Reactie: Ik kan me helemaal vinden in het artikel en het is goed als werkgevers een stilstaan bij hun houding en aanpak.
Ik solliciteer regelmatig noodgedwongen omdat bedrijven sluiten reorganiseren ben goed opgeleid en heb veel ervaring inmiddels.
De manier van interviewen en de manier van afwijzen is standaard beneden alle peil.
Ik wordt uitgenodigd op een gesprek en de contactpersonen zijn afwezig, leuk 2 uur autotuffen voor nop.
Ik wordt afgewezen voor exact dezelfde functie als ik decenia lang uitoefen en krijg vage afwijzingen of afwijzingen die kant nog wal raken.
Ik benader de firma's na zo'n afwijzing en er wordt niet eens op gereageerd zelfs niet na herhaaldelijk verzoeken om motivatie.
Misschien komt het omdat ik solliciteer in een gebied waarin nog vollop werkloosheid heerst maar ik vind het werkelijk onbeschoft dat deze bedrijven zo'n houding er op nahouden.
Wat mij trouwens opvalt is dat dergelijke bedrijven ook vaak chaotisch zijn of stervende of juist arrogant door hun omvang.
Meermaals heb ik een interview gehad waarin ik op het punt stond om op te stappen.
De vraagstelling en de manier van interviewen was simpelweg schandalig.
Een fatsoenlijke afwijzinging heb ik volgens mij nog nooit gehad werd het al gemotiveerd dan kon ik er weinig tot niets mee. Belangrijk is je daardoor niet te laten ontmoedigen.
Waarschijnlijk was die werkgever jou simpelweg niet waard en zou jij, je niet op je gemak voelen bij hem.
Kortom er is altijd wel een betere....
Ik ben het helemaal eens met Herman van der Kolk, deze meneer lijkt wel een digitale kopie van mij.
Heer Kolk ik heb meermaals exact dezelfde ervaring doorgemaakt en dan bedoel ik ook exact!
Ik ben ook leidinggevende manager en om onduidelijke redenen slachtoffer van mijn eigen succes geworden, ook mijn team wilde het werk neerlegen maar ik heb ze verzocht dat niet te doen.
Als cadeautje krijg ik slechte referenties mee en geeft men aan dat het personeel het werk stopgelegd heeft na mijn plotselingen gedwongen vertrek. Geen enkele target heb ik niet gehaald! Toch mocht ik niet blijven en mijn inspanningen, de bergen overwerk en de bonussen voor de inspanningen die ik voortdurend kreeg worden vergeten. Men geeft simpelweg negatieve referenties af. Waarom wil men mij de kans op ander werk ontnemen? Wat heb ik gedaan dat ik dit verdien? Ik weet het niet, werkelijk niet, ik heb alles aan de kant gezet om prestaties neer te zetten, mijn vakantie, mijn weekenden. Nu sta ik echter als zwart schaap te boek. Onbegrijpelijk, inhumaan, ondankbaar!
Het moge duidelijk zijn dat ik ook geprikkeld ben door de zwerende lidtekens die anderen veroorzaken. Volgens de arbowet mag je geen enkel lichamelijk op psychisch letsel oplopen tijdens het uitoefenen van de werkzaamheden.
Het moge duidelijk zijn dat deze stinkende wonden met opzet veroorzaakt zijn door mijn werkgever.
Niemand die daar wakker van ligt kennelijk behalve het slachtoffer dan.
Ik ben zeker geen ambassadeur voor dergelijke bedrijven, integendeel! Kennelijk zijn dat meerdere personen want ik krijg wel eens een opmerking over mijn oude werkgever, een toespeling dat het geen fatsoenlijke werkgever is.
Bizar genoeg zijn het juist de grotere bedrijven in mijn regio. Die zouden toch beter moeten weten?
Reactie: Als mevrouw (wat een gekke voornaam, trouwens...) Gez met de term ''racistisch'' bedoelt: grappen die te maken hebben met rassen en bewust verteld worden om te kwetsen, dan ben ik het met haar eens, maar ga dan ook verder.
Zoniet: helemaal oneens.
