Reactie: Noem me ouderwets, noem me verwend... Ik had dit jaar ook voor het eerst zo'n zelfkeuzecadeau... Ik vind er niets aan. Prachtige kan gescoord hoor, daar niets van. Maar ik vind die doos met een hoop rotzooi/ verrassingen zo leuk, zo'n doos met een thema van lekkere koffie of eten. Ookal heb ik dat allemaal wel en is het mogelijk niet geheel mijn smaak. IK VIND HET LEUK! Een doos die je ergens op het werk moet gaan halen, waar je iedereen met die begerige blik ziet rondlopen, waarvan je je af vraagt of er nog iets superleuks in zit... Niet een kale doos met 1 ding er in dat door de postbode wordt bezorgd.
Wel alle respect voor degenen die pakketten samenstellen en degenen die een pakket moeten kiezen (ik vond de keuze voor dat ene cadeau al lastig...)
Reactie: Gelul. Als je echt goed bent en jezelf wilt verwezenlijken dan blijf je onder het glazen plafond. Buiten het spel om de macht en de knikkers is er veel meer te beleven. Vrijheid bestaat niet uit het keurslijf van het rattendom.
Oh, en als je jezelf wilt handhaven op board-niveau kun je maar beter wel meedoen met het grote graaien, voor je het weet heb je een mes in je rug. En omdat angst een slechte raadgever is zijn er slechts weinigen die het kunnen volhouden.
Tenzij je oud geld bent, dan kun je je de vrijheid veroorloven, ik was helaas niet in die positie...
Reactie: Ook ik zie dagelijks in mijn praktijk mensen met verslavingsproblemen en dan met name met cocaïne. Helaas kan ik onderschrijven wat de telegraaf zegt en dat er in het bedrijfsleven veel te vaak naar dat soort middelen gegrepen wordt. Het is in mijn ogen begrijpelijk maar niet nodig. Zelf ken ik het maar al te goed.
Nu kan ik in 2 tot 4 uur iemand van zijn verslaving afhelpen mits iemand er af wil uiteraard. Mijn methode is confronterend maar het werkt. Zelf heb ik dat ook mogen ervaren en was er in 5 minuten vanaf. Dat is 4 jaar geleden...
Reactie: Eerst en vooral denk ik dat door de bewustwording van de maatschappij en de ontnuchtering de steeds verder sluipende recessie in 2009 zijn stempel zal drukken op de economie. De gevolgen van de opeenstapeling van crisissen, in het bijzonder de financiële en sociale crisis, zullen in 2009 hard toeslaan en aan de reeds gehavende economie een ernstige wendig geven. De autoindustrie, als koploper, voorspelt weinig goeds. Het zou wel eens een signaal kunnen zijn, dat we zullen terugvallen naar een tijdperk van ongeveer zestig jaar terug en dat in een huidige wereld van vermeende welvaart en spitstechnologie.
Reactie: Goed stuk hoor. Leest lekker weg. En rechtvaardigheid is meer dan ooit actueel. De kredietcrisis laat zien dat sommige mensen over lijken gaan.
Reactie: ''Geen medewerker is hetzelfde''; dat klinkt heel plausibel. Maar vervolgens worden de 7 miljoen werknemers vakkundig verdeeld over zes hokjes van grosso modo 1,15 miljoen medewerkers. Dat betekent dat er nog ruim één miljoen mensen rondlopen die je net zo moet behandelen als ik. En jou ook trouwens. Kun je het je voorstellen ?
Heerlijk hoe voorspelbaar wij managers zijn. Altijd op zoek naar het ei van Columbus om dat zootje ongemotiveerde klaplopers in het gareel te houden. Bij voorkeur d.m.v. een eenvoudige classificatie (8 habits, 5 profielen), het liefst in het Engels en aliteraterend (5 G's, 7 A's, 4 P's).
Wanneer leren we nou eens dat ieder individu daadwerkelijk uniek is ? Er zijn wel degelijk universeel geachte drijvers van menselijk gedrag, zoals de angst voor het onbekende en de behoefte om ergens bij te horen. Maar doordat deze niet bij iedereen even sterk vertegenwoordigd zijn, krijgen we allemaal die ''unieke'' persoonlijkheid.
