Reactie: De EQ en IQ discussie is al jaren aan de gang en wat lost het eigenlijk op? Als wij kijken naar het gemiddelde IQ van succesvolle ondernemers komen we niet hoger dan 102 volgens onderzoeken van de Universiteit van Utrecht en mijn eigen 'onderzoek' onder succesvolle ondernemers. (Bron: Geheimen van succes.) Het EQ bij succesvolle ondernemers is ook niet erg hoog; de meeste multi miljonairs zijn bijzonder eigenwijs, slechte teamspelers, hebben een groot ego en zijn 'functionele psychopaten' die grote risico's aandurven; simpel gezegd; regelmakers en vooral regelbrekers. Het managen van een ondernemeing heeft alles te maken met mensen zover zien te krijgen dat ze doen wat jij wilt. Slimme managers hebben niet altijd een hoog IQ maar voelen mensen doorgaans feilloos aan. Dit lijkt te pleiten in het voordeel van mensen met een hoog EQ.
Reactie: Ik denk dat mevrouw Bakker-Boone en de heer Paul gelijk hebben. Ik word ook lichtelijk niet goed van deze conclusie: de spreker is hard tegen vrouwen en die stellen zich dus ook hard (mannelijk) op. De impliciete veronderstelling dat dit goed zou zijn, is heel erg verkeerd.
Weten we nu nog niet dat een verdere verharding van de maatschappij en organisaties absoluut ongewenst is? Het enige wat hiermee bewezen is dat deze uitspraken niet moeten worden getoloreerd.
Reactie: Als reactie op de mail van mevrouw Essens en de heer Odijk: binnen de HBO-instellingen wordt gewerkt met beroepenveldcommissies waarin naast de HBO mensen uit het bedrijfsleven zitting hebben. Deze beroepenveldcommissies moeten de aansluiting tussen inhoud opleiding en bedrijfsleven maken zodat studenten optimaal kunnen instromen. Zij zien het opleiden van studenten als een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Ik vang ook regelmatig op dat er een communicatie-gat zit tussen onderwijs en de het bedrijfsleven.
Dat concluderend vind ik het belangrijker om de discussie te voeren hoe we dit gezamenlijk oplossen. Om eerst wat meer duidelijkheid te krijgen zou ik in contact willen komen met mensen uit HBO/Universiteit die te maken hebben met
een beroepenveldcommissie of met stagebegeleiding: voorkeur technische opleidingen.
Reactie: Helaas kan ik niet anders dan de opmerking van de Heer Odijk onderschrijven. Voor het onderwijs is het dan ook van groot belang dat docenten en andere begeleiders goed op de hoogte zijn van het vakgebied en daar regelmatig zelf naar toe gaan om mee te draaien en hun vakkennis te vernieuwen. Daarnaast helpen instellingen en bedrijven hieraan mee als zij leerlingen op hun stage op een positieve en prikkelende manier begeleiden, waarbij het stellen van hoge (maar reeele) eisen niet vermeden mag worden. Uit deze discussie blijkt wel weer dat onderwijs en praktijk het opleiden van nieuwe werknemers als gezamenlijke verantwoordelijkheid moeten zien en dat dit niet alleen een taak is van het onderwijs.
Ik heb het 1 keer ooit niet gedaan en het project waardoor de projectbegeleiding moeizamer ging. Dit was voor mij een leer, sindsdien ben ik alnaargelang de situatie voornamelijk op de werkvloer te vinden.
Ik heb contact met de mensen, de klanten, enz. En ik begrijp het werk en de de problematiek beter als ik zelf meehelp en ik heb bovendien een aangename afwisseling.
Daarnaast krijg je veel respect terug van de mensen op de werkvloer. ook al lijkt het in eerste instantie dat je je status prijsgeeft.
U heeft echter wel gelijk, (te) veel managers verstoppen zich achter drukke agenda's en computers en eigenlijk willen ze niet terug naar de werkvloer, zelfs niet voor een dag. Ze frustreren de mensen op de werkvloer liever met bevelen die nergens op slaan en dragen oplossingen aan die geen oplossing zijn maar een nieuw probleem vormen.
Dit wil echter nog niet zeggen dat ze verder geen waardevol werk doen. Ze laten slechts wat steken vallen aan een kant.
Bovendien kan ik me situatie's voorstellen waarbij het geen meewaarde oplevert als de manager op de werkvloer komt.
Reactie: Toch dient rekening gehouden te worden met de cultuurverschillen, in relatie tot de gevestigde Bedrijfscultuur.
Mijn ervaring is, in tegenstellinging van wat mijn HR collega's prediken, dat het nog wel eens een probleem kan zijn wat zich niet ''zomaar'' oplost en best veel tijd en communicatie kan kosten in de aanpassing.
Overigens, een ''andere'' cultuur inbreng is inderdaad soms best nuttig.
