29 augustus 2006 -
Als ze worden geconfronteerd met vooroordelen, gaan vrouwen harder werken om het tegendeel te bewijzen. Managers zouden vrouwen daarom af en toe een beetje moeten prikkelen. Deze uitspraken komen van de Amerikaanse (vrouwelijke!) onderzoekster Laura Kray.
In een experiment liet zij studenten discussiëren over een uitspraak dat mannen slimmer zijn dan vrouwen. In een volgend experiment waarin een onderhandeling werd nagespeeld, bleken de vrouwen vervolgens agressiever en meer 'mannelijk' te werk te gaan.
Typisch een Amerikaans onderzoek met een Amerikaans resultaat. De werkcultuur is daar harder. Het resultaat gaat voor alles. Als men provocaties moet gebruiken, mensen ophitsen, om hen aan te sporen (een trend die binnen het MT van veel bedrijven de laatste jaren ook overgewaaid is naar ons land) bereik je m.i. het tegenovergestelde effect. Het zal in de meeste gevallen op korte termijn waarschijnlijk werken. Maar op langere termijn krijg je te maken met uitgebluste werknemers omdat ze hun werk moeten doen op een manier die indruist tegen hun karakter en gevoel. En omdat ze hun baan kunnen verliezen als ze niet ingaan op die provocaties. Hoe is men eigenlijk tot zo'n onderzoek gekomen? Als ik dit korte artikel goed lees is de insteek dat men er van uitgaat dat vrouwen de kantjes er af lopen. Anders begin je niet zo'n onderzoek, lijkt mij.
paul
|
|
30
-
08
-
2006
|
08
:
21
uur
Men had beter kunnen onderzoeken hoe men mannen harder kan laten werken. Het is volgens mij al vaak uit onderzoek gebleken dat vrouwen harder werken dan mannen. Dat weten we nou wel. Nog wat harder werken, bekijk het. Van "een beetje prikkelen" moet ik acuut braken. Het 'mannelijk' te werk gaan zou juist het onderwerp van heel veel discussies moeten zijn. Het is om te janken zo slecht er momenteel voor elkaar gezorgd wordt in Nederland. Ik heb het hier wel over mannen en vrouwen die teveel van mannelijke eigenschappen presenteren in het werk. Wat een rottig begin van mijn ochtend is dit.
mevrouw M. Bakker-Boone
|
|
30
-
08
-
2006
|
10
:
25
uur
De stelling impliceert dat vrouwen zonder die prikkel niet hard genoeg werken. Ik denk dat vrouwen altijd erg hard werken en dat zo'n prikkel alleen maar leidt tot frustraties en bepaald niet tot wederzijds respect. En voor je het weet is het hek van de dam, qua "prikkels"...
Ben dan ook blij met de nuancerende opmerking waarmee het artikel sluit.
Anvilonia
|
|
30
-
08
-
2006
|
17
:
35
uur
Ik denk dat mevrouw Bakker-Boone en de heer Paul gelijk hebben. Ik word ook lichtelijk niet goed van deze conclusie: de spreker is hard tegen vrouwen en die stellen zich dus ook hard (mannelijk) op. De impliciete veronderstelling dat dit goed zou zijn, is heel erg verkeerd.
Weten we nu nog niet dat een verdere verharding van de maatschappij en organisaties absoluut ongewenst is? Het enige wat hiermee bewezen is dat deze uitspraken niet moeten worden getoloreerd.
mevrouw A Koning
|
|
31
-
08
-
2006
|
07
:
57
uur
Als ik boos ben ga ik harder werken. Seksistiche opmerkingen of ander slecht gedrag maken mij heel boos!
heer M.P.D. Odijk
|
|
31
-
08
-
2006
|
08
:
58
uur
In de nederlandse knuffelcultuur is een conclusie als genoemd in het artikel natuurlijk uit den boze. Ik vind veel van de voorgaande reacties echter wat overtrokken. In mijn optiek is er een onderscheid tussen maatschappelijk geaccepteerd en de droge waarheid. Aangezien maatschappelijk geaccepteerd een zeer vormbaar en veranderlijk concept is (en ik een man ben), ben ik persoonlijk meer geïnteresseerd in de waarheid (of iets dat daar in de buurt komt).
Het onderzoek suggereert in mijn optiek zeker niet dat vrouwen minder hard werken dan mannen. Het oorsponkelijke onderzoek zie ik niet, maar het enige punt van kritiek dat in mijn optiek geleverd mag worden is dat er wordt gezegd dat vrouwen "harder" gaan werken na de genoemde prikkel, terwijl er zou moeten staan "anders" (mogelijk wél met meer resultaat). Er wordt aangegeven dat vrouwen zich meer op een mannelijke manier in gaan zetten: dat wil zeggen meer gericht op het resultaat en minder op de onderlinge verhoudingen. Met de nieuwe formulering verdwijnt het waardeoordeel en hoeft niemand zich beledigd te voelen.
Je kunt vervolgens natuurlijk een discussie opstarten over wat belangrijker is: het resultaat of de mens, en dan kom je waarschijnlijk tot de conclusie dat een gezonde mix de beste oplossing is. Waaruit dan weer volgt dat een seksistische opmerking slechts leidt tot een verschuiving van de aandacht.
Tot slot ben ik van mening dat je niet continu van werknemers kunt verwachten dat zij in staat zijn zichzelf te motiveren. Er zijn verschillende manieren om mensen te motoveren, met een verschillende uitwerkingsduur. Dit instrument zou gebruikt kunnen worden op momenten dat er even gevlamd moet worden, en er weinig tijd is om de motivatie op te bouwen (achteraf kun je altijd zeggen: "goh, die uitspraak van toen was toch niet helemaal juist", en op die manier bouw je dan toch weer aan motivatie op langere termijn). Voor motivatie op de langere termijn zijn weer andere instrumenten nodig. Ook hier geldt: zoek de juiste mix om je mensen gemotiveerd te houden. Alles op de mens richten is niet goed, maar alles op het resultaat ook niet.
