Maar neem dit ook met een korrel zout, je woont in een land waar 100+ culturen samen moeten leven, en dat is niet in 1 dag zo gegaan... er zijn mensen die daar over nadenken en hun best doen om iedereen te laten geloven dat tie gelukkig is voor zover mogelijk en ieder voordeel heeft zijn nadeel.
En mocht je anders willen, er zijn mogelijkheden genoeg, niet alles kan, maar veel wel als je maar wilt en doorzetter bent.
Reactie: @PS:
''Door een kind al vroeg in een mal te vormen is er echt geen garantie dat tie ooit er de beste in wordt.''
Wie zegt dat de overheid gebaat is bij kinderen die het beste worden waarin ze goed zijn. De overheid en deze maatschappij creeert alleen werkslaven voor HUN doelen:.
Zie de ''Debtslaves'' - onderaan deze afbeelding
http://truth11.files.wordpress.com/2009/08/pyramidofpower.jpg
''Het idee van een begaafd persoon of hoogbegaafd kind gaat vaak zijn eigen weg.''
Voor zover het MOGELIJK word gemaakt in deze wereld.
Website - the underground history of education
http://www.johntaylorgatto.com/underground/index.htm
Reactie: De genoemde kenmerken zijn erg algemeen en passen bij elk soort van succes. bovendien wordt als kenmerk van een excellente manager genoemd dat hij effectief is, wat is dan het verschil met excellent? wat kunnen praktijkmensen met dit onderzoek???
Reactie: Laat kinderen met rust... kinderen moeten spelen heel veel!
Door een kind al vroeg in een mal te vormen is er echt geen garantie dat tie ooit er de beste in wordt.
Het idee van een begaafd persoon of hoogbegaafd kind gaat vaak zijn eigen weg.
Daarbij is het wel goed om genoeg mogelijkheden te bieden en nieuwe uitdagingen te blijven aanbieden.
Echter kinderen kunnen hier ook lui van worden als alles op een presenteerblaadje wordt gebracht.
Reactie:
Langs de Zijlijn,
(over faillissementen).
Het artikel van Ron is me uit het hart gegrepen. Laat ik daar mee beginnen.
Kamers van Koophandel en De Staat promoten het zelfstandig ondernemerschap als een soort Walhalla, maar als het op stervensbegeleiding van een bedrijf aankomt (vaak faillissement) dan zwijgen alle sprekers stil.
Dat is niet nieuw overigens. Het was een conclusie die ik ook al trok in het begin van de 80-er jaren van de voorgaande eeuw. Ook toen was er een recessie die veel mensen hun baan en veel bedrijven de kop kostte. Daar ben ik toen zelf ook (deels onterecht) slachtoffer van geworden. Het heeft me vervolgens jaren gekost om me een weg terug te vechten. Want neem van mij aan : als je in dit land op de bodem van de put landt is er werkelijk niemand om je een touw toe te werpen, laat staan om je te redden.
Het is niet voor niets dat onder de ondernemers die persoonlijk failliet gaan het zelfmoordpercentage boven 10% ligt. Maar daarover lees je nooit iets in de krant!. Wel ''Familiedrama'', maar nooit: ''In het gezin Y uit W heeft zich dinsdag een familiedrama afgespeeld. Vader wurgde eerst zijn drie kinderen, schoot vervolgens zijn vrouw dood en sloeg daarna de hand aan zichzelf. Oorzaken kunnen wellicht worden gevonden in het feit dat vader, na het faillissement van zijn broodjeszaak, veroorzaakt door het feit dat de bevolkingssamenstelling van de wijk waarin hij werkte in de voorbije jaren sterk wijzigde, geen kansen meer zag om zijn kinderen een toekomst te bieden. Wellicht heeft hij hen, door het ten uitvoer brengen van zijn gruwelijke daden, verder maatschappelijk lijden in een absoluut uitzichtsloze situatie willen besparen''.
