Reactie: Gelukkig, er zijn meer mensen bezig om bij management hun eigen vaste managementpatroon aan de orde te stellen en hen te assisteren andere aanpakken toe te passen. Graag meer van dergelijke artikelen en Egbert, gefeliciteerd met dit resultaat. Klasse
Reactie: Als je je mobiel na twee jaar wilt verlengen wordt je ook gezien als een lastige klant. Als je een nieuw abonnement bij een andere provider neemt wordt je weer als koning binnen gehaald. Ik zie niet in waarom de mobiele telefoonaanbieders niet juist hun vaste klanten koesteren.
Tv's, navigatie en fototoestellen worden allemaal aan nieuwe klanten aangeboden, maar als je je abonnement wilt verlengen kan er net een nieuwe telefoon af, soms nog niet eens. Nu snap ik wel dat dit eigenlijk een vorm van uitgestelde betaling is.
Nu de vraag die ik eigenlijk niet beantwoord krijg, wat is hier de reden van???
Ik denk dat eea. precies is wat nodig is om jezelf in positie te krijgen. Wat mi. ook heel duidelijk moet zijn/worden is/zijn de doelstelling(en) die men voor ogen heeft. Het kan nl. zo zijn dat men een andere doelstelling of manier van werken en/of organiseren voor ogen heeft na of misschien wel door het vertrek van je voorganger. Dus na inventarisatie, analyse en het maken van een plan van aanpak en voordat je dit gaat communiceren met je medewerkers, eea. eerst goed afstemmen met jouw leidinggevende om vervolgens een eenduidige aanpak te kunnen uitdragen/communiceren die ook door alle betrokkenen gedragen kan worden.
Reactie: ik ben het niet met de stelling eens. Toen ik 7 jaar bij eenzelfde bedrijf heb gewerkt na het behalen van mijn diploma, wilde ik eens wat anders maar wist niet precies welke functie bij mij paste. Door job te hoppen bij verschillende bedrijven en met verschillende functies heb ik meer van mezelf geleerd en de juiste keuze kunnen maken. Ik staat ook meer open voor verandering in de organisaties en kan mezelf meer inleven.
Reactie: Voor cursussen ben je meestal afhankelijk van de werkgever, omdat cursussen behoorlijk aan de prijs zijn.
Het feit dat je als 30 plusser nu ruim 2000 euro collegegeld met betalen zal ook niet echt meehelpen om mensen die soms pas op een kwart van hun carrière zitten alsnog in de banken te krijgen voor een volgende stap.
In mijn optiek is de kenniseconomie iets waar geen enkele politicus zich voor op de borst mag kloppen. Cursussen en opleidingen zijn de afgelopen tijd eerder minder dan meer toegankelijk geworden. Onderwijsinstellingen zijn steeds meer genoodzaakt om met het bedrijfsleven in zee te gaan om nog voldoende middelen voor het onderwijs binnen te halen. Op zich is dit niet zo erg omdat het onderwijs meer aansluiting bij de praktijk krijgt. Aan de andere kant wordt het onderwijs minder onafhankelijk, en bestaat het risico dat onderzoek met een lage kans op ''cashen'' minder aandacht krijgt dan nodig.
Reactie: Wederom een poot onder de stoel van onze zogenaamde ''kenniseconomie'' weggezaagd. Het percentage van mensen die zich tot doel gesteld hebben een leven lang te leren is weer aardig teruggelopen. De vraag dringt zich op wat er nodig is om mensen - naast de broodnodige werkervaring - aan te zetten zichzelf te blijven ontwikkelen door het volgen van opleidingen, cursussen of trainingen. Want op deze manier wordt de zgn. ''Lissabon-agenda'' natuurlijk nooit en te nimmer gehaald.