Het gedrag van een bepaalde mederwerker is, als je goed oplet, vaak vrij makkelijk te herleiden tot dit soort oerinsticten. En als je daar goed mee kunt omgaan, heb je in feite de sleutel om met iedere werknemer op één lijn te komen.
Reactie: Hmm, het zou ook wel héél raar zijn als dhr. Desaunois, als organisatieadvsieur, mensen zou willen klaarstomen voor het ''rattendom''. Maar de werkelijkheid is helaas wat weerbarstiger.
Ik heb van dichtbij meegemaakt dat rattengedrag wel degelijk kan lonen. Het beroerde is dat dergelijke subversieve kwaliteiten vaak omgekeerd everedig zijn met de werkelijke capaciteiten. Na een jaar of twee komt men er wel achter hoe zo iemand in elkaar zit, maar dan is hij/zij meestal wel opgemerkt door een headhunter en klaar voor de volgende stap.
Ik ben zeker niet voor rattengedrag, maar als jij je iedere dag het lazarus werkt - en ook nog eens goed bent in je werk -, dan ben je het ook aan je bedrijf verplicht om jou en je werk af en toe eens goed in de etalage te zetten. Je werkgever is meer gebaat om op een toppositie een topvent/wijf neer te zetten (jij dus), dan het zoontje van de CEO's golfbuddy.
Reactie: Ik mis een héél belangrijke bron: ''werksfeer''.
Ik werk op een bedrijf met stuk voor stuk heel collegiale, deskundige, gedreven mensen (echt waar). Maar wanneer een paar weken met korte werknachten een redelijke wissel hebben getrokken op mijn motivatie en incasseringsvermogen, dan zoek ik met name de collega's op, met wie ik echt blauw kan liggen. Niets is beter voor mijn relativerinsvermogen en werklust als een keer goed onder de tafel liggen van het lachen.
Het is misschien niet de benzine van een motor, maar dan toch wel de olie.
Reactie: Het is altijd mooi als je kunt terugvallen op je bestaande netwerk, maar als er iemand weggaat met een hoop connecties, kan dat een aardige wissel trekken op je accountportfolio. En dan is toch van belang dat je op korte termijn een aantal nieuwe leads kunt genereren.
Niet ieder bedrijf kan zich de luxe permitteren om via TMA, Jonge Turken of andere goedbedoelde netwerkclubjes eens wat lijntjes uit te gaan zetten. Soms moet je binnen een paar dagen ergens op bezoek mogen komen. En da's een vak apart.
Als ík mocht kiezen tussen een super-netwerker of een kei van een cold-caller, was mijn keuze snel gemaakt.
Reactie: Ik ben van mening dat alles maar opgeklopt wordt door de media waardoor de hand op de knip gaat. Als er 2 weken geen media-aandacht is of alleen positief (Unilever fors meer winst dan vorig jaar), gaat de economie vanzelf weer opwaarts.
Reactie: Ik ben het eens met de auteur dat de tijd van een neutrale publieke omroep, waarvan je alle berichtgeving blindelings kunt geloven, al lang achter ons ligt. En dat is een zéér kwalijke zaak. Maar om daar zo'n
bottebijl-club als Geenstijl tegenover te zetten ? Ik begrijp dat we een tekort hebben aan rechters, maar om half Nederland de kans te geven op TV de andere helft aan het kruis te nagelen, lijkt me niet de oplossing.
Dan zou ik liever een paar uur TV per week willen inruimen voor een clubje notoire criticasters à la (wijlen) Oltmans, Prem en Maarten van Rossum, die ongehinderd mogen schieten op alles wat er niet deugt te linker- en te rechterzijde van het politieke spectrum. Het zal Den Haag dan niet altijd welgevallig zijn wat er dan wordt gezegd, maar het snijdt wél hout.
Reactie: Ziehier het aloude dilemma: je wilt niet je ziel aan de duivel verkopen, maar aan het eind van de maand moeten toch de rekeningen betaald worden. Er zijn maar weinigen - zeker onder hen die een gezin hebben-, die zich de luxe van een grote bek kunnen veroorloven.
Er zijn genoeg manieren om postief op te vallen binnen een organisatie en toch je integriteit te behouden. Maar daar komt wat meer bij kijken dan het boodschappenlijstje hierboven. Lees maar eens ''de 48 wetten van de macht'' van Robert Green.