En geloof me, ik ben er geweest (27 jaar geleden). Ik kan uit ervaring vertellen wat een faillissement van je bedrijf niet alleen met jezelf doet, maar vooral hoe onze gereformeerde leefomgeving zich afreageert tegenover jou, maar vooral tegenover je vrouw en kinderen. De realiteit is gruwelijker dan gevangenissttraf omdat in de practijk iedereen zich met de rug niet alleen naar jou, maar ook naar je gezin keert. Dan sta je er werkelijk alleen voor. En als je huwelijk dan niet is gebaseerd op echte liefde gaat ook dat nog fout. Dan knalt ook dat nog uit elkaar en heb je helemaal nergens houvast meer aan.
Ook toen al (1982) heb ik vastgesteld dat er in de voorlichting van KvK's etc van alles en nog wat mis was geweest. En tot mijn niet geringe ergernis stel ik vast dat die voorlichting tot op de dag van vandaag nog steeds de zelfde onzorgvuldige slappe hap is, waar je als ondernemer in spe feitelijk nog steeds niets mee kunt als het gaat om risicobeheersing etc.
Ik heb diverse KvK's daar in het verleden herhaaldelijk op aangesproken. Men was/is echter totaal niet geinteresseerd.
Klopt ook wel, want alleen nieuwe inschrijvingen en beeindigingen komen voor in de statistieken die men zelf uitgeeft. Hoe beeindigd is niet van belang. En bovendien: de Kamers van Koophandel doen jaarlijks een soortje van wedstrijd: Wie van de 22 Kamers had de meeste starters in zijn werkgebied!. Daaraan wil men zichzelf graag spiegelen.
Ik heb nog nooit een voorzitter van een KvK meegemaakt die in zijn jaarverslag roept:
''We hadden 862 starters dit jaar. Van de 723 van voorgaand jaar zijn er inmiddels 608 uitgeschreven, waarvan 54% door faillissement.
We hebben onderzoek uitgevoerd naar de redenen waarom die 328 bedrijven failliet zijn gegaan, en zijn tot de slotsom gekomen dat 16% zijn marketing en verkoop niet goed voor elkaar had, dat 31% er administratief een dermate potje van maakte dat men geen overzicht meer had, dat 27% zich niet had gerealiseerd had dat men te breed leefde en dat er op termijn ook nog allerlei belastingen dienden te worden betaald, zodat ze daarvoor dienden te reserveren. De overige 26% is ten onder gegaan aan diverse andere oorzaken, zoals niet betalende en/of faillerende afnemers, een verkeerd gekozen vestigingsplaats en/of het op de markt komen van nieuwe producten dat het hunne verdrong voor ze goed en wel begonnen waren''.
Het is heel Nederlands om successen breed uit te meten en naar je toe te halen, en mislukkingen diep weg te willen stoppen in een laatje.
Dat KvK's Sociale Diensten van Gemeenten en adviseurs van UWV daarmee in realiteit mensen vaak verder in de vernieling helpen dan helpen wil eigenlijk niemand weten. Ook dat wordt gevoed door statistiek: Case closed - client afgevoerd als probleem. En bovendien: Die mensen die aan de hand van verhalen van die ''adviseurs'' dachten dat ondernemer worden een makkie is, waren er immers zelf bij?
Een bedrijf goed opzetten kost tijd. Heel veel tijd. Tijd voor marktonderzoek, tijd voor het completeren van je kennis. En ''kennis'' gaat veel verder dan alleen het alles weten over je product of dienst. Daar komt een berg juristerij, belasting ellende, boekhoudkundige kennis, personeelszaken, etc.etc. bij kijken. En dan natuurlijk : de ascese om zo gedisciplineerd te werken dat je alles ook nog bij kunt houden, en in de juiste rechtsvorm om je gezin te beschremen!. En alles dat ook nog op tijd regelen svp.
BTW aangifte te laat indienen bijv. is bij herhaling beslist dodelijk. En dat is maar 1 voorbeeld uit tientallen mogelijkheden om uit te glijen.
Vervolgens geeft men vanuit dergelijke ''stimulerings-centra'' mensen veel te weinig voorlichting en tijd om zich echt maximaal op het ondernemerschap voor te bereiden. Over begeleiden hebben we het dan nog maar niet eens. Want daar hebben ze nooit van gehoord. Gek eigenlijk dat dat zo is in een natie waarvan onze politieke leiders roepen dat we sociaal vardig, innovatief gericht, veerkrachtig en ondersteundend beleid hebben!.