Toch heeft persoonlijke ontwikkeling door middel van scholing z'n charmes: naast het verbeteren van de algemene ontwikkeling (goed voor eventuele carrièreperspectieven) is leren eigenlijk gewoon leuk! In ieder geval als de constante druk om ook hier topprestaties weg te zetten nu eindelijk eens overboord gegooid wordt. Want velen zijn getraumatiseerd door de constante druk die men heeft ervaren op lagere school en voortgezet onderwijs, om maar niet te spreken van een beroepsopleiding of HBO/WO-studie.
Onder het motto ''Een dag niet geleerd is een dag niet geleefd!'' daag ik iedereen uit om - op welke manier dan ook - open te staan voor de eigen persoonlijke ontwikkeling. En dat hoeft écht niet altijd geïnstitutionaliseerd te worden: ook in de dagelijkse praktijk is er genoeg te leren!
Reactie: Het idee is niet zo gek, maar een betere oplossing is dat iedere vaste werknemer een huis zoekt op korte afstand van zijn of haar werk.Uiteraard blijven er dan nog behoorlijk wat vertegenwoordigers, technici etc. over om rond te rijden, maar een woon/werk inperking van zo'n 40 % is goed haalbaar.
De regering zou dit enorm kunnen stimuleren door iets te doen aan de overdrachtsbelasting of extra belastingvoordeel. Maar vanwege de melkkoe (auto) is dit kennelijk niet gewenst. Dus blijven we met z'n allen het milieu verpesten, ons humeur verpesten en de economie langzaam om zeep helpen.
Reactie: Volgens mij kun je de indelingen niet scheiden van hoe mensen er mee omgaan. En dat is dubbellaags. Geef mensen een willekeurig profiel en ze herkennen zich er massaal in. Vervolgens gaan ze er naar leven. Het profiel wordt vanzelf bewaarheid. Dat is een lastig dilemma voor ons testpsychologen: ik laat iemand een onderzoek doen, koppel de persoonlijkheidskenmerken terug en iemand zegt: ''ja zo ben ik precies''. Is dat erg? Ik denk het niet, zolang je maar tot een profiel, een omschrijving, komt die: a) door de klant geaccepteerd wordt; b) zich richt op verdere groei, als basis voor wat deze persoon in het leven wil bereiken.
Oftewel: als je weet dat mensen ''verkeerd'' met profielen & categorieen omgaan, kun je denk ik net zo goed zoeken naar nuttige toepassingen van dat ''verkeerde''. En dan niet de profielen het raam uit smijten, maar er anders mee omgaan.
Reactie: Grappig dat dit idee tot uitvoering wordt gebracht. ik zelf heb in de afgelopen jaren al meerdere malen gedacht... ,,Aan de andere kant van de weg moet toch ook iemand zitten met hetzelfde gevoel als mij?''
Reactie: Alle vormen van indeling enneagram (persoonlijkheidstype), Jung (koopmotieven), Mentale voorkeuren (denkpatronen), zijn 'hulpmiddelen' om handvatten te geven aan...
Ieder mens is uniek en heeft een talent. Dat houdt in dat ieder mens een uniek talent heeft. 17 milj. mensen in Nederland, 17 milj. vakjes. Dit wordt voor vele mensen toch lastig en de vraag is: hoe deel je het dan in??
Het antwoord: NIET maar: kijk, vraag en luister. Ontdek het individu aan de andere kant van de tafel. (gemeend geïntreseerd).
Ja, ik ben trainer (welk vakje zit ik nu?) en ik wil niet dat iemand mij in een vakje stopt. Maar toch is dat vreemd: mensen maken een eerste indruk, hiervandaan zoekt ons brein naar de bevestiging d.m.v. de tweede en derde indruk. Met andere woorden de hersenen van een mens proberen toch iemand in een vakje te stoppen, en dat heeft ieder mens geleerd vanaf zijn 0-de jaar.
Reactie: Nee, ik sta niet achter het ver doorvoeren van ''persoonlijkheids'' typen theorien. Gewoon orde in de chaos scheppen vind ik ook weer wat kort door de bocht.
