Reactie: Van een bedankje kun je geen brood kopen. Wie goed presteert op zijn/haar werk verwacht zowel een goede waardering als een goede compensatie in geld of promotie, maar niet alleen waardering of alleen geld/promotie.
Geef je te weinig waardering maar wel veel geld/promotie, dan gaan mensen weg omdat ze elders a) nog meer kunnen verdienen en b) wel waardering krijgen.
Geef je te weinig salarisverhoging/promotie maar wel veel waardering, dan gaan mensen weg omdat ze a) de waardering niet als oprecht ervaren en b) elders wel meer verdienen/kansen hebben.
Reactie: Voor een deel akkoord met Ron. Voor speciale prestaties binnen een project hanteer ik, naast de simpele 'bedankjes' in het openbaar ook vaak insentives als een restaurantcheque voor de medewerker met zijn partner, ed. 't Zijn hem, vooral binnen projectwerk in België, meestal de kleine dingen die het doen...
Reactie: Uiteindelijk is het zo dat de prestaties van een leidinggevende afgemeten worden aan het resultaat dat zijn/ haar team bereikt. De harde werkelijkheid is dus dat u de mensen in uw team niet in beweging weet te zetten, ook al bent u al drie tot vier jaar bezig. Blijkbaar werkt de manier waarop u de mensen probeert te motiveren niet.
Het lijkt mij tijd om u te bezinnen op uw eigen aanpak.
Het ziet ernaar uit dat u zich persoonlijk eigenaar gemaakt van bepaalde bedrijfsdoelen, terwijl de directie zich niet hard maakt voor deze doelen. Mijn idee zou dan ook zijn dat u zich eerst richt op de directie en hun steun krijgt voor het bereiken van de doelen. Er zal meer balans moeten komen tussen de 'harde' en de zachte kant. Waarschijnlijk hebben ze u ook juist daarvoor ingehuurd, alleen weet u op dit moment nog geen brug te slaan. Daarvoor zijn, in aanvulling op wat u al in huis heeft, nieuwe leiderschapsstrategiën nodig.
Ik vermoed positieve effecten op motivatie wanneer u zich ook de 'dienende leiderschapsstijl' wat meer eigen maakt. Dan genreert u comitment waarin ook ruimte is voor uw doelgerichte aanpak.
Veel succes, voor enige ondersteuning bij deze belangrijke slag binnen de organisatie kunt u uiteraard ook bij mij terecht ;-).
Het is een eenvoudig antwoord maar, alles heeft met (een bepaalde) balans te maken.
Op elk niveau, dus of het bedrijf nu een multinational is of bij wijze van spreken een éénmanszaak.
Dus voor 2007 op zoek naar de juiste balans....?
Reactie: Die opmerking achter de derde optie (nee) is erg kinderachtig en ondoordacht, waarmee zo'n enquete meteen veel kracht verliest. Dan is er ergens een balans tussen taak- en tijdstoedeling en dan kraak je meteen mensen af voor wie die balans er niet is.
Reactie: In grote lijnen kan ik me vinden in dit artikel.
Ik denk dat er meer factoren dan alleen de opleiding en de skils van de nieuwe medewerker van belang zijn.
Niet zoals de reactie van Dhr. T. Geus P&O'er van beroep zo te lezen, ik wil niet graag bij zijn bedrijf werken, want erg veel inzicht in teamwerken heeft hij schijnbaar niet.
Misschien is dit het resultaat van de laatste jaren, waarin P&O meer een adviseur van de directie is geworden, dan dat ze de mens hoog in het vaandel hebben.
Van groot belang is wat de totale competenties van de groep zijn, daar moet je nog iets aan toe kunnen voegen en daar zit o.a. in, past de persoon binnen het team.
Er zijn al wat oplossingen aangedragen, maar start eerst eens met het team zelf.
Laat hun onderling vaststellen wat ze van een nieuwe medewerker verwachten, als collega, aanvulling binnen het vakgebied (pas op voor de angst van concurrentie) en laat de ''sociale leider''van het team een gesprek hebben met de kandidaat.
Ik laat de zeggenschap bij diegenen die daar voor verantwoordelijk is, maar met goede medezeggenschap voorkom je grote problemen.
Voor de kandidaat en mocht deze oersterk zijn dan speelt er een team niet meer op niveau.
Recentelijk voorbeeld: Bij een verpleeghuis is een mevrouw aangenomen, die er vroeger reeds werkte, ze was heel negatief naar de collega's en bij een fusie is ze naar een ander huis overgeplaats, waardoor ze in een andere gemeente kwam te werken.
Vorig jaar heeft ze gesolliciteerd bij haar oude baan en de toenmalige leidinggevende heeft bij het team geïnformeerd hoe die er tegenover stonden. Uitslag te raden, kandidaat niet aangenomen.