In Amerika zien ze dat toch anders. Ik denk dat ze daar gelijk hebben als ze zeggen: Een goed ondernemer is hij/ zij die ooit failliet is gegaan, geleerd heeft van de gemaakte fouten, en terug is opgestaan! Hier in Nederland geven we degenen die prive failliet gaan levenslange maatschappellijke uitsluiting.
Heel sociaal, heel christelijk allemaal. Om het met Dolf Jansen te zeggen: BAH!
Als je uit een dergelijke poel van ellende in dit land jezelf een weg weet terug te vechten, dan ben je mentaal echt zo sterk als Hercules. Dat lukt je alleen als je bereid bent niets en niemand ontziend door muren heen te breken en duurzaam op je doel af te gaan.
Dat lukt als je zeker weet dat er 1 of meer mensen zijn die je blijvend zeer na staan en je onvoorwaardelijk (blijven) steunen omdat ze van je houden.
En ja, het gaat mij goed. Ik was 1 der weinigen die daarin ooit slaagde. We zouden mensenlijker om moeten gaan met de uitglijers met durf. Dat is de les die ik ooit op de harde weg heb geleerd. Voor mij ook altijd de reden om een gefailleerde klant na verloop van een paar maanden op te zoeken. Neen, niet om de rekening te innen. Gewoon als mens om te zien en te horen hoe het met hem en zijn gezin gaat. Zo iemand een steuntje bieden in barre tijden. Volgens mij hoort een echte Christen zo te leven! Dat meet je niet af aan kerkgang. En als het fout gaat dan laat je dat niet over aan asociale en graaierige curatoren! Lieden dus die alleen uitzijn op het kaalplukken van en zich laven aan de resten van jouw schamele bezit. Realiseer je: Je hebt immers ook jaren lang samen geld verdiend.! Dan is het minste dat je dan nog voor zo een ''oude'' relatie kunt doen, het schenken van een klein beetje aandacht en warmte. En de rest....? Ach dat is maar geld. Bovendien wordt dat vaak door de verzekering en de Belasting ook nog wel voor delen afgedekt!. Ik heb al meerdere malen mogen leren dat ik daaruit duurzame relaties bouwde die uiteindelijk opnieuw, zowel maatschappelijk als zakelijk, succesvol opbloeiden!
En dat wilde ik toch een keer (als ooit ongewilde ervaringsdeskundige) aan u kwijt!
Reactie: Zeker goede tips en het zijn er slechts 4! We kunnen er nog veel meer bedenken, maar de start voor het forum is er zeker. Tip 1 en 2 zijn denkelijk heel belangrijk, want we leven in een heel andere tijd dan 10 jaar geleden. De studerende jeugd zit al op Hyves en Facebook en hebben al zo’n 1000 contacten, nu voor het sociale aspect, maar straks wanneer ze afgestudeerd zijn, dan worden die contacten ook gebruikt voor de zaken. Dus het is al belangrijk wat je op die sites over jezelf publiceert.
Vanuit mijn opleidingen over netwerken die ik bij de Master Networker Institute heb gevolgd, is een van de meest belangrijke zaken de Z van ZICHTBAARHEID, ben je dat dan vinden anderen jou zeker, je moet dan nog wel wat meer te bieden hebben dan allee zichtbaarheid.
In mijn visie maken we de komende jaren steeds meer gebruik van internet en van moderne netwerkclubs, dus niet die clubs die mensen bij elkaar harken en dan maar hopen dat je iemand treft.
We weten al jaren dat onze klanten de beste ambassadeurs zijn en dat het meeste werk te halen is uit netwerken, maar we weten niet eens wat dit inhoud. Net zoals koude acquisitie per telefoon, is koud netwerken, zonder te weten wie, waar of wat, is het schieten met hagel op een vlucht ganzen, vallen er een paar omlaag, dan is er misschien een kans…..
De hedendaagse ondernemer moet heel veel schakelen om de ontwikkelingen bij te blijven en soms is het goed om dat even niet te doen, maar eerst de eigen skills eens verder ontwikkelen en weer eens je te scholen o.a. in hoe netwerk je nu echt.
