Reactie: Goed artikel. Maar uit ervaring leg ik de nadruk op 't eenvoudig houden van de registratie. Een registratie die aansluit op het werk van betrokkenen geef ik kans. Verder: zodra tijdregistratie wordt ingevoerd, voer je ook de kans op foute registratie in en dat behoeft niet eens opzettelijk te zijn.
Reactie: Hoe ontwikkel je talent? Wat is juiste de betekenis van talent. Of simpel gezegd: talent heb je of heb je niet??
De meeste ondernemers hebben niets aan talent, dat zit alleen maar in de weg. Want als je al je talent inzet wordt dat niet gewaardeerd. Teveel overgave levert problemen op. De meeste banen vragen om een doelgerichte aanpak. Echte talenten zoeken hun eigen weg en zitten niet op een baas te wachten tot die dat gaat ontwikkelen. Houd de voeten op de grond. Volgens mij deed de bakker dit ook en gaf zijn jongste medewerker gewoon de geheimen van zijn recept door.
En dat brood is toch nog steeds lekker.
Talent ontwikkelt brood dat nu nog niet te koop is en bijzondere eigenschappen heeft. Dat gaat niet zonder conflict...je zult als ondernemer dus ook ruimte en vrijheid moeten creeren voor creatieve talenten, volgens mij liggen daar dus veel meer de beperkingen voor jong talent.
Reactie: Bij marketing word gedacht: wat levert het op. Beter zou zijn als CEO's er ook anders naar kijken. Een meer maatschappelijk inzicht van de marketeers zou het algemene marketingimago geen kwaad doen. Wat is in godsnaam marketingethos???
Dat 24 procent van demarketeers denkt dat een marketingachtergrond een verdere carriere in directie in de weg staat is ook slap gelul. Je komt in de directie vanwege andere eigenschappen of puur toeval of familie. En wat is directie? Uiteindelijk maak je samen een product succesvol. Had je maar geen marketeer moeten worden.
Wat natuurlijk een ramp is dat veel producten een totale catastrofe voor het milieu zijn. Een wettelijke verplichting tot ketengerichte productontwikkeling zou de gemeenschap en onze toekomstige generaties geen kwaad doen. Zo is de huidige discussie over de spaarlampen iets wat aan de marketing volledig voorbij lijkt te gaan. Er is geen fabrikant die er wat mee doet. Waarschijnlijk levert de verkoopprijs zoveel winst op dat er geen aandacht nodig is. Of is het een geniale zet dat de overheid ze nu gaat promoten? Over strategie gesproken...
Reactie: ik ben blij met de conclusie van de onderzoekers dat, indien een organisatie haar bestaandsrecht wil houden of uitbreiden, marketing centraal in de onderneming moet stellen. Ook in mijn praktijk zie ik vaak dat marketing gezien wordt als een van de vele functies in een organisatie en bijna geisoleerd opereert. Naast de constatering dat in veel gevallen marketing geen zitting heeft in het MT overleg, draagt het geisoleerde functioneren niet bij aan de verbreiding van de marketingconceptie in een organisatie. Te vaak treedt er een ''wij'' / ''hun'' situatie op. Dit wordt nog eens versterkt indien een organisatie haar primaire activiteiten klassiek heeft georganiseerd in de vorm van silo's die uitsluitend op het topniveau verbonden worden. In dat geval is er weinig communicatie op horizontaal niveau tussen verschillende functies en afdelingen, laat staan kennis van klantenwaarden. Aan het doorbreken van silo's en hierop aansluitende organisatievormen wordt de laatste jaren veel aandacht gegeven.
Om de klant echter verder in de organisatie te krijgen zou marketing naar mijn opvatting een bijzondere belangrijke rol kunnen vervullen in de vorm van een integratiefunctie. Hiermee kan het bruggen tussen afdelingen slaan indien het gaat om het vaststellen van waardetoevoegende elementen (Economisch/technische aspecten, kwaliteit, service, relationeel en sociale aspecten). Deze klantwaarden houden nu eenmaal vanwege de strekking geen rekening met afdelingsgrenzen en organistiegrenzen. Dus interne en externe afstemming (met bv. partners en leveranciers) is dringend noodzakelijk. Door deze geintegreerde aanpak ontstaat er naar alle waarschijnlijkheid meer kennis en begrip van de markt en de klanten van de organisatie en de verwachting is dat de marketingconceptie verder en dieper in de organisatie wordt gebracht. Hiermee heft marketing zichzelf niet op maar vervult een meer strategische rol en neemt in belangrijk toe. Dat betekent natuurlijk ook dat marketeers zich moeten prijsgeven en informatie moeten delen met de overige organistieonderdelen want het zou best eens kunnen zijn dat de lage waardering voor marketing binnen sommige organisaties hieraan te danken is.
