Reactie: Topje, slippers?
Toch wel met een (spannend) rokje of korte broek.
Ik verwacht van onze vrouwelijke medewerkers een aangepaste maar wel gepaste kleding.
De mannen lopen in korte broek en t-shirt.
Alleen als er 'bezoek' komt wordt de korte broek vervangen door een (zomerse) lange broek.
Reactie: Ik heb jarenlang in Zambia gewerkt. Daar was het formeel toegestaan om in ''tropenpak'' op het werk te verschijnen, d.w.z. luchtige lichtbeige gekleurde comfortabele pakken - zonder stropdas - waarmee zelfs de president (destijds Kaunda) rondliep. Korte broek was daarbij niet gebruikelijk, behalve in wat minder formele settings.
Reactie: Relatie's op het werk gebeuren. Daar kan je niets aan doen en het hoeft ook niet per definitie op een tragedie uit te lopen. Tameloos geflirt en eindeloze toespelingen zouden not done moeten zijn op de werkvloer. Hoe meer een bedrijfscultuur ingesteld raakt op dit gedrag, hoe moeilijker het voor een medewerker is hier iets aan te doen indien hij of zij hier niet van is gediend. En dat is erg treurig.
Reactie: Naar goed nederlands gebruik vinden wij voor iedere situatie wel een probleem.
Uiteraard zijn vrouwen met dit weer ''in het voordeel''. Ze kunnen ook in luchtiger kleding nog steeds netjes gekleed zijn, wat voor mannen wat moeilijker is.
Ik zie mezelf nog niet in korte broek verschijnen terwijl mijn assistente ons iedere dag een blik op haar welgevormde schouders en buikje gunt.
Zijn we dan als mannen slechter af?
Het is maar de vraag.
Reactie: Ik lees regelmatig uitkomsten van onderzoeken van jullie. Wat ik mij afvraag is: Hoe zijn deze uitkomsten mbt de Nederandse cultuur? Ik lees veelal over een onderzoek bij Britse mensen. Waarom richten jullie je niet op onze cultuur?
Reactie: Het natrekken van referenties heeft iets weg van het zoeken naar valse zekerheden. Wat is de waarde van een referentie, wanneer je geen idee hebt wie de referent is? Hoe weeg je dan die informatie. Het beste blijft toch om gewoon zelf goed door te vragen op opgedane ervaring. Ervaringsdata geven een goed beeld van de verwachtingen die je van een kandidaat mag hebben.
Reactie: mevrouw Mulder, ik werk ook in Belgie en woon in NL en rijd op dit moment met een belgisch kenteken. Dit gaat vrij gemakkelijk via de Douane als u aan kunt tonen dat het grootste gedeelte van de door u gereden KM's ook daadwerkelijk in het buitenland gemaakt worden en niet in NL.
Reactie: 't Is inderdaad triest gesteld met de huidige samenleving. En als dan ook nog zo graag wilt dat je bedrijf een afspiegeling van die zelfde samenleving moet zijn, ja...dan haal je de vervaging en de vervuiling in huis. Ach, misschien mogen in het licht van het niet kunnen/willen verbieden van onze nieuwste aanwinst op partijpolitiek terrein, onze kindertjes vanaf hun 12e jaar op de middelbare scholen hier binnenkort ook de vruchten van plukken. Het gaat goed met dit land. Hoe zou het met het volk gaan?
Reactie: De werkvloer is een afspiegeling van de maatschappij. Het is dus niet vreemd dat normen en waarden op de werkvloer vervagen als we niet in staat zijn om ze te bewaren binnen onze relaties buiten het werk om.
Op iedere hoek een koffieshop, vibratorparty’s, na twaalf uur een overvloed aan seksadvertenties op tv, de Sterreclame met de Durex trilring, kinderprogramma, s die bol staan van schuttingtaal, Temptation Island en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Blijkbaar wordt hiermee voorzien in een behoefte en worden deze zaken maatschappelijk aanvaardt. De vraag is dus of de werkvloer wel de aangewezen plek is om maatschappelijke veranderingen in beweging te zetten. Op het moment dat werknemers de veiligheid die ze er schijnbaar zoeken weer moeten verlaten worden ze ondergedompeld in een poel van verderf maar waar ze ogenschijnlijk toch nog graag in zwemmen.
Tijdens het werk moet je niet lullen maar poetsen.
