Reactie: Hoe ver mag je gaan met discriminatie en controle van mensen.
Een sollicitant wordt al beoordeeld op zijn uiterlijk bij het eerste gesprek.
Een voorstel van o.a. Groen Links om mensen anoniem te laten solliciteren werkt gewoon niet.
Ben je boven de 50 jaar, wegwezen dan, behalve wanneer je een gespecialiseerd beroep hebt, dan kan het nog net, ben je door een ongeval verminkt, door aangeboren gebreken (ze noemen dat gehandicapten) getroffen, kans heel klein, heb je een afwijkende huidskleur, jammer dan.
We zijn en blijven mensen met onze vooroordelen en andere eigenschappen.
Heb dus geen illusies dat het zal veranderen.
In Nederland zien we dat de verzekeringspartijen heel stiekem alles kunnen gaan sturen.
Ziektekostenverzekeraar bepaalt nu al waar u zich mag laten behandelen, welke medicijnen er verstrekt mogen worden door huisartsen en ziekenhuizen.
Bijna alle Arbodiensten zijn door de verzekeringsmaatschappijen opgekocht, dus een optimale controle van de burgers in Nederland is aan het ontstaan.
Dus dikke mensen, te dunne mensen, astmalijders en mensen met ongeneeslijke ziekten kunnen in de toekomst worden geweigerd, want verzekeringsmaatschappijen willen geen risico lopen.
Het artikel gaat gelukkig over Engeland, in Nederland doen we dat niet, of ……
Reactie: ''Coaching wordt tegenwoordig gezien als ontwikkelkans, niet als middel om een probleem op te lossen”.
Deze zin in het verhaal geeft goed aan hoe je coaching mag zien.
In Nederland wordt er ook gebruik gemaakt van coaches, maar vaak gericht op onderdelen, waar de manager minder goed in is, terwijl het juist goed is om een onafhankelijk persoon eens naar de manager te laten kijken.
Ook doe je dit niet in een gesprek en een paar korte sessies, maar neem de tijd voor dit middel.
Maak goede afspraken waarin en hoe er gecoached wordt en welke verwachtingen er mogen zijn en ook welke verwachtingen er niet mogen zijn.
Hoe kan je kijken of het een positief effect voor de manager en vooral voor het bedrijf is?
Heel simpel door d.m.v. een scan (zie b.v. www.scaudit.nl) als begin meting en doe dit dan later nogmaals als een meting, dan moet je het effect kunnen zien.
Ik hoop dat er meer nagedacht gaat worden binnen Nederland over, hoe dragen we zorg voor echte leiderschap binnen onze organisaties en hoe kunnen wij deze mensen die begeleiding geven die echt voor hen effect heeft.
Ron Ladage is van Ladage Praktijk Advies en werkt met andere bedrijven samen om bedrijven ook de juiste software/hulpmiddelen te geven om het bedrijf tot een van de beste bedrijven in Nederland te maken.
Reactie: Promotie net zo zenuwslopend als scheiding????
Ik zet hier bewust vraagtekens achter deze kop.
Het vergelijken van deze twee vind ik nogal vreemd. Er zijn vele vormen van scheidingen, dit kan op het persoonlijke vlak zijn, zoals een echtscheiding, overlijden van de partner of het verlies van je baan, met pensioen gaan, kortom veel mogelijkheden.
Scheiden gebeurt vaak onverwachts, je ziet het niet aankomen of je wilt het niet zien aankomen.
Ik richt mij dus in mijn reactie op de promotie.
Ik vind dat een bedrijf zorg moet dragen voor een “leven lang leren” voor zijn werknemers. Natuurlijk ligt deze verantwoordelijkheid niet alleen bij de werkgever, maar zeker ook bij de werknemer zelf.
Dus maak gebruik van de hedendaagse goede hulpmiddelen zoals corecompententie (via internet) management met het juiste systeem voor het bedrijf.
Vanuit een scan zijn de competenties van de werknemer goed te overzien en ook welke hulp hij voor het vervullen van de nieuwe functie nodig zijn.
Ik spreek dus van goed geleide bedrijven, waar de P&O afdeling nog zijn werk doet en zorg draagt voor opvolging van afspraken.
Juist in de eerste fase van de nieuwe functie gaat het verkeerd, je bent niet meer een van de collega’s, maar je bent hun leider/chef. Daar moet je over nadenken wanneer je hogerop wilt, er komen nieuwe uitdagingen bij en je moet zorg gaan dragen dat je een ander netwerk gaat opbouwen.
