Reactie: En als je dan eindelijk hogerop bent, dan kun je deze tips volgen om je medewerkers tegen te werken: http://www.brightcove.com/title.jsp?title=860202078
Reactie: Interessant stuk, maar naar mijn idee wordt er alleen geconstateerd dat er een probleem is. Er wordt met geen woord gerept over eventuele oplossingen. Ik ben inmiddels zeven jaar professioneel werkzaam binnen de IT bij verschillende bedrijven. En er zijn maar een paar bedrijven waarbij IT Security goed geregeld is.
Om aan te geven dat probleem ligt bij slecht wachtwoordbeheer is naar mijn idee te kort door de bocht. Wachtwoord beheer staat of valt met de zwakste schakel in iedere beveiliging, de mens zelf.
Ik geef toe dat ik vaak ook zelf een makkelijk te onthouden password verzin om mijzelf het leven toch te vergemakkelijken. Daar komt wel bij dat ik bijvoorbeeld, naar goed voorbeeld, mijn eigen account niet de rechten geef die ik als beheerder nodig zou hebben. Dit is een account welke wel degelijk eens in de zoveel tijd aangepast wordt. Dit is gewoon in te stellen op het netwerk.
In het begin is het altijd een geklaag van de werknemers dat ze de periode waarover hun wachtwoord verloopt te kort vinden of dat de moeilijkheidsgraad van het in te stellen wachtwoord te moeilijk zou zijn. Daar komt nog bij dat hoger management vaak aan de ene kant wil dat er een zo strikt mogelijk wachtwoord beleid gevoerd wordt, maar zij zijn ook de eerste die vinden dat het voor hen omzeild moet worden op het moment dat het hen het leven wat gecompliceerder maakt.
Ik ben altijd voorstander van gelijke monniken, gelijke kappen en waar mogelijk ben ik dan ook altijd falicant tegen dergelijke praktijken. Helaas is het vaak nodig om één of meerdere serieuze incidenten te laten voorvallen voordat de ernst van een goed wachtwoord beleid wordt ingezien.
Om maar even een cross reference te maken naar een ander artikel op deze site: Managers hebben ook hier een voorbeeldfunctie en een goed wachtwoordbeleid moet dan ook van bovenaf met goed voorbeeld gevolg gegeven worden. De mens is nog altijd de zwakste schakel hierin.
Reactie: Zolang roken nog een geaccepteerde verslaving is, dienen bedrijven er gastvrij en billijk mee om te gaan met een beleid dat verder kijkt dan de neus lang is.
De rookruimtes zijn al van gastvrije ruimtes met nette stoelen en nieuwe tafels naar een bedenkelijk niveau gegaan in enkele jaren tijd, als we ook nog met rekensommetjes gaan kijken hoe het met de produktiviteit van rokers gesteld is, ben ik bang dat de heksenjacht in gang gezet is.
Zonder al te veel willen generaliseren zijn er drie groepen collega's. De groep die rookt. De groep die vind dat roken moet kunnen. Tenslotte de groep die een hetze tegen de rokers is begonnen. De anti-rokers.
De roker is makkelijk te herkennen aan het grauwe gezicht, nicotineaanslag op de vingers en het afwijkende pauzegedrag.
De anti-roker is ook makkelijk te herkennen. De hetze begint als de roker zijn of haar rookpauze neemt. Dat de anti-roker het liefst zijn werktijd begint voor dat het management begint is teken nummer 2. (Liefst een uur of twee eerder). In deze tijd is het namelijk zeer eenvoudig zich van de verantwoordelijkheden te drukken en eens flink om te lummelen. Ten derde werken ze met hele zware pennen. Pennen van het soort die 5 minuten voor einde werktijd uit de hand vallen, als de rokers nog even de werkdag oprekken en de puntjes op de I zetten, om de rookschade in te halen.
Zo kan de anti-roker laten zien dat hij of zij de hele dag dat het management aanwezig is zeer produktief is, en schermen dat rokers niet produktief zijn, immers rokers nemen altijd rookpauze. De anti-rokers zouden zelfs het roken willen veinzen om maar een extra excuus te hebben niet produktief te zijn.
