Reactie: Echt waar, als u eens naar mijn website gaat (www.gratisopenbaarvervoer.nl) dan vindt u veel informatie over samenhang van gratis openbaar vervoer met gebruik van het OV (de 'lege stoelen-problematiek), milieu, verkeersveiligheid, opheffen isolement vooral van ouderen, kinderen en gehandicapten, en bereikbaarheid versus mobiliteit. Wilt u nog meer weten stuur mij dan een e-mail met uw vragen en opmerkingen. Dank en groet, Michel van Hulten.
Reactie: In Tilburg is sinds de invoering van gratis OV(oktober 2006) voor 55+ en kinderen -12 het gebruik van het Openbaar Vervoer gestegen van 7% naar 24%. Van degenen die nu met het OV reizen laat 40% de auto staan.
Bussen vervoeren geen lucht meer maar reizigers.
Reactie: hallo allemaal,
vaak nopen omstandigheden mensen ertoe te moeten blijven zitten waar zij zitten. Ik ben door allerlei negatieve omstandigheden in mijn jeugd en latere leven er nog niet eerder toe gekomen om een studie te beginnen en mij voor te bereiden op een (deels) zelfstandig beroep. Ik heb vele baantjes betracht (magazijn,fabriek, magazijn, etc.) en ook op dit moment werderom waar ik mij gewoonweg niet prettig voel. Ik, en anderen natuurlijk ook, heb nooit echt de luxe gehad om eens een jaar te bezinnen, en dan vandaaruit je koers te bepalen. Veelal is het een kwestie van overleven geweest, en ik moet erg oppassen dat dit niet weer het geval wordt.
Daarom zou iedereen, van de hogere tot ook de lagere arbeidsregionen de kans moeten hebben zich eenmaal te bezinnen over de verdere levensloop. Echter, werkgevers en officiele instanties falen hier nog ten ene male in.
Reactie: Gisteren liep ik door een stadhart en verbaasde me over de mensen. Zo nu en dan een fit en slank persoon maar de meeste sloffend, vermoeid, ijs, lekker gevulde broodjes etend en veel sombere gezichten.
Ik hoor getallen dat er 1 miljoen mensen last hebben van een alcohol probleem, zeker zo veel van overgewicht, net zoveel met depressie gevoelens. Veel mensen zitten in schulden. Er liepen werkende mensen, werklozen en gepensioneerden. Toch was de grootse groep jong. Zakken we langzaam naar beneden met zijn allen? Vroeg ik mij af? Wordt het niet eens tijd voor een grote omslag, een bredere visie op een ander niveau dan slechts op ziekteverzuim gericht?
Ik werk voor een bedrijf die gezond zijn promoot. Met een arts die 30 jaar toewijding heeft gestopt in de ontwikkeling van celregulerende kaartjes. Preventie, we willen verslavingen op alle niveaus kunnen voorkomen en als het al zover is oplossingen aanbieden.
Overgewicht, alcohol, drugsgebruik een andere wending geven. We moeten ons niet richten op ziekteverzuim maar op gezond zijn. Anders denken en doen!
Wordt het niet eens tijd voor een nieuwe visie?
Reactie: Ben het eens met bovenstaande reacties, als je aan beide kanten maximaal 5 minuten hoeft te lopen, is prijs, zitplaats of toegankelijkheid helemaal geen issue. Het gaat om tijd en moeite. We zijn allemaal ruimschoots bereid te betalen voor beiden.
M.a.w. misschien is 34% wel het maximum haalbare, want veel meer bedrijven dan nu kunnen er niet op en rondom stations worden gebouwd/geplaatst. Meer stations duwt ons over e top, dan stijgt de reistijd weer.
En ik ben ook zo benieuwd waar die andere 66% dan de voorkeur aan geven, want al lezende wordt de indruk gewekt (door niet uit te wijden?) dat dit het OV is. En dat zou een fantastische score/prestatie zijn!!!
Je stukje over cognitivieve resonantie vind ik heel interessant.
Zou het misschien een idee zijn om de redaktie van Managersonline.nl te vragen een keer een artikel te schrijven. Het helpt om managers beter te begrijp, maar ook om collega's en zelfs jezelf beter te begrijpen.
