Reactie: Natuurlijk is koffie alleen niet zaligmakend op de werkvloer maar ik ben het roerend eens met Ron Ladage dat het één van de factoren is die het welzijnsgevoel van de medewerkers bepalen. Ik heb medelijden met de medewerkers van managers die dat niet begrijpen. Als we die nou bij de koffieprut gooien dan gaat de motivatie en productiviteit met sprongen omhoog en gaan die medewerkers weer met plezier naar hun werk.
Reactie: Ik ben het eens met de stelling.Naar mijn idee zijn hebben de managers/ondernemers zich het principe ten eigen nutte
aangewend.Het CWI is niet in staat om dit te onderkennen.
Het is eigenlijk een eenvoudige economisch ''een-tweetje''
Wie het meest kost is over het algemeen de klos.
Ik ben van mening dat er te weinig mankracht en expertise bij het CWI aanwezig is om,op basis van de stukken, te onderkennen dat er iets niet klopt.
Ook de naiviteit van de vakbonden bij de afwikkeling van
bv reorganisaties is soms stuitend.
Reactie: Als iedereen spiritueel ingesteld zou zijn en zich ook bezig zou houden met de gevolgen van kwantumfysica (holistich denken) , zou de wereld er een stuk beter uitzien. Men zou meer bewust zijn van de gevolgen die men met positieve en negatieve instelling en gedachte uitraalt.
Reactie: Met de stelling van Rudi Nieuwenhoven directeur sociale zaken kan ik mij niet vinden omtrent dat hebben wij met z'n allen gewild! Het is zo dat de goede werknemers worden ontslagen en de jongere met minder werkervaring blijven. Dit kan voor je bedrijf ook negatieve gevolgen hebben. Denk daarbij aan productiefouten, niet op tijd kunnen leveren en noem zo nog maar wat redenen op. Ik vind de stelling first in first out niet de juiste plan van aanpak. Bij mij is het motto: als laatste erin, als eerste eruit. Zo blijf je toch voldoende over de echte werknemers beschikken.
bedankt voor je reactie. De website is inderdaad een goede tip. Het boek (100 Geluksversnellers) is gebaseerd op veel wetenschappelijk onderzoek. Daarvoor hebben we onder andere met Ruut Veenhoven gesproken; hoogleraar en bekend geluksonderzoeker. Graag verwijs ik naar zijn geweldige World Database of Happiness met een enorme hoeveelheid wetenschappelijke publicaties over geluk.
www1.eur.nl/fsw/happiness
Reactie: Gisteren een leuke reportage van Zembla. Gaat over de 'betrouwbaarheid' van de onderzoeken. O.a. van motivaction. Wie dat gezien heeft neemt dit soort 'onderzoek' weinig seriues meer denk ik. Zeker in opdracht van DE. Misschien wel een tip voor managers die behoefte hebben aan onderbouwing van hun beleid. Niet eens zo duur zulk onderzoek.
Reactie: Mensen maken teveel problemen over een fuctionerings of beoordelingsgesprek.
Als manager kan je beter je oor te luisteren leggen tussen het personeel en op de werkvloer tussen de magazijn stellingen.
Hierdoor hoort men meer en praat de medewerker veel relaxter.
Zo hoef je geen fuctioneringsgesprek aan een bureau te voeren met een nerveuse medewerker.
Deze zal je dankbaar zijn.
Reactie: Ik kan mezelf hier heel erg in vinden. Ik kom als ICT Consultant / Technisch projectleider bij veel bedrijven binnen en het valt me iedere keer weer op hoe gemakkelijk er met data wordt omgesprongen. Ook ICT medewerkers die dossiers mee naar huis nemen bijvoorbeeld om thuis te werken of iemand die een map mee neemt om thuis te werken. Allemaal mogelijkheden om een diefstal te plegen. En zoals een oud spreekwoord al zegt is het nog steeds. Gelegenheid maakt de dief. Ontneem een persoon de gelegenheid en je mogelijk probleem is al voor een groot gedeelte weg. En ja, ook het ''lenen'' ban een simpele bic-pen van je baas is diefstal. Alles wat je niet krijgt en niet koopt is niet van jou.
Reactie: Een leuke discussie, daar hou ik van. Ik zie de mailwisseling tussen Eric en Arjan dan ook als een gezonde uitwisseling van ideeen en waarom daar geen commerciele afsluiting aan geven?