Gewoon orde in de chaos scheppen bestaat niet. Als we geen defenitie aan bv. het object ''boom'' geven kunnen we er niet over nadenken, over communiceren of ze bestuderen. Het is een vereenvoudiging van de ''werkelijkheid. Wat wel belangrijk is vind ik dat je steeds in het achterhoofd hebt dat het om een defenitie gaat. Dus niet om een vaststaande werkelijkheid.
Dat is met persoonlijkheids typen ook zo, het maakt denken, communiceren etc makkelijker, maar het is en blijft een door onszelf bedacht construct. Het is niet ''echt''. Maar als ik een verkoper wil aannemen en aan een recruiter wil uitleggen wat voor iemand ik zoek, is het gebruik van vereenvoudigingen wel handig.
Reactie: Ja, dit is echt een top idee! Ben meteen even naar de website gegaan om te kijken hoe dat uitgewerkt wordt. De site ziet er goed uit, maar ik kan m'n eigen functie niet vinden, of iets wat daarmee vergelijkbaar is. Ik kan uberhaupt weinig managersbanen vinden zo op het eerste gezicht.
Op die manier is het maken van een match waarschijnlijk veel moeilijker dan nodig.
Ik hoop natuurlijk toch dat de site een doorslaand succes wordt!
Reactie: In een crisis kun je beter niet opzoek gaan naar consensus, dat is zeker waar. Maar uit onderzoek dat Daniel Goleman citeert in zijn boek over EQ, blijkt dat een crisismanager die overlegt betere beslissingen neemt, dan eentje die zich als een bullebak gedraagt en iedereen buiten de beslissingen houdt.
Daarnaast is er een groot verschil tussen consensus zoeken, wat makkelijk kan in een kalme tijd en iedereen horen en een gefundeerde beslissing nemen. Als iedereen het gevoel heeft gehoord te zijn en dat de beslissing die genomen wordt een afweging is tussen voor- en nadelen, dan hebben de meeste mensen daar geen enkel probleem mee. Het wordt pas iets anders als mensen gaan denken dat hun ideeën en opmerkingen niet meegenomen zijn in een beslissing. Op zo'n moment gaan mensen voor zichzelf werken en dat is precies wat je niet wilt.
Overigens valt die neiging om consensus te zoeken heel erg mee. Wat mensen vooral zoeken is veiligheid. Als ik maar weet dat ik fouten mag maken en dat er op een eerlijke manier omgegaan wordt met die gemaakte fouten. Er dus geen fout mijdende cultuur is, maar een fouten tolerante cultuur heerst.
Reactie: Wat mij iedere keer weer verbaast aan dit soort verhalen, waarvan ik er in mijn leven ook meerdere heb meegemaakt, is dat de medewerkers van zulke bedrijven ook niet zo behandeld willen worden. En ze moeten dit soort ervaringen toch ook hebben?
Ik vraag me echt af, welk idee er leeft bij bedrijven. Het lijkt wel alsof iedereen denkt dat het salaris dat iedere maand op hun rekening wordt gestort, door de directeur van de boom wordt geplukt of gedrukt op de geldpers van het bedrijf.
Om zelf een voorbeeld te geven. Op het moment dat ik een opzeggingsbrief schreef naar mijn mobiele telefoon provider, kon er opeens een telefoontje vanaf om te vragen of ik misschien tegen een ander tarief plan nog eventjes wilde blijven. Mijn Internet service provider wilde overigens helemaal niet meedenken over het samenvoegen van twee aansluiting op hetzelfde adres. Schijnbaar is het belangrijker om je klant te pesten en hem de deur uit te jagen, dan je klant te zien als je buurman waar je best wel eens een paar jaar tegenaan zou kunnen moeten kijken en die je dus maar beter vriendelijk kunt behandelen.
