Ik schrik me rot we zitten mekaar af te blaffen en elkaar te bekritiseren op een ongelofelijke manier.
Is er dan niemand die hierover een degelijk advies kan geven, laten we de handen ineenslaan. Misschien is het verstandig om een branche vereniging op te zetten, dit om de kwaliteit die nu in twijfel wordt getrokken door iedereen, naar een hoger plan te tillen.
Gezamenlijk staan we sterker, gedachten uitwisselen is zo gek nog niet.
Waarom keiharde concurrenten van elkaar zijn, samenwerken is beter, of het nu gaat om financiële adviseurs of adviseurs op Arbo gebied etc.
Natuurlijk is een reactie sturen naar Managers Online goed, hierdoor ontstaan ook discussies, maar face to face is beter.
Laten we gewoon ons werk doen en laat ons doen waar we goed in zijn.
If you can't stand the heat, stay out of the kitchen
Reactie: Ik heb alle reacties even snel doorgelezen. Wat een heisa over productiviteit! Volgens mij blijft het overigens voor een groot deel afhankelijk van de persoon en niet van de tijd die hij of zij doorbrengt op kantoor of de werkvloer. Nergens lees ik echter: PARTTIMER PRODUCTIEVER DAN FULLTIMER! Een parttimer heeft over de hele week genomen minder tijd ter beschikking, maar wordt op werkdagen wel als fulltimer aangesproken en aangestuurd. Gevolg: Zij of hij gaat efficienter met de tijd om, neemt minder tijd voor roddels en koffie/thee; en is dus per definitie productiever. Werkgevers van Nederland neem uitsluitend parttimers in dienst. Meer productie voor hetzelfde geld! (minder roddels en vooral minder koffie :))
Een groet van Jan.
Reactie: Mijn vak is leidinggeven en organiseren en daar gaat inderdaad de meeste tijd inzitten.
Als er bedoeld wordt of ik het steeds drukker krijg dan klopt dat wel.
Reactie: dag mijnheer van der Zwam,
nee, ik werk niet voor zo'n burotje. Ik werk als zelfstandig coach. En de inhoud is me niet ontgaan. Wat u mij verwijten mag is dat ik een wat persoonlijk bedoeld bericht beter direct naar de persoon in kwestie, en privé had kunnen zenden. Voor het overige vind ik uw commentaar kort door de bocht en respectloos.
Maar dat tekent u meer dan dat het mij doet.
Met hartelijke groet!
Ik complementeer u overigens met uw naam. Een spelfout is zo gemaakt, en in uw filosofie blijkbaar niet erg. Schot voor open doel dus.
Einde discussie wat mij betreft.
Reactie: Veel ondernemers c.q. ondernemingen denken bij personeelsuitbreiding aan schaalvergroting en niet aan een verlengstuk van hun eigen doen en laten.
Na verloop van tijd werkt deze ondoordachte manier van uitbreiding tegen hen. Bij veel organisaties is het hoofd (lees managent/innovatie) gescheiden van het lichaam (lees productie/distributie).
Iedere organisatie kan alleen groeien door op zoek te gaan naar competente vervangers van hetgeen zijzelf denken en doen. Wij noemen dat Corporate Humanizing.
Een juiste aanpak hiervan begint bij het werven van personeel. Zie onze site www.push-pull.nl
Ga met personeel om zoals je dat me je zelf doet. Het is net als fitness. Je voelt je een stuk beter omdat je merkbaar beter presteert. Zorg dat je alle signalen binnen krijgt.
Voor alle duidelijkheid, ik ben geen Nederlander maar Belg.
Maakt dit nu een onderscheid als het op adviseurs aankomt? Ik zou het bij God niet weten, maar wat ik wel weet is dat ik dat heer Strikwerda toch ergens gelijk moet geven. Zijn gevolgtrekking evenwel laat ik volledig voor zijn rekening.
