Reactie: prima stellingen! Duurzaam leiderschap vraagt wel om invulling en samenhang. Bijvoorbeeld door te kijken naar duurzame innovatie en innovatie van cultuur. Duurzaam leiderschap gaat samen met waarden, waarde en winst. Het mooiste is natuurlijk wanneer leiders dit allemaal doen vanuit overtuiging en passie. Hoe de economie zich ook zal ontwikkelen, m.i. gaat het de komende tijd echt om 1)ontwikkelen van waarden en richting, 2) bevorderen van dialoog en samenwerking met alle belanghebbenden van een organisatie en 3) transparantie en verantwoording.
Reactie: Allemaal goed en wel deze adviezen, maar wat doe je met constant egotrippende managers die boven jou staan en je als een bedreiging zien. Je wordt genegeerd, weten uiteindelijk totaal niet waar je mee bezig bent, en wanneer je dan om feedback vraagt weten ze zich helemaal geen raad meer. Oke, dan wordt het ego weer geactiveerd, wordt weer genegeerd of afgewimpeld. Kom je op voor jezelf, schiet men in de stress en sta jij als eerste de straat op. Ik werk in de Automotive.....
Reactie: Adviezen gericht op het versterken van eigenwaarde en zelfvertrouwen vind ik prima. Tips voor acties om een slechte manager onderuit te halen vind ik net zo laag als gemene acties van een manager/baas. Waar hebben we het over? We leven in het jaar 2010.
Democratie en vrije meningsuiting zijn verworvenheden die ik als normaal beschouw. Dit soort tips horen daar wat mij betreft niet bij.
Reactie: Leuke tools, die uitendelijk een destructieve uitwerking hebben als je niet de kern van het probleem aanpakt. Het kernprobleem blijft een destructieve baas die aangepakt moet worden.
Met symptoombestrijding kun je een eind komen, maar je blijft in een spanningsveld zitten.
Reactie: Dit artikel raakt precies de kern waar het om draait: veel verkopers staan onder druk van hun manager of zetten zichzelf onder druk. M.n. het weglaten van informatie (dus eigenlijk wel liegen) leidt op langere termijn tot dikke discussies. Zo heb ik een collega gehad die ERP-software verkocht aan klanten en daarbij het project niet heeft afgebakend. Snelle omzet, dat wel, maar vervolgens een rechtzaak voorkomen omdat met gratis dienstverlening de klant tevreden is gehouden. Liegen, verzwijgen etc.: geef het een naam, maar op lange(re) termijn snijdt je jezelf heel diep in de vingers. Niet alleen bij klanten, maar ook bij collega's en managers.
Reactie: Wij worden heel blij van dit soort artikelen, zeker nu de hele maatschappij bezig is met de hype vrouwen aan de top. Deze laatste zorgt namelijk geheel niet voor duurzame verbinding in bedrijven, echter zorgt voor afscheiding tussen mannen en vrouwen. En dat is zo zonde van de energie en de kwaliteiten van alle mensen.
Wij maken graag een stap verder naar een echt duurzame oplossing, zodat leiders in balans ontstaan. Dat is wat we nodig hebben. En duurzaam leiderschap vinden wij een mooie naam!
Hartelijke groet,
Marjolein Hins
MM&P boardroomcounseling (www.boardroomcounseling.nl)
Reactie: Ik ben geen econoom maar ik denk dat de fiscus wel degelijk goed nadenkt over dergelijke regelingen.
wat zal er gebeuren als de fiscus deze multinationals geen belastingvoordeel geeft?
Deze bedrijven vertrekken uit Nederland en zoeken een nieuwe vestigingsplaats. hoeveel banen gaat dit ons kosten? hoeveel inkomstenbelasting voor de fiscus? ik denk dat de gevolgen in deze tijden niet te overzien zijn.
Ik ben het eens dat 0% vennootschapsbelasting wel heel weinig is. Maar speciale regelingen kan ik goed begrijpen.
Het plan om langer door te werken is niet nieuw. Dit konden we na de babyboom ook al voorspellen. Het is alleen vreemd dat deze regeling niet al eerder doorgevoerd is.
