Reactie: Nu wordt het boeiend.
Hoe kan een negatieve basishouding worden omgezet in een positieve basishouding?
Kan het überhaupt wel?
Er zijn filosofen die stellen dat mensen in principe goed zijn, anderen stellen dat mensen in principe slecht zijn. De waarheid ligt in het midden. Gandhi is een voorbeeld van een mens die vol zat met positieve energie en vanuit dat goede veel bereikt heeft. Hitler en zijn makkers zaten ook vol energie, maar ze hadden gedachten, principes, die wij verwerpen.
Maar beiden hebben door hun drive veel weten te bereiken, de wereld veranderd. Naast de vele slechte dingen die de Nazies op hun geweten hebben danken we aan hen wel de Autobahn, een idee dat later over op de wereld in gekopieerd en dat zeker heeft bijgedragen aan onze welvaart. Ook hebben de Nazi’s het idee van Ford om auto’s in serie te bouwen, tegen een schappelijke prijs, verder uitgewerkt. Daaraan danken we de Volkswagen.
Nemen we dit soort mensen, dan zien we dat ze de wereld hebben veranderd, vaak ten goede.
Ik geloof in energiestromen en dat er negatieve en positieve energie is. Ik geloof dat er mensen zijn die meer positieve dan negatieve energie hebben, maar ook het omgekeerde. Mensen die van nature vol zitten met negatieve energie, geboren pessimisten, het glas altijd half leeg, die kunnen niet veranderen, wat we ook proberen. Zelfs als ze dolgraag willen, zullen ze bij de eerste tegenslag roepen: “zie je wel.....”
Voor mij is dat zo’n 5% van de mensheid. Vergeet ze maar.
Dan is er de groep van mensen die kansloos op de wereld komen. Hun sociale omgeving maakt ze kansloos. Sommigen verzetten zich ertegen, soms door hun omgeving gesteund. De Ophrah Winfries, de Schwarseneggers. Mensen die een fraai verhaal laten zien, maar als we rondkijken dan zijn het uitzonderingen, de uitzonderingen die de regel bevestigen dat “als je voor een dubbeltje geboren bent, dan wordt je nooit een kwartje” Of is het misschien zo dat ze al voor de kwartje geboren waren, over zoveel wilskracht beschikten om door te kunnen gaan en hun doel te bereiken.
Het is daarom best leuk om de biografien van succesvolle mensen te lezen. Dan zie je dat ze allemaal tegenslag hebben gehad, met (vergeef me de kreet) de kloten over het beton zijn gegaan, maar steeds hun droom hebben gevolgd. Van Der Valk was er zo een, door iedereen tegengewerkt, maar toch zijn imperium opgebouwd.
De gemene deler (en dat mag je best The Secret noemen) was dat ze door zijn gegaan, tegenslag of niet en dat er ergens in de kosmos hun energie is opgepikt en dat daarna “iets tussen hemel en aarde” hen geholpen heeft.
Deze mensen hebben naar mijn mening iets unieks in hun lichaam zitten wat niet iedereen heeft, wat maar een paar mensen hebben. 95% van de mensen heeft dat gewoon niet en dat moeten we accepteren. Net zoals ik moet accepteren dat ik nooit zal kunnen biljarten, hoe graag mijn opa dat ook had. Hij heeft vele uren geinvesteert om mij het spel bij te brengen, maar ik heb de competentie niet, hoe graag ik het ook wilde. Zo is het ook met succes denk ik, het zit in je, of het zit er niet in. Zit het er niet in, dan komt het er ook niet uit.
In The Secret, The Law Of Atraction, Napoleon Hill en zo vele anderen worden steeds de verhalen verteld van die paar mensen die het wel gemaakt hebben, die bekend geworden zijn en wat ze hebben gedaan. Het lijkt simpel, gewoon positief gaan denken, maar ja, als dat net zo’n competentie is als biljarten, dan weet je dat de wet, het geheim, maar voor slechts een zeer beperkt aantal mensen zal gelden.
