Reactie: Zoals met alles in het leven gaat het om de kunst van beheersing en controle. Bij alcohol ligt een groot gevaar op de loer! Natuurlijk zal bij het gebruik van alcohol de remming afnemen en worden er ''contacten '' gemaakt die weinig diepgang hebben. Kortom waarschijnlijk een onderzoek wat gedaan is onder het genot van een borrel
Reactie: De vraagstelling geeft inderdaad de kern van het probleem aan. Het begon bij mij al (na het lezen van de titel) met ''logistics improvement project manager'' en bij 3PL haakt de gemiddelde (niet logistieke) lezer al helemaal af.
Ikzelf help regelmatig lezers door ze een plaatje of diagram voor te schotelen. Dat maakt heel vaak materie inzichtelijker dan als je er een paragraaf aan tekst aan wijd. (desnoods met grote pijl ''hier staan wij'')
Duidelijke taal. En als je er niet zeker van bent, laat het ook eens aan bijv. je partner thuis lezen en verwerk deze opmerkingen. Want waarschijnlijk heeft de partner thuis net zoveel verstand van logistiek als mensen binnen het bedrijf waarvoor je het rapport hebt gemaakt....
Reactie: Meneer Braspenning, waar is uw gevoel voor humor gebleven, en meneer Refman, een foei voor het overtreden van de spellingsregels. Moeten stoppen voor een stopbord als er niemand aankomt is natuurlijk om te gillen zo leuk. Voor eigen veiligheid, ivm start-turbulentie, was het natuurlijk beter geweest als meneer zijn seatbelt even had vastgegespt voordat hij in slaap viel. Maar om nu meteen te spreken van normvervaging... Maar nu we het daar toch over hebben... Voor een stopbord moeten stoppen omdat het de regel is, terwijl de situatie waarvoor die regel is opgesteld op dat moment niet geldt, kan ook heel vreselijk zijn, afhankelijk van hoe uw petje die dag staat. Want, waarom heeft dat stopbord er toch moeten komen? Waren de verkeersregels niet toereikend om die vreselijke normvervaging van elkaar bij een kruispunt aanrijden te dekken? Ik vind normvervaging juist het moeten opstellen van heel veel regeltjes. Gij zult niet doodslaan. Toen waren de normen pas echt vervaagd.
Reactie: De koptekst beloofde veel, maar de uitwerking vond ik slecht. Inhoud is wat mij betreft ook te gering om daadwerkelijk een discussie op gang te brengen.
Reactie: Managers belemmeren de productiviteit van medewerkers. Managers kunnen dit belemmeren. Er zijn er ook bij die op een goede wijze processen weten te managen zònder medewerkers in hun productiviteit te belemmeren. Overigens er zijn ook medewerkers, die zichzelf belemmeren voldoende productief te zijn, waarbij motivatiebelemmerende factoren vaak van invloed zijn op hun gedrag en prestaties.
Reactie: Ik ben het er helemaal mee eens , zo krijgen de medewerkers ook meer verantwoorlijkheidsgevoel , en doen ze hun werk ook gemotiveerder. En gaan ze ook met een prettiger gevoel naar hun werk , en ze zijn ook zelf verantwoordelijk voor hun eigen inbreng.
Reactie: Met een glimlach las ik het artikel. De ironie ook van eigen geklaag.
Ach..klagen is makkelijk.
Het geeft ook verlichting (uitspreken van ontevredenheid).
Je krijgt reacties, soms van gelijkgezinde, dat geeft verbroedering.
Soms krijg je andere meningen. Dat kan ook verlichtend werken (andere inzichten). Of het frustreert (stom mens).
Toch, geef mij maar positivo's.
En als ik positivo ben, dan kom ik vaak tegen dat het vervaagd wordt met relativering.... ja maar etc. Of ik wordt vreemd aangekeken in onbegrip, onwetend hoe te reageren, ongemak.
Als ik mezelf hoor klagen, en ik ervaar dat ik aan het klagen ben (soms heb je het niet een door), dan probeer ik het om te draaien - waar is hierin mijn eigen verantwoordelijkheid?
Eigen verantwoording nemen - dat geeft bevrijding.
Reactie: Je bent een echte bofferd als klanten je laten weten dat je niet klantvriendelijk bent. Ze communiceren in ieder geval met je.
De meesten gaan gewoon naar een ander.
Klantvriendelijk - Klanttevredenheid - Klantgerichtheid.....
Veel gepraat - weinig wol.
De enige manier om dit succesvol aan te pakken is om al je mensen (inclusief de koffiejuffrouw m-v) actief bij het meten en verbeteren van je klantgerichtheid te betrekken.
Constateer zelf de zwakke plekken in je processen, grijp in en blijf meten en verbeteren.
Han Brugmans
Reactie: Leuk artikel met de nodige zelfspot. Ik heb er ook om gelachen en ja, ik herken de positieve Amerikaan: dat is wat mij inderdaad opviel toen ik in Amerika mijn eerste dienstreisje had. Zelfs peptalk op de radio, tussen de plaatjes door, geweldig! Ik dacht meteen: dat zouden we in Nederland ook moeten doen. Net zoiets als het nieuws dusdanig brengen dat de nadruk op de positieve kant van de dingen wordt gelegd. Alles wat aandacht krijgt dat groeit. Ook hier.
