Reactie: Op zich een juiste instelling, en ik doe er zelf eerlijk gezegd ook aan mee.
Naast dat ik het 'not done' vind om voor iets simpels als een verkoudheidje thuis te blijven is er vaak ook helemaal geen ruimte voor. Ik kan beter een dagje op het werk half productief zijn dan helemaal niet..
Reactie: Het probleem is, dat de rekenmeesters er van uitgaan dat mensen altijd 100 % fit zijn. Dat is gewoon niet zo. Het leven is een voortdurende strijd tegen onbalans door bacteriën, virussen, verdrietigheden en andere ongemakken. Als je alleen 100 % fitte werknemers wilt hebben kom je uit op hoge aantallen verzuimers, zoals we in Nederland een aantal jaren geleden hadden. Aangezien mensen geen robots zijn, zul je moeten accepteren, dat hun arbeidscapaciteit schommelingen vertoont. Het is net zoiets als denken, dat je met een auto, die 200 km/hr kan, ook in een uur 200 km ver kan komen. Dit soort berekeningen is gewoon kletskoek.
Reactie: Een coach ontmoeten die op dat moment bij je past is een van de mooiste dingen die je kunt meemaken. Dat is mij al enkele keren overkomen, maar ik ben dan ook een geluksvogel .
Reactie: Dat je vrij mag nemen als je huisdier ziek is vind ik vrij normaal. Toch denk ik dat men de kerk in het midden moet laten.
In de praktijk kom ik mensen tegen die een ochtendje verlof afdwingen omdat ze naar de doctor, specialist of tandarts moeten. Ze werken in onregelmatige diensten en het zou dus goed buiten de werktijden te plannen zijn in veel gevallen. Ik vermoed dan ook dat veel mensen op een dergelijke manier aanspraak willen maken op de rechten uit de cao.
De zieke hond, kat en hamster past dan mooi in de rij, ziek kind, zieke partner, zieke schoonmoeder, dokter, specialist.
Met een beetje pech heb je een werknemer die door het hele jaar dit lijstje afwerkt. Een goede leidinggevende weet wel welk vlees hij in de kuip heeft en hoe hij daar mee moet omgaan.
Reactie: Eens met reactie van heer Leerdam. Valkuil lijkt mij of er wel naar gekeken is wat deze nieuwe structuur oplevert voor de medewerkers. Aan de medewerkers moet duidelijk gemaakt worden wat het voor het betekent en toevoegt . Als dat niet zo is kan inderdaad de neiging bestaan de oude lijnen te blijven volgen. Wat het krijgen van gezag betreft, goed leiderschap is iets wat je laat zien, dan volgt vertrouwen van medewerkers.
Reactie: Inderdaad kan je bepaalde type-kenmerken herkennen binnen je organisatie. Een belangrijk punt hierin is een goed evenwicht vinden tussen de verschillende persoonlijkheden. In ideale omstandigheden heb je van elke type wel een medewerker in je team. Een doordachte aanwervingsstrategie kan hierbij helpen. Je hebt echter niet altijd de ruimte om juist die persoon aan te trekken die perfect in je team past. Actief horen wat de medewerker je vertelt (of niet vertelt) is soms minder evident dan je zou willen.
De drijfveren van je medewerkers herkennen en daarop inspelen zorgt dat er geen 'koppen rollen' maar dat alle 'koppen' in dezelfde richting kijken, het doel dat je wil bereiken met je team. Zoals voor je team is dit ook voor de 'leider' een proces van vallen en opstaan. Daarom ... ken vooral jezelf. Hoe sta jullie ten opzichte van de evaluatie van het management door de medewerkers ?
Reactie: Wat is de definitie van een coach? Is een oudere collega die een nieuwe begeleidt een coach? Is een vriend die je op weg helpt een coach? En zo kan ik nog even doorgaan. Dus ja iedereen heeft advies nodig om in zijn kunnen door te groeien, alleen draagt dat iemand niet die naam van coach. Dient het structureel te gebeuren, ik denk dat in elke organisatie daar behoefte voor is. Maar wie coachet de baas? Wie heeft het lef hem erop te wijzen dat het nuttig is? Wij zijn een groep vrienden die al jaren in de business zitten in verschillende sectoren en die mekaar helpen door critisch naar mekaars resultaten te kijken en van elkaar de goede dingen te leren.
Reactie: Coaching kan vele vormen hebben.
Op sommige momenten kan het nodig zijn een vakkennis-coach naast je te hebben.
Soms wil je een sparringpartner om strategieën door te spreken.
Soms is het fijn je eigen gevoelens en ervaringen vrijelijk te bespreken zonder dat dat vakmatige of relationele bij-effecten zal kennen.
Kenmerk van een coach is dat hij/zij het niet voor je doet: je doet het zelf. Je komt tot de kern van je eigen zaak. Coaching is spiegelen, reflecteren, samenvatten en focussen wat jij aangeeft. Het is ook: tips en trucs om beter te functioneren.
