Reactie: Wat grappig, Ria. Ik kom in mijn coaching praktijk precies het tegenovergestelde tegen, namelijk dat mensen proberen iemand anders te zijn die ze eigenlijk helemaal niet willen zijn.
Misschien over-managen we ons leven en onze relaties wel, maar dat van die weglopende vrouw zie ik ook als een teken des tijds, waarin het focus meer ligt op persoonlijke vervulling en effectiviteit dan op de een of andere gevestigde norm.
We zijn domweg kritischer, opportunistischer en aanzienlijk minder goedgelovig dan de meest recente generaties voor ons. Kernachtiger en realistischer. Een partner die niet voor je werkt is dan al snel teveel.
Verder denk ik dat bijna iedereen op dit moment op zoek is naar een duidelijk zelfbeeld. Dit is geen tijd van zekerheden, maar van herontdekiing.
Ik ben het met je eens dat de wereldpopulatie niet in een simpel modelletje te persen is. Ieder mens is immers uniek. Er zijn echter wel degelijk psychologische instrumenten die op een verantwoorde manier als denkraam kunnen fungeren, mits de gebruiker weet hoe het instrument in elkaar steekt en waarop het gebaseerd is. Een ''quick fix'' heeft doorgaans maar een beperkte houdbaarheidsdatum. Deelnemers aan dit soort trainingen zullen na korte tijd weer in oud gedrag vervallen. Dat laatste geldt overigens ook voor veel cursisten die in een training dingen ''ingetraind'' hebben gekregen. Het is immers belangrijk om niet alleen het kunstje te kennen, maar ook de principes waarop het is gebaseerd. Het model of het kunstje moeten hulpmiddelen blijven en niet verworden tot ''de methode''. Als je enige gereedschap een hamer is, wordt elke schroef een spijker.... (dit gegeven geldt helaas soms ook voor trainers).
Een combinatie van een degelijke ondergrond (bijvoorbeeld een doorwrocht psychologisch model) en een stevige portie ''on the job'' training geeft meestal het beste resultaat, ook op langere termijn. En ja.... leren door te vragen, vragen, en nog eens vragen. Maar dan niet naar de bekende weg, maar vanuit echte belangstelling voor je gesprekspartner.
Reactie: Het gaat er niet om of je e-mailt of overlegt, maar of er ruimte is om openlijk met elkaar van gedachten te wisselen. Zo ontstaan goeie nieuwe ideeën en blijft werken bovendien stukken leuker.
Wie dat voor elkaar krijgt is gegarandeerd van continuïteit en hoge kwaliteit van dienstverlening.
Reactie: Ik ga zelf toch liever voor de audi A6. De Audi heeft net dat beetje meer klasse dan de Mercedes. Volvo is een fantastische auto maar zal nooit een directiewagen worden, en de BMW is gewoon te stoer voor dergelijke activiteiten.
Reactie: De kans is groot dat je een dikke streep door je carriere trekt inderdaad maar het hoeft niet.
Je kunt voor jezelf overwegen hoeveel het je waard is, is het je baan waard dan doe je het gewoon zoals Asha het adviseert in alle andere gevallen doe je het niet, het risico is te groot.
Ik ben zeker met Asha eens dat goede feedback goud waard is en dat er een behoorlijke portie lef (of naïviteit) nodig is om dergelijke zaken aan te kaarten.
Als directeur zou ik absoluut blij zijn met dergelijke feedback maar ik weet uit ervaring dat de meeste directeuren zo niet redeneren. Een domme houding!
Reactie: ''Dus doet de trainer ze een plezier met een simpel modelletje dat de wereld in een notendop verklaard. Het kost de trainer weinig energie. Hij dreunt een uit het hoofd geleerd versje op en steelt met enkele ‘rake’ voorbeelden de show''.