Het benutten van de juiste coaching, misschien in het tijdelijk gebruik mogen maken van een personal coach, geeft de rust en draagkracht voor de nieuwe taken te vervullen.
Ook in een vroeg stadium de toekomstige promotie vast om te zetten in een lange werkervaring op de toekomstige functie, je went dan aan de verantwoording en het snelle verandertraject wordt beter te overzien.
Je moet je steeds in je werkzame leven bewust zijn van wat je echt wilt, laat je niet in een situatie brengen dat de buitenwereld belangrijker is dan je eigen echte wil.
Denk even rustig na wanneer er een promotiekans is, wil ik het echt, heb ik de juiste competenties, bezit ik de nodige sociale vaardigheden hiervoor en wil ik het echt!
Ik ga ervan uit dat elk bedrijf een goed bedrijf wilt zijn, maar we weten dat er veel zaken mis gaan.
Bij technische (productie) bedrijven zie je vaak een goede vakman in de techniek vernaderen in een hopeloze leidinggevende, want techniek laat zich makkelijk sturen, maar mensen zijn mensen en niet te sturen vanuit techniek.
Door de kop van het artikel is de kans heel groot dat er veel negatieve reacties komen op het gebied van scheiding en weinig gericht op de uitdaging van een promotie, met al zijn voor- en nadelen.
Vanuit mijn werk wordt ik helaas pas ingeschakeld wanneer het niet goed loopt, i.p.v. vooraf me in te huren bij de start van de gepromoveerde werknemer.
Reactie: Uiteraard is humor belangrijk. Het verlicht de werksfeer en brengt de manager dichterbij. Een te serieuze benadering is in mijn ogen een bewuste afstand creëren. Humor komt vanuit jezelf en daar moet je altijd aan blijven werken. Gemaakte humor is daarentegen te ''nep'' en daarmee een verkeerde tool. 1 dag niet gelachen....... is niet voor niks een goede statement.
Reactie: Thuis werken heeft de toekomst en vooral voor eenmansbedrijfjes is het handig om niet meteen een groot duur pand te hoeven bezetten.
Ik ben zelf een ouder iemand die hiervoor gekozen heeft omdat ik bij een regulier bedrijf nooit meer aan de bak kom.
Dus ben ik mijn eigen enmansbedrijfje gestart en drijf handel in gezonde voeding van een gerenomeerd Amerikaans bedrijf.
Daarvoor hoef ik geen duur pand te huren en de opslag is gegarandeerd.
De voordelen hiervan wegen ruimschoots op tegen het werken in een verkoop kantoor.
Je bent eigen baas, hebt niets te maken met managers die jouw onder de duim willen houden en je kunt je eigen tijd indelen.
Je zit niet vast aan reistijden je kunt je eigen rusttijden indelen en je bent ook minder ziek en je kunt jezelf ook beter concentreren op je werk.
En als er een keer 1 kind ziek is is er altijd iemand om naar dat kind te kijken, en je vrouw kan altijd als zij dat zelf wil haar tijden zo inplannen dat zij buiten de deur kan werken.
Voordelen te over voor beginnende eenmansbedrijfjes.
Reactie: Hoe serieus moet je nu dat soort onderzoeken nemen? Je hebt niets aan dat artikel. Algemeenplaatsen, generalisatie, allemaal breed interpreteerbaar. Pure ballastinformatie.
Ik zelf ben van origine Duitser en heb 20 jaren in Duitsland en aansluitend 19 jaren in Nederland gewerkt.
Mag ik een interessanter onderzoeksvariant suggereren? Zijn de meest tevreden Duitse managers werkzaam in Nederland? Of, is de meest tevreden Nederlandse manager in Duitsland werkzaam?
Ik acht de kans groot, dat de verschillen van Nederlanders en Duitsers in het bijzonder, hun mentaliteit, karakter, culturele achtergrond een enorme positieve, krachtige, innovatieve en gek genoeg bindende invloed op werk,- en zienswijzen en in hun onderlinge (zakelijke) relaties, vooral in het land van de ander hebben!
Uit eigen ervaring mag ik vermelden, dat het op de werkvloer tot zeer vruchtbare resultaten en tevredenheid leidt. Voorwaarde is integriteit, vertrouwen, nieuwsgierigheid en op elk niveau met open vizier en construktief te communiceren.
