Reactie: Als er een groot machtsverschil is, dan bepaalt de machtigste wie voorzit. Dat is dan degene die je moet overtuigen, want je hebt niet de macht iets anders af te dwingen.
Een vergadering (one-man-show) die alleen bedoeld is om informatie te geven is een zinloze tijdverspilling. Er zijn veel effectievere manieren om informatie te verspreiden (video, presentatie). Een vergadering kan wel heel zinvol zijn als je op basis van die informatie bijvoorbeeld wilt discussiëren over een aantal stellingen of scenario's. En dan geen leespauze inlassen, want wie de stukken niet vooraf gelezen heeft kan toch niet mee-brainstormen.
Ik denk eigenlijk dat in een situatie waarin 'de voorzitter' de directeur effectief het woord kan ontnemen (zonder angst om ontslagen te worden), er al geen echt vergaderprobleem door machtsverschil meer is.
Reactie: Goede aanvulling Janneke en Edwin, ik denk dat het een combinatie is van mentaliteit en opvoeding en het altijd online zijn en bang zijn om iets te missen.
Reactie: Het is in ieder geval een verstandige keuze om de meeste maatregelen pas over enkele jaren door te voeren. Wanneer dat nu al zou worden ingevoerd zou dat naar mijn mening geen goede gevolgen hebben voor de economie.
Elke maatregel die de flexibiliteit en dynamiek van de arbeidsmarkt bevordert is een goede, maar we moeten zorgen dat we de jongeren niet uit het oog verliezen.
Reactie: Zou het ook niet een groot deel te maken hebben met mentaliteit en opvoeding. De nieuwe generatie is veel softer opgevoed, als je niet lekker bent blijf maar thuis, als je sport een keer niet leuk vindt probeer maar wat anders. Ook scholen creëren een 6-jes mentaliteit wat je met name merkt wanneer studenten op stage gaan en in je bedrijf stage komen lopen. Ze mogen geen uur teveel werken en stagiaires geven het veel vaker op dan vroeger. Ze zijn altijd moe en tonen geen enkel enthousiasme (uiteraard de positieve uitzonderingen - die er gelukkig ook zijn - daargelaten) Scholen en begeleiders gaan hierin mee ipv studenten klaar te stomen voor de echte wereld.
De hoeveelheid prikkels is (zoals mijn voorganger beschreef) wellicht debet aan het verhaal. Een oplossing zou kunnen zijn om op scholen daar aandacht aan te geven hoe je grote hoeveelheden communicatie kunt verwerken. Als 48-jarige zit ik op alle social media, heb minstens 300 mails per dag - maar met de juiste aanpak kun je daar prima mee omgaan. Een aanrader hierbij is het PEP boek - Personal Efficiency Programme wat je leert zaken veel sneller af te handelen.
Helemaal eens. Heb ooit wel eens geroepen dat de politicus de ultieme marketeer zou moeten zijn en dan geldt dat dus ook voor alle daaraan verbonden organisaties. En ook voor de not-for-profit...
Het is aardig te zien dat organisaties vergeten voor wie ze bestaan. Je merkt het gelijk in hun hele attitude richting klant...
Reactie: Asha Kalijan heeft groot gelijk waar zij zegt dat werkgevers meer aandacht moeten besteden aan het 'up to date' houden van de kennis van werknemers.
Dit is ook een eis om werknemers in situaties als hier beschreven te kunnen ontslaan. De werkgever stelt namelijk feitelijk dat de betrokken werknemers niet meer goed functioneren. Om op deze ontslaggrond werknemers te kunnen ontslaan dient werkgever de werknemer eerst cursussen en bijscholing te hebben aangeboden om het functioneren te verbeteren (verbetertraject). Eerst nadat het verbetertraject is doorlopen en werknemer nog altijd onder de maat presteert is ontslag mogelijk.
Reactie: Hi Marius,'' Meer dan een derde van de werknemers in Nederland voelt zich niet door zijn baas gewaardeerd, zo blijkt uit onderzoek van Jobbird.com. 75 procent van de werknemers ergert zich bovendien aan zijn of haar baas.'' Ben je nu zelf ook niet aan het klagen, Marius? Wakker worden: mensen hebben tegenwoordig recht op een mening. Ik waardeer iedereen zijn of haar mening. Ook die van jou, maar het is de toon die de muziek maakt
Reactie: Het was me niet helemaal duidelijk of de verkoopdaling voor alle schoenenwinkels inclusief webshops? of lag het er ook aan dat de fysieke winkels aan het minderen waren qua omzet?