Managers laat u niet beetnemen door het anti-rook gespuis, de echte ketters zoeken een zondebok.
Reactie: Ook ik zou graag willen weten aan welk bedrag ik moet denken voor een individueel outplacement traject.
Met vreidnelijke groet,
Nelleke Geerts
Reactie: Wat een nonsens. Hier wil men boeren Hollanders een vlotte image meegeven? Er is altijd nog zoiets als uitstraling. Dit klompendansersland is veel te calvinistisch voor dit soort praktijken. Je wilt zuiderlingen toch niet vergelijken met Nederlanders. Glimlachen kan maar als je dat niet meent lach je als een boer met kiespijn enmensen merken dat. De meetlat meenemen om 45-120 cm. af te meten voor en zakelijk gesprek? Dan zou je de tafels tijdens een etentje op moeten meten. Abusievelijk het doorgeven van een pen als dat als aanraking wordt gezien is eenmens wel gefrustreerd. Mensen complimenten geven die amper hun mond tegen jou open doen dan wek je argwaan. Richt je voeten aar de persoon? Zal wel moeten anders sta je achterstevoren. Dan nog eens je kin naar voren en billen naar achteren als een krolse kip? Welke cabaretier heeft dit allemaal bedacht? Er zijn werkelijk verkooptrucs maar als een mens hier allemaal aan moet denken kom je als een clown op het toneel. Wie ben je dan nog werkelijk zelf. Een weggestuurde robot door je baas. Nou ik zou zeggen succes ermee. Laat de werkelijke mens opstaan. Dan kan kom je terecht bij de mensenmens en geen voorgeprogrammeerde alien. Komisch is het wel.
Reactie: Tja, soms heb je een bijvoegelijk naamwoord nodig om in weinig woorden teveel te zeggen.
Ik zou ook eigenlijk bij leiders het onderscheidt niet willen maken tussen goede en slechte. Ik zou eerder willen praten van leiders en misschien moeten we wel zeggen: 'hiërarchisch hoger geplaatsten'.
Maar ja helaas hebben we geen bruikbaar woord, of je moet anti-leider passend vinden.
Reactie: Ja, dat is wel eens voorgekomen, naar aanleiding van diefstal. ik heb er op zo'n moment geen moeite mee, de persoon in kwestie heeft het zelf veroorzaakt!
Reactie: Ondenkbaar dat iemand met jouw functies zoiets verteld. ''Fred Akkerma - hoofdredacteur van Managersonline.nl''? Je zou haast willen dat er iemand met jou het vuile spelletje speelt, van vervalste cijfers, u bekriteseren enz. Ik denk wanneer je dit geschreven hebt dat je een zwak moment had, en hoop dat wat hier geschreven staat, alleen bedoeld is om reacties uit te lokken.
Zoniet zit jij op de verkeerde plaats en met verkeerd ideeën over hoe het moet in het zaken leven.
Iemand met ambities heeft dit allemaal niet nodig, stafleden en directie weten perfect wie compitent is, ik zou iemand als jou al niet op een hogere functies plaatsen na het lezen van dit alles. .....enfin ik stop voor ik mij veel te druk maak in jouw visie om hogerop de geraken.
Ik heb ambities maar maak ze niet waar op jouw manieren.
Punt andere lijn.
Reactie: Voor alle duidelijkheid, we hebben het dus over HR en financiele managers, de staffuncties dus.
Jammer dat het alleen maar om deze groepen gaat, ik denk dat voor andere functies de uitkomsten wel eens heel verschillend kunnen zijn.
HR managers weten dat werk-leven balans belangrijk is en handelen daar ook naar. Daarnaast hebben we de laptop niet echt nodig, we hebben aan de telefoon vaak genoeg. Echt dringende zaken komen via de telefoon en in je ''out of office'' boodschap vermeldt je netjes dat mensen je op je handy kunnen bereiken.