Reactie: De stelling impliceert dat vrouwen zonder die prikkel niet hard genoeg werken. Ik denk dat vrouwen altijd erg hard werken en dat zo'n prikkel alleen maar leidt tot frustraties en bepaald niet tot wederzijds respect. En voor je het weet is het hek van de dam, qua ''prikkels''...
Ben dan ook blij met de nuancerende opmerking waarmee het artikel sluit.
Reactie: Interessant onderwerp, zeker als je het artikel over stilte er ook bij leest. Zelf vergelijk is het met muziek - ik speel zelf klassieke muziek op de piano.
De rusten zijn onderdeel van de muziek die je net als gewone noten ook moet ''spelen''. Bij de rusten stopt de muziek niet, maar er ontstaat een spanning tussen het voorgaande en wat er nog moet komen. In films wordt daar veelvuldig gebruik van gemaakt. Ook doorlopende klanken waarin zich geen melodie ontwikkelt kunnen een sterk onheilspellende of juist meditatieve sfeer geven.
Ik denk dat stiltes, of 'eh' en 'um' dezelfde werking hebben als rusten in de muziek. Als iemand aan het stamelen is zeg ik wel 's (gekscherend) ''als je het niet zeggen kunt, zing het dan'', maar misschien zit daar meer waarheid in dan ik denk.
Reactie: Men had beter kunnen onderzoeken hoe men mannen harder kan laten werken. Het is volgens mij al vaak uit onderzoek gebleken dat vrouwen harder werken dan mannen. Dat weten we nou wel. Nog wat harder werken, bekijk het. Van ''een beetje prikkelen'' moet ik acuut braken. Het 'mannelijk' te werk gaan zou juist het onderwerp van heel veel discussies moeten zijn. Het is om te janken zo slecht er momenteel voor elkaar gezorgd wordt in Nederland. Ik heb het hier wel over mannen en vrouwen die teveel van mannelijke eigenschappen presenteren in het werk. Wat een rottig begin van mijn ochtend is dit.
Reactie: Typisch een Amerikaans onderzoek met een Amerikaans resultaat. De werkcultuur is daar harder. Het resultaat gaat voor alles. Als men provocaties moet gebruiken, mensen ophitsen, om hen aan te sporen (een trend die binnen het MT van veel bedrijven de laatste jaren ook overgewaaid is naar ons land) bereik je m.i. het tegenovergestelde effect. Het zal in de meeste gevallen op korte termijn waarschijnlijk werken. Maar op langere termijn krijg je te maken met uitgebluste werknemers omdat ze hun werk moeten doen op een manier die indruist tegen hun karakter en gevoel. En omdat ze hun baan kunnen verliezen als ze niet ingaan op die provocaties. Hoe is men eigenlijk tot zo'n onderzoek gekomen? Als ik dit korte artikel goed lees is de insteek dat men er van uitgaat dat vrouwen de kantjes er af lopen. Anders begin je niet zo'n onderzoek, lijkt mij.
Reactie: Als alle Hollanders nou een hoed of een pet op mochten houden en alle Moslims hun hoofddoeken verplicht af moesten doen, zou dat dan geen discriminatie zijn?
Ik denk dat wij Hollanders te veel pikken in ons eigen land waar WIJ gediscrimineert worden!!!
Reactie: Onze overheid en dienders zijn lekker inconsequent en hypocriet en laten de burgers maar al te vaak ''zwemmen'', om het in managerstaal uit te drukken.
''Geef je verstand voorrang'' was enkele jaren geleden de kreet in verkeersland. Krijg je een 30 tonner op een halve meter achter je bumperkleven omdat je exact 80 rijdt dan wordt je wel geflitst omdat je te hard rijdt omdat je vreest voor een ernstig ongeluk en als je dan een stukje 90 gaat rijden om veiligheidsafstand te creeëren.
Verder zijn hier stukken (snel)weg waar snelheidsbeperkingen zijn maar als je je aan de snelheid houdt dan breng je je zelf in gevaar omdat iedereen je langs wil of voorbijstuift.
Ik kan me prima aanpassen aan het ''wild-west'' van bijvoorbeeld Italië maar ook aan het Amerikaanse of Duitse gedisplineerd weggedrag maar minder goed aan alles wat hier tussen in ligt.
Zo ook wat het werk aangaat. Bedrijven die regels kennen maar waar echter zich niemand zich aan die regels houdt, behalve dan als een directeur langs komt of een klant op bezoek is vindt ik moeilijker dan de bedrijven waar geen regels opgevolgd worden of waar alles volgens strikt gehanteerde regels loopt.
Maar goed liever ''regels zijn regels'' dan lamlendig en inconsequent gedrag.
Al bevestigen uitzonderingen weer de regel en zijn regels gemaakt om te overtreden en moet je soms je verstand voorang geven.
Met dit laatste bewijs ik toch maar weer netjes dat ik een Nederlander ben en ontkracht ik al het voorgaande.
