Reactie: Je kunt ook supervrienelijk 6x zeggen 'Sorry mevrouw maar ik heb nu geen tijd''
En daar heel aardig en verontschuldigend bij lachen maar de mevrouw wordt niet geholpen.
Ik ben het ermee eens dat klantvriendelijkheid als een spiegel kan werken maar oplossingen doen dit nog beter.Dat is klantgericht.
Ik ben het overigens eens met Leo Gerritsen over de afstandelijkheid van de zorgverkeraars via internet nog onpersoonlijker dan de automatische telfonistes
Iedereen weet overigens al jaren dat het 'papierwerk' lees ook bureaucratie om alleen al de zorg te kunnen verlenen tijd- en kostenverslindend zijn
Ik vraag me inderdaad af zoals Leo of eerst alles op zijn kont moet liggen voor er echte actie komt.Jammer.
U vraagt of ik superman ben en ik antwoord dat ik mijn onderbroek niet over een malliot aantrek. Dat doet superman namelijk wel als ik me hem goed herinner, net zoals andere superhelden.
Bokito werd pas agressief toen een niet al te slimme mevrouw hem uitdaagde. Och, agressief ben ik niet snel, kan me de laatste keer nauwelijks nog herinneren.
Misschien heb ik wel een ouderwets huwelijk, ja, wij vonden en vinden dat kinderen een ouder (of dat nu vader of moeder is) nodig hebben tijdens hun opvoeding. Ik durf dat niet aan de scholen over te laten, alle ''baldadigheid'' die we nu van de jeugd te verwerken krijgen wijt ik aan de slappe en softe houding van de ''professionele'' opvoeders. Maar dit is een zijstraat.
Mijn bier haal ik liever zelf, nee geen Amstel of Heineken, echt bier. Ik zei al eerder dat ik de boodschappen doe, de taken zijn eerlijk verdeeld bij ons.
Bij het bedrijf waar mijn vrouw werkt weten ze echt niet wat ik doe en wat mijn functie is, ik loop daar niet mee te koop, waarom zou ik, beetje stoer doen of zo? Och, zo masculien ben ik nu ook weer niet.
Ja, ik schep er behagen in mensen uit de tent te lokken. Als iedereen in de tent blijft, dan komt er nooit een discussie en als er geen discussie is dan komen we nooit achter de waarheid.
En uw reactie op Arnold kan ik wel waarderen. Ik zal hem vertalen voor Tom Peters, wie weet zie ik hem weer eens een keer.
Reactie: Het nemen van een besluit over een aankoop is natuurlijk niet alleen maar afhankelijk van of je de verkoper aardig vindt. Toch is de stelling interessant, omdat deze opgehangen wordt aan het feit dat ''dit nu eenmaal niet te trainen is''. De overige zaken (vakkennis, luisteren, samenvatten, doorvragen, etc.) zijn allemaal te trainen. Hierin schuilt misschien wel het mysterieuze verschil tussen de rasverkoper en iemand die niet van nature over deze eigenschappen lijkt te beschikken.
Ik zeg expres lijkt te beschikken. Vaak is het zo mensen maar een zeer beperkt beeld hebben van hoe zij overkomen op andere mensen. Training, maar met name coaching en begeleiding kan hier een hoop bij helpen door mensen te laten zien en ervaren hoe hun gedrag en handelen overkomt bij anderen en in enige mate is alternatief gedrag hiervoor aan te leren/te trainen.
In mijn ervaring als coach zit de reden voor niet goed verkopen van verkopers vooral in het hoofd van de persoon zelf.
Ik gebruik daarom met enige regelmaat een andere one-liner:
Of je nu denkt dat het gaat lukken of niet, je gaat in elk geval gelijk krijgen.
Goede verkopers kenmerken zich vaak door het feit dat zij veel vertrouwen in eigen kunnen hebben. Dit stralen zij uit en klanten pikken dit op. Dit draagt mede bij aan de ''gun-factor''.
Ik ben het eens met het idee dat verkopen een kwestie van gunnen is.
Alleen, de weg daar naartoe maakt het verschil tussen een goede verkoper en een minder goede verkoper.
Eigenlijk is het een vrije vertaling van de beste verkoper te zijn.
Het argument dat de beste verkopers vaak niet weten wat hen succesvol maakt heeft naar mijn gevoel meer te maken met het feit dat ze bepaalde technieken voldoende onder de knie hebben en deze geintegreerd hebben in hun dagdagelijkse werking.
Dat trainers het hebben over communicatiemodellen en ingewikkelde dealclosings en succesvolle accountmanagers niet...dit heeft naar mijn gevoel te maken met het feit dat vele trainers hun trainingen vullen met te uitgebreide informatie en niet relevant voor de verkopers. Vele verkopers zijn niet aan theoretische verhalen. Ze willen concrete tips en praktische oefeningen.
Last but not least is de gunfactor inherent verbonden met het empatische vermogen van de verkoper. Slaagt hij er in om op dezelfde frequentie te komen van de tegenpartij gaat hij zijn kansen optimaliseren om de deal te kunnen closen. Dat zou je kunnen definieren als gun-factor.
Reactie: Ik ben bestuurslid van PIM, het Platform Innovatie in Marketing. Op 11 december organiseren we een themasessie over 'De veranderende rol van marketing'. Ik wil graag de contactpersoon van Deloite m.b.t. tot het artikel Marketing moet een grotere rol spelen, in Managers online van van 22/5/07. Bij voorbaat mijn dank!