Reactie: Natuurlijk weet en begrijpt elke medewerker dat het niet mogelijk is om allemaal tegelijk met vakantie te zijn. Daarnaast wil elk individu niet beperkt worden in zijn eigen keuze. Mijn medewerkers weten welke minimale bezetting er per team moet zijn (dus stel bepaalde randvoorwaarden)en zij kunnen jaarlijks op een planner aangeven wat hun wensen zijn. Zij zijn taakvolwassen en overleggen daarover met elkaar. Soms komt men er niet uit en probeert men het probleem op mijn bordje te leggen. Dan verzoek ik hen -eventueel onder verwijzing naar historie (bijvoorbeeld wie had vorig jaar de eerste keus of medewerker x heeft al drie jaar de eerste weken gehad)- nogmaals er onderling proberen uit te komen. Uiteindelijk weet men dat er anders door mij wordt beslist. Dat laatste heb ik nog nooit hoeven doen.
Reactie: Dit kan voor sommige mensen zeker gelden, Paul. Ben ik met je eens.
Ik zie het echter als één van de vormen die je kunt kiezen. Iedereen is anders en de een als het zal passen om van zijn/haar passie zijn/haar werk te maken, de ander niet. De keuze die je hierin maakt, is een belangrijk onderdeel van je zoektocht.
Mocht de weg 'van je passie je werk maken' bij nader inzien toch niet voor je werken, dan ben je er in ieder geval een stuk wijzer uitgekomen. Uitgangspunt is: doe wat goed voor jou voelt.
Ik ben het volkomen met je eens om te onderzoeken , waarom hogeropgeleide vrouwen thuis zitten.
Misschien zou je het genuanceerder kunnen zeggen,'' sommige hogeropgeleide vrouwen''.
Ik zelf heb de indruk dat deze vrouwen niet zomaar thuis zitten. Er moet inderdaad nagaan worden waarom ze thuis zitten. Is het misschien een keuze (vrij of gedwongen) dat hiertoe geleid heeft.
Het is waar dat sommige hogeropgeleide vrouwen die over hun carriere nadenken, onvoldoende voldoening ervaren in hun werk.
Het zal mij niet verbazen als bij nader onderzoek zal blijken dat deze vrouwen juist bezig zijn door o.a. zelfstudie ,door hun omgeving, door het huidig maatschappelijk leven, hun creativiteit, hun talent, hun slimheden , hun bewustwording verder te doen ontwikkelen tot een voor hun bewust gekozen, acceptabele en voldoening in de voortzetting van hun carriere of evt. het opzetten van een onderneming.
Vanuit thuis werken aan bijvoorbeeld het opzetten van een micro- onderneming ,is ook arbeiten, maar dan moet dat een bewust overwogen keus zijn.
Reactie: Iemands passie is vaak zijn hobby, iets waar je veel (vrije) tijd aan besteedt omdat je het zo geweldig vindt om te doen. het probleem dat ontstaat als je van je passie je werk maakt, is dat een stuk van de vrijblijvendheid verloren gaat, en je geen hobby meer hebt. Er is hier een heel gevaarlijke valkuil, die kan leiden tot veel ellende, omdat de vrije tijd erg schaars wordt en de druk erg hoog. De passie is dan een onvoldoende motivatie om dit tot een goed einde te brengen. Beter is om een inkomensstroom op gang te brengen met iets wat je zeker wel leuk vindt, maar waar niet overdreven veel tijd in gaat zitten, om vervolgens tijd en geld genoeg te hebben om aan je passie veel aandacht te kunnen besteden.
Als personal coach voor een gezond leven, een gezonde geest en financiële onafhankelijkheid kan ik mensen de sleutel aanreiken om deze situatie te creëren. Wie geïnteresseerd is kan mij een persoonlijke mail sturen.
Reactie: Met alle respect, maar volgens mij is er maar een goede tip en dat is sponsor worden van deze competitie! Mijn oprechte felicitaties aan alle winnaars en dat zij hun mensen maar lang aan zich mogen binden.
Reactie: merk wel dat er veel mensen als hoofddoel het hebben van meer geld is(want het is nooit genoeg).
terwijl toch allang bekend is dat rijke mensen niet gelukkiger zijn dan mensen met minder geld...
het gaat meer om het 'zien 'van de dingen om je heen in het algemeen.
dat lijkt me positiever dan alleen geld najagen.
verder ieder het zijne daar niet van.
als het maar niet tot extremen lijdt zoals we bij de heer bush kunnen zien.
