Reactie: Het laatste congres(2006) van het CNV dienstenbond ging over plezier op je werk, er is door hen uitvoerig onderzoek naar dit onderwerp gedaan.
Reactie: Zoals het artikel al begint zegt het naar mijns inziens al alles: de voorraad aan blanke mannen raakt op en dus ziet de werkgever zich GEDWONGEN om toch verder te kijken dan zijn/ haar neus lang is. Nu wordt er dan een soort van pardon gevonden - onder de mom van personeelsmix doet goed - om die medewerkers nu binnen de organisatie te halen welk men bij voldoende aanbod van blanke mannen, gepaseerd had.
Naar mijn weten hebben inmiddels voldoende onderzoeken aangetoond dat allochtonen werknemers over een zeer goede arbeids ethos beschikken. Alleen al om het feit dat zij zich binnen een arbeidsorganisatie meer dan 100% moeten bewijzen ten opzichte van de autochtone werknemer.
Reactie: De kenniseconomie is een loze kreet die door Nederland wordt gebruikt. Beter is het woord bij de daad te voegen.
Vroeger kon je nog wel eens een volledig betaalde cursus volgen in de tijd van de baas. De werkgever investeerde dan in je om daar naderhand profijt van te hebben.
Daarna kwamen de gevleugelde valse beloftes en leugens zoals Human capital, kennis- en 24 uurs economie en flexibiliteit om de hoek kijken.
Human capital werd massal de keien op gestampt, voor veel bedrijven een noodzaak om te overleven maar voor andere bedrijven een manier om op korte termijn nog meer winst te maken om bijvoorbeeld de aandeelhouders tevreden te stellen. De collega's die overbleven konden vaak veel harder werken en waren vaak zo uitgeput dat ze niet meer de puf hadden om nog thuis te leren. De zekerheid op werk werd snel aan banden gelegd en het besteedbaar inkomen of beter de koopkracht daalde al snel zodat men als gezin wel verplicht is met beide ouders te gaan werken. Bedrijven wilden flexibiliteit en zochten die vooral in jaarcontracten en uitzendkrachten. In deze mensen wordt vaak het minste geïnvesteerd. Dit is een potje van mensen die meteen de straat op geschopt wordt als de winst terugloopt. Hierdoor is de betrokkenheid, door schade en schande wijs geworden, bij deze mensen vaak ver te zoeken omdat ze van baan naar baan getrapt worden. Zij willen meestal wel studeren maar hebben de financiele draagkracht vaak niet. De onregelmatigheidstoeslag voor mensen die flexibiliteit tonen en op afwijkende uren werken (ploegenwerk) wordt extra zwaar belast en bedrijven zijn zo lean geworden dat zij structureel moeten overwerken zodat juist die flexibele mensen geen zin meer hebben in een studie buiten werktijd om.
Wel proberen we de kennis uit andere landen naar Nederland te halen!
Alles liever dan eigen potentieel te helpen met bijscholing doet men er alles aan om iedereen te demotiveren.
Bij de meeste bedrijven is dermate gesaneerd dat er geen tijd meer is om iemand fatsoenlijk in te werken. Zo lean zijn we dat we straks als de beste leerling van de klas een hongerdood sterven aan onze eigen annorexia strategie.
Lean & mean, maar dan anders!
Dank u wel voor dit kamikaze beleid regering! Dank u wel kortzichtige bedrijven, waarschijnlijk heeft u ,uw doodsvonnis hiermee getekend. Geen snelle dood door de beul maar een pijnlijke marteling is nu uw lot geworden.
Reactie: Ik ben al 30 jaar of zo geabbonneerd op de ''Kijk''. Ik zie steeds weer met lede ogen aan dat het maandblad kwalitatief minder wordt en dat nieuwe klanten de leukste cadeautjes krijgen. Ik heb ze hierover eens aangeschreven maar zelfs een antwoord kon er niet vanaf.
Had ik elk jaar netjes mijn abbo. opgezegd dan had ik al zo'n 30 leuke gadgets gehad. Als vaste trouwe klant krijg je echter niets!
