Reactie: Geachte heer Visser.
Een quote:
Wat een flauwekul allemaal !! Tegenwoordig is het zo dat je bewust als partners voor kinderen krijgen kiest. Een bewuste keuze waar je als ouders nou eenmaal offers voor zult moeten brengen die in de meeste gevallen ten koste gaan van je eigen verworvenheden ( carriere/vrije tijdsbesteding ).
Ja, dat zou zo kunnen zijn. Wees dan ook consequent, en laat diegenen die er zo over denken geen uitkeringen accepteren die mijn kinderen via hun belastingen en andere lasten betalen. Nu alleen ik de lasten dan straks ook alleen ik de lusten! Heel veel mensen krijgen dan een groot probleem!
Reactie: Ik sluit mij helemaal aan bij de heer Odijk. Enig gevoel van het ontbreken van objectiviteit heb ik wel bij dit onderzoek. Investeer in ERP van SAP en u zult veel tijd overhouden voor andere en leukere zaken.... DE propositie van alle software leveranciers lijkt mij. De ellende van alle implementatieproblemen laat men gemakshalve maar buiten beschouwing.
Reactie: Het is naar mijn mening het beste je kinderen zoveel mogelijk in de thuissituatie op te vangen, ik ben ook een fulltime werkende manager alleenstaand, met 2 super oppassen thuis, zij verzorgen mijn kinderen en zo nodig vervangen zij elkaar, zodat alles gewoon doorgaat.
Mijn ervaring is ook dat het op deze manier het rustigs verloopt, ze eten tussen de middag thuis, kunnen vriendjes uitnodigen, gaan naar hun sporten, krijgen hun maaltijd op tijd, zo nodig ook het avondritueel van douchen pyama aan en een boekje lezen voor het slapen gaan. Zelf ben ik op onregelmatige tijden thuis, dus is dit voor mij een ideale situatie. Ik kan het iedereen aanbevelen, het is ook zeker niet duurder dan kinderopvang buitenshuis, en je hebt er vele malen meer gemak van.
Reactie: Misschien kunnen wij hier iets leren van Japan (de meest succesvolle economie van de wereld).
Daar wordt geproduceerd door een keten van kleine (familie) bedrijfjes. Elk bedrijfje leveert een onderdeel - soms ook een heel product en wordt door een vervoersbedrijf weer precies op tijd naar het volgende bedrijje gebracht.
Op het hoofdkantoor vind voornamelijk coordinatie en controle en klachtenafhandeling plaats.
Dit is al lang bekend - dat dit daar zo gaat - er werd al in 1992 college over gegeven op europese bussiness-schools.
Misschien zou u eens uit moeten zoeken wie op dit moment een professor (m/v) is die weet hoe dit systeem precies werkt.
Ik zou het niet aan japanse bedrijven vragen want dit is:
- heel onbeleefd
- bedrijfsgeheim - hun succesformule die ze met zoveel bloed zweet en tranen hebben opgebouwd geven ze niet zomaar prijs.
Probeert u het eens aan universiteiten/hogescholen in/buiten europa.
Veel succes.
P.S. Er bestaan wel boeken over: probeert u eens een gespecialiseerde boekhandel.
Reactie: Tevreden klanten zijn wel loyaal. En ook bereid om een eerlijke prijs te betalen voor de verleende diensten. Dit is zowel materiaal kosten als alle arbeidsuren die in het product zitten.
Het is een vak ondernemer - en marketing - en klanten winnen en goede klanten (degene die niet stelen en een eerlijke prijs willen betalen voor het product) is helemaal niet zo makkelijk hoor.
Zo te horen komt u daar niet uit. Hele bladzijden vol met nonsens - als ik u was zou ik het maar eens in het wetenschappelijk onderwijs gaan proberen.
Reactie: De bedoeling is gewoon dat iedereen zich houdt aan de regels en afspraken die gemaakt zijn bij in dienst-treding.
Als er wat dat betreft onduidelijkheden zijn dan moet degene via de secretaresse een afspraak maken met zijn baas met duidelijke vragen over wat niet duidelijk is.
Reactie: Wat een flauwekul allemaal !! Tegenwoordig is het zo dat je bewust als partners voor kinderen krijgen kiest. Een bewuste keuze waar je als ouders nou eenmaal offers voor zult moeten brengen die in de meeste gevallen ten koste gaan van je eigen verworvenheden ( carriere/vrije tijdsbesteding ). Maar daar is het toch ook allemaal om te doen ? Zelf je kinderen groot brengen tot het punt dat ze zelfstandig in het leven staan; een kind is toch het product van zijn ouders en niet dat van zijn oppas !
Waar het in de wereld aan schort is dat er teveel mannen nog steeds niet bereid zijn om ''in te leveren'' en dat overheden middels regelingen werkgevers niet bevoordelen die ruimere gelijdende werktijden hanteren, de standaard werkweek van 40 uur afschaffen of thuiswerk regelen.
