Ik wist het wel! Peter, hoor je het eens van een ander. Weet je ik kwam door het psychologisch onderzoek. Nu wil dat ook niet alles zeggen maar jij hebt er niet eens een ondergaan.
Kan dit onderzoek alleen maar onderstrepen want het strookt met mijn ervaring.
Reactie: Marketing Online Magazine geeft in een artikel weer dat de consument steeds meer opinieleider wordt en de Edelman Trust Barometer in een onderzoek uit 2007 geeft aan wiens opinie de klanten nu wel het meest belangrijke vindt. En dat is niet de mening van de verkoper die zijn product zo geweldig vindt, maar wel van gelijkgestemden, gelijk gesitueerden welke hoe langer hoe mondiger hun opinie uiten en ook meer mogelijkheden hebben om die opinie naar voren te brengen.
De focus van het klantgericht zijn dient dan ook te verschuiven van het beinvloeden van de massa klanten, naar het beinvloeden van de individuele klant.
Reactie: En op deze manier blijft alles weer bij het oude. Excuses mogen niet meer. Prima. Wat is het excuus van Adecco om dat op deze manier in stelling te brengen? Aan de hand van dit soort stellingen zullen er dan weer anderen opstaan en gaan roepen dat je voor jezelf moet opkomen. Dat je assertiever moet zijn en je de kaas niet van het brood moet laten eten. Gevolg?? De economie draait weer!
Reactie: Het overnemen van een familiebedrijf is niet makkelijk. Wij hadden thuis vroeger, tot 1975, ook een familiebedrijf, dat ik zou overnemen van mijn Vader. Planning was:
1. HEAO-studie
2. Diverse functies/stages bij andere bedrijven.
3. Terugkomst bij familiebedrijf met begeleiding van Vader.
4.Uiteindelijke overname op de leeftijd van 40
5.Resultaat: geen problemen met oudere werknemers. Ze hadden toen ik 15 was al geaccepteerd dat ik ooit directeur zou worden.
Van de ervaring van de oudere werknemers moet je het hebben. Wegsturen is fout. Ik werd als jonge jongen al op handen gedragen, maar volledige overname voor mijn 40 jaar zat er echt niet in.
Reactie: Toch mooi om de uiteenlopende reactie`s te zien. Echter heb ik het nooit triomfantelijk bedoeld. Het is gewoon een feit dat een jong management op basis van hele sterke argumenten moet ontwikkelen. Ik denk wel dat je dit als manager alleen maar beter maakt. Waardoor je uiteindelijk jezelf alleen maar zult ontwikkelen en hiermee je organisatie. Zoals ook de heer Kampsteeg erg mooi verwoorde. Suzanne omschreef haar probleem (uitdaging) exact zoals deze altijd wordt gezien. Het is gewoon erg lastig om dergelijke figuren mee te krijgen en ervoor te zorgen dat deze geen last gaan worden. praten praten praten is toch echt de oplossing je moet de dialoog op gang weten te houden. Desnoods bespreek je het probleem met je directie. Welke op zijn beurt dit probleem dan bespreekbaar dient te maken.
Reactie: Dit artikkel vind ik erg interesssant.
Het is ontzettend moeilijk de verwachtingen van een ander te leren kennen.
Wat mij betreft, ik doe mijn job graag en begrijp soms moeilijk dat anderen uitsluitend voor hun salaris werken.
Toch is het vaak zo!!!
Groetjes
Reactie: Ken Dytchwald is klaarblijkelijk nog niet op zijn rondje in Nederland geweest. Mensen betalen hier een eerlijk bedrag aan hun pensioen. Wanneer ze van baan veranderen krijgen ze te maken met de eerste gelegaliseerde misdaad genaamd pensioenbreuk. De belastingbetaler mag dit zelf repareren en je hoort er verder niemand meer over. Door mismanagement van verschillende kabinetten krijgt de belastingbetaler nog meer rekeningen gepresenteerd. Er is financieel genoeg reserve deze discussie eens en voor altijd te sluiten. Er is alleen een goed financieel manager nodig om dit voor elkaar te krijgen die Bos en Donner op staande voet de laan uit gooit.
Reactie: In beperkte mate moet men wel iets prive kunnen doen tijdens werktijd. Immers veel instanties zijn slechts geopend tijdens kantooruren. Het is echter wel net zo eerlijk om dan ook iets langer door te werken, wat volgens mij in de meeste organisaties wel gebeurt.