En tot slot werkt de laptop op vakantie alleen maar als je over een goede internetverbinding kunt beschikken. Aangezien de Nederlander er massaal met de sleurhut en slaapdoos op uit trekt, is er vaak geen breedband verbinding beschikbaar.
Ook dat kan van invloed zijn.
Reactie: Ik wordt een beetje huiverig van dit soort artikelen.
Maar eerst dit, waarom een engelse schrijver citeren als onze eigen Joost van den Vondel het al zo schitterend verwoorde: ''De wereld is een schouwtoneel, ieder speelt zijn rol en neemt er aan deel'' Voor goede poezie hebben we Shakespeare echt niet nodig.
Ik zie maar al te vaak dat mensen zich een rol aanmeten, waarvan ze menen dat hij bij hun positie past.
Ik had eens een buurman, een gewone jongen, bierdrinker, die dankzij een meevallerje een huis kon kopen ''op stand''. Meteen zwoer hij het bier af en ging rode wijn drinken, voetbal werd tennis en golf. Perfect, maar was hij zichzelf nog wel?
Als we een rol gaan spelen, waarvan we denken dat hij bij een plaats in de samenleving of een functie past, dan vervreemden we van onszelf, je verliest je identiteit, je bent jezelf niet meer, wat weer tot heel vervelende persoonlijkheidsstoornissen kan leiden.
Bij jonge ambitieuze mensen zie ik dat vaak gebeuren, ze spelen een rol en na enkele maanden komt daar de betonnen muur, waar ze keihard tegenaan lopen.
Het is maar de vraag of we zo op moeten gaan in een rol dat we veranderen.
Ik heb eens gelezen dat auteurs alleen maar goed kunnen zijn als ze geen persoonlijkheid hebben. Dan kunnen ze makkelijk een persoonlijkheid aannemen.
Echt goede auteurs spelen, zo denk ik, alleen maar rollen die echt bij hun persoonlijkheid passen.
En dat is en blijft naar mijn mening nog steeds de beste optie. Speel wie je bent, zoek de functie die past bij jou.
Loop je graag in de verschoten spijkerbroek rond, bij Google, Ben and Jerry en nog meer bedrijven past dat uitstekend bij de cultuur.
Mensen zijn op hun best als ze in contact zijn met zichzelf, dan komt het contact met de ander vanzelf.
Voor de rest uiteraard goede tips. Maar besef wel dat ook de man of vrouw aan de andere kant van de tafel dit artikel kan hebben gelezen en driftige probeert uw gebaartjes te imiteren.Dat zal echt een heel komische, maar weinig effectieve meeting worden.
Dus, om met Koot en Bie te spreken:
Zoek jezelf broeder, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf. Anders kan het doembeeld van Markx, vervreemding van jezelf, wel eens heel actueel worden
Reactie: Wat een nonsens. Hier wil men boeren Hollanders een vlotte image meegeven? Er is altijd nog zoiets als uitstraling. Dit klompendansersland is veel te calvinistisch voor dit soort praktijken. Je wilt zuiderlingen toch niet vergelijken met Nederlanders. Glimlachen kan maar als je dat niet meent lach je als een boer met kiespijn enmensen merken dat. De meetlat meenemen om 45-120 cm. af te meten voor en zakelijk gesprek? Dan zou je de tafels tijdens een etentje op moeten meten. Abusievelijk het doorgeven van een pen als dat als aanraking wordt gezien is eenmens wel gefrustreerd. Mensen complimenten geven die amper hun mond tegen jou open doen dan wek je argwaan. Richt je voeten aar de persoon? Zal wel moeten anders sta je achterstevoren. Dan nog eens je kin naar voren en billen naar achteren als een krolse kip? Welke cabaretier heeft dit allemaal bedacht? Er zijn werkelijk verkooptrucs maar als een mens hier allemaal aan moet denken kom je als een clown op het toneel. Wie ben je dan nog werkelijk zelf. Een weggestuurde robot door je baas. Nou ik zou zeggen succes ermee. Laat de werkelijke mens opstaan. Dan kan kom je terecht bij de mensenmens en geen voorgeprogrammeerde alien. Komisch is het wel.
