het inderdaad belangrijk een goede balans te hebben in het werk maar ook daarbuiten.
Reactie: Ik vind de ontslagvergoedingen nu al niet eerlijk, en met de nieuwe regeling ook niet.
Er moet gekeken worden naar situatie en mogelijkheden tot vinden van nieuw werk, ongeacht leeftijd.
Want deze nieuwe regeling maakt het voor de ouderen nog lastiger. Werd je eerst ontslagen, had je nog een 'gouden handdruk' om van te leven en een lange ww-uitkering. Nu geen 'gouden handdruk' meer en de ww wordt ook steeds verder ingekort. (En het stamrecht bv mag ook niet meer.)
Reactie: Ondanks dat dit een ouder artikel is wil ik graag even reageren. In onze optiek blijkt deze trend zich (vooralsnog) voort te zetten en mijn verwachting is dat ook het jaar 2014 hier niet onder voor zal doen!
Reactie: Oh, dus het gaat dus toch weer om het makkelijk lozen van ouderen? Past ook weer goed bij het voornemen van het kabinet om mensen verplichten langer door te werken.
Reactie: Ja prachtig allemaal. t'Is maar wat je wilt bereiken in Nederland: een verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt over de rug van bepaalde deelnemerscategorieën of een homogene en evenwichtige opbouw van een afnemende arbeidsklasse? Een economische boost wat we vooruitgang noemen met een grotere splitsing tussen financieel arm en rijk of een evenwichtige verdeling van welbevinden en welzijn over generaties. Elk voordeel heb z'n nadeel moet je beseffen.
Reactie: Interessant artikel, maar wat mij verbaast is dat het belang van de bedrijfscultuur in relatie tot talentbehoud nergens genoemd wordt. Dat jonge starters denken dat een hoog salaris & grote auto gelukkig maken, kun je ze door hun beperkte praktijkervaring (nog) niet kwalijk nemen. Dat bedrijven daarop inspelen ook niet. Mits … zij maar niet in de veronderstelling zijn dat ze hiermee ook de gewenste loyaliteit/betrokkenheid realiseren.
Zoals iemand ooit subtiel opmerkte: loyaliteit is te huur, maar niet te koop! (even over nadenken :-) De in dit artikel aangehaalde elementen zijn zeker belangrijk voor behoud van talent, mits … de bedrijfscultuur klopt. Mensen willen gewoon graag met plezier naar hun werk gaan en daar het gevoel hebben dat ze er als mens(!) én qua bijdrage aan het geheel toe doen. Twee zaken die in de praktijk toch nog niet zo evident zijn als ze lijken aangezien A) de grootste(!) frustratie op de werkvloer een manager is die … geen goedemorgen zegt en B) 95%(!) van het personeel in Nederland de eigen ondernemingsstrategie en – doelen niet begrijpt (bron boekje: ‘De impact van mensen- RAET’). Als iemand als gevolg hiervan op termijn met 'pijn in zijn buik' of ‘gewoon’ met minder zin naar het werk gaat, dan doet hij dat ook nog steeds na het krijgen van een salarisverhoging of nieuwe lease-auto en helpen ook de hierboven beschreven talentmanagement/behoud strategieën niet (meer).
het voordeel van performance support, om '70' te ondersteunen bij de generieke competenties, wordt nog maar mondjesmaat benut. Veel performance support is embedded beschikbaar voor ICT-achtige applicaties. De volgende generatie performance support wordt de (mobiele) ondersteuning van teams die samenwerken en dus ook generieke taakondersteuning krijgen. Wij hebben daar nu al veel ervaring mee opgedaan en het blijkt erg goed te werken. Het antwoord is dus volmondig: ja!
Reactie: Wanneer je niet uit zo'n beslissing komt, probeer in ieder geval je denkcirkeltje van twijfel te doorbreken. Zelf ben ik visueel ingesteld en beslis heel erg op informatie, op feiten.
In jouw dilemma zou ik een lijst maken met eigenschappen van de 4 leveranciers die je in je oordeel mee weegt. Denk hierbij zo breed mogelijk. Vervolgens maak je daar vier kolommen bij, voor elke leverancier één. Vervolgens geef je iedereen op elk aspect een ranking. (-2...+2 bijvoorbeeld). Aan het eind tel je alle punten bij elkaar op en komt er een winnaar uit. In de meeste gevallen is dat dezelfde waar je gevoelsmatige voorkeur al naar uit ging. Zo niet, vraag je dan af waarom je voorkeur naar een ander ging, want dat je een gevoelsvoorkeur had is nu duidelijk geworden! (zo niet, is het makkelijk, ga praten met de winnaar van je ranking).
Zo word je je bewust van je voorkeur en kun je gaan zitten uitpluizen waarom je die voorkeur had. Dan ben een stuk gerichter bezig.
Werkt voor mij.