Onnozel beleid! De krant, providers enz. doen dit ook op dergelijke wijze.
Ze verdienen het eigenlijk om hun klanten te verliezen!
Mijn reactie is dat, ondanks dat de uitslag van het onderzoek me in het geheel niet verbaast, ik graag wil melden dat vooral bij grote bedrijven de bewustwording van het compliant zijn sterk groeit.
In de USA is een beursgenoteerd bedrijf en met name het bestuur direct verantwoordelijk voor het naleven van de de bedrijfsprocessen. Een dergelijk bedrijf moet Sarbanes-Oxley (SOX) compliant zijn. Dit houdt in dat een bedrijf moet garanderen dat zij (lees het bestuur) er alles aan doet dat de bedrijfsvoering en ondersteunende processen naar behoren worden uitgevoerd en nageleefd.
Nu geldt de eis om SOX compliant te zijn ook voor bijvoorbeeld een Europees bedrijf dat in de USA (ook) een beursnotering heeft. Ons bedrijf Monidee levert technische oplossingen voor het managen van financiele producten. Onze oplossingen kunnen dus onderdeel vormen van specifieke bedrijfsprocessen van andere bedrijven.
Indien een willekeurig bedrijf, dat SOX Compliant moet zijn, nu een deel van haar processen heeft ge-outsourced aan bijvoorbeeld een bank (denk hierbij voor het gemak even aan de administratie en uitoefening van personeelsopties) dan dient deze bank ook SOX Compliant te zijn.
In het volgende voorbeeld noem ik Bank van der Hoop en Enron, daar zij beiden niet meer bestaan. Indien bank Van der Hoop de administratie voert van de personeelsopties van het in de USA genoteerde Enron, dan dient bank Van der Hoop, naar de wet- en regelgeving van de USA, SOX Compliant te zijn. Dit houdt in dat Bank van der Hoop direct verantwoordelijk is voor de naleving van de door haar gevoerde bedrijfsprocessen van Enron, namelijk administratie van de personeelopties.
Je ziet dat de bewustwording om compliant te zijn wel degelijk groeit, maar dat de bewustwording op dit moment vooral vanuit de grote internationale bedrijven ontstaat. De bewustwording om compliant te zijn zal bij overige bedrijven in de komende tijd onder druk van aandeelhouders, stakeholders, wet- en regelgeving zeker volgen.
Reactie: Tuurlijk ben ik voorstander van zoiets. Website is een prima idee. Eigenlijk moest ons CWI daar een bemiddelende rol in hebben. Werklozen verplichten 50 kilometer te gaan reizen voor werk is totaal de plank misslaan.
Simpel rekensommetje wijst uit dat het huidige beleid gewoon belachelijk is:
een jonge fabrieksarbeider verdiend netto missschien 1200 euro, 50 kilometer rijden in 20 werkdagen zijn 1000 kilometer de anwb had ooit eens berekend dat een autokilometer ongeveer 50 eurocent koste. Dat is dus ongeveer 500 euro per maand aan kosten maar aan reiskosten vergoeding ongeveer 100 euro. (1200 +100)-500.
Dan werk je dus voor 800 euro netto. Zou je dus geen reiskosten hebben bespaar je pakweg 400 euro.
Toch wil het cwi dat je werk in een omstreek van 50 kilometer accepteert.
De reistijd zou bij 50 kilometer wel eens 1uur kunnen zijn afhankelijk van de situatie.
Da zijn dan 2uur per dag minder vrije tijd. Bij een ander bedrijf had men 2 uur overwerk kunnen verrichten. Echter de kindertjes missen pappa/mamma ook 2 uurtjes extra. Die stoppen we dan maar weg door bijvoorbeeld dagopvang.
De staat zou dit ruilen zeker moet promoten en stimuleren!
Ik zie alleen maar voordelen!
Reactie: Ik vind de manager, dus diegene die de feedback geeft, totaal falen op dit punt.