Want nog steeds is tijd geld en daar moet je in deze tijden van economische achteruitgang optimaal mee omgaan. Dus investeer in de juiste opleidingen.
Ik zie graag meer reacties en aanvullingen op dit artikel tegemoed.
Reactie: Toen ik in 1989 afstudeerde als personeelwetenschapper, met Gerard Evers als een van de beoordelaars, heb ik deze ontwikkeling in de arbeidsmarkt al voorspeld.
Caroline heeft gelijk, het is geen echt nieuws.
Helaas roepen personeelwetenschappers en professionele HRMers al jaren dat bedrijven en organisaties zich aan moeten passen en gebeurt er te weinig op dit gebied.
Dat heeft enerzijds te maken met het aloude imago van personeelszaken, de baardsandaal met de doos Kleenex, anderzijds met een management dat totaal niks begrijpt van mensen, maar wel ieder jaar standaard in het jaarverslag weet te melden dat ''onze medewerkers onze meest belangrijke productiefactor zijn''
En ook nu zal straks, als het te laat is, weer de pleuris en de paniek uitbreken onder talloze managers die ''het niet hebben zien aankomen''
Tja, je moet het dak repareren als de zon schijnt en de eerste wolken komen er al aan.
Anders organiseren met de medewerker als uitgangspunt is een oplossing die werkt, met minder mensen meer doen tegen lagere kosten.
Het is meermalen bewezen.
Reactie: Leuk verhaal. Ik denk alleen dat papier nog een lange tijd zal blijven bestaan. Dat betekend niet dat het niet mogelijk is om volledig digitaal te gaan werken. Zie daarvoor bewezen ontwikkelingen zoals bijv. ArioForm. www.arioform.nl.
Het blijft tot nu toe nog steeds een uitdaging voor de IT om de lekker schrijvende inktpen te vervangen door een plastic schrijvende pen.
Reactie: Oude wijn in nieuwe zakken. Als we eens beginnen met de mens binnen de organisatie centraal te stellen. Wat heb je nodig om je werk te kunnen doen en voldoening uit je werk te halen. Leer mensen eerlijk en open te zijn en bied hiervoor ook de ruimt. Laat ze gaan voor hun eigen ontwikkelingspad en laat dat zoveel mogelijk mag aansluiten op die van de organisatie of functie natuurlijk. Voorkom zoveel mogelijk het harkerige organisatiemodel. Stel de mens verantwoordelijk voor zijn werk, maar geef die mens ook vrijheid van handelen. Kan iemand dat niet aan, laat deze dan ander werk doen waarbij de verantwoordelijkheid ligt bij iemand die dat wel aankan en die de visie en missie van een bedrijf eigen heeft. Als we lekker blijven vasthouden aan hoe wij ons nu georganiseerd hebben met alle politieke spelletjes die echt veel te veel tijd kosten incluis, zal er niets opgelost worden op de arbeidsmarkt en veel hetzelfde blijven in deze wereld ook. Tenslotte zal dan nog steeds het gros van de arbeidsbevolking mentaal met de VUT zijn maar wel op het werk verschijnen voor de gezelligheid en of de financiële beloning.
Reactie: Ik ben van mening dat iedere werkgever per definitie zal trachten iedereen een eindejaarswaardering te geven dat bij het overgrote deel van de groep in de smaak zal vallen.
Vorige jaar zag ik een uitermate ludiek ''kerstpakket'', nameljk: een reclamebureau had al haar medewerker opgeroepen naar het landgoed Duivenvoorde te komen, alwaar alle medewerkes met hun gezinsleden winterdrank en -spijs in een partytent kon nuttigen en als klap op de vuurpijl kon men eigenhandige gekweekte kerstbomen uitgraven en mee naar huis nemen om vervolgens thuis nog lekker te kunnen genieten van de verse dennengeur en devkerstgedachte.
De milieubewuste gedachte verder is dat men na de kerstdagen de boom weer terug kon plaasten bij dit landgoed.
Enfin, een leuke en weloverwogen kerstgedachte van begin tot einde, toch?
Reactie: Je publiceert niet zelf de namen van je klanten/contacten. Mensen kiezen er zelf voor om zichtbaar te zijn op LinkedIn.
Hier kan je dus mooi gebruik van maken!