Michel, ik tutoyeer even, ik kan mij voorstellen dat mevrouw Bonke over deze alinea valt. Ook ik ben trainer en ken verkoopland. Ik train autoverkopers die inderdaad op provisiebasis werken en resultaatgericht zijn. In mijn ogen is het belangrijk dat als deze mensen getraind worden, tevens het management mee wordt getraind. Tevens is het doel van de training afhankelijk. Ikzelf als trainer vind relatiegerichtheid belangrijk en probeer dit ook over te brengen. Ik denk zeker dat in de verkoopwereld after sales belangrijk zijn. Wil je alleen een auto verkopen of wil je dat de klant na een paar jaar ook weer terug komt en aan mond-op-mond reclame doet.
Ik krijg weerzin bij de zin ''hij dreunt een aantal versjes op en steelt hiermee de show''. Waarschijnlijk voel ik me dus persoonlijk aangevallen als trainer door die zin. Dit komt doordat je aan de ene kant beschrijft dat de ''verkopers'' cq deelnemers hierom vragen en aan de andere kant lijkt het alsof je de trainer naar beneden haalt.
Ik denk dat een goede trainer geen versjes op dreunt maar de deelnemers inzichtelijk maakt dat het een kwestie is van oefenen, uitproberen, wat is jouw stijl en wat is jouw kracht. Dat je ze inzicht geeft in het feit dat hardlopers vaak doodlopers zijn. Maar ook dit is geheel afhankelijk van het doel van de training. Ik ben zo'n trainer die ook ''nee'' zegt als de opdrachtgever iets willen wat indruist tegen mijn principes en belangen. Ook al is het soms easy money making, ik ben een mens van normen en waarden, maar ook van confrontatie, ook naar een opdrachtgever. Tsja, en hoe weet ik dat? Mede door allerlei testen die ik heb gemaakt en feedback die ik van mensen heb ontvangen. Ok, ik plaag je nu.
Je schudt in ieder geval mensen wakker met je laatste alinea, mij in elk geval wel. Wat ik me ook nu weer afvraag. Wat is het toch dat er vele positieve reacties zijn op je stuk en je alleen reageert om het minder positieve? En dan ook eigenlijk ook op een wat rebels kindachtige manier? Kun je mij dat uitleggen? Of is dit ook weer alleen mijn perceptie?
Reactie: Mercedes, dik, mooi en degelijk, puur uitstraling en kwaliteit. Hoe dikker hoe beter! Wie sponsort mij weer een nieuwe voor deze reclame????
Italiaanse stijl, inderdaad mooie auto's maar kwalitatief heb ik er nog een erfenis in mijn achterhoofd waar mijn tenen van gaan krullen. Het lijkt dat de Italianen een inhaalslag hebben gemaakt dat wel. Tja, ik zit in de automotive en als er in de automotive Mercedes wordt geroepen dan schrikt de kwaliteitsdienst wakker en moet alles perfect zijn, moet er extra kritisch gecontroleerd worden op kwaliteit en gaat alles met maar eniszins twijffel naar een andere afnemer of in de schrootbak.
Uiteindelijk merk je dat in de kwaliteit en de goede naam die een merk heeft en natuurlijk zie je het terug in de inruilprijs.
Toyota is ook zo'n merk, de Lexus zal denk ik ook kwalitatief zeer hoog staan. Net als bij BMW, Audi en Volkswagen. Mercedes spant echter de kroon.
Skoda is al een hele tijd Volkswagen, nog geen Mercedes, BMW of Audi maar wel een mooie en ik denk degelijke auto. Maar net geen directieauto, net als Alfa en de Volkswagen. Dan ga je toch zeker voor de Lancia.
De show steel je pas met een Maybach maar dat trekt natuurlijk weer veel bekijks. Je rijdt en valt dan op als een Dagobert Duck en daar zit natuurlijk ook niet iedereen op te wachten.
Bedankt voor uw reactie. Jammer dat u niet ingaat op de argumentatie van het artikel. Ik zou het fantastisch vinden als u de kern van mijn betoog met zakelijke argumenten weerlegt. U kunt dan niet volstaan met ''uw ervaringen''.
U maakt zich kwaad over de laatste alinea? Heeft u wel eens een verkooptraining gegeven? Dan zou u er anders tegenaan kijken. Verkopers en hun managers zijn, dat brengt het vak met zich mee, op resultaat beluste mensen. En het is daarom logisch dat ze zoeken naar 'quick fixes'. Je zou maar op provisiebasis werken, dan gaat met een training kostbare verkooptijd verloren.