In het algemeen lijkt het me dat er wel meer dan 8 uur per dag gewerkt wordt (of aanwezig wordt gezijn). Dat enige tijd dan aan privezaken wordt besteed lijkt me dan ook niet erg.
Reactie: Ik herken in ''de manager'' twee begrippen, nl, het managen van het afgesproken( opgelegde) bedrijfsproces en het managen op basis van visie en ervaring, en van het afgesproken bedrijfsproces! De eerst genoemde is volgens mij een uitstervend beroep, de tweede is wat het bedrijfsleven nu nodig heeft.Voor de tweede is wat mij betreft van toepassing de regel 1+1 =3. Daarbij komt wel, dat de rol van de change manager voor het grootste deel afhankelijk is qua invulling van de wens en eis van de opdrachtgever die bepaald de kaders waarbinnen de change plaatsvind. Dus steld de opdrachtgever de ''mens'' centraal of het proces? Thats te question.
Reactie: Wat een onzin-stelling. Vooral goed voor twee heren die graag sigaren roken bij aandeelhouders die graag betalen voor preken voor eigen parochie. Vooral nu het nieuws hun ongelijk zo in de zon zet, zijn de bonzen vast op zoek naar verhalen over inspraakbehoeftige medewerkers die gezond beslissen om zeep hebben geholpen. Ik kom diezelfde aandeelhouders graag vet betaalt mijn theorie uitleggen dat juist elke beperking van de hebzucht de crisis nog erger maakt. Tenslotte bezorgen de miljonairs tallozen prachtig nederig werk in hun persoonlijke hofhoudingen. Elk contact met de realiteit, zoals afwas of inspraak eisend personeel, schaadt hun vermogen om zich werkelijk vrij (van elke wet)te voelen.
Reactie: Succesvol Nee-zeggen in 6 stappen suggereert dat je als een hond een trucje aanleert en dat je vervolgens op het juiste moment kwispelstaart. Helaas wordt hierin volledig voorbijgegaan aan het emotionele aspect, dat ieder mens beïnvloedt. Hoezeer ook in tal van opleidingen het bestaan van emoties ontkent wordt. Steeds zijn het verstandelijke oplossingen (lees: denktrucjes) die je moeten helpen nee te kunnen zeggen en waardoor je ogenschijnlijk in je kracht te blijft. Dat laatste is natuurlijk niet het geval. Als je in zes verstandelijke stappen probeert staande te blijven als manager zal je dit nooit kunnen volhouden. Het vertrouwen in jezelf, de bron van je moeilijkheid om nee te kunnen zeggen, blijft op hetzelfde belabberd lage peil. Stop met de trukendoos en werk eens aan het geloof in jezelf. Dan kom je echt verder en durf je nee te zeggen.
Reactie: Belachelijk dat het mogelijk is dat uren verloren gaan aan prive dingetjes op het werk.
Dit geeft ook aan dat er redelijk weinig toezicht is lijkt mij toe.
En dat het als ''moet kunnen'' wordt beschouwd door sommigen is al helemaal de limit.
Mogelijke oplossing:restricties instellen aanspreken en toevoegen aan dossier en functioneringsgesprek.
Ik ken zelfs een verhaal waarbij de medewerker een toneelstuk zat te schrijven op het werk. (Mevrouw was lid van een toneel vereniging)
Reactie: Inderdaad J. Keuning. Klantgericht handelen is in een dergelijk geval ''Nee, dat kan ik niet, maar ik ken iemand die het wel kan en U zeker niet tegen zal vallen''.
En daar gaan inderdaad zo veel bedrijven de mist in, denken dat ze alles kunnen en daardoor een slecht imago krijgen.
De ICT, waar de verkopers maar al te graag ''Ja hoor, dat kan'' prevelen, is daar een sprekend voorbeeld van.
Tja, Michel, in je ijver een niet bewijsbare stelling te bewijzen, maak je naar mijn mening opnieuw dezelfde fout.
Als excuus kan gelden dan verkopers te weinig kaas hebben gegeten van klantgerichtheid omdat hun doelstelliung primair verkopen is. Het lijkt me dan ook nuttig als verkopers eens een keer een training klantgerichtheid volgen.