Reactie: Daar kan ik over meerpraten. Via een reorganisatie nu op een andere afdeling terecht gekomen in een gehele nieuwe branche binnen dezelfde organisatie. Door de reorganisatie met als doel een efficientere organisatie te bewerkstelligen met kortere lijnen is een ieder zo druk bezet dat er weinig oog is voor een hele basale toelichting betreft werkprocedures, verantwoordelijkheden, logistiek. Een soort los hagel krijg je op je afgevuurd, 2 x zoveel mensen en tja ga maar gewoon beginnen.. Kijk zelf op de harde schijf, loop de mappen na, maak met iedereen afspraken betreft verwachtingen, kijk zelf welke systemen je moet beheren en waar je cursus kunt aanvragen etc.. en dan is je collega ook nog op vakantie die de andere helft van nl aanstuurt.. dus nu heb ik ook de verantwoordelijkheid voor een geheel team van zo'n 25 man met heel veel vakkennis..
Reactie: Er is niets zo moeilijk voor een mens die met een vraag komt (kwetsbaar),nee te moeten horen en daarmee basta.
Het ligt bij de brenger wat hij wilt bereiken met zijn vraag,het is aan de onvanger dat hij luisteren moet naar de inhoud en niet de toon(de ontvanger,wat het manegment is op zo'n moment)kan het altijd met een ja brengen,als de mogelijkheid daar is.
Is deze er niet dan moet nee kunnen,mits er er ruimte gegeven kan worden aan uitleg van beiden kanten.
Men moet leren een transparantheid in het communiceren te brengen,dat kan alleen als er vertrouwen is onder en naar elkaar.
De Heer Daniel P Baeten en De Heer P Bies hebben dit naar mijn inziens helder neer gezet.
een juiste kennis over gesprekstechnieken kan een heleboel schelen,voor werkgever en nemer.
met assertiviteit komt men een eind,met vooroordelen(het bekende in mijn eigen straatje praten)nergens.
Idd,blijf professioneel en tracht open en met de juiste toon te bereiken wat je wilt.
Dat duurd het langst,en brengt bewondering met zich mee,
sta voor jezelf in,let op iemands lichaamstaal, met respect voor eigen pers komt men een heel eind.
Reactie: Ik ben het helemaal met deze stelling eens. Alles in bedrijven is erop gericht wat allemaal MOET en daar worden veel werknemers compleet gestressed van. De creativiteit verdwijnt, en velen zakken terug in een soort slachtofferrol.
Ik ben van mening, dat als de manager in staat is om de eisen van de onderneming om te buigen in een uitdaging voor het personeel en hierbij gebruik maakt van humor, hij op dat moment aanspraak maakt op de creativiteit van zijn mensen. Die zijn dan tot veel meer in staat als gedacht en hebben er meer plezier in om de uitdaging aan te gaan.
De mensen worden dan creatiever en zien kans om zichzelf nog meer te ontplooien.
Op zich al zo logisch, dat ik het al humor vind dat een dergelijk boek geschreven is.
Reactie: Goed artikel absoluut, al kun je niet iedereen precies in een hokje plaatsen. Ik kan mijzelf denk ik afhankelijk van de situatie in verschillende hokjes plaatsen en hoop eerlijk gezegd dat anderen ook in staat zijn dat te doen. Ik kan op het ene moment in een zakelijk pak aan de vergadertafel zitten lopen en later in werkkloffie meehelpen met de werkzaamheden om maar eens wat te noemen.
Hoe goed het artikel ook is ben ik het eens met de heren Hoebregs & Bleecke.
Als leidinggevende is het soms moeilijk om openheid te geven, persoonlijk heb ik daar geen moeite mee maar eigenlijk ben ik wat dat betreft te goedgelovig. In mijn carriére heb ik me herhaaldelijk gestoten aan deze steen en ben ik het dupe geworden van mijn eigen openheid en eerlijkheid.
Mijn leidinggevenden konden er kennelijk niet mee omgaan of juist wel!
Ik werd verzocht om afstand te houden tot diegenen aan wie ik leiding gaf. Niet dat daar een reden voor was, alles liep perfect en de mensen droegen mij op handen. Omdat ik dus gezond eigenwijs ben ging veranderde ik mijn openheid niet met het resultaat dat ik eruit gewerkt werd.
Juist die zaken die ik van mezelf had blootgegeven werden dan tegen mij gebruikt. Welnee geen rare extreme dingen, gewoon koetjes en kalfjes.
Om eens een voorbeeld te geven:
We moesten overwerken en we kregen de mensen niet bij elkaar, de vrijwilligers hadden geen vervoer, ik bood ze aan ze naar huis te brengen op eigen kosten. Ik dacht aan win/win/win. De baas blij omdat het werk tijdig gereed zou zijn, de medewerker had financiële moeilijkheden en kon zich een extra centje verdienen, en mij kon niemand verwijten dat ik mijn mensen niet wist te motiveren.
