Nederland blijft in top tien faillissementslanden van 2010
30 november 2009 -
In 2010 zal het aantal faillissementen in Nederland toenemen met vijf procent ten opzichte van dit jaar. Dat voorspelt Euler Hermes op basis van wereldwijd onderzoek. De toename in 2010 is fors lager dan het faillissementscijfer van dit jaar, dat een toename van 76 procent voorspelt. De kredietverzekeraar verwacht dat ruim 8.100 bedrijven dit jaar de deuren moeten sluiten.
Eerder dit jaar maakte Euler Hermes een verwachte faillissementsstijging van tien procent in 2010 in Nederland bekend. Dat cijfer is bijgesteld door positievere economische ontwikkelingen. Walter Toemen, directeur Risk bij Euler Hermes: "Het einde van de crisis is in zicht, met name in andere werelddelen als Azië." De kredietverzekeraar verwacht echter dat de recessie nog voelbaar zal zijn. Toemen: "In Nederland voorzien we een daling van het BBP van 4,5 procent, ook zal de werkloosheid nog in 2010 blijven toenemen."
Bovengemiddeld
In 2009 ligt de toename van het aantal faillissementen in Nederland fors boven het wereldwijde gemiddelde dat op zo’n 33 procent afstevent. Het wereldwijde gemiddelde is overigens het hoogste aantal gemeten faillissementen ooit, in 2008 lag dit nog op 26 procent. Op basis van de destijds gestelde prognoses voerde Nederland zelfs de koppositie. Daarbij blijft Nederland in de top tien van landen met de grootste stijging van faillissementen.
Een kort en krachtig artikel gebaseerd op koude cijfers. Ik hoop een vervolg van dit artikel, want belangrijker dan de constatering van percentages, is de vraag wat voor bedrijven praat men over?
Zijn het grote of kleine bedrijven, in welke branches vindt het plaats, heeft het te maken met de economische crisis of zijn er andere oorzaken?
Onze regering heeft daar ook een verantwoording in, want ze promoten ouderen en langdurige werkelozen om een eigen bedrijf te starten. Met andere worden om een ondernemer te worden. Nu zijn er veel mensen die dat in zich hebben, maar die zitten niet in een uitkeringssituatie, die bedruipen zichzelf! En dat spreekt de overheid aan, want dan levert het geld op en kost het hun dus niets.
Door iedereen aan te praten om voor zich zelf te beginnen, denkt deze regering het probleem van meer uitkeringen, dus meer geld te moeten uitgeven, dat ze daar een goede zet mee hebben gedaan.
Juist in die groep blijkt dat er o.g. 60% binnen 2 jaar weer terug bij af zijn, dus hun eerste ervaring met een faillissement krijgen.
De overheid heeft daar een paar begeleidende mogelijkheden voor gecreëerd, maar dat blijkt gewoon niet genoeg te zijn om te overleven.
Re-integratiebureaus bieden ook begeleiding aan, maar mensen die echt weten wat het ondernemerschap inhouden, werken niet bij dit soort bureaus .
Die hebben b.v. hun eigen opleidings- begeleidingsbureau opgericht, maar dat wordt niet vergoed door de overheid.
Het geld wat eventueel beschikbaar wordt gesteld, wordt door instanties als het UWV bepaald en ook wie de man in kwestie mag begeleiden.
Dus dat kan een van de oorzaken van de stijging van de cijfers zijn, verder ben ik benieuwd naar de andere oorzaken.
Dit artikel prikkelde mij in ieder geval tot nadenken en hopelijk gebeurd dat ook bij andere lezers, die het forum willen delen met hun ervaringen in deze problematiek, want van elkaar leer je het meest.
J.W. Hajee
|
|
2
-
12
-
2009
|
11
:
43
uur
Langs de Zijlijn,
(over faillissementen).
Het artikel van Ron is me uit het hart gegrepen. Laat ik daar mee beginnen.
Kamers van Koophandel en De Staat promoten het zelfstandig ondernemerschap als een soort Walhalla, maar als het op stervensbegeleiding van een bedrijf aankomt (vaak faillissement) dan zwijgen alle sprekers stil.
Dat is niet nieuw overigens. Het was een conclusie die ik ook al trok in het begin van de 80-er jaren van de voorgaande eeuw. Ook toen was er een recessie die veel mensen hun baan en veel bedrijven de kop kostte. Daar ben ik toen zelf ook (deels onterecht) slachtoffer van geworden. Het heeft me vervolgens jaren gekost om me een weg terug te vechten. Want neem van mij aan : als je in dit land op de bodem van de put landt is er werkelijk niemand om je een touw toe te werpen, laat staan om je te redden.