Afgelopen maand (nieuwe leidinggevende) kwam het bericht dat er functie bijkwam en er was al iemand aangenomen.
Ja die betreffende dame, waar niemand mee wil werken.
Deze leidinggevende betreurd nu dat ze niet even met haar mensen heeft gepraat en zal een moeilijk jaar met haar afdeling of met de dame gaan krijgen. Wat er ook gebeurt het beschadigd of het team of de dame in kwestie.
Ze start in januari 2007, ik weet wat er gaat gebeuren, maar tegen die tijd vragen we meneer T. de Geus om raad, want die maakt dit zeker wel eens mee.
Reactie: Mijn reactie hierop is een vraag, hebben de betreffende hotels etc. hierover geklaagd?
Ik weet al jaren dat er binnen dit gebeuren zaken uit de hand lopen. Ergens moet het toch uit de hand lopen en dan beter hier dan thuis.
Het zegt veel over de mensen die het doen, mar het zegt ook iets over het bedrijf wat van de faciliteiten gebruik maakt. Natuurlijk betalen de bedrijven de schade, maar wordt deze schade dan intern op hun werknemer(s) verhaald, want anders blijven er binnen de onderneming deze weing hoge normen en waarden bestaan.
Kijk dan ook niet vreemd op wanneer er deze zaken ook kunnen gaan spelen naar je klanten toe.
En horeca al jaren weten jullie het gedrag van mensen en niet altijd is dat binnen een beheersbare situatie te houden.
Zolang de hotels etc. er geen financieel verlies bij leiden en dus geld blijven verdienen, zolang kan dit artikel blijven gelden.
Ik ben ervan overtuigd dat er bij geldverlies voor het Hotel het betreffende bedrijf er niet meer inkomt.
Reactie: Als medewerkers niet meer loyaal of gemotiveerd zijn, dan is dit een signaal dat de bedrijfsvoering verouderd is. Het traditionele model met veel hierarchieke aansturing kan de dynamiek van de markt en de samenleving niet meer bijhouden.
Niet voor niets zie je dat bedrijven die de markt wel willen volgen intern ondernemerschap binnen het primaire proces introduceren. Bewust worden managementlagen verwijderd, opdat het werkveld meer ruimte krijgt om op een klantgerichte wijze het werk te doen. De manager wordt meer een ondernemende manager, die vooral het intern ondernemerschap en het klantgericht handelen bevorderd. Het werken wordt zinvoller en de mensen krijgen er weer zin in.
Op www.samenondernemen.nl staan praktijkvoorbeelden voor de branche bouw en installatie
Reactie: Wederom een ''wereldbureau'' die ook op de Nederlandse markt de managers wil opvoeden.
We zijn nog steeds gecharmeerd van Amerika, waar geld uitsluitend de basis is voor levensgeluk.
Werknemers gaan bij een bedrijf werken om een inkomen te vergaren, daar is niets mis mee.
Wanneer het bedrijf een goed salaris voor de funktie betaald, zal er een mindere drijfveer zijn tot ontevredenheid.
Enkele jaren geleden heeft het AD een uitslag gepubliceerd van de top vijf van werknemers over waardering/welzijn.
Op de 5e plaats stond beloning (dit is in Nederland onderzocht) en op de eerste plaats waardering.
Inderdaad stond ook in de top vijf, een goede leidinggevende.
En ook het woord COMPLIMENT krijgen, wanneer je iets goed heb gedaan. Dit kan per individu en zeker ook per groep/afdeling.
Managers zouden eens moeten nagaan hoe hun werknemers over het bedrijf en hun eigen positie hierin denken.
Managers zouden zich zichbaarder in hun eigen bedrijf moeten maken, maar dat betekent je ook bloot geven en daar hebben hogere leidinggevende binnen hun bedrijf wel wat moeite mee.
Een simpel gesprek, het herkennen van een persoon (liefst nog zijn naam weten) maakt veel duidelijk.
Start nu eens heel simpel een enquette in je bedrijf, laat deze samenstellen door een deskundige of door de ondernemingsraad, die weten wel wat er speelt in het bedrijf.
Coach de leidinggevende en bij onvoldoende competentie draag zorg voor opleiding etc.
Zorg dat er een goed systeem, gemanaged door P&O (komen ze ook weer eens toe aan mensenwerk) b.v. een systeem die een meting van 360 graden competentie meet) en direct inlogbaar voor de werknemers, dan heb je het bedrijf binnen een jaar voor iedereen verbeterd.
Oh ja, in het AD stond dat bij 10% meer welzijnsgevoel de productie binnen 3 jaar een winstverhoging laat zien van 25%.
