Reactie: Ik denk eerlijk gezegd dat de meeste mensen hun eigen baas niet kunnen kiezen. Wat een raar woord eigenlijk ''baas''. Terwijl iedereen prat gaat op eigen ondernemerschap van de werknemer.
Over de normen en waarden kan ik alleen maar zeggen uit eigen ervaring dat de ''bazen'' deze op elk willekeurig moment aanpassen aan het gewenste resultaat, Niets is zo veranderlijk als een baas die de baas wil spelen.
Gelukkig heb ik niet meer zo een ''baas''.
Reactie: Zakenreizen ook afschaffen, etentjes afschaffen. Bonussen afschaffen. Auto's afschaffen (dat kost pas productietijd+geld al die ''zakelijke''ritten en vluchten) Dit gaat weer negens over. Wie kan er nu nog zonder internet werken??
Reactie: Als werkgevers behoefte hebben aan rust, consitentie en continuiteit dan moeten ze eerst maar eens hun beleid duurzaam daarop aanpassen en niet voortdurend reorganiseren op een manier dat werknemers geen idee hebben wat daaraan ten grondslag ligt. Overigens meen ik dat de meeste werknemers juist behoefte hebben aan rust consitentie en continuiteit. Helaas kunnen juist dus de meeste werkgevers dit niet meer bieden in onze zogenaamde ''wereldeconomie'' waarin er altijd wel weer een reden is te vinden om er een puinhoop van te maken.
Reactie: De meeste werkgevers lullen maar wat. Het gaat alleen om de poen. Als je ziek bent weten ze niet eens hoe het precies werkt, gelukkig heb je nog collega's die interesse tonen. Van ''het management'' (zei die zich boven de anderen voelen staan) hoef je niet veel te verwachten. Behalve een briefje dat je in de WAO terecht komt of je moet melden bij een een of ander mislukte arts.
Het liefts heeft men geen contact met zieken, want 'dat is alleen maar lastig'.
Als men eerst nou eens normaal ging doen dan ging het al een stuk beter. Wie ziet er nou bijvoorbeeld nog een een gehandicapte in zijn werkomgeving?? Je moet gewoon een 100% perfecte machine zijn.
Reactie: Ik begrijp idd niet waarom er weer een onderscheid moet worden gemaakt. Wat houdt zo'n titel nu ook in? Je zou eventueel vrouwelijke manager van het jaar zijn, maar dit houdt dan blijkbaar in dat je het niet op kan nemen tegen mannelijke managers? Is er uberhaupt ook een onderscheiding voor beste mannelijke manager? Zo niet, dan zou dit uiteraard ook er moeten zijn. We leven blijkbaar nog altijd in een tweedeling in deze maatschappij. In de sport word alles gescheiden in mannen en vrouwen. Zelfs voor darten of schaken! En nu ook nog steeds in het bedrijfsleven. Het geeft alleen maar aan dat je een tweedeklas manager bent gezien 50%+ van de managers in Nederland word buitengesloten van deze onderscheiding.
Reactie: Ik vind die Henk Jan Smits zelf een soms onbeschoft figuur die mensen gewoonweg beledigt. En dit figuur zal anderen zeggen hoe het moet. Zijn verwaandheid straalt eraf. Komop zeg. Dat kan hij bij mensen doen die zonodig te denken te kunnen zingen maar ik denk wel dat het hier om een geheel andere kwestie gaat. Ik meen te meten zeggen dat deze man zelf zich frustrerend op anderen uitleeft. Ik zou zeggen wees op je hoede en trap er niet in. Hij moet maar eens beginnen naar zchzelf te kijken en dan ziet hij een niet al te mannelijke uitstraling. Laat hem een paar oorbellen indoen en wat lippenstift dan heeft ook hij een geweldige X factor. Uitstraling zit in de mens zelf dat haal je er ook niet uit met een net pak en een gemaakte lach. De ogen van de ziel kunnen niet liegen.
Reactie: dit gaat inderdaad nergens over. We weten allemaal dat uitstraling, verzorgdheid, zelfverzekerdheid en zelfs een fysieke eigenschap als lengte van invloed is op de boodschap die je naar buiten brengt.
We doen nu net alsof het nieuw is. Smits heeft gewoon een (dik) belegde boterham nodig en op zijn workshops zullen zeker weer mensen afkomen. Dat is natuurlijk knap op zichzelf maar zijn boodschap is oude wijn in nieuwe zakken en geen enkel nieuw mysterieus iets.
Reactie: Mailverkeer is de minst persoonlijke en effectieve van alle communicatiemiddelen vind ik. Communicatie voor mensen is gemaakt om of schriftelijk of mondeling te werken. Probleem met mondelinge communicatie is dat er alleen 1 ontvanger en 1 zender kan zijn, 1 spreekt en de rest luistert. Bij schriftelijke communicatie is er echter de mogelijkheid dat 1 zendt en tig-ontvangers lezen en tig-ontvangers kunnen reageren. Dit is m.i. chaos-communicatie en leidt tot niets meer dan ''flawless rattle'' in de terminologie van Joh Cleese. Mail dient zoals in het artikel staat gericht te zijn op effectiviteit middels korte zakelijke antwoorden. Het is in de situatie waarin men verkeert (zakelijk of privé) verschillend, in zakelijke context dient communicatie gericht te zijn op het aangeven van doel en transactie. n privé termen kan een mail van alles bevatten. Goede spelregels hoe om te gaan met mailverkeer in een organisatie helpen om individuele en groepen medewerkers hun mail te kanaliseren. Dit behoeft geen controlematige aanpak te zijn, meer een stuk integriteit die standaard behoort tot normaal communicatieverkeer tussen collega's.