Reactie: Intrinsieke motivatie leidt tot betere prestaties, maar extrinsieke motivatie ook! In hoeverre is er onderzocht dat het effect van intrinsieke motivatie groter is?
Daarnaast moet ik ook denk aan de experimenten (ik geloof eind 19e eeuw) dat het fabrieksarbeiders beter presteerden wanneer de lampen in de fabriek feller brandden. De conclusie was dat de productiviteit positief werd beinvloed door meer licht. Maar toen na een paar maanden het effect van minder licht werden gemeten, bleek dat ook dat de productiviteit verbeterde. Bij nader analyse bleek het feit dat er aandacht was voor de arbeidsomstandigheden van de arbeiders meer invloed had dan de hoeveelheid licht.
Reactie: @heer P.L.A. Pardon | | 21-05-2007 | 09:16 uur
Volgens mij is er niets mis met de zin: '' ........beter doen als volwassenen'' ........ik denk niet dat de vergelijking met volwassenen wordt bedoeld. Ik denk eerder dat men gewoon, zoals geschreven staat, bedoeld dat''.....beter doen als volwassenen'' dus als volwassen zijnde. Denk aan de zin in het begin.......... '' Mensen die al jong beschikken over een ruime mate van zelfvertrouwen, ....'' kun je aanvullen met zullen als volwassenen......
P.S.: let aub niet op mijn fouten, ik heb alleen geprobeerd het uit te leggen ( vanuit gevoel en niet vanuit de grammatica en spellingsregels ;-)
u heeft zeker een punt. Er zijn meer oorzaken aan te wijzen voor verlies van productiviteit dan roken alleen. Het is wel zo dat in veel organisaties evenveel professionals niet al te duidelijke targets hebben, waarmee op output kan worden gestuurd. In dat geval is het wel nuttig om aan de input kant dit soort sommen te maken. Niet als absoluut feit. Wel ter illustratie het organisaties werktijd en dus productiviteit kan kosten.
Reactie: Kijk, nu komen we ergens. De stap die je maakt is veelbelovend.
Maar eerst even terug naar policy en politics. In het dagelijks gebruik van deze termen heb je gelijk. In het vakgebied strategie is het woord policy echter gereserveerd voor zaken als grand strategy, corporate governance en bedrijfspolitiek. Het niveau boven het strategisch niveau dus. Dat is inderdaad verwarrend want op tactisch en operationeel niveau vertalen we policy met beleid. Vandaar.
Dan over klantenfocus. De denkfout die bijna iedereen maakt verwoord jij uitstekend. ''De klant betaald de rekeningen dus moeten wij op zijn grillen focussen.'' Het resultaat is duidelijk als we om ons heenkijken. Je wordt gek van alle reclame en prijzenoorlogen die de klant moeten verleiden. Natuurlijk kan de concurrentie dan niet achterblijven. Strategen spreken over een frontaanval (en die zijn gedoemd om te mislukken). Zeker, de consument wordt er beter van, maar vanuit het perspectief van de ondernemer kost het veel geld zonder dat er significant additioneel marktaandeel voor terug komt.
De kunst van strategie is nu juist om je concurrenten de loef af te steken, bijvoorbeeld door hun logistieke keten te verstoren, sleutelfiguren weg te kapen, verwaarloosde aangrenzende marktsegmenten te ontginnen, nieuwe marktsegmenten te creëren, etc.
Het doel moet zijn om in een bijna-monopoliepositie (staat van langdurig concurrentievoordeel) te geraken. Dan kan je de markt dicteren en komen de klanten vanzelf. Zie Microsoft; het heeft de wereld veroverd met buggy software. Het mooie is, elk bedrijf kan het, maar bijna niemand probeert het. Ze weten niet goed hoe en consultants zijn zo duur.