Hij had als meerdere moeten aankaarten dat het een teamresultaat is en zijn meerdere(n) duidelijk moeten maken dat de supervisor prima gewerkt heeft in dit team als hij van mening was dat dit onderbelicht bleef.
In de praktijk blijken echter steeds weer mensen op posities te zitten die eigenlijk niet geschikt zijn voor de functie die ze uitoefenen. Dat merk je pas goed als je ooit hoger in een organisatie hebt gezeten en vervolgens bij een nieuwe werkgever op een lagere sport van de carierreladder mag beginnen.
Je komt dan bijvoorbeeld in een projectteam terrecht, doet het knokenwerk, denkt slechts aan het teamresultaat en helpt de projectmanager met zijn fouten en gebrek aan sturing, coördinatie. De projectmanager krijgt de eer en met een beetje pech krijg jij ook nog eens de schuld van de fouten die hij/zij heeft gemaakt. Zo werkt dat nu eenmaal!
Een goede manager zal hier echter doorheenprikken en dat brengt ons weer bij een GOEDE manager. DIe zijn dun gezaaid dus.
Deze manager heeft dus nu indirect ervoor gezorgt dat jij de volgende keer anders zal functioneren als teamlid. Jij zal anderen niet meer met je kennis en ervaring bijstaan en behoeden fouten te maken, nee, jij laat nu anderen fouten maken om zelf in een beter daglicht te staan. En ja dat is dus juist niet wat je wil met een projectteam, elkaar niks gunnen, al is dat tegen je geweten, betrokkenheid en moraal in. Deze manager heeft het kiempje geplant waar menig bedrijf aan ten gronde gaat en verdient volgens mij een berisping, cursus of een laatste waarschuwing! Dit vind ik dus echt niet kunnen! Maar goed de praktijk is dus anders ondanks alle policies, bedrijfsfilosofiën en leerboeken in, helaas. Wie zich vasthoud aan de policie, het leerboek en de bedrijfsfilosofie komt meestal als domme verliezer uit de bus.
Trouwens als de projectmanager een vriendin is dan zou ze toch tenminste een mooi woordje kunnen doen bij haar meerdere(n) zodat duidelijk blijkt dat jij haar zo goed geholpen hebt en dat je een geweldig teamlid was in dit project en dat het zonder jou zeker niet zo'n succes was geworden.
Dat brengt mij weer op de definitie vriend(in), mijn beeld van een goede vriend(in) is in iedergeval heel anders!
Goed, ik ben wat dat betreft wel heel kieskeurig, maar toch iets om een goed over na te denken als ik jou was!
Reactie: Ik kan me best wel voorstellen dat iemand genoegen neemt met minder geld en een welklinkende functie om daar straks de vruchten van te plukken. Alleen gaat die vogel niet altijd op. Het werk met het beter inkomen zal men dan toch ook meestal wel elders zoeken. Kortom prima te gebruiken om iemand weg te promoveren en geld uit te sparen.
Je noemt hem of haar ''managing director poststamp moistening'' geeft hem of haar minder salaris en hoopt dat hij of zij snel vertrekt want hij/zij was waarschijnlijk toch al niet zo betrokken bij het bedrijf en betrokkenheid is toch wel het minste dat je mag verwachten van een manager.
Een manager die alleen maar bezig is met zijn mooie titel en carierre maken kun je beter kwijt dan rijk zijn!
Eerlijk gezegd lijkt me dit zo'n onderzoek waarbij de in het achterhoofd iemand denkt '' leuke reden om salarissen in te dammen''. ''Wie zou er in mijn bedrijf een mooie titel willen in ruil voor salaris als hij dit onderzoek leest?''.
