Jouw verhaal hoor ik inderdaad steeds meer recruiters vertellen. Kijk maar eens op HRLog waar de recruiters het ene wilde verhaal na het andere vertellen hoe ze toch wel een mensen denken te kunnen komen.
Als mogelijk target van deze recruiters krijg je het wel knap benauwd, want als je de verhalen leest dan zijn ze echt wel bereid om verder te gaan dan de doorsnee viagra spammer, die alleen maar zoekt naar emailadressen.
Als ik daar lees dat een recruiter al een negatief gevoel krijgt als hij alleen maar het emailadres leest van een kandidaat, dan is het ook niet echt verwonderlijk dat het imago van de recruiters met de dag slechter wordt.
Het is ook geen recruitment meer, eerder headhunting.
En nee, ik heb in de 30 jaar dat ik in het HR vak zit nooit een detective in gehuurd. Wel heb ik met veel mensen goede gesprekken gevoerd, ook als ze in de problemen zaten of problemen veroorzaakten. Daardoor kwamen mensen ook met hun problemen naar me toe en heb ik nooit google nodig gehad om wat meer van mensen te weten te komen.
Reactie: Vanuit een maatschappelijke betrokkenheid ben ik bijzonder geïnteresseerd. Ik wil er graag mijn werk van maken dat pesten op de werkvloer afneemt. Mijn motto: de PEST aan pesten op de werkvloer. Het is mijn grote uitdaging om dit binnen bedrijven daadwerkelijk aan te gaan pakken. Preventief, want dat werkt kostenbesparend tegen grijs verzuim en onnodig personeelsverloop. Welk bedrijf kan het zich permitteren een gat onder de waterlijn niet aan te pakken? Dit bericht dat 34% van de leidinggevenden zelf dit ongewenste gedrag vertoont en zo in stand houdt, onderstreept mijn wens, maar maakt ook duidelijk dat de drempel voor mij om aan de slag te kunnen gaan hoger is. Want hoe kan ik deze beslissers meekrijgen?
Mijn vraag aan dit forum is: wie heeft een training gevolgd op dit punt? En welke resultaten waren er meetbaar?
De scriptie van Rianda Sacré stelt ook aan de orde dat er meer werk gemaakt moet worden van Anti-pestbeleid.
Reactie: Meer fomele kledij wordt nog altijd meer gewaardeerd dan de losse en vlotte vrijetijdskleding. Een leuk pak moet niet perse met een das en voor de dames eveneens een formeel maar vlot uitziende rok en bloes doen het nog steeds. Het is inderdaad een eeuwig discutiepunt maar als ik moet kiezen tussen iemand in een vlotte jeans en slobbertrui en een formeler uitgerust persoon, kies ik voor de laatste. Het personeel is het visitekaartje van je bedrijf, dus ook hyn houding reflecteert zich in hun presence.
Reactie: Daar gaan we weer. Straks alleen nog maar werknemers uit andere landen binnen de EU hier aan het werk en alle Nederlanders in de WW en ons land in diepe armoede.
Reactie: Het ouderwetse kerstpakket met de ''gewone'' lekkernijen er in, is voor mij altijd nog het beste kerstpakket. Het gaat daarbij niet om geld maar om een gebaar. Ik ben dan ook geen voorstander van een cadeaubon of iets dergelijks. Afschaffen is voor mij niet aan de orde.
Reactie: Zeer interessant artikel dat mijns inziens de nagel op de kop slaat voor de drie eerste stellingen waarbij ik mijn twijfels heb over de vierde stelling.
Ikzelf heb, gedurende mijn dertigjarige loopbaan, leiding gegeven over groepen van medewerkers variërend tussen enkele tientallen in het begin, tot meer dan duizend op het einde. Momenteel geef ik o.a. vormingen in leiderschap zodat ik heel wat al dan niet toekomstige leiders heb gezien. De aangehaalde stellingen vanuit mijn ervaring:
1.JA. Ik was klassenhoofd, ik leidde een studentenvereniging en was later voorzitter van verschillende verenigingen.