Klanten zijn als graan op je buurman's akker. Je kunt ze pas oogsten als je je buurman hebt verjaagd.
Je boek heb ik gelezen en ik ben het er voor 99% mee eens. Helaas dekt je boek maar de helft van de uit strategie voortkomende acties. Het gaat vooral over defensieve acties, acties die de interne bedrijfsvoering verbeteren. Offensieve acties, acties die zich richten op een zwakke plek in het harnas van je concurrent vind ik er niet in. Dat geldt overigens voor bijna alle managementliteratuur.
Verder is er nog een veel voorkomende misvatting die in het verlengde ligt, namelijk dat bedrijfsvoering draait om geld en winst. Onzin! Om met Arnold Heertje te spreken: ''Geld is een (ruil)middel en geen doel op zich''. Het gaat erom wat je er mee doet, waar je als bedrijf voor staat. Klanten en medewerkers binden zich echt niet aan uw onderneming als de ondernemer de missie ''zo snel mogelijk rijk worden'' voert. Voor u persoonlijk betekent rijk sterven ook niet zo veel. U zal het geld tijdig willen besteden op de manier die u het meest gelukkig maakt. Voor bedrijven is het net zo. De mensen die bij een organisatie werken vormen samen een stam met de ondernemer als opperhoofd. Mensen volgen het opperhoofd zolang zij denken dat hij uit is op het stambelang. Op het moment dat hij anonieme aandeelhouders dient is het met de liefde gauw gedaan. Aandeelhouderswaarde werkt niet, lees Jim Collins.
Reactie: Voor alle duidelijkheid. Hoewel ik de denkbeelden van de Nazi's afwijs moet toch toegegeven worden dat ze hun doelstellingen op een zeer bewonderenswaardige manier hebben weten te realiseren. Roepen dat iedereen het recht had op een volkswagen en zeggen dat ze daarom de autobahnen gingen aanleggen, terwijl het diepere doel het snel transporteren van oorlogsmaterieel was.
Ik was ooit een aanhanger van de gedachte dat van iedereen nog, zoals we in Brabant zeggen, ''unne goeie'' te maken was. In mijn loopbaan heb ik echter moeten ontdekken dat het gewoon te idealistisch is. Sommige mensen hebben het gewoon niet in zich.
Met trainingen bereiken we alleen maar resultaat als ergens diep weg in de ruwe bolster een blank pitje zit.
Ik heb gedacht dat als iemand vol zit met energie, negatieve energie, dus erg kwaad is, klaagt, moppert, dat dat een goed teken was, dan was er tenminste vast energie en die was wel om te zetten in positieve energie. Weten we dat allemaal niet, de beste sex heb je na een stevige ruzie met je partner. Maar dat is alleen maar omdat je complementaire energie hebt met die mens. Een knetterende ruzie met een ander zal maar zelden uitlopen in een overweldigende portie sex.
Je stelt dat je trainingen geeft om mensen te overtuigen dat het allemaal wel kan. Tja, waarschijnlijk zit je nog in de fase dat je beslist gelooft dat iedereen de basis voor succes in zich heeft. Helaas is dat niet zo, tenzij je succes omschrijft als het bereiken van de top van je compentie vermogen. Voor veel mensen ligt die top echter laag. Maar goed ook, we hebben operators, receptionisten, bewakers, administratief medewerkers en zo nodig.
Ik vind dat wij tegen iedereen zo eerlijk moeten zijn om te zeggen dat niet alles haalbaal is voor iedereen, dat iedereen een maximum level van zelfverwerkelijking heeft. Het topje van Maslow ligt voor iedereen verschillend.
We moeten ook zeggen dat rijkdom niet gelukkig hoeft te maken, maar dat geluk wel rijkdom betekent. ik weet dat dat makkelijk praten is voor iemand met een inkomen boven de Balkenende norm, maar ik ken ook mensen met minder dan modaal die zeer gelukkig zijn.
Wij, de mensen die dit lezen, hebben al vaak wat weten te bereiken. Mijn kloten hebben het beton gevoeld maar ik ken ook het gevoel wat je hebt als je echt wat bereikt hebt, waar je stil van kunt genieten terwijl anderen zich veren in de kont laten steken. Dat noem ik succes.
