Reactie: Bos; is het glas nu halfvol of half leeg? Jan Bennink heeft in 5 jaar de doelen die gesteld zijn, gehaald en wordt daar goed voor beloond. Dat de samenleving hiervan mee profiteert is evident. Van de totale 100 miljoen die Bennink toucheert gaat ongeveer de helft naar de staatskas in de vorm van belastingen. Zou hij minder hebben verdient dan zou het bespaarde bedrag waarschijnlijk met compensabele verliezen nauwelijks hebben bijgedragen aan de staatskas. Dat blijft er 50 miljoen besteedbaar vermogen over, waarvan bij aankopen er natuurlijk weer BTW en bij schenkingen belasting terug vloeit naar de overheid. Het wordt eens tijd dat we in Nederland gaan kijken naar wat alle individuen bijdragen aan de maatschappij als belastingbetaler, werkverschaffer, redder van ondernemingen, goede doelen donateur e.d. versus wat men neemt van de maatschappij; grote auto en veel vliegen en overeenkomstige CO2 uitstoot en nog wat van deze triviale zaken. De groep Bennink & Co draagt heel veel bij aan het welzijn van anderen en laat ze dan ook genieten van wat hen toekomt.
Dit is een deel van het artikel; 'openbaarheid beloningen topbestuurders leidt tot afgunst'; gepubliceerd op replytoall.nl (zie ook de hierboven vermelde link)
Reactie: Het medium verschuift misschien, maar het artikel laat in het midden of medewerkers in werktijd minder met werk bezig zijn.
Ik kan me van voor de internethype nog herinneren dat bijvoorbeeld een kopieermachine in drie dagen tijd aan zijn maandelijkse onderhoudsbeurt toe was door privegebruik en dat vergaderruimtes werden bezet voor overleg over de volleybalvereniging.
Trouwens, wat voor werknemers verwachten werkgevers als ze mensen gaan werven via bijvoorbeeld Second Life?
M.i. zouden werkgevers er beter aan doen te kijken naar het werk dat de werknemer *wel* doet en naar verbetering van de processen zodat mensen minder vaak ijdele tijd hebben. Negatieve metrieken zijn zelden constructief.
Reactie: In het artikel blijft onduidelijk waarin ''betrokkenheid'' van de kijker zich manifesteert. Mijn betrokkenheid is dat ik al die reclame spuugzat ben en daarom de TV mijn woonkamer uit heb gegooid.
Op internet valt die reclame, dankzij bijvoorbeeld Firefox met AdBlock Plus, binnen de perken te houden.
Gezien de hoeveelheid spam waarmee iedere internetgebruiker wordt geconfronteerd en zich behoorlijk aan stoort kan ik me niet voorstellen dat internetters positiever staan tegenover opdringerige leurders dan de passieve televisiekijker.
Reactie: Na het bekijken van de website van dhr. Wagemaker begrijp ik zijn reactie veel beter.
:-)
Het op de ‘ouderwetse manier’ vergaderen kost bedrijven handenvol geld, dat is wel bekend. Daarom maakt een groeiend aantal organisaties inmiddels gebruik van een Group Decision Support Systeem (GDSS) waarmee het aantal vergaderingen kan worden verminderd en het overleg- en besluitvormingsproces wordt versneld. Een GDSS verslaat ook andere alternatieve overlegmethodieken – zoals videoconferencing, e-mailen- of chatten – met glans omdat het nu eenmaal veel eenvoudiger, sneller en goedkoper werkt.
Reactie: Hahaha, wie opmerking 5 leest, consumenten krijgen zo minder argwaan, weet dat hier geen advies voor authentieke communicatie wordt gemaakt, maar een tip voor het creëren van de illusie ervan. Nee wie echt authentiek wil zijn, kan beter inhoud en vorm op elkaar afstemmen en zorgen dat de medewerkers achter de schermen meemaken en (ook thuis) uitstralen wat de klant naar buiten ook meemaakt. Ben en Jerry's aanstekelijke aanvang is daar een goed voorbeeld van. De jus van toen is sinds de overname er wat uit en Ben & Jerry wordt nu mainstream. En precies dat verschil zit hem in hoe je echt zaken doet en niet in slimme marketing.
