Reactie: Wij merken dagelijks in onze diverse contacten met uiteenlopende bedrijven dat er een duidelijke switch aan het gebeuren is nl. het besef dat morgen de 50% van onze bevolking 50 plussers zullen zijn.
Het is dan ook een boeiende uitdaging om als Marketeer de meest optimale communicatiemiddelen te gerbuiken, deze zonder twijfel zeer interessante groep verder te gaan cibleren.Wordt vervolgt ....
Reactie: Als regelmatige deelnemer aan het fileleed ben ik het hier van harte mee eens. Een andere suggestie is om de medewerkers te laten werken in een gedeeld kantoor in de buurt van de woonplaats. De medewerker heeft een werkplek in het gedeelde kantoor met werknemers van allerlei andere bedrijven. In feite huurt de werkgever gewoon een werkplek in de buurt van jouw woonplaats en verspil je geen kostbare privetijd meer in de file.
Reactie: Ik deel de beschreven mening.
Van groot belang is naar mijn oordeel dat we meer en meer gaan beseffen wat de negatieve gevolgen zijn van verhoogde werkdruk. Stress heeft en geeft een aantal bekende gevolgen. Het kribbig zijn en het uitdijen daarvan leidt tot ongewenste situaties.
In de mate dat het lukt duidelijk te maken en te krijgen dat er behalve verschillen van mening zijn ook meningsverschillen zijn zal er genuanceerder gesproken worden over situaties die zich voordoen.
Ik heb de indruk dat het in deze gaat over twee verschillende zaken.
Kunst is om ze onafhankelijk van elkaar te benoemen.
Achterkamertjes, als ze al werken werken slechts zeer kortdurend, dus niet doen.
Reactie: Intern ondernemerschap is volgens mij een relabeling van:
''Het management geeft onvoldoende strategische en operationele sturing aan de werkers, maar maakt hier de werkers zelf verantwoordelijk voor.''
Of krijgen die interne ondernemers een budget wat ze naar eigen inzicht in de onderneming mogen investeren? Delen ze ook mee in de opbrengst van dat budget?
Reactie: Jouw probleem lijkt inderdaad terug te voeren op een (zelf) aangeleerd patroon van vroeger (dat je nu nog toepast), zoals mw. Prinssen in haar reactie ook min of meer benoemt. Toen hulpvol, nu niet meer. Vaak is een training of coaching dan onvoldoende om tot een goed, d.w.z. breed effect te komen. Met het reflecteren op je eigen gedrag, waarom je handelt zoals als je handelt, kun je leren hoe je passend kunt reageren (en zonder angst). Daarbij kun je helemaal jezelf blijven, bijv. aardig, alleen komt er dan nieuw passend gedrag bij. Je hoeft dus misschien niet iets af te leren, maar bij te leren.
Wil je echt een persoonlijke verandering, dan kan een training te vrijblijvend zijn (onvoldoende persoonlijk gericht) en in jouw geval lijkt coaching ook niet aansluitend, omdat het niet om een specifieke beroepsvaardigheid gaat, maar iets waar je ook in andere situaties waarschijnlijk tegen aanloopt, vanuit een overtuiging/belemmering in jezelf (en die je zult moeten onderzoeken).
Je vraag en situatie lezend lijkt supervisie voor jou een passende methode om tot ontwikkeling te komen. Supervisie lijkt mij ook passend bij jouw niveau; supervisie wordt gegeven vanaf HBO-niveau en gaat over leren en werken, waarbij er geen coach is die je stuurt, maar waarbij een – hiervoor geschoolde - supervisor je zelf tot inzichten laat komen (aha-erlebnisen waaraan je gaat werken).
Hier onder een omschrijving van supervisie en het verschil met andere begeleidingsvormen.
