Reactie: Ik heb jarenlang gewerkt op een IT-afdeling en herken de stress die dat met zich mee kan brengen. Het grootste gevaar op een IT afdeling is in mijn ogen het feit dat mensen het grootste gedeelte van de dag achter hun PC doorbrengen. Daardoor zijn ze zo gewend geraakt aan het beeldscherm, dat men ook het liefste via e-mail communiceert. Het is gemakkelijk en mensen durven meer te zeggen dan dat zij rechtstreeks aan een persoon zouden doen. Wat vaak wel de nodige communicatiestoornissen en dus stress oplevert.
Ik zie wel wat in de opmerking van de heer Steenks die zijn ruitjesblok met zich meebrengt. Zelf heb ik gemerkt dat op mensen afstappen bij problemen of vragen veel meer oplevert dat ellenlange betogen via e-mail (met medelezers op de copylijst). Er is mogelijkheid tot directe interactie in plaats van eenzijdige betogen. Een ander nadeel van email is dat mensen de hele dag de mailbox open hebben staan, waardoor het gevaar groot is dat zij steeds op alles te reageren wat langs komt, ook op de niet belangrijke dingen dus. Je mail op gezette tijden openen, net als een telefonisch spreekuur doet wonderen.
We denken doordat we de mogelijkheid hebben de hele dag bereikbaar te zijn, we dit ook daadwerkelijk moeten zijn. Dat is natuurlijk onzin. Sommige dingen kunnen best even wachten. Of wat te denken van de mensen die hun mobiel tijdens vergaderingen aannemen met de mededeling dat ze in vergadering zitten en later terug zullen bellen? Wat levert zo'n actie nu daadwerkelijk op (naast irritatie van de medevergaderaars).
Stress ontstaat ook doordat wij allerlei verwachtingen hebben, van onszelf of opgelegd door anderen. Overvolle bordjes, geen keuzes durven maken en als we ze maken deze niet duidelijk communiceren (want morgen kan het immers ook weer anders zijn) zijn ook oorzaken van stress. Kiezen, nee zeggen, de volle aandacht geven aan datgene wat je doet, bewustzijn van waarom je dingen doet (prioriteiten stellen) kan allemaal helpen stress te verminderen.
Reactie: Het leidinggeven aan een afdeling of een bedrijf is een grote uitdaging. Het is leuk en niet moeilijk.
Nu zie ik u denken: 'niet moeilijk?' 'NEE'
Als het niet lekker gaat gaan managers opzoek naar strategische vergissingen, aanvallen door de concurentie of andere problemen. Helaas kijken zij niet naar de oorzaken van hun situatie. Managers willen graag onkwetsbaarheid, harmonie, zekerheid, populariteit en status. Door één of meerdere van deze valkuilen gaat het mis en belemmeren zij de productiviteit van de medewerkers.
A. Oostmeyer
Reactie: Oh..? Had ik dat niet verteld? Natuurlijk, maar ze 'konden' me niet doorverbinden. En ik noteer altijd 'namen en rugnummers'. Daarmee heb ik mijn lesje zo langzamerhand wel geleerd. Vergeet je de naam te noteren, dan is niemand meer aanspreekbaar.
Reactie: de hedendaagse wereld is gestoeid op titel,status en gezag(macht). Vaak genoeg worden deze elementen op een negatieve manier ingezet of gebruikt. macht en risico in een zakenwereld verschillen wezenlijk van macht en risico in een organisatie
Reactie: Mensen die moeilijk nee kunnen zeggen zijn vaak minder of niet assertief. Of het altijd aardige en sociale mensen zijn betwijfel ik want het is vaak een 'gespeelde' aardigheid omdat men graag aardig gevonden wil worden. Er is geen sprake van autenticiteit. Niks mis mee maar kan erg lastig zijn voor jezelf maar ook voor je omgeving. Ja zeggen maar nee bedoelen kan destructief zijn. Je ziet ook dat mensen die niet assertief zijn zich in allerlei bochten kronkelen om toch maar te kunnen blijven voldoen aan een bepaalde - niet realistische - verwachting c.q. beeldvorming. Conflicten worden nagenoeg altijd vermeden want sub assertieve mensen hebben daar GROTE angst voor. Assertief zijn is voor veel mensen lastig want de grondangst voor afwijzing is nagenoeg altijd aanwezig, je kunt tenslotte iets verliezen..