Reactie: Vrouwen functioneren al decennia tussen de mannen maar opvallend veel (met name jonge) mannen kunnen maar niet wennen aan het idee dat een vrouw ook over de kennis en vaardigheden kan beschikken en vrouwen die meer kennis en ervaring hebben dan zij zijn super bedreigend, die met rattenstreken om zeep worden gebracht. Zij leggen met hetzen een bom onder de carriere van vrouwen, lekker samen achter de rug gaan lopen kwetteren. En wanneer vrouwen dat te boven zijn lopen ze te hoop tegen de gevestigde mannelijke orde waar ze steeds een informatieachterstand hebben omdat ze niet in het 'old-boys network' zitten. Op banen met een mission impossible worden in de regel vrouwen aangenomen blijkt uit onderzoek en wanneer er een reorganisatie komt vliegt de vrouw er als eerste uit, want daarvoor zou het toch minder erg zijn dan voor mannen..... Zitten ze dan eindelijk in de directie dan worden ze nog steeds niet serieus genomen.
Komen ze thuis dan kan het hele huishouden nog even ernaast worden gedaan. Kinderopvang is na decennia nog steeds een lachertje en ondanks dat de overheid wel lekker de extra inkomsten aan belastingen ontvangt staat daar geen geen stabiel beleid of voldoende capaciteit tegenover. Over de effecten hiervan op de carriere nog maar te zwijgen. Heb je de kinderen groot, dan kun je met je hoogbejaarde eigenwijze ouders lopen leuren of er hulp beschikbaar is en kan worden geboden en hoe stabiel is die hulp? Waar haal je de hulp? Hoe vaak moet je de hulpinstaties gedurende kantooruren (snipperdagen) benaderen om de hulp te regelen voor hen?.....spagaat......
Goh, hoe zou het toch komen dat vrouwen afhaken?
Reactie: Ik wil hier graag even opmerken dat ik niet het idee heb dat er ergens een wijzende vinger naar wordt gestoken. Er word een dilemma aangekaart die, als we Donner moeten snappen en geloven, moet worden aangepakt.
Het is dus zo dat wanneer je de 50 bent gepasseerd, een lading operationele kennis bezit, Donner vind dat je dan rustig eruit kunt worden gezet en dat je dan heel makkelijk weer een baantje krijgt.
Het gaat er hier om dat die operationele kennis al snel zal versnipperen en verouderen en dat dit menselijke kapitaal feitelijk een duur verlies is.
Het is niet zo zeer een discussie maar een constatering waar wij met zijn alleen iets mee moeten. Immers, zoals een criticaster hier stelt, dan kunnen we beter de aow meteen maar opdoeken want daar gaat niemand nog van genieten zoals de Herrn van Den Haag het aan het stellen zijn.
Reactie: Misschien is het een goede zaak om als 50+ niet steeds met beschuldigende vingers overal heen te wijzen, maar ook hand in eigen boezem te steken.
Aan de ene kant voor de werkgevers: 50+ hebben nog 15-17 jaar van hun werkende leven te gaan - een ruime tijd waar je plezier van kunt hebben. 50+ hebben veel vak- én levenservaring. Ze job-hoppen veel minder dan de jonkies, hoeven geen ouderschapsverlof, zijn gemiddeld niet vaker door ziekte afwezig dan overwerkte 30-ers; veel 50+ zijn inmiddels wat relaxter geworden. Als zij hun kinderen door hun studies heen hebben geholpen, zijn de hoge inkomsten voor deze groep soms ook geen noodzaak meer, waardoor het goed mogelijk is dat minder werken -en euro's- voor 50+ en 60+ bespreekbaar kan zijn (zIJn -parttime- 50+ echt zo veel duurder dan veeleisende 30+?). Deze groep 50+ ís beschikbaar voor de maatschappij.
Aan de andere kant: 50+ kunnen zelf natuurlijk ook initiatieve nemen om -al dan niet nog tijdens hun werkende leven- actief te zorgen dat zij bijgeschoold worden, zodat zij hun competenties up-to-date houden met betrekking tot de behoeften uit de maatschappij (dus niet eigen hobby-behoeften). Door zelf stappen te nemen op bijscholinggebied vergroot de 50+ zijn eigen kansen om te kunnen blijven werken of na ontslag om een nieuwe plek te vinden. Of, zelf te ondernemen. Nederlanders zijn altijd een creatief en ondernemend volkje geweest. Dat is het nog steeds. Ok, we kunnen ook piepen als de beste. Gelukkig sluit het een het ander niet uit. Je kunt én klagen én toch ondernemende stappen zetten.
50+ die niet werken, zijn trouwens ook enorm belangrijk voor sociale activiteiten in onze maatschappij. Ook al is een uitkering geen vetpot, door uitwisseling van spullen en diensten met anderen, kun je ook een absoluut voldaan gevoel hebben dat je niets belangrijks tekort komt.