Wat is supervisie? | Supervisie is een professionaliseringsmethodiek, naast andere professionaliseringsmethodieken, zoals: scholing, training, coaching, consultatie, werkbegeleiding en intervisie. Scholing en training zijn gericht op kennis en vaardigheden m.b.t. beroepsvereisten. Coaching is gericht op het leren van specifieke beroepsvaardigheden bij de uitvoering van het werk. Consultatie is gericht op het oplossen van/hanteerbaar omgaan met werkproblemen. Werkbegeleiding is gericht op het inwerken van nieuwe collega’s in het werk. Bij intervisie leer je van en met elkaar over ingebrachte werkervaringen.
Supervisie is een methodiek, die je helpt je bewust te worden van hoe en waarom je de dingen doet zoals je ze doet, om vervolgens, als je anders wilt handelen dit in praktijk te brengen. Zo leer je jouw beroepsuitoefening af te stemmen op jouw persoon (willen, voelen, denken en handelen), het beroep (de beroepsvaardigheden) en de werkcontext (beleid, collega’s, werkomstandigheden).
Supervisie is dus een persoonsgerichte aanpak, waarbij vanuit een wisselende context wordt geleerd in iedere situatie anders te handelen (nieuw gedrag).
Voor meer informatie over supervisie kun je mij mailen.
Reactie: Ondernemen doe je uit vrije wil. Het verhaal van Harry Starren is op zich juist, maar voegt weinig toe. Ondernemerschap kun je vergroten door op meer menselijke schaaal te gaan ondernemen. Dit betekent denken in klantgerichte `businessflows` en handelen vanuit kleinere entiteiten c.q. werkeenheden. Op www.samenondernemen.nl wordt dit op een heldere wijze uiteengezet.
Reactie: Helaas moet ik ook concluderen dat het rapport al te dicht bij de waarheid ligt.
Ik ben recentelijk zelf aan het soliciteren en heb ook helaas meegemakt dat na een afwijzing ook geen reden gegeven werd.Ik heb een nette e-mail gestuurd met de vraag waar ik ''aan te kort'' kwam en zelfs daar werd niet op gereageerd.
Op 18 februari reageerde ik op een andere functie en desondanks dat ik op 7 maart nog een e-mail stuurde vragend naar het verloop van de werving/selectie procedure, heb ik nog steeds geen antwoord mogen ontvangen.En dit van een organisatie dat in hun product reclame refereert naar hun hoge kwaliteit dat gerealisserd wordt door steeds hogere eisen te stellen die mogelijk gemaakt wordt door ''fantastische collega's''.
Dat zijn zeker de collega's die wel een antwoord kreeg op hun solicitatie brief !!!
1 week geleden reageerde ik op nog een functie en ook hiervan heb ik nog steeds geen bevestiging van ontvangst gehad.
In mijn huidige functie maak ik ook regelmatig deel uit van onze werving en selectie procedure en ik ben zeer bewust van het feit dat kandidaten dagelijks hun mail controleren, hopend op ten minstens een bevestiging van hun solicitatie.
Dat de goede naam van mijn werkgever hier aan gekoppeld is, is voor mij vanzelfsprekend en daarnaast een reactie word gestuurd pur uit fatsoenlijkheid.
Kortom: Een werkgever die slecht of helemaal niet communiceert richting een potentieel nieuwe medewerker is bezig om zijn dure bedrijfs reclame en (mogelijk) goed naam teniet te doen.Hoe competent zijn dus PZ afdelingen en of managers die hier niet van bewust blijken te zijn ?
Reactie: Als het de beloning per bespaarde miljoen euro maar 200 euro opleverd dan zal dit inderdaad zeker niet genoeg motiveren om moeite te doen om je plan door te voeren. Het grootste voordeel dat ermee te behalen valt is dat het leuk op je cv staat.
Reactie: reactie op ''heer marc 1959''.
Een oplossing heb ik helaas niet, ik heb wel hetzelfde ''probleem''.
Ik heb welleens het idee dat ik dingen ''te diep'' wil doorgronden (echt wil snappen) voordat ik ''terugvuur''.
Maar wat hier echt aan ten grondslag licht, en of hier iets ''aan te doen'' is weet ik niet, hoop dat er andere mensen zijn die hier meer ervaring mee hebben en dit willen delen.