Het is niet voor niets dat onder de ondernemers die persoonlijk failliet gaan het zelfmoordpercentage boven 10% ligt. Maar daarover lees je nooit iets in de krant!. Wel ''Familiedrama'', maar nooit: ''In het gezin Y uit W heeft zich dinsdag een familiedrama afgespeeld. Vader wurgde eerst zijn drie kinderen, schoot vervolgens zijn vrouw dood en sloeg daarna de hand aan zichzelf. Oorzaken kunnen wellicht worden gevonden in het feit dat vader, na het faillissement van zijn broodjeszaak, veroorzaakt door het feit dat de bevolkingssamenstelling van de wijk waarin hij werkte in de voorbije jaren sterk wijzigde, geen kansen meer zag om zijn kinderen een toekomst te bieden. Wellicht heeft hij hen, door het ten uitvoer brengen van zijn gruwelijke daden, verder maatschappelijk lijden in een absoluut uitzichtsloze situatie willen besparen''.
En geloof me, ik ben er geweest (27 jaar geleden). Ik kan uit ervaring vertellen wat een faillissement van je bedrijf niet alleen met jezelf doet, maar vooral hoe onze gereformeerde leefomgeving zich afreageert tegenover jou, maar vooral tegenover je vrouw en kinderen. De realiteit is gruwelijker dan gevangenissttraf omdat in de practijk iedereen zich met de rug niet alleen naar jou, maar ook naar je gezin keert. Dan sta je er werkelijk alleen voor. En als je huwelijk dan niet is gebaseerd op echte liefde gaat ook dat nog fout. Dan knalt ook dat nog uit elkaar en heb je helemaal nergens houvast meer aan.
Ook toen al (1982) heb ik vastgesteld dat er in de voorlichting van KvK's etc van alles en nog wat mis was geweest. En tot mijn niet geringe ergernis stel ik vast dat die voorlichting tot op de dag van vandaag nog steeds de zelfde onzorgvuldige slappe hap is, waar je als ondernemer in spe feitelijk nog steeds niets mee kunt als het gaat om risicobeheersing etc.
Ik heb diverse KvK's daar in het verleden herhaaldelijk op aangesproken. Men was/is echter totaal niet geinteresseerd.
Klopt ook wel, want alleen nieuwe inschrijvingen en beeindigingen komen voor in de statistieken die men zelf uitgeeft. Hoe beeindigd is niet van belang. En bovendien: de Kamers van Koophandel doen jaarlijks een soortje van wedstrijd: Wie van de 22 Kamers had de meeste starters in zijn werkgebied!. Daaraan wil men zichzelf graag spiegelen.
Ik heb nog nooit een voorzitter van een KvK meegemaakt die in zijn jaarverslag roept:
''We hadden 862 starters dit jaar. Van de 723 van voorgaand jaar zijn er inmiddels 608 uitgeschreven, waarvan 54% door faillissement.
We hebben onderzoek uitgevoerd naar de redenen waarom die 328 bedrijven failliet zijn gegaan, en zijn tot de slotsom gekomen dat 16% zijn marketing en verkoop niet goed voor elkaar had, dat 31% er administratief een dermate potje van maakte dat men geen overzicht meer had, dat 27% zich niet had gerealiseerd had dat men te breed leefde en dat er op termijn ook nog allerlei belastingen dienden te worden betaald, zodat ze daarvoor dienden te reserveren. De overige 26% is ten onder gegaan aan diverse andere oorzaken, zoals niet betalende en/of faillerende afnemers, een verkeerd gekozen vestigingsplaats en/of het op de markt komen van nieuwe producten dat het hunne verdrong voor ze goed en wel begonnen waren''.
Het is heel Nederlands om successen breed uit te meten en naar je toe te halen, en mislukkingen diep weg te willen stoppen in een laatje.
Dat KvK's Sociale Diensten van Gemeenten en adviseurs van UWV daarmee in realiteit mensen vaak verder in de vernieling helpen dan helpen wil eigenlijk niemand weten. Ook dat wordt gevoed door statistiek: Case closed - client afgevoerd als probleem. En bovendien: Die mensen die aan de hand van verhalen van die ''adviseurs'' dachten dat ondernemer worden een makkie is, waren er immers zelf bij?