Waarom klagen mensen? Omdat het soms gewoon zo lekker is. Als je klaagt, kun je alles en iedereen de schuld geven en hoef je niet naar jezelf te kijken. En je hoeft ook niet in actie te komen, dat is wel zo prettig. Iemand wijzen op zijn spelfouten: dat betekent dat ik toch wel beter en slimmer en dan jij (en dat is toch een heerlijk gevoel, nietwaar?). Ik heb ooit een column geschreven over spelvouten en perfectionisme. Zie ook http://www.veranderjewereld.nl/nieuwsbrief_aug_2005.html
Klagen zorgt natuurlijk ook voor herkenning, en herkenning zorgt voor verbondenheid. Wij tegen de rest van de boze wereld.
Het voorbeeld van de trein: het is ook echt Nederlands. Ik heb tijdens mijn wereldreis in Laos uren gewacht op bussen die ooit zouden vertrekken. Die gingen namelijk pas als de bus vol was. En wanneer dat was wist je nooit van tevoren. Het kon 5 minuten later zijn of 2.5 uur. Ik heb er wel van geleerd om de tijd te zien als een cadeautje: gaat de bus niet? Dan heb ik dus tijd over voor iets anders. Mensen kijken, in mijn dagboek schrijven, een extra kopje koffie drinken of kletsen met mijn medemensen. Terug in Nederland ren ik nooit meer voor de trein. Want als ik hem mis, heb ik altijd weer extra tijd voor iets anders. En ik kan er nog van genieten ook.
Ik kijk nog even naar in het stroomtaal-woordenboek bij het woord 'klagen'. Daarin wordt beschreven: 'het leven als zwaar ervaren en dit ook zo verwoorden.'
Zullen we de komende week onze aandacht maar vestigen op positiviteit en op alles wat goed gaat in het leven? Tenslotte: alles wat aandacht krijgt dat groeit... :-)
Reactie: In feite is een manager een onderdeel van het team. Hij (of Zij, blabla etc.) heeft een coördinerende en ondersteunende taak. Dit houdt echter niet per definitie in dat hij daadwerkelijk leiding geeft.
De rol van een manager hangt sterk af van de samenstelling van het team. In een team dat zich bezighoudt met een taak die al volledig uitgekristalliseerd is, krijgt de manager een sterk sturende rol, en dient hij in te grijpen als bepaalde waarden worden overschreden. In die situatie is hij wél leidinggevende. Hij dient zich echter wel te houden aan de bestaande procedures, en kan zich niet als een potentaat gedragen.
In een team dat zich meer met ontwikkeling bezighoudt, en waar creativiteit ruim baan dient te krijgen, heeft de manager een andere rol. Hij is daar de facilitator, die meer op gelijk niveau ligt met de teamleden. Hij dient ervoor te zorgen dat het creatieve proces zoveel mogelijk gestimuleerd wordt. Hij moet accepteren dat hij niet altijd controle heeft over de ontwikkelingen, en dat dat niet erg hoeft te zijn. In plaats van gedetailleerde rapportges op onduidelijke KPI's te verlangen, kan hij beter uit persoonlijk contact met zijn mensen op proberen te maken hoe de zaken ervoor staan. Dit heeft twee voordelen: 1) de informatie is betrouwbaarder, omdat veel creatieve processen slecht in KPI's te vangen zijn, en 2) via het persoonlijke contact krijgt de medewerker het gevoel dat er interesse in zijn werk is. Dit kan (mits juist gebracht) een sterk motiverende werking hebben.
Naast de rol van facilitator dien je uiteraard wel een match te kunnen leggen tussen de bedrijfsdoelen en de werkzaamheden op je afdeling. Hier geldt echter dat de inbreng van je mensen in deze vertaling een sterk positieve invloed kan hebben op de resultaten.
Tot slot moet je bij dit soort teams goed oppassen wat je uitbesteedt. Het feit dat je iets uit kunt besteden, betekent niet dat je dat ook doen moet. Ook hier geldt dat gekeken moet worden naar de invloed van de uitbesteding op het creatieve proces; als de taak los staat van dit proces, dan is het wellicht beter om het tóch maar zelf te doen.
Reactie: Na het lezen van de reactie van N. Dragt, durf ik te concluderen dat we te maken hebben met een sterk staaltje ironie.
Ten eerste neemt u zich voor in u post om niet wederom te gaan klagen, waarna u uw hele 'post' toch vol klaagt.
Daarnaast moge het duidelijk zijn dat u het artikel niet gelezen heeft of gewoon niet heeft begrepen. U geeft namelijk kritiek op het artikel terwijl u exact hetzelfde standpunt inneemt. (ironie #2).
Reactie: Leuk artikel om te lezen aan de vooravond van een nieuwe werkweek.
Je weet tenslotte nooit vooraf of het morgen een dag vol klagers wordt of niet. Wat ik ondertussen wel weet is dat er een heleboel mensen zijn die veel te klagen hebben en het toch niet doen. Misschien zijn ze klaagmoe of weten ze ondertussen dat een andere instelling hen en hun omgeving meer steunt. Een klaagarme omgeving heeft veel prettiger energie en dat levert heel wat meer mogelijkheden dan andersom.