Dat heb ik tegen The Secret, men vertelt dat iedereen rijk kan worden, het is materialistisch. Laat ze vertellen dat rijkdom en succes voor enkelen is weggelegd, maar dat we allemaal wel in staat zijn het maximale uit ons leven te halen. Daar doen we beter aan.
Ik heb teveel ellende gezien van mensen die te hard omhoog zijn gevallen, die een positie hadden waar iedereen jaloers op is, maar die doodongelukkig zijn. Ook dat kan het gevolg van verkeerde info zoals the secret die geeft.
Vertel een verhaal dat voor 90% waar is en voor 10% een leugen, dan zal de leugen vanzelf waarheid worden. Vergeet daarnaast ook nog een deel van de waarheid te vertellen. Daarmee misleid je mensen en dan zit je vol met slechte bedoelingen (vind ik)
Reactie: Interessant Ad! Wat je beschrijft heeft veel overeenkomsten met The Secret. Als je gelooft in waar je voor staat bereik je het. Of je nu Ghandi heet of Hitler. Het gaat niet om het doel, maar om de overtuiging en de bereidheid daar helemaal voor te gaan. Hitler was geen pessimist ookal stond hij voor de dingen die wij afkeuren.
Mensen die alleen maar mopperen geven al hun energie aan de dingen waar ze tegen zijn. Zolang ze mopperen en zich verzetten, bereiken ze nooit de top. Waar ik een andere gedachte over heb is jouw idee over - laat ik het noemen - voorbestemming. Het zit in je of niet; dat kan niet veranderen. Dat idee vind ik lastig. We geven immers trainingen, juist om mensen op hun mogelijkheden te wijzen?
Ervaring kan iemand pessimistisch maken, maar dat kun je naar mijn idee ook weer keren. Soms is daar veel aandacht voor nodig, maar het kan.
Een goed voorbeeld (toch maar een voorbeeld) haal ik uit het complimentenproject van Haags Centrum voor Onderwijsbegeleiding.
Docenten van de Haagsche wijken Spoorwijk en Laakkwartier ervaarden dat kinderen die een weinig positief zelfbeeld hebben, moeite hebben met het reageren op complimentjes. Blijkbaar waren deze kinderen van huis uit weinig waardering gewend en konden ze daar slecht mee omgaan. Het HCO ontwikkelde een project voor leerkrachten in het basisonderwijs. De opzet daarbij was ouders en kinderen bewuster te maken van het effect van waardering en daarmee te werken. Het bleek daarna dat kinderen beter met complimentjes overweg konden en ze ook gemakkelijker konden aanvaarden. Het zelfbeeld van de kinderen ontwikkelde zich ook in positieve zin.
Nu is het natuurlijk zo dat je er bij kinderen vroeg bij bent - wat het positieve effect zou kunnen verklaren. Mijn eigen ervaring is echter dat volwassenen zich ook kunnen ontwikkelen tot mensen met meer vertrouwen in zichzelf en in de wereld. Waardoor het mensen worden die doen in plaats van wachten.
The Secret (niet het boek, niet de film, niet de workshops maar gewoon wat we met elkaar uitdragen) helpt zeker om mensen een andere kijk op het leven en het werk te geven. Deze positieve benadering wordt ook door jou en andere trainers geboden. Ik denk dat we in die zin al goed bezig zijn!
Reactie: Een punt, dat bij mij nogal eens kriebelt (irritatie is een groot woord) is dat er te lang uitgeweid wordt over een bepaald agendapunt. Dit wordt dan slaapverwekkend, terwijl de rest van de punten omwille van de tijd, even afgeraffeld wordt. Natuurlijk zijn we als medevergaderende ook debet aan dit verschijnsel. Lijdelijk over je heen laten komen is een keuze die je zelf maakt. Zeg gewoon wat je op je lever hebt en negen van de tien keer pak je de dynamiek weer terug in de vergadering. Dit geldt m.i. ook voor de dominantie in een vergadering, laten wij die niet zelf toe of roepen we deze een halt toe? Geen we de voorzitter aangapen of nemen we zelf het initiatief? Zet ergernis om in iets positiefs en dat geldt natuurlijk niet in de laatste plaats voor mijzelf!