Reactie: Wat mij betreft, zegt dit artikel heel veel over de interactie tussen leidinggevenden en medewerkers. Juist als die niet goed is, dan kunnen medewerkers misbruik maken van faciliteiten of bang zijn om hun workload aan te kaarten. Managers gaan zich ergeren omdat hun werknemers geen initiatief tonen, maar blijkbaar wel erg veel privédingen doen, terwijl het werk zich opstapelt.
Vaak helpt het veel meer om even de tijd stil te zetten, samen om tafel te gaan zitten en te kijken wat er echt aan de hand is. Dan hoor je ook waarom sommige mensen zich een slag in de rondte moeten werken, terwijl anderen freecellen.
Reactie: Ik wil graag een aantal misverstanden rechtzetten:
In reactie op opmerkingen in mijn richting:
- Ik spreek hier niet voor een eigen training; die heb ik niet en ik schrijf hier dus niet uit een commercieel belang;
- Ik mag mijzelf een toonbeeld noemen van innerlijke rust. Ik heb een geweldige reis gemaakt doorheen het landschap van boeddhisme, yoga, andere spirituele stromingen en levenservaringen. En ik ben inderdaad via ‘kameel’ en ‘leeuw’ weer kind geworden. Functionerend op het meest natuurlijke niveau. Begrijpend dat volwassenen altijd op een punt komen dat ze zichzelf en anderen eindeloos voor de gek houden….
In reactie op het onderwerp:
- Aandachtsmeditatie is dé hype, ook vanuit de wetenschap. Het is gebaseerd op de uit het Boeddhisme ontstane Vipassana-technieken. In de Boeddhistische teksten wordt nauwelijks nadruk op meditatie gelegd, geen techniek uitééngezet en de principes van wat men kan lezen als ‘meditatie’ zijn gericht op een -letterlijk- een verandering van perceptie, oftewel ‘het leven zien, zoals het werkelijk is’. De Boeddha sloot zijn ogen juist niet;
- Ademhalingsgerichte meditatie, ademcontrole en pranayama zijn geen lichte technieken. Ze zijn gevaarlijk. In serieuze yogascholen wordt daar nadrukkelijk voor gewaarschuwd. Voordat men een pranayama-techniek als anuloma viloma pranayama beheerst, is men minstens een jaar verder. En sneller kan niet! Autonome processen zijn niet iets om mee te rommelen. Het leidt makkelijk tot ademvrees, ademdwang en hyperventilatie én psychische klachten;
- Behalve dat men de buik kan in- en uitzetten, kan men niets met de ademhaling. De ademhaling volgt letterlijk de ogen. Alleen met beheersing van de oogspieren kun je adem en innerlijke formaties sturen. De Boeddha sprak beheersing van de zinnen voor, niet een ontspannen ademhaling. Hij gebruikte de in- en uitademing als ritme, niet als object van meditatie;
- Iedere gefocuste activiteit, gericht op beheersing van innerlijke, autonome processen is een geweldpleging op de functie van zinnen en autonome processen. We zijn puur zintuiglijke wezens, we maken een geheel uit de wereld met onze zintuigen. Wanneer we met ons intellect deze rol proberen over te nemen, raken we uit balans. We bedenken dan oplossingen, zoals meditatie. Maar het is de uit balans geraakte mens die spreekt. En iedere handeling en gedachte vanuit een disbalans zal de balans niet herstellen. Daarom is er steeds weer een nieuwe hype die alleen bevestigt en activeert dat we ‘uit balans’ zijn…
Daarom zeg ik dat er een onbezonnen hype is ontstaan, waarvoor ik waarschuw. Mensen die vatbaar zijn voor een burn-out zijn mensen die ontzettend veel moeten, en dan vooral van zichzelf. Ze zijn vaak perfectionistisch en hebben een intellectuele controledrang. Wanneer zij in het ‘nu moeten leven’ of tot rust moeten komen met ontspanning d.m.v. ademhaling dan heeft dat vreemde effecten. En raken ze er vaak verder mee van huis. Ik heb het te vaak gezien. Ik ben daarmee wars van alle trucjes, technieken en stromingen. Er is een eindeloze behoefte naar ontstaan en een nog groter aanbod. Wanneer je rust en evenwicht niet weet te vinden in het leven van alledag, dan vind je die ook niet in aandachtsmeditatie, yoga, enz. Of dankzij. Iets wat nog nooit iemand heeft geholpen in de landen waar het vandaan komt, helpt u en mij ook niet. Behalve de mensen die het aanbieden. Zij verdienen heel veel geld. Of macht, status en bewondering… Leven met lichaam en zinnen, is mijn devies. Zoals een kind. Dan volgt boerenverstand vanzelf. Hebben we niets en niemand voor nodig. Alleen maar een beetje lef…
Reactie: Natuurlijk is het waar dat de omgeving het misbruik van email en aanverwante internet activiteiten mogelijk maakt. Dat is zeker een aandachtspunt voor het management.