2.JA. Mijn vader had een bescheiden leidinggevende functie. Pas veel later heb ik ontdekt dat andere leden van mijn familie opvallende loopbanen hadden gekend in bedrijven, defensie of in het artistieke milieu.
3.JA. De manier waarop leiderschap uitgeoefend wordt is in de loop der jaren noodgedwongen, en maar goed ook, veranderd door het groeiende zelfbewustzijn van de medewerker; een volledig nieuw gegeven dat geleid heeft tot de vervanging van het waarom-daarom principe door o.a. het principe van het situationeel leiderschap dat gebaseerd is op het competentieniveau van de medewerker. De waarom-daarom tijd, die wel gemakkelijk was voor de chef, is definitief voorbij. Een toekomstige chef doet er bijgevolg goed aan zich te bekwamen in vaardigheden die aan dit zelfbewustzijn van de medewerker tegemoet komen. Een echte chef zal vanuit zijn natuurlijk instinct daarmee zelden problemen hebben.
4.Ik ben van mening dat ambitie een gevolg is van echt leiderschap: de wil om het gedrag of de mening van anderen te beïnvloeden zodat steeds verdere grenzen opgezocht worden. Een leider zonder ambitie zal dan ook steeds een leider blijven; het is dan de collega naar wie geluisterd wordt, de collega wiens mening men respecteert,...
Indien de basis echter berust op ambitie is het risico zeer groot dat de leider zijn toevlucht zal nemen tot het hierboven aangehaalde waarom-daarom principe.
Louter ambitie zal zelden leiden tot een goed leiderschap. Het is precies door deze veronderstelling dat momenteel de leiderschap-opleidingen in de lift zitten. Seminaries NLP, Secret enz...laten deelnemers geloven dat voldoende ambitie, aangevuld met de aangereikte technieken, hen boven de massa zal verheven en zelfs tot goede leiders zal vormen.
Vormingen in leiderschap zijn, mijns inziens, enkel zinvol voor deelnemers die het leidinggeven daadwerkelijk in het bloed hebben.
Een sporter zonder talent zal, zelfs met de beste trainer, nooit een topper worden; hoogstens middelmaat.
Reactie: Het is de ''icing'' en niet de ''cake''. Als de icing niet lekker was, dan smaakte de cake vast ook niet. Kortom: doe iets aardigs, maar maak er geen spektakel van. De praktijk wijst uit dat er toch altijd een paar mensen ontevreden zijn.
Reactie: Volledig mee eens. Ik woon op een vrij onchristelijke tijd van mijn werk (3 uur reistijd per dag) en het is gewoon heerlijk om, onder het genot van een kopje thee, om 8.00 uur al mijn PC open te klappen, zonder een dik uur file achter mijn kiezen. En ik ben de hele dag ''on-line'' via Communicator, dus makkelijk te bereiken.
De kneep zit 'm in de (zelf-)dicispline. En ik begrijp de huiver bij sommige werkgevers wel. Maar laten we eerlijk zijn: de werknemer die thuis een halve dag gaat zitten verslapen, is ook het type dat gaat zitten patiencen als de baas even niet kijkt.
Reactie: Het feit dat veel persoonlijke informatie op Internet te vinden is, vraagt om verstandige HR-managers en om verstandige sollicitanten. Een goede HR manager weet van een kandidaat prive en werk te scheiden en laat zich niet leiden door een verdwaald filmje op You-Tube of wat schuine moppen op een dito site.
Maar een verstandige sollicitant zorgt dat hij ook geen aanleiding geeft voor ''twijfel''. Als iemands naam veelvuldig terugkomt op allerlei pret-sites en met name in entries tussen 8.00 en 17.00u (lees: werktijd!), dan kan dat wel eens een verkeerde indruk wekken.