Een bedrijf goed opzetten kost tijd. Heel veel tijd. Tijd voor marktonderzoek, tijd voor het completeren van je kennis. En ''kennis'' gaat veel verder dan alleen het alles weten over je product of dienst. Daar komt een berg juristerij, belasting ellende, boekhoudkundige kennis, personeelszaken, etc.etc. bij kijken. En dan natuurlijk : de ascese om zo gedisciplineerd te werken dat je alles ook nog bij kunt houden, en in de juiste rechtsvorm om je gezin te beschremen!. En alles dat ook nog op tijd regelen svp.
BTW aangifte te laat indienen bijv. is bij herhaling beslist dodelijk. En dat is maar 1 voorbeeld uit tientallen mogelijkheden om uit te glijen.
Vervolgens geeft men vanuit dergelijke ''stimulerings-centra'' mensen veel te weinig voorlichting en tijd om zich echt maximaal op het ondernemerschap voor te bereiden. Over begeleiden hebben we het dan nog maar niet eens. Want daar hebben ze nooit van gehoord. Gek eigenlijk dat dat zo is in een natie waarvan onze politieke leiders roepen dat we sociaal vardig, innovatief gericht, veerkrachtig en ondersteundend beleid hebben!.
In Amerika zien ze dat toch anders. Ik denk dat ze daar gelijk hebben als ze zeggen: Een goed ondernemer is hij/ zij die ooit failliet is gegaan, geleerd heeft van de gemaakte fouten, en terug is opgestaan! Hier in Nederland geven we degenen die prive failliet gaan levenslange maatschappellijke uitsluiting.
Heel sociaal, heel christelijk allemaal. Om het met Dolf Jansen te zeggen: BAH!
Als je uit een dergelijke poel van ellende in dit land jezelf een weg weet terug te vechten, dan ben je mentaal echt zo sterk als Hercules. Dat lukt je alleen als je bereid bent niets en niemand ontziend door muren heen te breken en duurzaam op je doel af te gaan.
Dat lukt als je zeker weet dat er 1 of meer mensen zijn die je blijvend zeer na staan en je onvoorwaardelijk (blijven) steunen omdat ze van je houden.
En ja, het gaat mij goed. Ik was 1 der weinigen die daarin ooit slaagde. We zouden mensenlijker om moeten gaan met de uitglijers met durf. Dat is de les die ik ooit op de harde weg heb geleerd. Voor mij ook altijd de reden om een gefailleerde klant na verloop van een paar maanden op te zoeken. Neen, niet om de rekening te innen. Gewoon als mens om te zien en te horen hoe het met hem en zijn gezin gaat. Zo iemand een steuntje bieden in barre tijden. Volgens mij hoort een echte Christen zo te leven! Dat meet je niet af aan kerkgang. En als het fout gaat dan laat je dat niet over aan asociale en graaierige curatoren! Lieden dus die alleen uitzijn op het kaalplukken van en zich laven aan de resten van jouw schamele bezit. Realiseer je: Je hebt immers ook jaren lang samen geld verdiend.! Dan is het minste dat je dan nog voor zo een ''oude'' relatie kunt doen, het schenken van een klein beetje aandacht en warmte. En de rest....? Ach dat is maar geld. Bovendien wordt dat vaak door de verzekering en de Belasting ook nog wel voor delen afgedekt!. Ik heb al meerdere malen mogen leren dat ik daaruit duurzame relaties bouwde die uiteindelijk opnieuw, zowel maatschappelijk als zakelijk, succesvol opbloeiden!
En dat wilde ik toch een keer (als ooit ongewilde ervaringsdeskundige) aan u kwijt!
Willem
cb.consultancy
|
|
21
-
12
-
2009
|
23
:
15
uur
Vindt dit artikel onbetrouwbaar.
Deze voorspellingen worden telkens aangepast op nieuwe def. cijfers.
Verder denk ik juist dat het jaar 2010 het rampjaar wordt met betrekking tot faillissementen.
groet,
Arvel
|
|
22
-
12
-
2009
|
08
:
16
uur
Zonder alles wat hierboven staat te willen herhalen, toch het volgende:
Euler Hermes is een kredietverzekeraar. Die zijn er dus bij gebaat dat bedrijven zorgelijk zijn over de continuiteit van hun afnemers. Dat alleen al maakt hun cijfers niet zo interessant.