Reactie: Onlangs heeft de Universiteit van Arizona een onderzoek gepubliceerd, waaruit blijkt dat het ook voornamelijk mensen met een bovenmodaal inkomen zijn die gebruik maken van kortingscodes. Blijk te zien dat er steeds meer onderzoeken naar buiten komen die hard maken dat kortingscodes een enorm toegevoegde waarde kunnen zijn voor de shopervaring en een volwaardig marketinginstrument zijn als elk ander.
Reactie: Sinds de meeloper van de Franse Marxist Pierre Bourdieu, Jos van Kemenade geheten,als minister het prachtige technische en huishoudonderwijs de nek heeft omgedraaid is het hommeles met de techneuten.VMBO-klassen werden café's, de inhoud van de VMBO's werd deels verplaatst naar MBO.Maar ook daar is de uitval groot.
Oplossing korte termijn voor de oudere ''mislukten'':een systeem van wijkscholen opzetten waar zelfdiscipline, handvaardigheid en sociale omgangsvormen centraal staan.Nu nog aanwezig op de praktijkscholen.En gericht op deelcertificaten voor vaardigheden waar industrieel vraag naar is.Eventueel in samenwerkingsverband van soortgelijke bedrijven.
Oplossing lange termijn: VMBO's terug naar de zelfdiscipline, handvaardigheid en sociale omgangsvormen.Een deal met sociale werkplaatsen? De blauwdruk praktijkschool, maar dan op hoger niveau, kan m.i. een goed beginpunt zijn.
Reactie: Ik zal geenszins beweren het ei van Columbus gevonden te hebben, maar het zou heel goed te maken kunnen hebben met de hoeveelheid prikkels die je dagelijks te verwerken krijgt. Wat ik zie: oudere werknemers maken zich dagelijks met name druk om de 'zakelijk gangbare' communicatiemethoden, terwijl jongere werknemers er heel anders in staan.
Wat ik ook om me heen zie met jongere mensen (zoals ikzelf) is dat je te maken hebt met telefoon, e-mail, post, SMS, Facebook, WhatsApp, et cetera. Het klinkt wat cru, maar het zijn allemaal manieren om iemand 'lastig te vallen'. En het resultaat is dat je dus dagelijks heel vaak lastig gevallen wordt, ook als het niet uitkomt.
Als je al kijkt naar de insteek van social media: waar ben je, wat doe je, waarom doe je het, vind je het leuk, vinden anderen het leuk, heb je er een foto van, ging je samen met iemand of ging je alleen... het klinkt raar, maar veel mensen voelen de behoefte of zelfs verplichting om al die dingen te delen.
Het 'altijd online' en dus 'altijd bereikbaar' is soms helemaal niet zo goed voor je. Soms moet je gewoon een moment van radiostilte en rust hebben. Ik denk dat juist de leeftijdsgroep 35+ het belang daarvan heel goed begrijpt, terwijl de jongere generatie nog te graag alles tegelijk doet en door wil gaan tot ze erbij neervallen.
Zelf heb ik besloten dat Facebook iets is voor één a twee keer in de week. Zodra je er heel actief mee bezig bent wordt er namelijk ook activiteit van je verwacht; ook als het jou niet uitkomt. Dat is gewoon groepsdruk op het internet. Aan de ene kant de succesformule van social media, aan de andere kant een sloopkogel voor je échte sociale leven en je dagelijks functioneren.
Ik ben zelf een tijd heel moe en futloos geweest. Mijn eigen therapie werkt prima: veel minder Facebook, veel minder Twitter, veel minder WhatsApp... als er wat is, kan je me altijd bellen en/of even langskomen. En ja: de rust is wedergekeerd, ik voel me beter en ben veel productiever.
Reactie: De ideologie van ''het moet zus'' of ''het moet zo'' zal vaak worden overruled door de overlevingsdrang van de leiders in het dagelijks bestuur.
Vooral als op bestuursplaatsen capaciteiten als leiderschap en talent tanende zijn, zal juist dáár de neiging bestaan zo min mogelijk medewerkers te sterken in deze eigenschappen.Het kan immers bestuursleden de kop kosten.
Bovendien spelen de wetten van Northcote Parkinson (1909-1993) hun eeuwige rol.
De stelling klopt, zelfs als er wèl middelen tot scholing worden vrijgemaakt.
Reactie: Ach ach ach, wat een boze wereld is het toch waar we in werken. Ik voel me niet gewaardeerd. Wat een geklaag, wat een gezever, wat zijn we toch slachtoffer. Wake up!
Reactie: Heel goed artikeltje. Wij komen vaak mensen tegen die een website willen laten maken voor hun startende 'onderneming'. Ze blijken dan geen plan te hebben, maar slechts een vaag idee.