Mijn verzoek aan u: zeg op een gefundeerde manier bah, bah.
Reactie: Ook binnen ons bedrijf zie ik dit steeds vaker, het zal ook wel per bedrijfsector verschillen. Ik betrap me er zelf ook wel eens op. Soms zijn er weleens onderwerpen die ik liever per mail mededeel. Communicatie verbeteren binnen een bedrijf is hierdoor wel moeilijker geworden. Het actie reactie effect is er niet meer. Je kan je beter op je antwoord voorbereiden. Tja ik zeg niet dat ik het afkeur maar er kan wel beter mee worden omgegaan, want soms is een gesprek net zo verhelderd.
Mijn voorkeur gaat toch wel nog steeds naar een goed gesprek.
Reactie: Het enige wat eigenlijk in mij opkomt na het lezen van dit artikel is: Waarom moet Emile zo nodig laten zien dat de Prof. ongelijk heeft? Waarom moet hij die man naar beneden halen voor zijn eigen gelijk? Dat baart mij meer zorgen. Wat is het dat mensen het ongelijk van een ander willen laten zien. Voel je je dan beter? Heb je het dan voor elkaar?
Reactie: Ik ben het helemaal eens met de analyse van meneer Gestel: het advies van mevrouw Asha komt uit een wereld waar ''gelijk hebben'' belangrijker is dan ''gelijk krijgen''. Ik vrees dat 'belleman' spelen hier gelijk staat met zelfdestructie. Als een incompetent iemand op een belangrijke directiestoel blijft zitten, heeft dat zijn redenen. Als je echt denkt dat de directie niet door heeft dat de man in kwestie niet capabel is, zou je beter op zoek gaan naar een gezondere, meer mature organisatie. Inderdaad, ''choose your battles!''
Reactie: Ik zat gisterenavond toevallig naar een programma op Nationale Geographic te kijken over vreemd gedrag van mensen.
Er waren drie voorbeelden die me bij bleven. De eerste ging over boeren en boerinnen in het Andes gebergte, die één keer per jaar samenkomen. Tijdens die dag, ik geloof vlak voor het oogst seizoen, gaan de boeren elkaar te lijf en de boerinnen ook, tot ze bloeden. De presentator gaf aan, dat dit te vergelijken was met het plegen van een bloedoffer om de goden om een goede oogst te vragen.
In Afrika is er een stam, waar de vrouwen jaarlijks de mannen van de stam uitdagen, namens de mannen in hun familie, om met een zwiepende tak tot bloedens toe geslagen te worden. Ik begreep niet helemaal wat nu het doel van dit alles was, maar het zal ook wel iets te maken hebben gehad met het afroepen van gunsten.
Wat dat betreft lijkt ons zeuren er sterk op, dat we nog steeds onze goden positief proberen te stemmen, ook al zeggen we dat het niet zo is. Gelukkig hoeven we daar geen zoenoffers meer voor te verrichten, die met bloed gepaard gaan. Maar we offeren nog steeds iets op, namelijk ons goede humeur.
Ik ben het wat dat betreft dan ook eens met Edwin v.d. Smissen, dat we ons bewust ervan moeten worden, dat we kiezen om te klagen en dat we dus ook een andere keuze hebben.
Reactie: De bovengenoemde score klopt niet. Ik kon een keuze maken uit 1 t/m 5 en koos nr. 4. Nu blijkt te 4 niet gewogen te zijn op een 1 tot 5 schaal maar een 1 tot 10 schaal. Daaruit zou blijken dat ik het artikel onvoldoende inschat. Dat is echter niet waar. Binnen een schaal van 1 - 10 wil ik het een 8 geven. Het is een goed artikel. Waarom geen 9 of 10? Omdat ik het artikel is toegeschreven naar een populatie van verkopers. Het zou ineresseanter geweest zijn, als het ook b.v. voor beoordelaars als personeelsfunctionarissen of docenten op scholen geschreven was.