Maar bovenstaande reacties lijken me eerder een betoog over hoe de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet
Mij lijkt het eerder een probleem te zijn van hoe een consultant zichzelf ziet, hij kan zichzelf daadwerkelijk als consultant bezien of als schoonmoeder van.......
In mijn sector (ICT) weet ik sowieso dat er slecht nieuws is, dat er onpopulaire maatregelen zullen volgen ect...
Het echte probleem is het bedrijf zelf, zij vragen een consultant maar willen een schoonmoeder (type Mevrouw Prinssen).
Dergelijke bedrijven wimpel ik af, hoe herken je ze, simpel stel ze gewoon de vraag hoeveel voorgangers je al had. (Mevrouw Koens)
Voor mij is het duidelijk, ik stel mezelf vier vragen:
Is het binnen mijn kennisveld?
Wil het bedrijf echt resultaten?
Is het bedrijf ook bereid om daarvoor de nodige akties uit te voeren / te steunen?
Is mijn opdracht in tijd beperkt?
Indien op één van drie bovenstaande vragen een nee volgt dan start is zelfs niet. Want dat bedrijf zoekt geen adviseur maar een schoonmoeder.
Ik zie geen heil om een dagprijs van 700 to 1200,-€ aan te rekenen voor een job die geen kans op slagen heeft, laat staan dat dit contract mij voldoening zou geven.
Ter verduidelijking, binnen mijn werkingsveld dien ik niet alleen advies te verlenen maar dat ook daadwerkelijk uit te voeren.
Voor ''papieren advies'' verwijs ik altijd naar de ''grote'' bureaus'', of naar bestaande documentatie (wat ongeveer op hetzelfde neerkomt).
Voor de uitvoering moet ik zowat alle verdere deelnemers tergelijkertijd gelijk geven en tegenspreken.
Het slagen van de uitvoering hangt inderdaad af van de factor ''menselijk kapitaal'', verborgen agenda allerhande, vakbonden e.d., maar zoals anthony stelt, een onderneming is geen democratie, nooit geweest en zal dat nooit zijn.
De kunst van een goede consultant bestaat er dan ook in om in de uitvoering van zijn taak deze actoren (niet te verwarren met factoren) te benaderen vanuit de enige hoek die haalbaar is voor iedereen, nml die van de noodwendigheid. Aan hem om die boodschap te vertalen in een verstaanbaar Nederlands naar alle niveaus binnen het bedrijf.
Meer nog, wil hij een kans op slagen hebben zal hij deze actoren tot medestander van de noodwendigheid dienen om te vormen, de middelen hiervoor zijn een doorgedreven (open) communicatie en interactie met deze actoren.
Dus in conclusie zou ik stellen dat bedrijven de vastberadenheid dienen te hebben om ''hun'' consultant te volgen, maar het aan de consultant is om te bepalen of dat bedrijf dat ook wil doen. En zolang dat niet gebeurt zal de heer Strikwerda altijd kunnen beweren dat de ''zwakke economische groei deels toe te schrijven is aan.....'' i.p.v. de besluiteloosheid, op alle gebied en alle niveaus (inclusief de BU's), van de bedrijven zelf
Wat betreft het taalgebruik, als iemand mij komt vertellen dat er volgende week een comeet zal inslaan op de aarde en ik trek dat in twijfel omdat komeet met een c geschreven wordt, dan acht ik het tijd om even stil te staan bij mijn eigen intilligentie (of wat daarvoor moet doorgaan).
Maar een slim mens heeft ooit eens gestelt
''Schrijffouten vallen nu éénmaal meer op dan denkfouten''.
Zou die mens misschien Mevrouw Prinssen gekend hebben?
Wat netwerken betreft, zij hebben hun nut, maar ik heb het geluk dat mijn klanten mij bellen met de mededeling dat hun collega X mijn naam hebben doorgegeven en ik even een afspraak kan maken voor een gesprek omdat ze hetzelfde ''probleem'' hebben.