Oeps! Gelukkig ben ik werkgever anders was ik waarschijnlijk nu ook het haasje en stond ik voor een commissie.
Reactie: Het lijkt mij sowieso een wat awkward situatie om een relatie te hebben met een collega, of het nu een ondergeschikte is of niet. Maar ja die dingen gebeuren. Ik zou zeggen: zolang je/jullie werk er niet onder leidt, go your gang....
Flirtpartijen en seksuele uitspattingen is een ander verhaal. Dan gebruik je bewust de werkplek om iemand (die mooie collega) op te pikken. Lijkt me ongepast.
Reactie: Nee, dat ligt niet aan u mevrouw Prinssen,maar ik had geen andere bedoeling dan met íets andere woorden te onderstrepen,wat door anderen werd verwoord.
Het spijt mij als ik u daarin teleurstel,maar bezie het geheel van de positieve kant! Iedere bijdrage is een poging om elkaar ''verder op weg te helpen''en van elkaar te leren,althans zo zie ik deze bijdrage(n).
Dank daarom, dat u voor herhaling waarschuwt!
Next time better!
Reactie: Ik werk in Belgie en woon in Ned. nu vraag ik mij dan af of het dan wel mogelijk is met een Belgisch kenteken te rijden, als we hier bij de Belgische lease maatschappij leasen. Als inwonen van Ned. ben je toch verplicht met een Ned. kenteken te rijden?
Reactie: Wat je ook nog uit dit artikel kunt halen, is dat de positie die iemand inneemt aangeeft in welke mate hij of zij zich op het gesprek heeft voorbereid.
Ik kan me mateloos veel gesprekken herinneren, bijvoorbeeld sollicitatiegesprekken, waarbij je eigenlijk van te voren al kon weten dat het niets zou worden. De p&o-er zat lekker confronterend achter z'n bureau, stak z'n hand uit over het bureau en wees één van de twee stoelen aan, die licht schuin waren neergezet voor z'n bureau, om te gaan zitten. Nu niet bepaald een uitnodigende houding tot een gesprek.
Ook een ander gesprek waarbij ik op bezoek kwam bij een potentieele werkgever was opgezet vanuit de recht tegenover elkaar positie met de tafel er tussen. Schijnbaar was het gesprek niet voorbereid en diende de positie niet alleen als confrontatie, maar de tafel ook als bescherming.
Wat je dus ook kunt lezen uit een opstelling is of iemand zich veilig voelt in een gesprek, of dat nu komt door voorbereiding, bedachtzaam omgaan met zijn positie en hoe dat het gesprek beïnvloedt, de inhoud van het gesprek of de eigen hiërarchische positie. Het is in ieder geval duidelijk bij een beoordelingsgesprek kun je confronterend optreden, maar bij een functioneringsgesprek wil je toch in gesprek komen. En dat zelfde geldt eigenlijk bij het gunnen van opdrachten, je wilt toch niet overtuigd worden door de verkoper, maar zoveel mogelijk informatie krijgen zodat je een goede beslissing kunt nemen. Dan kun je dus blijkbaar maar beter een open situatie creëren, dan een confronterende.
Reactie: Slachtoffers van seksuele intimidatie hebben inmiddels een betere rechtspositie in Nederland. In januari 2006 is met een ruime kamermeerderheid een wetswijziging aangenomen. In deze wetswijziging verschuift de bewijslast van het slachtoffer naar de beschuldigde partij. De rechter kan voortaan beslissen dat de werkgever moet aantonen dat hij voldoende maatregelen heeft genomen om seksuele intimidatie te voorkomen. De daadwerkelijke consequenties van deze wetswijziging voor werkgevers moeten nog blijken. Als bedrijf, AHO Trainingen, hebben wij een training ontwikkeld, waarbij we ingaan op de verschillende facetten rondom het thema seksuele intimidatie. Hiermee krijgt personeel meer inzicht in deze lastige materie, waardoor men sneller en adequater kan ingrijpen en niet voor verrassingen komt te staan. Door middel van onze training kunt u aantonen dat u als werkgever uw taak om seksuele intimidatie te voorkomen serieus heeft genomen. Tevens levert preventief beleid meer duidelijkheid binnen het bedrijf. Door de toename van seksuele intimidatie wat lang niet door een ieder als prettig wordt ervaren, melden mensen zich sneller ziek of gaan een andere baan zoeken. Multicultureel personeelsbeleid vraagt ook om duidelijke normen en waarden binnen bedrijven.