Ik denk dat de journalisten en uitgevers ook kunnen helpen door in hun publicaties veel meer aandacht te besteden aan de succesvolle werkactiviteiten van de rijpen onder ons. Goed voorbeeld doet goed volgen -zeker als het wat oplevert. Als je kennis kunt nemen van deze succesvolle voorbeelden heb je in ieder geval qua gedachten en keuzes weer meer ijzers in het vuur. En, dat helpt weer om je minder machteloos te voelen. Als je jezelf het gevoel aanmeet dat je mogelijkheden hebt, dan vind je die ook, in welke levensinvulling dan ook -werkend of anders.
Het spijt me het te moeten zeggen, maar je hebt 't mis.
1) 't Ging niet goed met DSB, ondanks het hardnekkig volhouden dat dit wel zo is. Waarom zouden er dan 300 man op straat gezet moeten worden?
2) De financiële crisis is al vanaf 2007 aan de gang, waarbij Nederlandse bedrijven in 2008 de eerste tekenen daarvan gingen voelen. Niet dóór hun directe activiteiten, maar als gevolg van het algehele verlies van vertrouwen en het feit dat de meeste van die bedrijven mondiaal opereren.
De problemen die bij DSB spelen zijn het directe gevolg van eigen handelen, en laten die nu precies overeenkomen met die aspecten die m.n. in de VS de oorzaak zijn geweest van de financiële crisis. DSB is onze financiële crisis. DSB werd niet alleen beschouwd als een luis in de pels, het IS een luis in de pels: door zijn handelen (net als trouwens Afab, maar dat is geen bank) wordt het algeheel noodzakelijke vertrouwen in het financiële systeem ondermijnt. Ik ben van mening, en daar ben ik 't eens met de kritiek op de toezichthouders, hadden deze laatsten al eerder hard aan de stekker moeten trekken. Nu zijn 't met name de klanten geweest die door gevolg te geven aan de oproep van Lakeman, hun geld hebben weggehaald.
3) Wie denk je zal al dat geld aan de gedupeerde rekeninghouders terugbetalen? Juist, de overige banken die o.b.v. marktaandeel de garantiespaarpot vullen. En nu niet zeggen dat die banken dat kunnen omdat ze staatsteun hebben gehad: de Rabobank betaalt 't meest vanwege haar ± 40% marktaandeel en die heeft geen staatsteun gekregen.
4) Het laatste wat Bos had moeten doen is belastinggeld spenderen aan een bank die door eigen onzorgvuldig handelen in nood is gekomen (principekwestie lijkt me). Als tweede kijk je in dat geval ook naar 't rendement op termijn. Die was er op dit moment al niet meer, laat staan op lange termijn (doordat de manier van geldverdienen zoals door DSB gehanteerd terecht zijn ingeperkt). Daarbij verwijt je Bos dat hij de banken steunt, maar DSB had ie wel moeten steunen? Vanwaar 't verschil?
Kijkend naar jouw manier van argumenteren vind ik 't ook verbazingwekkend hoe je meent Scheringa op een voetstuk te moeten plaatsen. 't Geeft geen pas om bepaalde personen te verwijten dat ze bewust hebben gehandeld - of erger, liegen en bedriegen - en en passant de hoofdrolspeler te ontzien. Ook Scheringa heeft willens en wetens gehandeld, tot op 't niveau van de inbeslagname van zijn kunstwerken.
Welke afwegingen er door een ieder in deze soap zoal gemaakt zijn moet maar uit 't onderzoek blijken.
Ik stop verder met de discussie: tijd is geld en van dat laatste heb ik in ieder geval te weinig........
Reactie: Er staan heel veel vrouwen aan de top. Alleen niet bij de grote bedrijven. Bij de kleinere wel, en die doen het goed. Wie weet is het voor relevante partijen goed om te bedenken of de vrouwen misschien niet zo zeer letterlijk in het MT moeten zitten, maar meer in de sleutelposities inclusief beslissingsbevoegdheiden. Veel vrouwen redeneren heel pragmatisch en heel praktisch -eigenschap die onder andere voorkomt uit een huishouden runnen (geen wet van Meden en Perzen). Als (mannelijke én vrouwelijke) MT-leden naar de ideeën van vrouwen op de werkvloer luisteren (!), kunnen zij veel inspiratie opdoen en met de voetjes op de vloer blijven. Ik weet niet of vrouwen -en organisatie- nu zo veel gelukkiger worden van het leiderschap op zich. Naar elkaar luisteren en handelen naar de goede ideeën, ongeacht of deze van een man of vrouw komen, kan wel eens veel meer organisatie-effect opleveren.
