Reactie: Klagen is zeuren in mijn optiek. Problemen aandragen mag daarintegen wel. Zolang het maar opbouwend wordt gepresenteerd. 20%->probleem 80%->oplossing.
Reactie: Intern ondernemen doe je niet alleen vanuit vrije wil maar vanuit passie! En dan maken die knikkers helemaal niets uit.
De adrealine die je voelt bij het behalen van succes, die is verslavend. Net als bij serial entrepreneurs, zijn er serial intrapreneurs. Medewerkers die veel liever met nieuwe dingen bezig zijn dan met bestaande werkzaamheden omdat ze graag de waarderen krijgen en zich graag goed voelen wanneer ze een klus geklaard hebben. En of dat hen zelf nou direct meer oplevert zou ze een biet wezen. Echte interne ondernemers gaat het om de kick om een doel te bereiken om iets te flikken want anderen niet hebben gedurfd of waarvan ze hebben aangegeven dat het niet mogelijk was. De truc, het handigheidje waardoor je het zelf wel van de grond krijgt, dat voed de passie die zich uit in ondernemend gedrag!
Er is geen medewerker die ik ken die niet de mooiste ideeën heeft wanneer hij of zij met een nieuwe baan begint. Vol met passie en het zelfvertrouwen om het te gaan doen! Maar waar (grote) organisaties een antwoord op (zouden moeten)zoeken is de vraag ''waar zit het putje waardoor deze ambitie wegvloeit?''.
Zelf heb ik ook jaren voor een grote organisatie gewerkt, maar ben uiteindelijk voor mijzelf begonnen. Ik ken dus beide kanten van het verhaal. Zowel die van interne ondernemer als die van zelfstandig ondernemer. Mijn gedrag is trouwens niet anders. Ik was graag bij de grote organisatie blijven werken. Want grote organisaties bieden namelijk vele voordelen. Niet de minst belangrijke zijn middelen om doelen na te streven. Redenen voor mij om te vertrekken waren echter wel de beperkingen die mij werden opgelegd, letterlijk. Mijn nevenfunctie werd afgewezen. Onderbouwing van de afwijzing: het risico van imagoschade en belangenverstrengeling. Imagoschade... als of ik in porno ging handelen... mijn
Reactie: Zijn die fondsen daar in de VS dan dé oplossing voor?
Als je sec de absurde beloningen aan wilt pakken, dan zijn daar ook nog wel andere constructies voor te bedenken. Daarvoor hoef je een bedrijf niet op te splitsen of kaal te plukken.
Je kunt onmogelijk roepen dat je met ´de beste bedoelingen´ een bedrijf in komt stappen, terwijl je een berg schuld met je mee zeult, die je niet op basis van gezonde groei en wellicht hier en daar wat verbeteringen in de procesgang kunt terug betalen.
Je kunt onmogelijk roepen dat je met ´de beste bedoelingen´ een bedrijf in komt stappen, maar ondertussen het grote halen snel thuis principe nastreeft.
Je kunt onmogelijk roepen dat je met ´de beste bedoelingen´ een bedrijf in komt stappen, terwijl je interesse voornamelijk gebasseerd is op de huidige stand van het aandeel en de mogelijk groeicapaciteit.
Voor wat betreft de beloningen dat is een andere discussie, maar gezien dit punt nu toch vaker genoemd wordt hierbij mijn mening.
Maak aandelen in het bedrijf verboden voor bestuurders. Geef ze een RIANT salaris. Maak dat voor 25% afhankelijk van hun prestaties over de gehele lijn. Degene die dat te laag vind is blijkbaar niet de juiste man voor je bedrijf, maar een goudzoeker...
Reactie: Ik kan hier kort over zijn:
Als je baan, baas of werk je niet bevalt, DOE ER DAN WAT AAN!
Iemand die lekker in zijn vel zit, heeft een aanzienlijk hogere productiviteit en betrouwbaarheid dan iemand die onder de plak van zijn baas zit. Het is een keuze (van je baas) om een minimale inzet in maximale werktijd (en minimale privetijd) te verwachten, of maximale inzet binnen werktijd en daarnaast een priveleven.
Onderzoek wijst uit dat het laatste aanzienlijk meer oplevert voor de baas, en voor de werknemer zelf.
Daarnaast heb je natuurlijk altijd de mogelijkheid om een andere baas te kiezen, binnen of buiten het bedrijf.
Reactie: De constatering van een probleem is een begin, maja... daar zit je dan...
Ik werk nu eenmaal meer dan ik privé-leven heb en zodoende verdenk ik mijzelf ervan dat mijn werkpersoonlijkheid steeds meer mijn privé-persoonlijkheid verdringt. Ik lijk wel een soort psychopaat die zich alleen met game theory, psychologische oorlogsvoering en 'the kill' kan bezighoudt.
Ik leef me natuurlijk helemaal uit in/op mijn werk, daar niet van (whooooo!), maar ben ik nog wel sociaal-maatschappelijk vruchtbaar, om het zo maar te stellen?
O jee! Wie zijn wij tweeën geworden? Of zijn we nog wel twee? En wie/wat nu? :)
Reactie: Ik werk ook regelmatig vanuit thuis en heb zelden storingen.