Ik kan het meest meegaan met de reactie van Ingrid.
Ik ben zelf al meer dan 25 jaar consument die zelfstandig zijn aankoopbeslissingen doet. Betekent dit dan dat ik meer dan vijf bedrijven ken waar ik trots op ben om klant te mogen zijn? Nee, ik kan er wel tientallen bedrijven noemen die ik bij mijn vrienden en familie negatief aanbeveel. En waarom stellen bedrijven zich zo op? Naar mijn mening om de volgende redenen:
1. Er waren weinig alternatieven, dus een vorm van arrogantie.
2. De leidinggevende tolereerden het gedrag van de medewerker.
3. De klant kwam toch wel.
Gelukkig komen er meer alternatieven. Maar er moet nog veel gebeuren voordat bedrijven hun bedrijf organiseren en sturen vanuit de klant.
Daarom heb ik na 22 jaar in loondienst gewerkt te hebben, de gouden kettingen afgeworpen. Vanaf 1 oktober 2006 heb ik een eigen bedrijf (Spartner) die bedrijven nu wel eens vanuit een klantoptiek een spiegel voorhoudt.
Reactie: Een interessant stuk. Niet zozeer van de niwuswaarde alsook niet vanwege promotionele doeleinden. Maar daar zal het wellicht ook niet voor bedoeld zijn.
Niettemin heeft het mij een kijkje op zijn website opgeleverd en tref ik duidelijk gestructureerd zinvolle informatie. Waarvoor dank.
Waar Michel Hoetmer uitstekend in geslaagd is, is op de eerste plaats focus te veroorzaken op een onderwerp dat ons allemaal van tijd tot tijd beweegt. Gezien de reacties van de volgens mij vele specialisten op het vlak kan gesteld worden dat het in ieder geval een onderwerp is gebleken dat aanspreekt.
De reacties van alle collega specialisten of nogbeterweters wierp bij mij wel vragen op. Het is kennelijk duidelijk dat iedereen een heldere, onmiskenbaar susccesvolle visie heeft op hoe er verkocht moet worden.
Je moet dit, je mat , dat moet zo, etc tec. Maar wat ik mij nu afvraag is hoeveel van de beterweters en nogbeterweters die reageren op het artikel kunnen zelf bogen op een gedegen relevante opleiding AANGEVULD met een fors aantal dienstjaren als professioneel acquisiteur ?
Reactie: Wat ik in de vraag van de schrijver lees is niet primair onzekerheid en vragen omtrent het zelfbeeld van de schrijver, maar met name angst om te falen.
Het gekke is dat sommige mensen een sterke persoonlijkheid uitstralen en zeker zijn van zichzelf, maar op bepaalde gebieden zichzelf geconfronteerd zien met faalangst.
Wanneer de schrijver dit kan bevestigen, dan is het mogelijk om de oorzaak hiervan te achterhalen in zijn overtuigingensysteem en aanverwante denk- en gedragspatronen.
Daar heeft hij/zij echter wel iemand bij nodig die hem/haar
helpt om dat onzichtbare stukje conditionering zichtbaar te maken.
Reactie: Quote: Ook geen zin in het voeren van functioneringsgesprekken? Toch doen! Met een beetje voorbereiding en nazorg fietst u met gemak door de gesprekken heen. Tien tips.
Erg jammer dat je deze opening hebt gebruikt, want je bevestigt / suggereert (als expert) hiermee zelf dat het functioneringsgesprek voor vele managers een 'moetje' is en zelfs mag zijn.
Ook in uw checklist, die op zich goede handvatten biedt, maakt u niet duidelijk dat het functioneringsgesprek een erg belangrijk instrument voor zowel de manager als ook voor de medewerker is, mits toegepast vanuit een helder geformuleerde visie.
In mijn optiek is het functioneringsgesprek niet primair een managementtool, maar met name een medewerkertool, waarmee de medewerker in staat wordt gesteld om het eigen functioneren te managen en verder te ontwikkelen, waarbij de de instelling van de manager/leidinggevende, het als belangrijk maar ook als plezier te ervaren om dit soort gesprekken met zijn/haar mensen te voeren, een essentiele en succesbepalende factor is, in tegenstelling tot de managers die je met de opening van dit artikel aanspreekt.