Reactie: Je hoeft niet gestoord te zijn in de zin dat je 'gek' bent, maar je moet wel vaak dingen doen die je niet gewend bent, als je wilt slagen als ondernemer. En dat kan een beetje 'gestoord' aanvoelen. Zo heb ik toch gekozen voor antwoord A. En ... nee Miriam, ik ben geen manager die met ondernemers werkt:-)!
Reactie: ''Ik heb ooit eens een spiegel opgehangen met daarop de tekst 'klantgerichtheid kun je zien'. Het werkte wonderbaarlijk.'' schrijft Ad de Beer.
Wat gebeurde er dan met de mensen die in de spiegel hadden gekeken? Wat was er wonderbaarlijk aan?
Reactie: Allereerst wil ik mij hierbij heel hartelijk bedanken voor het advies van Asha (sorry voor de late reactie). De aangereikte adviezen heb ik getracht toe te passen. Ik ben het helemaal eens met de visie van de heer Faber. Aangezien de maatschap geen visie en doelen kon formuleren voor de toekomst(behalve meer geld verdienen) was het mij niet mogelijk om enig beleidsmatig voorstel te doen. Ik ben derhalve in juli jongstleden van baan veranderd en werk thans als kwaliteitsmanager op een groot notariskantoor. Het kantoor is sinds drie jaar ISO-gecertificeerd en dat stelt hoge eisen aan een organisatie die nog maar net af is van het ''gildedenken''. Het kantoor wordt bestuurd door één directeur. Deze heeft een duidelijke visie en doelstellingen en hij neemt autonoom beslissingen. Dat scheelt een hoop discussies over de letters. Als kwaliteitsmanager kijk ik nu als ''onpartijdige derde'' naar het functioneren de hele organisatie. Een van mijn eerste adviezen was de aanpak van het totaal verouderde personeelsbeleid. Dat advies is door de directeur welwillend ontvangen en wordt er per 1 januari een HRM-manager aangetrokken om uitvoering te geven aan het verbeterplan. Ik voel mij in de functie van kwaliteitsmanager meer op mijn plek en heb ik nu het geluk om met een directeur samen te mogen werken die een heldere kijk heeft op de toekomst van de organisatie en de noodzaak van verbeteringen inziet, zoals o.a. een professioneel personeelsbeleid.
Reactie: Arnold van der Beek
U komt zeer zelfingenomen over als u de mensen die deze site per slot van rekening in stand houden onder het wauwelend volkje schaart.U, die denkt bij de entrepreneurs te horen reageert nu immers ook met uw poldercultuur op Tom Peters net als het wauwelende volkje.
Ad beer,
Ik ga de discussie verder niet doen oplaaien want ik heb serieuzer werk te doen. Ik ben absoluut geen vrouw waar mannen bang voor zijn. Integendeel. Dat is toch een vooroordeel. Onderbroek over een majo die humor begrijp ik niet helemaal. Misschien gauw carnavel? Uw vloer doorbreken? Een plafond waar wij tegen aankijken? Ook zeer zelfingenomen te noemen. Beide heren gedragen zich als een Bokito. Meneer Beer ik scheld absoluut niet met dat nivo houd ik me niet bezig en ben ook niet van plan om door wat u uw glazenplafond noemt te komen. Een pluim voor uw vrouw die als herintreder weer op de markt meedraait. Maar meneer Beer heeft ze dan misschien ook 30 jaar thuis gezeten voor de kindertjes waar u het over had? Een krat bier halend voor manlief? Door het herintreden heeft ze haar eigen capaciteiten gebruikt. Weer streelt u uw ego door te denken dat het bedrijf waar ze werkt geïmponeerd is door uw functie. Kijk, en voor dit soort mannen ben ik nu bang. Allemaal poepelderij meneer Beer. Allemaal poepelderij. Maar waarschijnlijk schept u er behagen in om mensen uit hun tent te lokken.
Reactie: Dat geld belangrijk is lijkt en blijkt heel logisch. Daar staat tegenover de hele oude ervaring dat geld en andere extra's een moment effect hebben. Geld is een simpele beloning zonder diepgang of met andere dan economische raakvlakken. Doorgroeimogelijkheden en waardering hebben een veel intensiever effect.
Daarnaast heeft een cadeau dat onverwacht en spontaan gegeven wordt een heel sterk effect met herinneringswaarde. Personeelsuitjes georganiseerd door de medewerkers hebben ook een langer termijn effect met intensivering van betrokkenheid en saamhorigheid.
Dit zijn geen argumenten tegen bonussen, maar argumenten voor het ook benutten van andere waarderingsvormen.
Reactie: Uw conclusies zijn veel te kort door de bocht. Dat van der Steen gelijk heeft gekregen zegt iets over de casus van der Steen en mogelijk iets over vergelijkbare gevallen. Doch generiek is daar geen conclusie aan te verbinden zoals u doet. De Nederlandse fiscus zal de uitspraak van het Europese Hof wel ter harte nemen en bezien of aanpassing van de wetgeving noodzakelijk is. Het is wellicht voor sommige ondernemers in vergelijkbare omstandigheden goed alsnog bezwaar te maken als de bezwaar termijn niet is verlopen.