Inderdaad zijn UWV en KvK behoorlijk medeschuldig aan de faillissementengolf doordat ze zelfstandig ondernemerschap stimuleren bij mensen die dat eigenlijk niet kunnen.
Als je voor je 35e nog geen ondernemer bent, dan blijf je beter in loondienst.
In de werkeloosheidscijfers worden deeltijd-ww en zelfstandigen zonder betaalde opdrachten, etc. niet meegenomen.
J.W. Hajee
|
|
22
-
12
-
2009
|
14
:
40
uur
Langs de zijlijn!
over faillissementen 2)
Beste Allemaal,
Eerder lichtte ik al een klein tipje op van de sluier rondom faillissementen in Nederland.
Ook Pieter Lakeman ( ja DIE !) schreef er eerder, samen met Pauline van der Ven een boek over, onder de titel : FAILLIET OP KREDIET!.
Het moet me van het hart(en dat verwijt heb ik hem eerder ook gemaakt) een aantal zaken die zij in dat boek benoemden waren bepaald eenzijdig belicht, maar een kern van waarheid had het wel in zich.
Die eenzijdigheid is trouwens een wel meer optredend vervelend kantje van die man. Soms zou hij beter het puntje van zijn tong afbijten, alvorens met vlijmscherpe tong toch dingen te roepen die hij maar half of niet kan waar maken. Ik denk dan aan de opmerkingen jegens Paul Kuipers deze week. Dat was opnieuw : ''''Een klein beetje dom!''.
Dat het artikel op zich niet evenwichtig is mag helder zijn. Echter, om alle onevenwichtige nuances uit een dergelijk artikel te halen zou opnieuw een heel boek nodig zijn.
Dat was ook, denk ik, niet de bedoeling van het artikel. Faillissementen treden in ons land in verhouding vaker op dan in de ons omringende landen. Dat zegt alles over de zakelijke verhoudingen in dit land en het rechtsysteem dat onvoldoende controle en bescherming biedt aan leveranciers, naast het noch immer falende systeem van faillissementsafwikkeling. Buiten de WSNP (Wet schuldsanering Natuurlijke Personen) is er niet veel verbeterd in 25 jaar. En dat is, voor de betrokkenen, een treurige vaststelling. Dit omdat de resultaten van onderzoek door het WODC (Wetenschappelijk Onderzoek en Documentatie Centrum) al minstens zo lang bekend zijn.
Maar ook hier: dit zijn vaststellingen die ik simpel in een paar woorden opschrijf, maar waarvan de echte onderbouwing een half boek vergt. Dat is dus te veel voor hier. En dan zijn we aan het beantwoorden van het maatschappelijk WAAROM nog niet eens toe na dat halve boek! Daar heb je dan nog een berg aanvullend onderzoek en een hoop tijd voor nodig!
Volgens mij is het op deze plaats ook niet echt van belang om tot in het verre detail uit te wijden over een onderwerp, maar is het hier: kort en bondig feiten aanstippen van belang. Wie zich daarna geroepen voelt kan er altijd aan verder werken als hij / zij een oplossing weet voor een aangestipt probleem, en de tijd heeft om er echt iets aan te doen.
En dat wilde ik toch even aan u allen kwijt.
Prettige feestdagen gewenst.
Groet,
Willem
Ron Ladage
|
|
23
-
12
-
2009
|
10
:
05
uur
Toch nog even een reactie van mijn kant.
De regering is blij dat het aantal werkelozen niet verder stijgt, het aantal is zelfs onder de verwachtingen gebleven. Is dat de verdienste van deze regering, ik denk het niet.
Bij de werkelozen worden niet de ZZP ’ers geteld, want die zijn op aanraden van de regering bij hun baas weggegaan of via de WW (UWV) geadviseerd om ZZP ’er te worden.
Nu de economie terugloopt komen deze mensen niet meer aan het werk en moeten ze hun eigen spaargeld aanspreken. Want ze komen niet in aanmerking voor enige uitkering, dat heeft deze regering heel goed gedaan. Want ze scoren op cijfers en niet op sociaal gedrag.
Compliment voor Donner en zijn ministerie.
Dus zeg niet dat deze regering niet slim is, ze zijn zelfs sluw!
Ter informatie mijn bedrijf leeft nog steeds, maar makkelijk is het niet.
Ik wens de lezers een gezellige Kerst en voor 2010 een succesvol jaar en zeker voor de mensen die het zelf moeten rooien zonder enige hulp van onze geweldige regering.