Mijn advies is maak gebruik van de deskundigheid die je zelf hebt geselecteerd en draag zorg voor een ''levenlang leren''. Dit advies geef ik ook aan de werknemer, want hij is verantwoordelijk voor zijn eigen levensloop.
Deze onderwerpen pak ik geregeld aan vanuit mijn werk binnen Ladage Praktijk.
Dus managers stop met lezen van op buitenlansdse cultuur gerichte artikelen en start weer eens daar waar we in Nederland sterk in waren:
openheid, durven zeggen wat we denken, durven luisteren naar de ander en we zijn nog steeds een van de hardst werkende volken op deze aardbol!
Reactie: Helaas herken ik het artikel.
Kijk maar eens naar de gezondheidzorg, daar waren vroeger in ziekenhuizen één geneeskundig directeur en één hoofdverpleegkundige (vr) verpleegzorg en dat werkte prima.
Nu zijn er vaak 3 tot 4 managers (HR&O, Account,etc) en er is een grote afstand gekomen tussen het echte werk (verzorging) en de leiding.
Het vele geld dat door de overheid in de verzorging is gepompt, blijft voor een groot deel aan de strijkstok (salaris) van de managers hangen.
Dit is een van de redenen dat de gezondheidzorg zo duurder is geworden.
Ook moet ik bekenen dat de regels door de overheid en de gigantische administratie ook een van de oorzaken van deze toename van managers hebben veroorzaakt.
De hedendaagse managers zijn ook niet meer opgeleid voor het leiden van de werknemers, maar voor het controleren van deze groep.
We zien dan ook dat de laatste jaren de motivatie en ook het gevoel om bij het bedrijf te horen hard is gedaald.
Voor mijn adviesbureau best interessant, maar voor het bedrijf heel slecht.
Of het in de opleiding van deze managers ligt, of dat zij, in tegenstelling tot vroeger, niet weten wat ondernemersschap is, daar durf ik zonder gedegen onderzoek geen uitspraak over te doen, maar er zit iets goed fout.
Een ondernemer kent zijn werknemers en weet dat wanneer hij fouten maakt, er geen geld is voor de salarissen en zeker ook niet voor hem.
De manager kent zijn mensen amper, heeft er geen betrokenheid mee en zorgt bij aanname al dat er een afkoopregeling wordt gemaakt.
Dus goed of fout, hij springt er in elke situatie financieel wel uit.
Dit is ook in het bedrijfsleven zichtbaar en bevoordert onze positie op de weereldmarkt zeker niet.
Nog steeds bepalen de mensen in het bedrijf de kwaliteit van de producten en hoe goed je bedrijf het kan doen!
Reactie: Niets nieuws onder de zon.
Vijfentwintig jaar geleden werkte ik als sales manager voor een amerikaanse multinational en heb ik heren compleet in smoking ladderzat in fonteinen en zwembaden zien verdwijnen.
Absoluut een combinatie van strakke regels, ongeschreven wetten, hoge werkdruk, prestatie gerichte organisaties en een overvloed aan alcohol die tot dergelijke excessen leiden.
Reactie: Ik lees veel commetaar op dit bedrijf als het over hun 2e auto actie gaat, waarschijnlijk heeft iedereen al een auto en mogen er niet meer bij komen. Ik heb eigenlijk maar een oplossing gelezen. Mensen leer het nou toch eens commetaar leveren mag maar met een concrete oplossing komen, ho maar. Sarah ik zou zeker kiezen voor die huishoudster
1. Dit is een doelgroep met veel zwartwerkers.
2. er zijn veel mensen die in de huishouding aan de slag willen, die nu nog thuis lopen met een uitkering.
3. Wij hoeven niet meer met zijn allen te roepen dat de uitkeringen te makkelijk worden vergeven, en helpen mee aan ieder geval één probleem.
3. Heel veel mensen worden hiermee geholpen.
Het enige commetaar wat ik heb op de auto actie is dat zij beter een bonus in het vooruitzicht hadden kunnen stellen voor het beste idee, dan hadden zij waarschijnlijk een ander idee genomen.
Neem maar contact op met mij als er bedrijven zijn die geïnteresseerd zijn in dit idee, dan gaan wij dit uitwerken.
Reactie: U bent op zoek naar informatie met betrekking tot het menselijk gedrag, zo zegt u.
Nu heb ik me wel verbaasd de laatste jaren hoe hier te lande wordt gehandeld, als het gaat om zekere psychische stoornissen bij mensen. Op het gebied van betrekken van omstanders is men nu dan eindelijk zover bijvoorbeeld dat er wordt op aangedrongen betrokken te zijn als een partner die die stoornis heeft, in gesprekken loopt in de ggz of ggz-regulier ook.
