Reactie: Het grootste probleem is inderdaad de manager, zijn zal en moeten alles mogen en kunnen, terwijl (en dan heb ik het niet direct over ICT-managers) kennis van virussen en andere 'gevaren' onvoldoende aanwezig is.
En op de reactie van bergman: ''een beetje manager heeft een goede secretaresse...'' Je spreekt jezelf tegen: een goede secretaresse is niet iemand die op andere pc's gaat inloggen, daar heeft zij geen tijd voor.
vroeger op school hadden we ook al cassettebandjes met ingesproken teksten. En video's daar worden we nog wekelijks mee dood gegooid. Volgens mij kunnen ze beter zeggen schijf u nu in en krijg er een i-pot bij.
Reactie: Mmmm, ik ken er toch echt een paar (CEO's) die hele goede secretaresses hadden en het toch niet konden laten zelf aan PC's te zitten. Ik denk dus dat de stelling (als je de titel van dit stuk zo wilt noemen) wel degelijk klopt.
Reactie: De strekking van het artikel is, dat managers ambulant zijn. En dus vaak op meerdere pc's werken. De gemiddelde werknemer heeft of een eigen werkplek of niet de functie waarin hij/zij elk leeg minuttje probeert te vullen.
Overigens: de tijd dat de manager pc-taken aan de secretaresse over moest laten, ligt al lang achter ons, hoor..
Het is jammer dat de onderzoekers dan nog geen kennis gemaakt hebben met mijn lees-, studie- en werkboek
''De mens in de 21e eeuw'', waarin ik levensbeschouwing, psychologie, management, wetenschap, MVO, duurzame ontwikkeling en globalisering met elkaar in verband breng.
Maar dat kan nog: U kunt het bestellen via www.pyramide.nl
Boeiend onderzoek overigens.
Met vriendelijke groeten,
Bert-Jan van der Mieden
Voorzitter Stichting Globaliseringscentrum
www.ikverbind.nl
Reactie: Hoezo zijn de 'puinhopen' van de belastingdienst 'geen slecht nieuws' voor de burgers. We weten toch allemaal dat het verwerven van belastinggelden een noodzakelijke voorwaarde is voor het doen van overheidsuitgaven. Het feit dat de belastingdienst haar zaken niet op orde heeft creert een groot risico voor de schatkist. En daar hebben we allemaal last van. Dat laat onverlet dat het onbegrijpelijk is dat een dergelijk achterhaald concept als zelfsturende teams wordt losgelaten op een organisatie die een voor de samenleving uiterst vitale taak heeft.
Reactie: Wat een onzin; een beetje manager heeft een goede secretaresse en zit echt niet zelf te pielen in al die systemen. Ik zou de stelling willen vervangen door: directiesecretaresses zijn de grootste virusverspreiders!
Reactie: Net als het merendeel van de reacties, zie ook ik een verschil tussen luisteren en gelijk geven. De eerste heeft m.i. een hoger priotiteit dan de tweede. Gelijk geven, terwijl je het niet meent, is bovendien het verkondigen van een bewuste onwaarheid en wordt in de volksmond liegen genoemd. Als verandermanager vind ik dit funest in het verandertraject en loop je vooral bij de implementatie in het gunstigste geval vertraging op.
Wat ook in andere reacties vermeld is, is het soort probleem wat aangekaart wordt (heeft vaak een link met de fase waarin het verandertraject zich bevindt). Sommige problemen worden nu eenmaal opgelost met ´niet lullen maar poetsen´, terwijl bij andere beter eerst een dialoog gevoerd kan worden.
Wat ik echter het belangrijkste vind is dat het leervermogen van de organisatie nog verder wordt ingeperkt door liegen e.d. Medewerkers en middle management duiken onder en komen of niet of op een voor jou ongunstig moment boven. Zelf heb ik het liefst in de beginfase van een verandertraject de ´beren´boven water. Want ook hier geldt net als in het dierenrijk, hoe eerder je de beer signaleert, hoe kleiner deze is en des te makkelijker kan je hem vangen.
Is bijvoorbeeld een bepaalde verandering in het verleden niet gelukt, wat is er toen misgegaan, hoe moeten we dat anders doen, enz. Ik probeer vage informatie zo snel mogelijk concreet te maken. Lukt dit niet, stel ik een ´berensignaleerder´ (m/v) in. Vaak mensen die lang in de organisatie werkzaam zijn en een goed netwerk hebben.
Want stel dat de ´zeurende´medewerker gelijk heeft! Wat een kostbare informatie gaat er dan verloren en deze medewerker zal, bij geen gehoor, onderduiken (en met deze een deel van zijn netwerk) en het leervermogen van de organisatie zal verder beperkt worden.
Ik heb een afdeling mogen begeleiden die een dergelijk probleem heeft gehad. Een ziekteverzuim van 30% was ontstaan door wantrouwen en onrechtvaardigheid. Door het leervermogen van deze afdeling te vergroten is dit teruggebracht tot 6% in zes maanden tijd. En het is een bijzonder dankbare ervaring om een groep lamgeslagen mensen te zien veranderen in een creatieve en dynamische afdeling.
Een goeroe op dit gebied is Chris Argyris. Zijn boeken zijn niet makkelijk leesbaar, maar er gaat een nieuwe wereld voor je open.
Reactie: Heel spijtig dat het de goede kant op gaat met de biotech. Ik vind dat geen goede ontwikkeling, het betekent namelijk een achteruitgang van onze natuur en het milieu.
Daar verspreek ik mij: de natuur is niet van ons. Al dat gerommel heeft tot gevolg dat er steeds meer gerommeld moet worden, de gevolgen ervan zijn namelijk niet te overzien.
Gelukkig is er steeds meer aandacht voor uitstervende diersoorten. De meeste mensen realiseren zich niet dat het aanpassen van dieren en planten permanente gevolgen heeft voor de natuurlijke leefwereld van andere dieren en planten. Het is een utopie te denken dat je hiermee de wereld verbetert. Elke dieren- of plantensoort die verdwijnt, heeft gevolgen voor andere dieren en planten.
We kunnen niet zonder! Laat ze met rust!
De biologische landbouw is niet te beschermen tegen besmetting van aangepaste gewassen, wat desastreuze gevolgen kan hebben...
Wat mij betreft is het dus zeer spijtig dat de biotechnologie groeit.
Reactie: Leuk artikel, maar wat ik mis is de voortzetting van het gesprek nadat je hebt laten blijken dat je de ander gehoord hebt (en respect voor zijn/haar mening hebt). Volgens mij is de volgende stap namelijk cruciaal. En dat is het stellen van een open vraag. Hiermee laat je de ander zijn mening uitleggen en kun je zelf je eigen ideeën nog eens toetsen. Het effect op je gesprekspartner is dat hij nog beter het gevoel krijgt dat hij serieus wordt genomen... Vervolgens ontstaat er ruimte voor een open gesprek en begrip voor elkaars standpunten.