Succes, welvaart, rijkdom, het is allemaal het gevolg van iets wat in ons lichaam, in onze energie zit opgesloten. De grens van wat je kunt bereiken staat tevoren vast. Het is belangrijk die grens te leren kennen en te leren accepteren dat die grens er is. Worden we allemaal millionair, dan zijn we per slot allemaal even arm. Pele was de beste voetballer aller tijden (of was het Cruyff?). Hij heeft zijn talent optimaal benut en is daardoor en daarin succesvol geworden. Dat geldt voor alle mensen die steeds worden aangehaald. Schwarsenegger werd gevraagd voor een film vanwege zijn lichaam. Hij heeft zijn bekendheid verder benut om nu in een Hummer te kunnen rondkarren. Maar alleen maar omdat hij en het talent en het doorzettingsvermogen had. JC VanDamme deed hetzelfde, maar bleef op een lager niveau steken.
Wat ik maar wil zeggen is dat alles en iedereen kan groeien tot zijn maximale competentieniveau en dat ligt voor een lager als voor de ander. Dat is het echte geheim en daar zullen we mee moeten leren leven.
Ik kan een hierarchisch ingestelde manager vertellen dat hij meer organisch leiding moet gaan geven omdat zij medewerkers dan beter gaan functioneren. Als het niet in de man zit, dan zal het op een drama voor iedereen uitlopen.
Als organisatie moet ik ervoor zorgen dat de managers passen in de cultuur en het beleid van de organisatie. Wil ik een organische organisatie hebben dan moet ik organische leiders hebben. Maar bij een leger in een oorlogssituatie zal dat echt niet werken. Dan heb ik echt wel dominante leiders nodig.
Ja, wat al die stromingen over positief denken en zo stellen, dat is waar, maar het is geen universele wet, hij geldt slechts voor een zeer beperkt aantal mensen. Anderen moeten er naar streven het maximale in hun leven te bereiken, maar accepteren dat roem en glorie slechts voor zeer weinigen is weggelegd.
Ja, soms kan een negatieve basishouding worden omgezet in een positieve basishouding. Maar slechts in een zeer beperkt aantal gevallen, daar waar ergens in de energiemassa een zeer positieve basis ligt.
Reactie: Een roker is iemand die verslaafd is. En waarschijnlijk stevig ook, wanneer je in het huidige antirokersklimaat nog rookt. Als ik 's winters de rokers en rooksters op het dakterras van de 10e verdieping (!)van ons kantoorgebouw zie wegwaaien in wind en regen omdat de enige rookruimte in het gebouw hen ontnomen is, vraag ik me wel eens af of het ziekteveruim hierdoor niet zal toenemen. Onderzoek schijnt trouwens te hebben aangetoond dat rokers gemiddeld productiever zijn dan niet-rokers. Een van de belangrijkste aspecten voor de productiviteit is de werksfeer. Die wordt niet bevorderd door de anti-rookmaatregelen. Niet-productieve aanwezigheid op de werkvloer is een minder zichtbare oorzaak van verlies van werktijd, waardoor we het lastiger vinden om aan te pakken. De productiviteit van een gemiddelde werknemer kan natuurlijk nooit worden berekend met zo'n dom rekensommetje als in het stukje wordt gedaan. Dat geldt al zeker niet voor kenniswerkers.
Reactie: Ik ben er benieuwd of we ooit uit het meten = weten tijdperk achter ons kunnen laten. Ik denk niet dat je kunt zeggen meten = weten, volgens mij is het meten = bewijslast voor iets dat we al eigelijk wisten.
De bewijslast hebben we nodig om andere te kunnen overtuigen. Zonder een grondig onderbouwd onderzoek zal iemand met een andere mening gemakkelijk de argumenten van de tafel kunnen vegen.