Een man die wel heeft ingeleverd ten faveure van zijn gezin en zijn relatie !
Reactie: Volledig mee eens, het artikel bevestigd wat er leeft onder de mensen. Er zijn geen klanten meer die loyaliteit vertonen, in mijn ogen ook niet de ''zeer'' tevreden klanten.
Elke euro centiemen, vriendschap, productkennis, extra voordelen tov andere ed. zijn maar een deel om hen tevreden te houden. Eén keer een misstap en je wordt er al op afgerekend, ongeacht wat je ervoor al voor hen hebt gedaan. Maar als je geregeld een telefoontje, bezoek of een etentje inlast zullen ze minder snel geneigd zijn om u links te laten liggen voor een ander.
Dus: Uw klanten zijn als uw kinderen, behandel ze met respect, praat met hen en geef hen aandacht. Als beloning krijg je veel in de plaats terug.
Reactie: Er zit natuurlijk wel een haakje aan dit idee. En dat haakje is het menselijke onvermogen om realistisch naar zijn omgeving te kijken. Zolang spreekwoorden als ''the squeaky wheel gets the grease'' bestaan, zal een eerlijke beloning alleen mogelijk zijn als managers en organisaties bereid zijn om de beloning los te koppelen van hun eigen inbreng. En aangezien niets menselijk managers vreemd is, mogen we nog heel lang wachten op zo'n situatie.
Overigens zal uiteindelijk de grootste drempel voor invoering van een prestatie gekoppelde beloning de overheid en vooral de belastingdient zijn. Kijk maar eens hoe ze omgaat met freelancers en zelfstandigen zonder personeel. Die worden op geen enkele manier geholpen om grote opdrachten aan te nemen.
Verder heeft deze hele gedachtengang natuurlijk niets te maken met kennis of kenniseconomie, want die economie bestaat al sinds het begin van de tijd dat mensen op deze aarde rondlopen. Alles wat mensen doen is gebaseerd op kennis, die wordt omgezet in handelen, bewust of onbewust. Het heeft dus alles te maken met het feit, dat managers zich bedreigt voelen in hun positie omdat steeds meer mensen hun aansturing eigenlijk niet nodig hebben. Kijk bijvoorbeeld maar naar het mislukken van de invoering van zelfsturende teams in de jaren negentig binnen veel organisaties.
Reactie: Mijn ervaring is dat de eerste vier jaar de kinderopvang nog redelijk gemakkelijk is te regelen. Het begint echt lastig te worden op het moment dat de basisschool begint. Wat te denken van studiedagen en andere ''tussendoortjes'', naast de vakanties. Scholen, kinderopvang, sport, enz. sluiten niet op elkaar aan. Ga daar als moeder-manager (het is toch meestal de moeder, die de benodigde competenties heeft) maar aan staan. Er liggen m.i. nog veel kansen voor de onderwijs en welzijn sector. De houding van de wergever kan steunend of juist tegenwerkend zijn. Dat is vaak een kwestie van cultuur en mentaliteit, die door de gehele maatschappij is verweven. Ik sta soms stomverbaasd van de reacties van andere ouders, die vinden dat opvangproblemen ieders eigen zorg is (je wilde die kinderen toch zelf?). En leerkrachten zijn o, zo bang, dat ze de opvoeding van hun leerlingen in hun maag krijgen gesplitst. Als we zouden beseffen, dat kinderen van groot belang zijn voor ons aller toekomst, dan zou het probleem van combinatie werk/gezin creatiever opgelost kunnen worden.
Reactie: een herkenbaar artikel, ik ben benieuwd naar reacties van lezers vwb de tevredenheid over de dienstverlening door de politie, bijv. bij aangifte, hulpverlening of handhaving. Hoe worden dienstverlening, de contacten en de geleverde dienst (kan dus ook een bekeuring zijn) ervaren?
Reactie: Onze ervaring (MYTHOLOS) bij mn scholen is dat 360 graden feedback als erg positief ervaren wordt. Het is een manier om inzicht te krijgen, bij Mytholos wordt het bijv. inzichtelijk gemaakt dmv een competentieradar, in waar je staat, waar je ontwikkelpunten liggen. Om vervolgens iom je leidinggevende afspraken te maken over ontwikkelpaden. De focus dient te liggen op persoonlijke ontwikkeling. Met de Wet BIO heb je als docent de regie over je eigen ontwikkeling, fantastisch toch!
Reactie: Hmmm... een onderzoek onder meer uitgeveord door SAP, waarin het ''meest succesvolle type'' ondernemer toevallig als kenmerk heeft dat hij gebruik maakt van ERP en CRM-pakketten. Bij de minder succesvolle worden stille hints in die richting gegeven.
Ondanks van de plausibiliteit van het verhaal denk ik dat hier wel enigszins op is gestuurd.