Reactie: Intern ondernemerschap is een illusie. Een werknemer die de gedragscompetenties heeft van een ondernemer zal enerzijds niet lang in loondienst werken en anderzijds tegen een muur van niet-begrijpende managers aanlopen. Ondernemers zijn eigenwijs, roeien tegen de stroom in, zijn fexibel met hun werktijden, niet bang om onderuit te gaan en vaak ook bereid om tegen de algemeen geldende conventies in te gaan. Niet echt eigenschappen en gedrag van een medewerker waar een gemiddelde manager op zit te wachten. Leuke beoordelingsgesprekken worden dat!
Wat dat betreft zit ik meer op het spoor van Bill Jensen met zijn boek Work 2.0. Als meer organisaties deze 'aanbevelingen' zouden volgen, staan ze er al veel beter voor m.b.t. de creativiteit, loyaliteit en innovatievermogen van hun medewerkers.
En...50 miljoen verdienen voor de werkgever en zelf 10 mille ontvangen? Niet echt een ondernemersbeloning lijkt mij!
Reactie: Pfff... Dit lijkt me weer een logisch verhaal. Was hier een onderzoek voor nodig? Bedrijven zijn de weg een beetje kwijt.
Er wordt enkel en alleen op korte termijnen gedacht. Bedenk eens welke gevolgen het zou hebben als u op een dergelijke manier zou worden behandeld. Als een bedrijf mij als een wegwerpproduct behandeld, dan zou ik in ieder geval een totale afkeer krijgen van dat bedrijf, haar producten en haar medewerkers en dat mag iedereen dan ook weten. En een beste brugman die dat slechte beeld dan nog uit mijn hoofd gaat praten. Ik ben een mens en geen onderdeel van een machine. Je kunt mij niet zonder opgaaf van reden afbestellen of zonder een greintje fatsoen behandelen.
Sommige bedrijven zweven op een wolk van arogantie en denken dat ze ongestraft sollicitanten kunnen opkauwen en uitspugen. Dit komt door de arogantie van sommige managers en P&O'ers. Deze gevallen goden, die denken dat ze tot de nieuwe aristocratie behoren, ze denken dat iedereen op zijn knieen ligt om bij hen op audientie te mogen. Ze vinden zichzelf helemaal te gek en halen ze hun neus op voor de in hen ogen vervangbare werknemer. In hun ogen beslissen ze als goden over de toekomst van anderen. Totaal onbewust van het feit dat ze zelf ook vervangbare stervelingen zijn.
Je oogst wat je zaait.... Wanneer leert men anderen nou eens te behandelen zoals ze zelf ook behandeld zouden willen worden? We zullen zien hoe u over uw eigen sollicitatieprocudure denkt als u ooit nog eens moet gaan solliciteren.
ER ZIJN OVERIGENS WEL BEDRIJVEN DIE HET HEEL GOED DOEN. Heel goed..., tot ze deze glibberige managers in dienst gaan nemen.
Reactie: Misschien is kinderopvang niet alleen zaligmakend voor de passie van vrouwen voor het werk.
Het zou eens tussen de oren van vaders moeten landen dat zij net zo verantwoordelijk zijn voor kinderen en het organiseren van een 'huishouding'
Reactie: De 24-uurs economie zie ik als iets positiefs. Een werknemer die voorheen niet paste in het patroon van 9 tot 5 werken, kan nu zelf beslissen om te werken van 10 tot 6.
Er kan zelf afspraken gemaakt worden op het gebied van werktijd. Voor ICT personeel is dit ideaal, omdat ICT nooit stopt.
Reactie: Vooral bij interne sollicitaties (bij ons bedrijf) merk je dat mensen willen weten waarom de keus niet op hun is gevallen. Indien dit niet gebeurt roepen mensen al snel dat er ''vriendjespolitiek'' heerst.
Maar aan de andere kant logisch dat als je op een negatieve manier behandeld wordt dat mensen hieraan niet herinnert willen worden. Dus dan neem je ook geen product of dienst die je eraan herinnert.