Reactie: Ik ken nog een prima prikkel om het ziekteverzuim terug te dringen. Geen aanvulling meer tot 100% maar gewoon 70% van het salaris uitbetalen. Dat reduceerd het ziekteverzuim met zeker 50 %.
Ik denk dat er veel te veel ''patientjes'' rondlopen nl die gewoon de motivatie missen om te willen presteren.
Reactie: Deadline coming up... naar eigen zeggen is Girotel Zakelijk Online vanaf maandag 16 april niet meer beschikbaar.
Dus weer eens met onze blauwe vrienden in Leeuwarden en Amsterdam gebeld om te informeren hoe de vlag erbij hangt. Wederom veel begrip, schaamrood en onmacht aan de andere kant van de lijn: ''Het probleem is geruime tijd bij ons bekend, er wordt aan gewerkt, we kunnen helaas niet garanderen dat het opgelost is voordat Girotel offline gaat''. De suggestie om een case manager op 'ons' probleem te zetten werd afgewimpeld met de opmerking dat de Postbank zich onderscheid van andere banken doordat zijn geen maatwerk doen. Fantastisch!
Gratis tip voor het MT van de Postbank: prolongeer Girotel Zakelijk Online tot de problemen verholpen zijn.
Reactie: Een wat gedateerd artikel, wanneer we naar Nederland kijken.
Door de invoering van de wet Poortwachter is het ziekteverzuim teruggelopen.
De werkgever is nu verantwoordelijk voor de juiste opvolging van de wet, daar hij anders langdurig de zieke werknemer moet betalen.
De werknemer is nu meer verantwoordelijk voor het beter worden en weer naar de werkplek terug te keren.
In het begin van de invoering kwamen er allerlei bedrijfjes, die de werknemers benaderden en ze naar het werk joegen, deze kortstondige acties hebben weinig echt effect op het verzuim.
Binnen de olie-industrie is het verzuim sterk gedaald en dit door de eigen aanpak binnen de bedrijven.
Het voorkomen van verzuim is de juiste aanpak en niet een hogere controle op het verzuim.
Preventie ter voorkoming is de “goedkoopste” oplossing voor dit probleem, het lijkt in eerste instantie geld te kosten, mar levert des te meer op.
Werknemers die afwisselend werk hebben en dit met plezier kunnen doen, zullen zich niet snel ziekmelden bij het eerste kuchje!
Wanneer we naar de zorg kijken dan zien we dat het verzuimpercentage erg hoog is.
We weten ook dat voor het personeel aan het bed (deze mensen werken dus echt hard, zowel lichamelijk als geestelijk) er steeds minder tijd is voor hun echte werk, tijd voor de patiënt en dat er zelf per minuut wordt gerekend over elk onderdeel van een werkhandeling.
Verder staat de beloning voor dit werk niet in verhouding met wat er gepresteerd moet worden!
Op gebied van preventie wordt er wel wat gedaan, maar aan stress en de bureaucratie wordt nog steeds te weinig gedaan.
Bij zwaar lichamelijk werk is het niet vreemd dat het verzuim hoger is dan in andere branches en zelfs met goede preventie moeten we dit accepteren.
Het is niet moeilijk voor de manager om een goede meetmogelijkheid te kopen, maar dan meet je slechts het resultaat en niet wat je moet doen om zaken te verbeteren.
Belonen of geld inhouden is niet het middel om op een verantwoorde wijze met de werknemers om te gaan, daar is meer voor nodig!
Ik ben heel benieuwd naar de reacties op dit artikel, dit is slechts een voorzet om tot een bredere discussie te komen.
Reactie: als je kijkt wat de uitkering is voor iemand die in de Wao zit ,is geen vetpot.
Het is echt geen lolletje om in de Wao te zitten.
Ik zit al 25 jaar in de Wao en weet dat ik voor mijn gezondheid niet aan het werk kan. Maar mensen willen zien wat je hebt en waarom je in de Wao zit, als ze zo niet iets zien dan krijg je elke dag te horen dat je handig kunt werken en niet moet zeuren..Het liefst willen ze nog zien dat je gehele uitkering stop gezet wordt.. Op dat moment is iedereen doctor. Je moet je bijna elke dar verantwoorden te over de mensen. Waarom zit jij in de Wao?
Je wordt er elke dag mee lastig gevallen(ik al 25 jaar)
Blij met de Wao ? nee; echt niet.
Het is goed dat de leeftijd verlaagd wordt en dat je 75% krijgt.Zodat je iets ruimer zit per maand.
Vacantie of een keer extra kleding kopen kun je vergeten.
Ik vraag me echt af wie blij is die in de Wao zit?
Die extra keuring kost zoveel, dat wil je niet weten.
Daar is weer iedereen de dupe van.
Ik hoop echt dat het snel rond en duidelijk is wat betreft de Wao(wia),Daar help je mensen mee..
Reactie: Voorgenoemde reacties worden door mij geheel onderschreven. Bedroevend hoe de POSTBANK, op 'ambtelijke wijze' met zijn 'geachte' clientele omgaat. Daarbij komt dat de zgn Helpdesk, (de mensen zijn van goede wil), in het geheel NIETS van de materie afweet, behalve het eventueel verwijzen naar een 'ING-adviseur' zonder naam en/of telefoonnummer.
Schertsend: De verantwoordelijke manager soliciteert vast en zeker naar een dikke bonus.