En niet voor niets. Want simpel gezegd had ik nooit en te nimmer gedacht als partner van iemand, die heel veel hield van de andere partner die dat had, te worden belazerd letterlijk. Omdat de kenmerkende zaken in dit land die deze mensen hebben gewoonweg niet graag worden gehoord. En die kenmerken zijn: manipulatie, leugen, bedrog, verdraaien van verhalen c.q. de werkelijkheid ten eigen voordele, het gebruiken c.q. misbruiken van een ander(mans goedheid), enzovoorts.
Dan wordt iedere keer in kommentaren die je geeft weer teruggeschreven bijvoorbeeld: ''Maar dat geldt niet voor allemaal hoor!!''
Nou ik zag er nu genoeg die het hebben en het geldt voor minimaal 90 procent.
Er zijn inmiddels een aantal boekwerken verschenen hoe mensen dan zouden moeten omgaan met zulks gedrag.
De grenzen stellen. De grenzen aangeven, enzovoorts.
Als je bij deze mensen ''grenzen aangeeft'' als partner zijn ze binnen een impuls ''weg, verdwenen'' en het liefst zonder hierover verantwoording te hoeven afleggen. Wellicht dat men zich voor kan stellen, dat als in relaties er dan kinderen ter sprake zijn, wat de gevolgen zijn voor kinderen ook. (Zie bijvoorbeeld www.rgardner.com/refs/)
Het barst in dit land van kinderen momenteel met allerhande stoornissen, ook tengevolge van manipulatie, of noem het pure hersenspoeling. Na scheiding gehuwd of niet doet niet ter zake overigens. Nederland heeft zo al heel wat planken misgeslagen. Op de vraag aan ouders van zo iemand, of men dan aangifte zou doen als hun kind
dat uit zou halen, of een strafbaar feit, dan hoor je: ''Maar dat kan ik niet hoor''. Ik ga toch mijn eigen kind niet aangeven. Nou dat ligt er maar aan. Gewoon gezegd hou je daarmede dus dat gedrag in stand is de stelling ook in feite. Dan wordt het het excuus. Ik heb dat dus ik mag dat.
Het is hetzelfde en vergelijkbaar, als een rolstoelberijder iemand expres omver rijdt en daarbij het excuus aanvoert maar ik ben invalide.
Hoe je omgaat als individu met zulke mensen, zoals bedoeld in artikel hierboven? In ieder geval door deze zaken niet klakkeloos te gaan accepteren zoals veelal gebeurt en nog steeds...Met als gevolg dat je gedrag wat dan in de pubertijd meestens naar buiten komt, waarbij letterlijk in vele gevallen de ouders worden ''gechanteerd''
ook, middels letterlijk bedreigen door een eigen kind richting ouders, laat voortbestaan en een mens letterlijk
gestoord blijft in die zin ook.
Gedegen langdurige therapie hebben ze het nu over, in goed onderzoek. Alleen wie verplicht het. Want hier is een van die kenmerken ook vermijden van de zorg onder andere. En dan krijg je de draaideurpatiënten. Zoals dat dan heet. Overigens je kunt je zeker in deze tijd af gaan vragen hoe het komt dat mensen van wie deskundigen zeggen dat zij beseffen wat zij doen en zijzelf verantwoordelijk zijn voor het handelen, dan voor zekere zaken in het geheel geen verantwoording hoeven af te leggen of bijvoorbeeld worden vervolgd.
Want wie bepaalt dat dan? In feite de psychiatrie. En als dan de eerste de beste al als deskundig zou worden beschouwd, wat uiteraard in het geheel niet zo is en kan zijn, ook door bijvoorbeeld rechterlijke macht,
danb zit het hier goed scheef. Vele zaken in famileierecht bijvoorbeeld waar kidneren ter sprake zijn is sprake van dergelijke ''situaties''.
Het geeft te denken deze handelswijze en wordt dan in belangen en rechten van kinderen gehandeld?
Nee. Waardoor kinderen blijvende schade op kunnen lopen ook later zo blijkt, omdat onterecht deze kinderen al een totaal verkeerd beeld over jaren krijgen voorgeschoteld door de persoon die dan gezag heeft verkregen meestal.
Deze stelling leg ik hier voor. Misschien dat er andere mensen hier een mening over hebben. Ik kan zelf heel moeilijk dit anders meer gaan zien met mijn ervaringen als partner van zo iemand. Waar ik al het mogelijke in investeerde, en nog, ook al zijn deze ''uit zicht gewerkt''
zonder enige normale reden, zoals ook al voorkomt in dit land. Omdat het wordt geaccepteerd en gedacht wordt dat het niet zo erg zou zijn gesteld. Voorlopig zegt men dat 300.000 mensen eraan lijden.