Reactie: Ik kan met Dennis meegaan. In een vorig leven was ik ook Interim-Manager en Business Coach en heb ik een aantal malen het proces visie -> missie -> doelstellingen -> strategie begeleid. Soms hebben bedrijven inderdaad een stukje begeleiding nodig van ''vakmensen''. Maar steeds ben ik niet meer geweest dan een katalisator, heb ik het creatieve proces op gang geholpen.
Met name bedrijven die ergens in een (groei)crisis zitten weten vaak niet wat te doen en dan is een beetje hulp best op zijn plaats.
Even terzijde, het engelse woord Policy betekent ''beleid''. Politics is wat anders. Politiek en beleid zijn inderdaad heel verschillend zaken. Politiek past meer in de strategie, beleid zit ergens tussen missie en doelstellingen in.
Met betrekking tot je opmerking dat er teveel wordt geschreven over klanten en winst is waar. Maar per slot van rekening is het wel zo dat de klant uiteindelijk de salarissen betaalt. De klant van vandaag de dag, goed geinformeerd en zeer mobiel, bepaalt zelf met wie hij zaken doet. Daarom moeten alle processen in de organisatie op de klant zijn gericht. Dat schrijf ik zelf ook in mijn boekje ''klantgericht veranderen''.
Dat daarbij de concurrent niet uit het oog verloren mag worden is duidelijk. Beter zijn dan de concurrent is zeker een belangrijke onderdeel van de doelstellingen en de strategie. Dat mag nooit vergeten worden, maar dat kan alleen maar door aantrekkelijker te zijn voor de klanten toch?
Het is inderdaad zou dat managers eens naar strategien moeten kijken die elders gebruikt worden. Het immens populaire poker is daar een goed voorbeeld van. Het lijkt een spelletje dat gebaseerd is op geluk, maar door goede kansberekening kan de kracht van de tegenspeler worden ingeschat.
De manager als Maarschalk is daarvoor ook een leuk boekje dat ik veel managers al eens aangeraden heb. Bij het vaststellen van de strategie moet meer gebruik worden gemaakt van eeuwen oude krijgslisten. Er wordt teveel op ratio gestuurd, getallen en statistieken en te weining op emotio, gevoel. Dat moeten managers leren. En dat maakt de cirkel weer rond, visie is niet rationeel en daarom hebben managers vaak moeite om die te definieren.
Maar ook moeten we er voor waken om teveel ''management by the book'' te promoten. Boeken zijn leuk om ideeën te ontwikkelen, oplossingen staan er niet in. Voor het vinden van een oplossing is ''management by wet finger'' vaak beter.
Reactie: Een tweetal overwegingen n.a.v. bovenstaand artikel:
1. De meeste marketing-managers die ik in ruim 25 jaar ben tegengekomen denken niet strategisch, komen niet verder dan ''meer van hetzelfde''.
Dat komt omdat er vaak nog teveel vanuit de eigen organisatie wordt gedacht.
In mijn geheugen staan nog uitspraken gegrift als: ''Dan moeten jullie als Sales de meerwaarde van dit product beter verkopen'' - waarbij ze het dan hebben over een derderangs feature van het product dat voor klanten nog niets eens 1% waard is.
Conclusie 1: marketing moet leren om vanuit de klant te denken - van buiten naar binnen (outside-in).
2. In de consumentenmarketing schijnt het midden van de normaalcurve een magische aantrekkingskracht te hebben.
Als er 10 concurrenten zijn, dan storten die zich alle 10 op dat deel van de markt waar de meeste potentiële klanten zitten en laten de rest links en rechts liggen.
Terwijl met ene beetje verstand zeker 4 van de 10 er beter aan zouden doen om juist wat meer te mikken op de iets minder grote groepen links en rechts.
Zo mikt bijvoorbeeld het gros van de radiostations op jonge mensen. Hoofddoelgroep lijkt te zijn de jongeren tussen 16 en 21. Klopt ook, maar gezien het aantal radiostations vraag je je af of het een goede marketingstrategie is als ook station nummer 12 op die groep gaat mikken.
