In Nederland is momenteel een beetje opschudding omdat onze bewindslieden de regels voor aanbesteding van opdrachten een beetje aan de laars hebben gelapt en grote projecten aan vriendjes hebben gegund.
Vandaar mijn steekje onder water.
Om de nederlandse overheid wat beter te kunnen ryperen: Ieder kabinet roept dat er minder regels moeten komen. Het Paarse Kabinet, berucht vanwege enerzijds het poldermodel, anderzijds vanwege de puinhopen die het ten tijde van hoogconjunctuur wist te creëren, wist maar liefst 126 regels te verzinnen waaraan een regel moest voldoen om een regel te kunnen zijn.
Tja, de vraag je je toch niet meer af hoe een ambtenaar het zo druk kan hebben toch?
Reactie: Wist u dat veel medicijnen ook vrij te verkrijgen zijn bij de apotheek. Geef de apotheek dus meer bevoegdheid en laat deze vrij concurreren net zoals in Frankrijk, waar je op elke hoek van de straat een apotheek hebt. Ik denk dat de controle van verkeerd gebruik van medicijnen dan voorkomen wordt. Wel moet een goede registratie plaats vinden. Dit lijkt mij met de huidige technieken niet zo moeilijk.
Reactie: Dan zijn er ook nog mensen die het niet meer kunnen volgen en waarschijnlijk denken ik zwijg maar voordat ik iets dom zeg. Vraag je hun naar de mening dan zul je een mening van iemand anders horen verwoorden die eerde ten berde is gebracht.
Reactie: Uiteraard, eerst na jezelf kijken maar dat wil niet zeggen dat de oorzaak bij jezelf ligt, daarom stemde ik oneens.
Veel managers of noem het desnoods leidinggevenden zijn min of meer ongeschikt in bepaalde opzichten. Dat zal ook wel bij mij het geval zijn daarom hebben anderen ook het recht om bij mij te komen klagen, die feedback is welkom. Wie klaagt wil wat veranderen, van de andere kant is klagen ook een volkssport.
Reactie: Alles wat een gestresste manager nodig heeft kun je al een poosje verkrijgen bij verschillende supermarkten hoor. Ik haal mijn hoofdpijn- en maagmiddeltjes tenminste al geruime tijd bij de Hoogvliet.
Komkommertijd? Wist je dan niet dat C1000 binnenkort als eerste supermarkt in Nederland een groente-afdeling opent? Daar kun je dan ook terecht voor je komkommers. Eet smakelijk!
Reactie: @Rene, Ik blijf de Nederlandse gedachtengang van praktische toepasbaarheid van wat dan ook een prachtige vinden. Helaas is het in sommige gevallen een compleet onethische manier van denken. En op dat gebied gaan Nederlandse managers, zoals te lezen is in sommige reacties op andere plaatsen op managersonline, soms volledig de mist in. (Kijk bijvoorbeeld bij ''Tien mogelijke reacties...''[http://www.managersonline.nl/nieuws/6097/
tien-mogelijke-reacties-als-u-beschuldigd-wordt-van-pesten.html] of ''PZ is overbodig...''[http://www.managersonline.nl/nieuws/6073/
pz-is-overbodig-en-inefficint.html])
Wat Nederlandse managers moeten leren is dat je eerst vanuit respect naar je eigen handelen kijkt en niet vanuit praktisch handelen. Praktisch handelen is wat dat betreft in Nederland toch een vreemde gedachte. Als de zon volop schijnt in de zomer, dan kan zo ongeveer iedereen op een terrasje gaan zitten of op het strand gaan liggen. Als ze de volgende dag terugkomen, is het bedrijf niet failliet. Of we kunnen met z'n alle een heel weekend gezellig dingen gaan doen, zonder dat onze buitenlandse concurrentie ons van de markt heeft gezet.
In zekere zin hebben we alle tijd om rustig na te denken of een ethisch verantwoorde manier van handelen, die beter werkt dan praktisch handelen kunnen bedenken. Hoewel ik zou proven concepts, wat toch vooral een mooie Engelse vertaling is voor praktisch handelen, eerder praktisch copieëren noemen.
Overigens is de contingentietheorie (http://www.12manage.com/methods_contingency_theory.html) een mooie uitleg voor waarom het niet zo slim is om vanuit de gedachte van proven concepts te werken.
Maar proven concepts past wel mooi bij de Nederlandse behoefte om onder het maaiveld te blijven en de kool en de geit te sparen en lekker door te polderen, zonder zelf na te hoeven denken over oplossingen.
Reactie: @ N. Dragt
Ik zelf ben van mening dat Gardner in verschillende opzichten een weg is ingeslagen die bij het Nederlandse model niet zou aanslaan. Er is met name binnen de BV NL een tendens gaande die meer nijgt naar 'proven concepts'. Je ziet ook meer en meer dat midden management hier oog voor krijgt.
Niet alles kan natuurlijk perfect zijn maar het is wel een hele grote stap dat managers onderling beter verbind. De weg die ik zie dat wordt ingeslagen is een goede standaardisatie die juist veel voordelen brengen zal. Immers, wanneer managers van organisatie veranderen of binnen de organisatie gaan uitbreiden, kan er op het bestaande worden doorborduurt.
Net zoals vele introducties van allerlei holistische wijzen van bekijken en benaderen, is vaak de ervaring dat dit niet concreet genoeg is voor de meeste managers. In de BV NL zijn gelukkig veel managers bereid hier toch naar te kijken om te bezien of er ook waardevolle zaken bij zitten voor de organisatie.