Het zou natuurlijk ook wel netjes zijn, als degenen voor wie het een probleem is dat ze te weinig te doen hebben, dit even bij datzelfde management aankaart, eventueel met suggesties om het op te lossen.
Reactie: Geachte heer Blokland, wanneer een manager of directie kwaad wil, dan kunnen ze elk systeem, goed of slecht gebruiken of beter misbruiken.
Een echte monitoring betekent zo wie zo, dat er zaken worden vastgelegd en dat wanneer er ernstige tekortkomingen zijn, de rechter de vraag kan en mag stellen, wat heeft u gedaan om dit te verbeteren. Het zal de bewijslast alleen maar verbeteren.
Het is zoals Ad Beer het hierboven schrijft:
Beide instrumenten leveren, vermits goed uitgevoerd, feiten op die weer in een functioneringsgesprek of beoordelingsgesprek gebruikt kunnen worden om mensen te confronteren met de gevolgen van hun gedrag.
Het is dus zaak dat er los van het instrument er ook een beleid bij moet komen, die opgevolgd wordt, desnoods onder controle van een beheerder.
Directie die wel goed bezig zijn, kunnen dit positief bevestigen dat het bedrijf (dus ook de werknemers) er grote voordeel t.o.v. hun concurrenten mee halen.
Reactie: Vaak lees ik artikelen waarbij mensen goedbedoelde adviezen geven over het verbeteren van vergaderingen. Zo ook deze. Ik ben het volledig eens met de lijst van mevrouw Stolwijk. Wat ik alleen erg jammer vind aan het artikel is dat ook nu weer de oplossing gezocht wordt in de al bekende en analoge manier. Waarom geen gebruik maken van de mogelijkheden die het digitale tijdperk ons biedt? Waarom moeten we een half uur inruimen voor een meningenrondje terwijl het ook in 5 minuten kan en iedereen ook zijn mening kan geven? Waarom kwebbelaars vermijden, als ze hele interessante ideeën hebben? Waarom nog notuleren als dat ook automatisch kan? Enfin, zo kan ik nog wel even doorgaan. Het doorbreken van alle in dit artikel genoemde verbeterpunten zijn volgens mij heel eenvoudig te tackelen met ‘durf’. Durf verder te kijken dan uw analoge neus lang is. Durf eens naar oplossingen te zoeken die schijnbaar niet zo voor de hand liggen, of waar uzelf nog niet eens over heeft nagedacht. Tegenwoordig zijn er legio digitale oplossingen die de voorbereiding van een vergadering, de besluitvorming en de opvolging echt veel eenvoudiger maken, waardoor u ten minste zes van de acht door mevrouw Stolwijk genoemde verbeterpunten in één keer tackelt. Ik zou aan iedereen die last heeft van vergaderergernissen willen zeggen. Verbreed uw horizon, wees niet bang voor verandering en durf! Vaak is de wil er al, nu nog de stap en dan verdwijnen ook uw vergaderergernissen als sneeuw voor de zon.
Steven Wagemaker, directeur Canast en fervent spilteraar
Reactie: Ik ben het erg met Francine's reactie eens. Als er te veel privewerk wordt gedaan, zegt dat eerder iets over het werk en de mogelijkheden om te werken, dan over de werknemer!
Ik kan me niet voorstellen dat mensen liever gaan hyven als het werk dat ze te doen hebben echt belangrijk en interessant is en als dat hun een goed gevoel geeft! Zegt dit stuk in feite niet iets over de dalende kwaliteit van leidinggevenden?
Reactie: Helaas weet ik (ook werkzaam in financiële dienstverlening)dat deze onderzoeken gebruikt worden om mensen uit de organisatie worden gewerkt. Een goede manager heeft dergelijke onderzoeken niet nodig om te kunnen beoordelen. Sterker nog ze kunnen je objectiviteit alleen maar beinvloeden.
