Uiteraard eens maar dit geldt niet alleen voor werknemers, maar ook voor de managers. Ik denk dat we in het algemeen te weinig naar onzelf kijken. Terwijl veel onze ''vooroordelen'' juist onstaan door ons eigen rugzakje met ervaringen.
ton.bosma@home.nl
|
|
14
-
08
-
2007
|
02
:
56
uur
Uiteraard, eerst na jezelf kijken maar dat wil niet zeggen dat de oorzaak bij jezelf ligt, daarom stemde ik oneens.
Veel managers of noem het desnoods leidinggevenden zijn min of meer ongeschikt in bepaalde opzichten. Dat zal ook wel bij mij het geval zijn daarom hebben anderen ook het recht om bij mij te komen klagen, die feedback is welkom. Wie klaagt wil wat veranderen, van de andere kant is klagen ook een volkssport.
mevrouw M.C. Altink-Pouw
|
|
14
-
08
-
2007
|
19
:
34
uur
Helemaal eens met de heer Bosma. Zolang de klacht geuit kan worden en bespreekbaar gemaakt is er ruimte om meerdere kanten van de klacht te bezien. Een eerlijk antwoord waaarom je je gedrag als manager en/of medewerker niet wilt veranderen kweekt begrip en opening naar alternatieve oplossingen.Ook draagt het bij tot een sfeer waar feedback mogelijk wordt.
Sandra
|
|
15
-
08
-
2007
|
10
:
49
uur
De meeste managers kunnen niet communiceren.
Ze denken alleen in targets. Tuurlijk is dat ook belangrijk,alleen zet het niet op de eerste plaats. Praat met mensen,geef mensen verantwoordelijkheid,maar ook ruimte om een manager feedback te geven.
Geef je mensen eens op zijn tijd een complimentje
Word een people manager. Ook al waardeert het bedrijf dat niet altijd. Je kunt als argument dat mensen werken met plezier en dat dit zowel voor de productiviteit als voor sfeer (minder zieken) veel meer betekent als je een people manager kunt zijn. De meeste managers zijn machtmisbruikers. Macht om zichzelf beter te voelen.
Ik heb anders gestemd.
Natuurlijk is de eerste stelling vaak waar. Overigens ook als zij hun zin wel krijgen.
Natuurlijk is de tweede stelling ook vaak waar.
Overigens, net als veel medewerkers ook niet geschikt zijn voor hun functie.
Helemaal met HJCG eens, dat meer zelfreflectie zeer veel nut kan hebben. Maar dat moet vaak geleerd, of gestimuleerd worden (taak manager, minstens om dat te faciliteren?)
Veel staat of valt bij het echt elkaar aanspreken: open en eerlijk en vooral zonder oordeel.
Dan kan je zelfs over targets en persoonlijke ontwikkeling praten en dan kan je als medewerker inderdaad ook kritische feedback geven op je maneger/leuidinggevende en op je collega's.
Maar ik vrees dat een dergelijke bedrijfswereld op veel plaatsen nog ver weg is.
En vooral jammer, dat de medewerkers en managers waar hier kritisch over geschreven wordt, hier niet zitten en dit lezen en ter harte nemen.
Ondanks dat we allemaal een mening hebben die je niet hoeft te kwalificeren in goed en fout of eens en oneens, zou je je eens kunnen afvragen waarom dit onderwerp steeds weer en vaker de kop opsteekt. Ik denk dat we er wel over praten, maar het nog veel te weinig bewust beleven. We praten op abstractie niveau en stellen te weinig vragen aan ons zelf. Wat is dat eigenlijk, dat naar jezelf kijken? Wat is klagen eigenlijk en waarom doen mensen dat echt. Sta ik als leidinggevende werkelijk open voor kritiek en in hoevere kan ik werkelijk kritiek verdragen. Wil ik als mens werkelijk wel weten wat mijn omgeving van mij vind? Ik heb als procesbegleider en coach de ervaring dat veel managers en medewerkers zichzelf voor de gek houden en zich daar vaak niet eens bewust van zijn. Ons neurologisch filter doet zijn uiterste best om ons te beschermen tegen de pijn van de waarheid en geeft ons een gevoel van schijn- zekerheid dat wij proberen te vertalen als een houvast in ons dagelijk functioneren. Zolang we een baan hebben, onze kunstjes doen en onze beloning krijgen, denken we dat we in balans zijn. Als ik aan leidingevenden of medewerkers vraag of ze tevreden zijn over hun functioneren krijg ik vaak te horen dat er natuurlijk dingen beter kunnen, maar nooit wat er beter zou kunnen.
Als ik aan een medewerker vraag om 10 punten op te noemen waar zijn of haar leidinggevende zich meer bewust van zou mogen zijn, krijg ik vaak een hele wastlijst waar de leidinggevende een hoop van zou kunnen opsteken als deze daar werkelijk voor open zou staan. De werkelijke rede, die ik niet alleen kan bedenken, maar ook keihard tegenkom in de pratijk is angst voor het geven en ontvangen van kritiek. Kritiek is bewustwording en bewustwording is soms confronterend en dat kan pijn doen als we niet weten hoe we daar mee om moeten gaan.Kritiek is juist een kans om te groeien. wil je niet groeien, dan ontneem je jezelf een kans.
www.inexcreatief.nl
Marco Goertz
Sr procesbegeleider
Jan Maasland
|
|
16
-
08
-
2007
|
02
:
17
uur
@Rodolfo: Want???
Rodolfo
|
|
16
-
08
-
2007
|
00
:
39
uur
Uitslag op het moment van schrijven;
Eens, ze moeten niet gelijk wijzen naar de baas als ze hun zin niet krijgen 121 45.3%
Oneens, veel managers zijn nou eenmaal niet geschikt voor hun functie 110 41.2%
Deze uitslag is bekeken vanuit een 'managers-perspectief'. Ik durf te wedden dat de uitslag omgekeerd zou zijn, als het bekeken werd van uit een 'werknemers-perspectief'
Marco,
Heel herkenbaar.
Daarom vind ik het zo mooi, dat ik vaak mensen tegenkom die met een klein zetje een heel eind verder komen. Of dat nu medewerkers zijn, om maar wel een kritiek te geven, of managers, om eens kritiek te vragen en ontvangen.
in beide gevallen klaart het vaak heel erg de lucht en worden verwachtingen over en weer duidelijker, meningen besproken, vooroordelen gerelativeerd of weggedaan, etc.
Maar dan moet dat proces wel getriggerd worden, want zelf je eigen filters zien is een hele moeilijke.
En daar ligt ook een rol voor de maneger, als die zijn taak goed oppakt. Maar velen zullen ook dat moeten leren.
groet,
Ronn
Van Zelf Advies
Bartje
|
|
19
-
08
-
2007
|
10
:
27
uur
Werknemers maken promotie tot ze een niveau van onbekwaamheid hebben bereikt. En daar mogen ze dan tot hun pensioen blijven acteren. Veelal komen er dus op management posities (vak)mensen te zitten die geen leiding kunnen geven en niet kunnen managen. Dit is met name goed waarneembaar binnen multinationals.
ton.bosma@home.nl
|
|
20
-
08
-
2007
|
19
:
32
uur
Inderdaad Bartje. Al kun je bij een multinational ook weer snel een paar sporten van de ladder vallen of buiten de deur gezet worden als je het niveau van onbekwaamheid hebt bereikt.
Al wordt de positie van zo'n persoon wel vaak beschermd door vriendjes.