Conclusie 2: marketing moet kijken naar de eigen positie en die van concurrenten in de hele potentiële markt.
Reactie: Het is heel fijn om te weten of mensen inderdaad ook echt hun eigen verantwoordelijkheid goed invullen. Daarnaast kunnen op basis van urenregistraties ook pitchinvesteringen goed gemonitord worden. Wanneer er niks gemeten wordt, doen mensen maar wat. Bewustzijn van het feit dat tijd declarabel hoort te zijn is een tegenprestatie voor het salaris lijkt mij. Wellicht is het handig om een 'effectiviteits/bonus-regeling' ter sprake te brengen zodat mensen het belang er ook van gaan inzien.
Reactie: Wat een contrast tussen de verschillende reacties hier.... Ook het contrast tussen de postings hier en waar The Secret volgens mij over gaat vind ik groot.... Ik kies er voor mijn aandacht te richten op wat voor mij goed voelt en zo The Secret van dag tot dag steeds intenser te beleven.
Even wat achtergrond informatie:
1) Ook in de film The Secret wordt bevestigd dat er niets nieuws wordt verteld.
2) Voor wie het leert herkennen staat zelfs de Bijbel vol met verwijzingen naar het zelfde principe; ''uw Geloof (=meest geoefende gedachte) zal u behouden (comma niet Ik)'' om Jezus maar te citeren.
3) Er zijn twee edities van The Secret in omloop; eentje met en eentje zonder Abraham Hicks. Deze entiteit heeft wat er in The Secret wordt uitgelegd als ''Law of Attraction'' omgedoopt tot ''The Art of Allowing'' - dit omdat erkend werd dat mensen vooral moeite hebben met de derde en laatste stap van het creatie proces.
Voor wie het interesseert, probeer eens een ont-dekking te doen mbt wat je tegenhoud om je gelukkig te voelen; is die bedekking echt van jeZelf of iets dat je innerlijke wensen bedekt, ooit ontstaan in het belang van iemand anders...... ? Je zou wel eens een stroom van geluk kunnen gaan voelen wanneer je jezelf (en anderen met jou) dat geluk, die vervulde wensen helemaal toestaat, gunt.
Reactie: Een irritatie die ik mis is de 'actielijst' van het vorige verslag die doorgenomen moet worden. Meestal is driekwart van de geplande vergadertijd alweer verstreken aan herhaling van de vorige discussie voordat aan het eerste punt begonnen kan worden.
Tip: laat de actienemers een week voor de vergadering per mail de stand van zaken doorgeven, zodat het snel afgehamerd kan worden. Dan neemt bovendien de kans toe dat de actie ook echt uitgevoerd worden.
Reactie: Er is door één van de mensen hier gezegd dat ik geen ''onzin'' moet vertellen, maar ons grote idool, Stephen R. Covey, de eigenaar van Franklin Covey Co, is weldegelijk een groot voorstander van het mlm-gebeuren en zijn bedrijf, Franklin Covey, verdient daar zelfs aan, waar weer niks mis mee is.
Nu was er reeds een hint uitgegaan van de moderator om dit niet in een mlmdiscussie te laten ontaarden, dus ik ga daar verder niet op in, maar even een zinnige reactie op onzin is toch wel op zijn plaats.
Met goedvinden van de moderator zou ik hier zelfs een link kunnen plaatsen waar S. Covey in woord en beeld deze uitspraken doet.......?
Hebzucht vindt men overal terug.
''Geld is de wortel van alle kwaad'', zegt men vaak, maar dát is onzin!
Zoals een ander heel bekend boek zegt:
''De LIEFDE voor geld is de wortel van alle kwaad'' en daar wou ik het maar bij laten.
Ik ben het eens met de stelling dat je strategie niet moeilijker moet maken dan het is, dat geldt voor alles. Toch ben ik het met de verdere beweringen helemaal niet eens. Gezond boerenverstand is maar één van de succesfactoren bij strategiebepaling.