En dat mijne heren en dames is nog altijd de beste referentie die een consultant kan bezitten, de mond aan mond reclame. Dit is voor mij het bewijs dat ik een ''goede'' consultant ben.
Maar zoals door Ton gesteld je kan niet alles en dan kan je netwerk maar beter bestaan uit mensen met een zekere specialisatie maar ook met een bredere visie dan het eigen veldje want, Mr De Greef, het kan best zijn dat de kennis in het bedrijf aanwezig is maar er toch voor kiest om het ''vuile werk'' door derden te laten doen, niet zozeer uit lafheid of zwak management maar vanuit de wetenschap dat deze mensen nog jaren met elkaar dienen samen te werken en ook dat is een belangrijke kostenfactor voor een (menselijk) bedrijf.
En in mijn boekje verdient een bedrijf die rekening houdt met ''relationele'' gegevens toch iets meer respekt dan hetgeen U haar toemeet.
Reactie: Ik zou de verantwoordelijkheid voor hun gedrag zoveel mogelijk in de groep laten. Vragen waarom de groep zo reageert en of deze reactie voor hun bekend (komt zo'n reactie ook in andere situaties voor) is zou ik stellen.
Daarnaast zou ik achterhalen wat hun precies drijft. Begrip, meeleven, teruggeven wat jezelf voelt en ziet.
Ik zou vooral niet teveel de aap op mijn schouders nemen. De groep heeft hierin een verantwoordelijkheid en ik zou duidelijk aangeven wat mijn coach rol / verantwoordelijkheid is en wat ik van hun verwacht.
Reactie: Hierbij een reactie op een reactie van de heer Egberts die volgens mij spreekt vanuit echte ervaringen en de generalisatie van man/vrouw scheiding zoals in hoofdartikeltje hiermee kan weerleggen. Mijn ervaringen zijn namelijk ook dat al je de juiste prikkels hanteert zowel de mannelijke als vrouwelijk managers de handschoen oppakken en wel degelijk ratio en gevoel kunnen combineren. Mijn ervaringen bevestigen dat men vaak hongerig is naar andere manieren van kijken naar de organisatie en de organisatie uitdagingen en natuurlijk naar zichzelf. Met goede creativiteitstechnieken en een gedegen voorbereiding op een bijeenkomst voor managers kunnen wel degelijk ratio en gevoel gelijkwaardige kansen krijgen. Sterker nog ik zou management bijeenkomsten voor mijn klanten niet anders willen en kunnen organiseren want ik ga graag voor resultaten die ook na de bijeenkomst nog beklijven.
Reactie: Beslissingen kunnen we het beste nemen niet alleen op basis van denken en voelen, maar ook op de andere kwaliteitsniveaus van leven. De bewustwordingspsychologie gaat er vanuit dat onze beslissingen - altijd, maar veelal onbewust - genomen worden op basis van onze gesteldheid op alle zes de niveaus: fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal, relationeel en spiritueel. Dat laatste is niets zweverigs maar heeft te maken met onze waarden, normen, zelfbeeld, mensbeeld en wereldbeeld. In feite heeft de mens twee ego's: je Zelf en je schijnpersoonlijkheid. Hier wordt kennelijk het laatste bedoeld. Als we vanuit ons Zelf, onze authenticiteit en uniciteit acteren en reageren komen we tot evenwichtige besluitvorming en daadkracht. Zie www.bewustwordingsmanagement.nl voor meer informatie over de inzichten en praktische handvatten hieromtrent. Een te groot ego, met de daarbij mogelijke blokkerende elementen komt niet alleen bij executives voor, maar op alle niveaus en hebben in leven, wonen en werken communicatieverstorende en belemmerende consequenties.
Die zijn wel op te heffen en men kan komen tot optimalisatie van de communicatie. Door inzicht, bewust worden, bewust zijn en vervolgens bewust doen.
De bewustwordingspsychologie geeft aan hoe.