Het is een kunst die niet aan veel mensen is gegeven om assertief te zijn ( niet verwarren met agressief). Het is zoeken naar een balans, aanpassen van ( eigen) beelvorming, veranderen van niet realistische aannamens is een goed vertrekpunt om assertief gedrag te ontwikkelen.
Slechts weinig mensen zijn er zich van bewust dat zo'n 80% van onze gedachten continu negatief worden beinvloed. Dat zegt op zich al genoeg hoe dergelijke negativiteit en geklaag ontstaat. We zien eerder de problemen dan de kansen. Wie kijkt er tegenwoordig nog in de spiegel en durft tegen zichzelf te zeggen: ''wauw, dit wordt mijn dag''
Zodra we dergelijk gedrag vertonen worden we door invloeden van buitenaf zoals media, collega's, file-drukte, het weer en dergelijke direkt weer geconfronteerd met onze klaagcultuur... Je omgeveing zal je ofwel positief stimuleren of negatief beinvloeden. Het is aan ieder individu de keuze wat je wilt horen...
Reactie: Ooit geprobeerd naar de naam van de persoon die de brief stuurde te vragen? Ze kunnen over het algemeen wel doorverbinden vanaf zo'n call center hoor!
Overigens ben ik eens dat het soms wel heel erg ''druipt'' van de overdreven vriendelijkheid en veel te standaard en daarmee afstandelijk wordt!
Reactie: M.i. wordt professioneel handelen van hun medewerkers daardoor gedwarsboomd. Een effect zal zijn dat de gezonde beleidsdiscussies tussen professionals niet tot oplossing kunnen komen omdat hun managers geen uitspraken doen, standpunten innemen of een beleidslijn consistent volgen. Lijkt mij voor professionele medewerkers een sterk stressbevorderende situatie. Waarin deze managers dan kunnen optreden als improviserende ''redder in de nood'', wat weer een uiting is van die self-handicapping strategy. Een voorkomende ''uitweg'' is om dan een professional tot zondebok te maken en tot ontslag te bewegen. Met als verhaal dat zulks voor diens '' eigen bestwil'' is! Tja, leiding geven is een kunst!
Reactie: Macht wordt voor een groot deel ingegeven door de positie die je bekleedt. Hoe hoger je op de ladder van succes komt, hoe minder controle en weerwoord er is. Ook ontstaat er in het algemeen rond de oppermachtige een kring van aanbidders die dat weer doen om er zelf beter van te worden. Het is het gebrek aan de controle-elementen wat maakt dat de hoofdpersoon steeds meer zijn grenzen gaat verleggen. Met de factor gewenning er bij kan de ontsporing grote vormen aan nemen. Dit kan zijn in de vorm van buitensporiig geweld in een gevangenis in Irak (je oppermachtig voelen als overwinnaar en het missen van controle) maar ook het verzet van ministers tegen een rapport over de Schipholbrand (ministers die zo overtuigd zijn van hun eigen kunnen en die geen commentaar wensen op hun handelen van een door hen zelf ingestelde veiligheidscommissie).
Reactie: Ondernemingen moeten eens leren dat de boog niet altijd gespannen kan zijn. Het klinkt paradoxaal maar uiteindelijk levert het meer op dan het kost en bovendien verlaagt het de stress.
Reactie: Is het dat de klanten 12 dagen meer nodig hebben of is het dat de ondernemingen niet voldoende maatregelen treffen om hun geld eerder binnen te krijgen?
Reactie: Ik werk per 1 juli jl. fulltime bij een uitvaartonderneming; was een ''eenvrouwsbedrijf'' en is nu een ''tweevrouwsbedrijf''. We zijn heel gedreven en houden elkaar behoorlijk in balans. Het overleg is 1 op 1, heel verfrissend. Geen werkgroepen, afdelingsoverleg, OR; we overleggen samen en komen er altijd uit.
Ik heb 17 jaar bij een groot bedrijf gewerkt (Holland Casinos), in diverse functies;afd. secretaresse (5 jaar), leidinggevende (7 jaar) en directie-secretaresse (5 jaar).
Wat erg prettig is dat beslissingen niet over zoveel hoofden gaan. We gooien iets in de groep en er komt heel snel iets uit, heerlijk toch.
Tuurlijk, qua werkdruk ben je met twee, in een uitvaartonderneming geeft dat soms stress. Maar er is veel meer begrip en herkenbaarheid voor elkaar. Heeft de ene het druk dan kan de ander rustig aan doen. Elkaar ondersteunen is heel logisch. Voor ons geen interne memo's of OR-vergaderingen maar gewoon overleg.