Verder geeft Ad aan dat Policy vertaalt dient te worden met beleid. Voor mij zijn politiek en beleid echter twee totaal verschillende zaken, alhoewel het vaak wel in elkaars verlengde ligt.
Ook bij het visievormingsproces, of dit nu vooraf gaat aan het opstellen van een missie of niet, kan een adviseur een essentiële rol spelen, bijvoorbeeld als procesbegeleider. Niet iedereen is zomaar in staat om voor zijn bedrijf een missie en visie te ontwikkelen en te communiceren die door de belangrijkste stakeholders wordt omarmd.
Goede strategie, lieve vrienden, is meer dan een kunstje. Het is een kunst en een kunde. Het behelst veel meer dan vaststellen wat je wel en wat je niet gaat doen. Het gaat erom terrein te veroveren op uw concurrent in het hart en brein van uw doelgroep. U moet uw marktaandeel verdedigen en tegelijkertijd extra marktaandeel veroveren met de beperkte middelen die u tot beschikking heeft. Daarbij spelen moreel en moraal een belangrijke rol om tot een hoge arbeidsproductiviteit (prestaties) te komen. Om de slag om de consument te winnen zal u uw concurrent uit balans moeten brengen en zijn concurrentiepositie moeten ondermijnen.
Wie Porter, Kotler, Treacy & Wiersema, Prahalad, etc, leest komt hierover te weinig te weten, de focus ligt vaak op de klant en niet op de concurrent, de aandacht gaat uit naar het middel (winst) en niet naar het doel (missie). In de krijgskunde en de (denk)sport vindt men betere strategen. Het bedrijfsleven loopt op dit thema nog decennia achter.
Een goed startpunt voor (aankomend) strategen is het boek van Robert Ogilvie (Krijgskunde en ondernemingsstrategie). Een andere aanrader voor strategen is het boek van Liddel Hart (Strategy). Daarnaast kan ik de boeken van Jim Collins, Hermann Simon, Suzanne Piët, Danny & Isabella Miller en Jaap Jan Brouwer van harte aanbevelen.
Reactie: Helaas zie ik voorbeelden van managers die het zelfvertrouwen en daarmee de positieve inbreng niet waarderen omdat de inbreng boven hun pet komt. ''Macht'' van onderuit zien ze als sabottage en de kunst wordt ontwikkeld om iemand van zijn zelfvertrouwen te ontdoen uit angst voor ..... Gelukkig zijn er ook managers die kwetsbaar kunnen zijn en deze zelfvertrouwde mensen gebruiken om van te leren en de talenten van een medewerker te waarderen. Dat zijn voor mij de echte managers die hun medewerker ook de goede richting wijzen en laten groeien en er zelf toch ook beter van worden
Reactie: Vraag voor Ad (dank voor je boeiende reactie!):
die 50% procent met diepgewortelde negatieve basishouding: zijn die naar jouw ervaring dan ook ZELF ongelukkig met hun leven? LOA is een middel en geen doel. En hoe zit het met andere volken buiten de veeleisende westerse (economische) wereld. Ik las ergens een mooi relativerend verhaal met als kern: hoe komt het dat we verwachten dat iedereen altijd gelukkig en positief moet kunnen zijn? Alles is niet zo maakbaar...Hoewel, zodra je het geheim begrijpt van je emotionele brein (pag 35 Uw brein als medicijn Dr D. Servan Schreiber) is er hoop, ook voor die ''50 % negatievelingen''.
Reactie: Het ligt in de aard van VELE mensen om te ''hebben hebben hebben''.
Ik ben bang dat dat niet gaat veranderen, dat is er net zo in gebrand als de drang naar sex en voortplanten.
En het word alsmaar drukker op deze bol.In combinatie met dat ''hebben hebben''.china de VS.noem maar op.
dat kan nog flink gaan knetteren vrees ik.