Later vertelde ik open en eerlijk aan mijn manager die notabene verantwoordelijk was voor het halen van die targets en zelf door een domme beslissing gezorgd had dat het werk te laat af was, hoe ik dat aangepakt had.
Enige tijd later werd ik in een beoordeling erop gewezen dat ik de targets niet haalde en mijn mensen niet kon motiveren. Natuurlijk schoot ik uit te slof en vroeg naar de argumentatie. En ja u raadt het al. Ik kon slechts overwerkers vinden door taxichauffeur te gaan spelen met het resultaat dat ik te eigen werd met mijn team en wist het werk niet zo te organiseren dat het tijdig gereed was. Alles werd op paier gezet, dat ik nooit heb getekend of gezien maar een paar maanden later werd het gebruikt als argumentatie om het voortijdig contract te ontbinden. Mijn manager had een hele la vol van ''bewijzen'' (die eigenlijk zijn eigen rotzooi was) verzameld om anderen te kunnen overtuigen dat ik zijn rotzooi schuld was. Ik had beter moeten weten en nooit open moeten communiceren erop vertrouwende dat wij een team waren dat hetzelfde doel nastreefde en elkaar moest ondersteunen en helpen. Toen de aap uit de mouw kwam was het te laat, bovendien kun je je eigenlijk moeilijk verdedigen tegen dergelijke vuile praktijken. Het is mij meermaals overkomen en ik weet dat vele anderen hier ook het slachtoffer van zijn geworden bij diverse bedrijven.
Ik vertrouw niemand meer, maar ben kennelijk te dom om mijn gedrag aan te passen. Ik geloof nog altijd in het goede en oprechte in de mensen maar wellicht ben ik ook te naïef.
Wat ik trouwens helemaal verschrikkelijk vind is dat een grote onderneming op zo'n moment alle communicatie dicht gooit. Het wordt je zelfs nog kwalijk genomen dat je een gesprek wilt hebben met de leidinggevende van je manager. Bedrijven die wel trots een oorkonde hebben hangen op personeelszaken dat ze een of andere prijs hebben gekregen vanwege fatsoenlijk personeelsbeleid en zelfs een hulplijn hebben ingesteld voor hun werknemers om een vertrouwenspersoon te benaderen in dergelijke situatie's.
Een hulplijn die nooit bereikbaar is en waar een medewerker op staat die het bedrijf al lang verlaten heeft!
Achteraf hoor je pas van anderen dat zo'n bedrijf bekend staat om dergelijke praktijken en je verbaast je dat dergelijke multinationals met al hun mooie beleidsteksten en procedures op papier toch in staat zijn om dergelijke misselijkmakende praktijken erop na te houden. Wat ben ik er mee opgeschoten? Helemaal niks, ik ben een rot ervaring rijker en mag proberen anderen te overtuigen dat ik uitstekend functioneerde en juist daarom ontslagen ben. Wie gelooft nu dat ik het slachtoffer ben geworden van één smeerlap, die zijn eigen geknoei listig in mijn schoenen heeft geschoven.
Inderdaad, een boel negatieve energie en ja, het zit nog erg diep want het blijft een vieze stinkende wonde op mijn arbeidsverleden waar steeds weer navraag na wordt gedaan. Het is gewoon ongeloofelijk dat een slinkse knoeier je hele arbeidsverleden kan bezoedelen op zo'n wijze.
Alle tips om dit vlekje weg te werken zijn trouwens welkom!
Reactie: Helemaal mee eens, goed gedosseerde humor relativeert juist wanneer de druk op medewerkers alsmaar opgevoerd wordt. Een losse opmerking op zijn tijd waarin je laat zien dat je inleeft in de medewerker en die bij een medewerker een grijns oplevert of even ruimte geeft voor ontstressing laat zien dat je ook mens bent en oog hebt voor de mens achter de productie. Mensen ervaren het daardoor dat je benaderbaar bent voor hun problemen en dat verdient zich terug in vertrouwen. Niets is demotiverender dan humorloze leidinggevenden.
Reactie: Slechte managers storen zich over het algemeen aan de humor van anderen en hun collega's.
Ze noemen dat niet serieus zijn.
Kennelijk ontgaat het hun dat dit een manier is om stoom af te blazen, de verhoudingen leuk te houden en het werkklimaat optimaal zodat er beter gepresteerd kan worden.
Juist diegenen met humor worden vaak het slachtoffer van het onbegrip dat een mokkende baas kan hebben. Probeer die baas al helemaal niet op te vrolijken. U bent gewaarschuwd!