Uiteraard is een betrouwbare (beveiligde) verbinding noodzakelijk, maar het ontlopen van de files weegt ruimschoots op tegen de soms tragere verbinding.
De betrouwbaarheid/snelheid is zelden afhankelijk van de thuishardware, maar vaak van de verbindingssnelheid en betrouwbaarheid.
Verder is het zeer prettig als ik werkzaamheden die ik niet kan doen tijdens normaal gebruik van afstand op kan starten.
Reactie: Gaat de beer het buitenbos in? Ik denk niet naar Zimbabwe want deze Beer discrimineert door de opmerking dat er gediscrimineerd wordt op ras geloofsovertuiging of sexe. Hij zegt niet dat dit niet normaal wordt gevonden. Midlifecrisis meneer de Beer? Tijd voor de drie biggetjes in Duckstad want Donald is niet bruin of geel. Heterosexuele man wordt m.i. niet gediscrimineerd noch de homo's waar ik werk. Komt een beetje gefrustreerd over. Toch wat ruimdenkender gaan denken meneer de Beer. Als u zo reageert komt u inderdaad niet aan de bak.
Reactie: Wij zijn een arbeidsreintegratiebedrijf die gebruikt maakt van Live Teamsite via Oxygens.nl service provider. Voor €49.00 (5 gebruikers) maken wij vanuit vele lokaties gebruik van, centrale groepsagenda, centraal bijhouden van contact personen, discussies voeren, aankondigingen doen vanaf iedere plek met internet toegang krijgen tot gegevens. Problemen worden op afstand geregeld. Werkt probleemloos.
Reactie: Ouwetjes?
Ben vorig jaar 54 geworden en aan een nieuwe uitdaging begonnen, leuke job in het buitenland. En over een jaar of wat wil ik weer terug naar Nederland (misschien) en dan ben ik echt niet bang om niet aan de bak te komen.
Hoewel, de heterosexuele blanke man van 45 tot 55 is wel het meest gediscrimineerd in dit land. Helpt anoniem solliciteren dan? Moet ik dan een rose shirt aantrekken als ik kom praten?
Ik blijf het een typisch hollands stukje nonsense vinden dit hele onderzoek want bij sollicitaties discrimineer je altijd. Soms op ras, geloofsovertuiging of sexe. Meestal op opleidingsniveau.
Laat de overheid zich eerst eens druk maken over ambtenaren die weigeren homo-huwelijken te sluiten zou ik zeggen, dat is pas discriminatie
Reactie: Zijn er zaken die deze medewerker juist wel goed doet en waardoor hij op een andere manier een bijdrage aan het team kan leveren? Als er sprake is van onwil, moet je m.i. direct zijn, zowel in het belang van het team, maar ook in het belang van betrokkene. Als hij niet anders kan, verdient het team en betrokkkene het om er positieve aandacht aan te besteden. Wellicht is hij wel heel complementair aan het team en kan op die manier een belangrijke bijdrage leveren. Vaak gaan we uit van wat mensen niet kunnen, terwijl het zeker aanbeveling verdient om te kijken naar wat mensen wel kunnen. Op de huidige plek of op een andere.
Reactie: Ik sluit mij volledig aan bij de opmerking van de heer Bekkering, het is op zichzelf een hele interessante verdraaing van de waarheid om het artikel deze titel te geven!
Reactie: Als je als ''ouwetje'' anoniem zou gaan solliciteren kan je het helemaal schudden. Veel 40plusser kampen al met dit probleem. Het komt er dan op neer dat je uitgedaagd wordt om je CV zo op te blinken door zeer tactisch bepaalde dingen rooskleuriger te laten voorkomen dan ze zijn. Ook het verzwijgen hoort daar bij. Juist om een kans te maken om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Maar wat wil je? Op sommige vacatures solliciteren soms wel meer dan 60 mensen. Een selectie is dan gauw gemaakt en elk vooroordeel wordt - zonder hier bewust de nadruk op te leggen - uit de kast getrokken. Het is net een supermarkt waarbij iedereen alleen maar mooie appels in zijn mandje wilt hebben.
Zolang werkinzet belast wordt ipv. alleen de door de consument gekochte producten wordt dit met het najagen van de gedachte dat de economie moet groeien, nog erger. Het belasten van werkinzet middels heffingen is de grootste boosdoener. De staatkas floreert er overigens wel bij.
Reactie: Schandalig dat ik als multiculturele Nederlander in de anonimiteit moet treden om op gesprek te komen. Het moet niet gekker worden. Het is toch niet de bedoeling dat de rollen worden omgedraaid. Als de multiculturelen niet worden geselecteerd door recruiters, moet er toch wat gedaan worden aan de wervingsmentaliteit van die desbetreffende recruiters, of zie ik het verkeerd. Je studeert, je slaagt, je zoekt een baan en je gaat aan de slag. Bij multiculturelen verloopt het anders: Je studeert, je slaagt, je zoekt een baan, je doet een zak om je hoofd om niet herkend te worden, je ''mag'' op gesprek komen en je wordt vervolgens ''hopelijk'' aangenomen.