Goede managers blijven lang, zijn betrokken en zijn duur. Dergelijke managers vinden een leuke titel uiteraard wel welkom maar zijn te betrokken om het werk zo maar te verlaten. Zij werken aan een toekomst, voor het bedrijf, voor zichzelf en voor de mensen wiens verantwoording aan hen is toevertrouwd. Ik ben daar, verhoudingsgewijs, maar weinig van tegengekomen en als ik ze vind dan worden ze meestal ondergewaardeerd en zijn het juist de carrieremakers zonder scrupules die hun passeren en die hun werk kapot maken en de bedrijfswinsten op den duur of direct laten kelderen doordat ze dus geen betrokkenheid hebben, enkel met zichzelf bezig zijn en meestal ook geen relevante vakkennis in huis hebben maar bovenal de werksfeer verzieken. Het zijn een soort parasieten, van het ergste soort die een organisatie kan krijgen. Het bedrijf deze mensen naar de concurrentie kan jagen of verlokken zal direct een voorsprong nemen op die concurrent.
Natuurlijk bevestigen de uitzonderingen weer de regel, dat is normaal.
Reactie: Ik ben van mening dat u een andere titel had kunnen gebruiken voor dit artikel. We moeten kijken naar de talenten van de mensen. Een beter product heeft wellicht te maken met de kwaliteit van de opleidingen?
Daarnaast biedt Stichting Careerprojecten aan alle werkgevers op zaterdag 4 november de mogelijkheid om talenten uit de etnische doelgroep te werven op de landelijke carrieredag Kansrijk. Zie uw teamsamenstelling als een business issue. Het aantrekken van talenten met de juiste kwaliteiten kan u meer omzet genereren!
Reactie: Ik kan mij helemaal vinden in de reactie van Rob Janssen.
Wat Michel Hoetmer bereikt met zijn kop boven het artikel is dat het opvalt en daardoor gelezen wordt maar inhoudelijk is het behelpen. Er worden door een aantal metaforen aangedragen die aardig zijn voor in zijn plakboek maar die iedere link met de hedendaagse (goede) trainingen missen.
Er zijn diverse modellen (o.a. Enneagram, Belbin, MBTI) die ik in mijn trainingen gebruik en die hun waarde in de praktijk van mijn deelnemers inmiddels hebben bewezen.
Ik zou de heer Hoetmer willen aanraden zijn Sigmund bril eens af te doen. Naast het zwart-wit zijn er heel veel grijswaarden.
Reactie: Ik ben al een tijdje op zoek naar allerlei sites die gaan over plezier in het werk. Een weblog die ik regelmatig bezoek is:
http://positivesharing.com/
Daar is onder andere ''The Happy at Work Book'' te vinden.
Reactie: Goed hier over na tedenken.
Zelf stort ik mij liefst zo anoniem mogelijk in een nieuwe klus, ik zou de schoonmaker willen zijn.
Dat kan je trouwens alleen als je vooraf enige vrijheid heb bedongen. Ik heb bij 45 organisaties gediend, maar het blijft toch steeds weer aftasten. Een van de eerste signalen die ik uitzend, is dat ik `'t volstrekt onbelangrijk vind wie met de eer gaat strijken. Het gaar om het behaalde resultaat. Dat kan je pas als je eigen doelen verder liggen. Het moet niet belangrijk zijn dat je slaagt. Ga uit van het gevoel dat je geslaagd bent, en vertoon nog een kunstje.
Reactie: ''Het ïk''-gehalte van de onderzochte groep is prima in orde. En met de huidige geldtekens in hun ogen valt het dus erg mee: zolang zij denken hun huidige baan in een snel tempo te kunnen inruilen voor en écht duur betaalde. Vraag: hebben ook deze managers, zoals we allemaal vaak doen, gewoon de ''sociaal wenselijke''antwoorden gegeven? Klinkt goed naar de bazen als zij boven alles, zelfs het geld, óók een hoge(re) baas willen worden? De opvallend afwezige zijn uiteraard de mensen die orders behoren aan te nemen van dergelijke mensen. Ik ga er voorlopig weer van uit dat dit onderzoek de onderzochte groep geldt, binnen de kaders van het uitgevoerde onderzoek.
Reactie: Reactie op Arjan Oostmeyer:
Ook het niet pakken van de order is een optie, je hoeft niet altijd alle klanten te pleasen en een goed product beter te maken of een uitzondering voor de enkeling te scheppen.