Een coach luistert, en geeft terug.
Een goede coach-client relatie kan alleen dán ontstaan als de client verantwoordelijk wil zijn en blijven voor het eigen proces, oplossingsgericht is, en bereid is zaken van de coach aan te nemen. Niet als blind vertrouwen, maar als feedback-optie.
Afhankelijkheid van een coach is geen coachings-relatie. Een coach opgelegd krijgen van de baas is dus per definitie geen goede basis om te werken, tenzij je zelf de mogelijkheid hebt deze coach te kiezen (wat niet wil zeggen dat je er nooit mee in zee moet gaan als de baas hem/haar al kent). Wat dan wel belangrijk is, is zeker stellen dat baas en coach geen opdrachtgever/opdrachtnemer met elkaar zijn.
Reactie: Weer eens een typisch voorbeeld van de Haagse Kortzichtigheid.
Ik heb als verandermanager diverse reorganisaties begeleid, waarbij ook gedwongen ontslagen vielen. Vrijwel altijd is er een sociaal plan waarin, naast de ontslagvergoeding ook een outplacement traject is opgenomen. Via dit traject vindt een ruime meerderheid van de getroffen mensen een nieuwe baan, veelal een baan die beter bij hen past. In 80% van de gevallen betreft het overigens heel ander werk dan het werk dat men verloren is.
Hoe kan een werkgever nu mensen gaan trainen voor ander werk? Het lijkt me wat onzinnig om mensen te gaan trainen voor werk dat ze na een eventueel ontslag zouden kunnen gaan doen.
Resten er twee mogelijkheden. Ofwel alles laten zoals het is ofwel de mensen gedurende de eerste periode van de outplacement gewoon het salaris doorbetalen of de uitkering aanvullen tot het oude salaris.
Daar zijn goede formules voor te vinden lijkt me.
Riante regelingen zoals bij NedCar moeten vermeden worden vind ik. Van het MCA (Mobiliteits Centrum Automotive) begreep ik dat de mensen niet echt gemotiveerd zijn om een andere baan te zoeken, gewoon omdat ze lekker kunnen leven van hun zak geld. Dat dient ook vermeden te worden
Reactie: Tja Buigen he? Kijk maar eens hoe een Japanner buigt zonder de aandacht en de verbinding los te laten.....
Als iemand een echt talent heeft zal hij of zij gevoeliger zijn om de juiste beslissingen te nemen die in de richting van het talent duiden. (Ik heb het hier over een ingeboren talent en niet de bekende aangeleerde vaardigheden.)
Als ''Leider'' kun je dan ook eigenlijk alleen daar plaats voor maken en de beweging ondersteunen. Dit is het verschil tussen echt leiderschap en management.
Je insteek Markus, van koppen rollen, geeft aan dat je enigzins geforceerd leiderschap inzet. In plaats van wat niet goed is kun je ook richting geven aan wat wel past. Als je de automie van je mensen niet kan ondersteunen, zul je ze per definitie altijd klein houden....hierdoor meer aan de teugels moeten sleuren en minder resultaat maken....
Als je je eigenbeweging kent zul je de kracht van anderen ook makelijker herkennen en daar ook een gepaste plaats in je bedrijf voor creeeren.
Iedereen is een leider op het gebied van zijn/haar eigen talent...De echte mensenleider zal hierbij als spil in het draaiende wiel kunnen staan...in aandacht nietsdoen en toch wordt alles gedaan (TAO).
Ik ben het enigzins eens met het verhaal hierboven, zij het soms in meerdere en soms in mindere mate.
Wat betreft het buigen, ja...., maar ik ben degene die uiteindelijk beslist en wiens kop zal rollen.
Binnen de grenzen welke ik aangeef alszijnde 'het mogelijke' mag de 'talentvolle persoon' zich heerlijk uitleven.
''Samen'' is mijn credo, maar of het doorgang zal vinden is en blijft mijn beslissing.
Uiteraard sta ik wel open voor discussie, overtuig me!
Reactie: Prima stukje Fred. Mensen in hun kracht zetten door aandacht te hebben voor wat hen beweegt en stil laat staan. Buigen Robbert? Meebewegen zou ik het willen noemen, buigen doe ik alleen als ik wat heb laten vallen.
Ja mooi om jullie invalshoeken te lezen. In mijn beleving zeggen jullie beiden hetzelfde.
Ik ben het met jullie eens, afgezien van het feit dat we een prachtig beroep hebben, is het ook gewoon keihard werken om in gesprek te komen met al je medewerkers en belangrijker nog om met hen allen in gesprek te blijven. Zoveel ballen om in de lucht te houden, het eerste wat er m.i. bij inschiet zijn de mensen die het uitvoerende werk moeten verrichten, en dat terwijl zij de succesfactor voor een groot deel bepalen.