Gecompliceerd wil niet per definitie zeggen interessant me dunkt. Het is leuk om van allerlei zienswijzen en invalshoeken kennis te nemen maar er moet tenslotte ook nog worden geproduceerd.
Reactie: De rode draad van het artikel, vergeef me als ik dit met enige scepsis neem deze keer, lijkt me dat de manager wordt aangespoord zich anders te gaan voor doen dan hij of zij in het dagelijkse leven is.
Dat betekend dus, wanneer ik werkelijk promotie zou willen maken, iets wat me, gegeven mijn achtergrond als interim manager en ingezet daar waar de nood vaak het hoogst is, erg onwaarschijnlijk voor komt maar soit.
Ik zou me dus zoveel moeten schikken naar wat anderen graag zien/horen van mij om op die wijze bij iedereen goede vriend wordt. Dat zet me erg aan het denken. Is dit wel een juiste draad waaraan ik me wil optrekken in dat geval?
Wat gebeurd er met mij wanneer mij om een 'politiek gevoelige' beslissing wordt gevraagd en ik op dat moment misschien wel tussen twee kwaden moet kiezen. De adviezen die me hier worden aangereikt zullen dan mijn grootste val betekenen. Ik ben weinig politiek geengangeerd.
Laten we dit eens afzetten tegen de 4 grootste politieke leiders die we momenteel hebben. Balkenende, Bos, Rutte en Marijnissen. De haren gaan me nu werkelijk in de nek overeind staan. Ik mag deze mensen alle vier niet. Waarom niet? Omdat zij zich laten leiden waarschijnlijk door deze 10 geboden en daardoor beetje bij beetje steeds ongeloofwaardiger. Is dat waar ik graag voor wil staan?
Er zijn ook een aantal namen uit het bedrijfsleven te noemen die het ook minder goed is vergaan. De vraag rijst me dan ook of deze 10 geboden wel werkelijk, op kortere of langere termijn, me daar brengen waar ik misschien het beste zou passen.
Natuurlijk, ik ben oo in bijzonder politik gevoelige omgevingen werkzaam geweest. Dat neem overigens niet weg dat ze een eerlijk en gefundeerde mening minder waardeerde. Het geven van een dergelijke mening geeft alleen maar blijk van een stukje karakter en visie en niet te benauwd zijn die ook te geven. Het is natuurlijk altijd maar de vraag of een bepaald advies zal worden overgenomen.
Ook zo gaat dat in de zakelijke hieriarchie. Een manager die zich volgens deze 10 geboden door een organisatie beweegt zal vroeg of laat of opvallen of door de mand. Maar, het kan zijn dat ik soms ook wel eens te sceptisch kan zijn natuurlijk.
Me dunkt, wil je een carriere doe dan hetgeen waar je goed in bent en mensen zullen het opmerken. Ga geen dingen staan doen die anderen beter kunnen en matige je zelden te vroeg en mening aan. Zaken op het eerste oog zijn zelden het complete plaatje.
Reactie: Uiteraard eens maar dit geldt niet alleen voor werknemers, maar ook voor de managers. Ik denk dat we in het algemeen te weinig naar onzelf kijken. Terwijl veel onze ''vooroordelen'' juist onstaan door ons eigen rugzakje met ervaringen.
Ik zou niet eens willen dat de mensen met wie ik werk behandel zoals ik mezelf behandel. Voor mezelf houd ik er een hoog moraal en ethos op na zonder perfectie na te streven. Dat zijn zo maar twee zaken die ik hoogstens kan vragen van diegene met wie ik werk doch zal het nooit afdwingen.
De reden hiervoor is heel simpel. Ik erken mijn eigen plussen en minnen en doe dat ook bij anderen. Dan krijg je een ander streven, namelijk die naar cohesie. Als ik van een ieder hetzelfde verlang dan zal ik alleen op weerstand en stress stuiten. Juist door dit na te laten krijg ik heel veel voor terug.
Loyaliteit, een x-aantal extra ogen die mee kijken, een open cultuur waar mensen mensen kunnen zijn en me zelfs uit eigener beweging voorzien van de informatie die ik nodig heb om goed te kunnen functioneren. Ik kan bogen op verschillende bronnen van expertise en deze dan ook daar inzetten waar ze het beste passen.
Op die manier komen vanzelf de hiaten wel naar boven die vervolgens dan nog kunnen worden ingevuld. Als ik de mensen zou behandelen als ik mezelf doe dan ben ik bang dat mijn weg een stuk zwaarder zou worden. Maar goed, het is maar een invalshoek.
Reactie: Hoe zou dit model van Gardner dan wel kunnen passen binnen de Nederlandse cultuur?
Hoe pas je een gedisciplineerde, inductieve, creatieve, respectvolle, ethische geest toe.
Als ik al kritiek op dit model moet hebben, dan is het het achterliggende mensmodel. Het is geen holistische benadering van het menszijn, maar een loskoppeling van vaardigheden. Het is de mens als bouwdoos.
Discipline is toch iets wat samenhangt met ethiek. Ethiek hangt samen met respect. En inductie en creativiteit hangen samen met discipline en ethiek, als je ze tenminste respectvol wilt toepassen.
Ik kan dit model van Gardner dan ook niet zo vernieuwend noemen als zijn multiple intelligence model. Het is eigenlijk een poging om mensen, die schijnbaar problemen hebben om discipline, inductie, creativiteit, respect en ethiek samen te brengen te helpen het inzicht te ontwikkelen, dat de geest meer is dan de som van de afzonderlijke delen.