Ook opruiende artikelen over ''de dictatuur van het kapitaal'' en ''bedrijven platleggen'' op een neo-anarchistische website, zijn natuurlijk ook geen bijster goede referentie.
Ik kan aan sollicitanten dus alleen maar aanraden: waar geen rook is, is ook geen vuur; gebruik gewoon je hersens (of een pseudoniem).
Reactie: @Jos: Mijn bijdragen zijn zeker geen schoolvoorbeeld als het gaat om 'opbouwende discussies' en helpen inderdaad niemand om een betere manager te worden. Die pretentie heb ik nooit gehad en in die zin kunnen veel van mijn bijdragen worden gezien als een slecht voorbeeld. Wellicht ben ik het product van een gedemoraliseerde samenleving, nu gebrek aan collectieve identiteit ons op elkaar laat jagen. Mocht de afbrokkeling van de samenleving ooit ter sprake komen, dan kan je in dat geval naar mij wijzen en zeggen: ''Ik ken er één die de term 'kant noch wal' in de mond durfde te nemen in een discussie.'', maar ik garandeer daarbij niet dat een dergelijke opmerking door iedereen begrepen wordt. In die context en de relevantie van deze discussie voor het vak van manager (als je daarbij van een vak kan spreken, voordat iemand daar aanstoot aan neemt) hebben we het, geloof ik, redelijkerwijs, nergens over. Maar toch: excuus indien je aanstoot mocht nemen aan eerder geuite termen mijnerzijds.
Reactie: Het valt mij op dat de online aanwezigheid weer in het negatieve wordt getrokken. Het wijzen op gevaren van het rondstrooien van al te wilde verhalen is een goede zaak, maar om het op te blazen...
De andere kant dat steeds grotere groepen mensen een zeer leuke baan aan hun internet aanwezigheid overhouden is de andere kant van de medaille.
Als Consultant/Researcher ben ik een zeer groot deel van de dag bezig met via allerlei netwerk sites ontmoete kandidaten. Met wat handigheid is elke vacature op die manier gericht in te vullen.
En natuurlijk zit er wel eens een vuiltje op iemand. Zeker als je er speciaal op gaat zoeken. Maar zolang het de spuigaten niet uitloopt vindt ik dat je als werkgever wat ''gebalanceerder'' moet reageren als veel artikelen laten zien.
Huurde u voordat het internet bestond een detective in om toekomstige personeelsleden te screenen??
Daarnaast is de generatie 20 - 35 nu zo gewent aan online netwerken en zijn ze vaak zo open dat een werkgever met een mentaliteit als boven straks een groot probleem heeft om nog ''maagdelijke'' kandidaten te vinden.
En zelfs dan.... ga ik graag de uitdaging met hem aan of ik toch niet ergens een hint over liederlijk gedrag kan vinden.....
Reactie: Ik ging er van uit dat deze site een soort ontmoetingsplaats was waar managers ervaringen en standpunten uitwisselen, om zelf een betere manager te worden. Maar in de meeste recente reacties zie ik dat niet terug.
Ik wil niemand zijn mening ontzeggen, maar termen als ''zuurpruim'' en ''kant noch wal'' zijn voor mij geen ingredienten van een opbouwende discussie. Maar misschien was dit een slecht voorbeeld.
Reactie: Of telewerken de stress echt tegengaat weet ik niet. De persoon op de foto is hopenlijk niet representatief voor het fenomeen.
Mijn ervaring is dat Tele Werken een positieve invloed heeft omdat men sneller geneigd is om ook buiten werktijd nog eens even wat na te kijken/af te maken. De spreiding van het werk en de mogelijkheid zonder een constant ratelende telefoon of babbelende collegae te kunnen doorwerken zal ook best stress verlagend kunnen werken.
Eindelijk eens af krijgen wat je in de planning had?