Ik vind dat we overal grappen moeten kunnen over maken, anders discrimineer je weer. Waarom zou een paars politicus het recht hebben om het onderwerp van een mop te zijn en een bruine manager niet? En over de pastoor, de dominee en de rabbi die samen gingen eten, terwijl we de immam buitensluiten. Niet erg politiek correct....
En zowiezo, eens of niet, laten we de angel er uit halen door er zoveel mogelijk te vertellen. Kijk naar de aanpak van Lenny Bruce in de jaren 60 (lees het boek of bekijk de schitterende film met Dustin Hofman). Hij was een stand-up comedian die op een bepaald moment vooral voor een ''African American'' (zo'n naam kan alleen maar uit een land komen waar ze een toilet ''badkamer'' noemen en plassen ''''powder my nose'' heet...) publiek optrad. Zijn favoriete begroeting was ''Hello, niggers!'' en dan persoonlijk: ''Hey nigger on the first row!'' enz. Tot hij de verklaring kwam: laten we dit woord zo vaak gebruiken dat het geen belediging meer is. De geuzentactiek dus.
En, tenslotte, ten overvloede want dat heb ik al uitgebreid uit de doeken gedaan in mijn vorige reactie: laten we hard optreden tegen moppen die kwetsen.
Overigens: tegen alles wat kwetst, niet alleen moppen. En ''hard optreden'' is niet aan tafel gaan zitten en meieren over de goede mens en de slechte wereld. Gewoon zeggen: ''hier zijn wij niet van gediend'' en de rug toekeren. Met z'n allen. Wie moppen vertelt verwacht sociale bijval. Als je die niet geeft, is het snel afgelopen.
Reactie: Mevrouw Gez, wilt u zeggen dat dieren discrimineren? Ik dacht juist dat discrimineren menselijk is. Zou discrimineren dierlijk zijn, dan is het natuurlijk en dus acceptabel. Of niet soms?
Nu gaat het om rascistische grapjes, maar wat over grapjes over Brabanders (Brabo's) Limburgers (Limbabwe)?
Over het algemeen zit er steeds iets van frustratie achter of een aangeboren gevoel van meerderwaardigheid. Laten we daar eens naar zoeken en dat aanpakken, dan komen we ergens.
Wij blijven een volk van gevolgen bestrijden en weten nog steeds niet de oorzaken aan te pakken.
Reactie: franklin.....Ik ben het helaas niet eens met je. Wel is het zo dat je alle feiten eerst moet kennen alvorens een reactie te kunnen geven op de brief van Asha. Maar helaas.......
Ik ben de mening toegedaan dat je met jouw mening het context van het verhaal kwijt bent geraakt. Het gaat niet zozeer om hoe deze baas baas is geworden en ook niet erom dat (zwarte/bruine) collega's compleet veranderen (in negatieve zin !) op het moment dat zij in de hierarchie klimmen. Dit klinkt voor mij racistisch!.
Ik heb ook veel blanke collega's in negatieve zin zien veranderen op het moment dat zij in de hierarchie klommen.
Als er sprake is van een gebrek aan integriteit bij de baas, dan zou het zeer verstandig zijn van die werknemers om even aan de bel te rinkelen bij de baas en samen met hem/haar aan tafel te gaan en dit bespreekbaar te maken als volwassenen onderling. Culturen verschillen: andere groepen hebben de neiging dingen van anderen verkeert te interpreteren en voor 'niet-integer' in te schatten, terwijl de persoon daar niet van bewust is of dat niet zo bedoelt .
Laat de baas soms steekjes vallen, bespreek dat toch effe met de baas, want een ieder is er om te leren in dit leven, zowel baas als werknemers. Blijkt de baas dan toch niet integer te zijn dat zou je wel een punt maken.
Hoe de baas baas is geworden, gaat ook niemand aan, belangrijk is dat een ieder zijn/haar taak (goed) dient uit te voeren en hoort te WERKEN, dan zich bezig te houden met pispraat. Of houdt men zich aan roddelpraat als afleiding om even weg te vluchten van de werkzaamheden die men eigenlijk niet echt zo leuk vindt?. En je weet toch ook niet hoe de werknemers aan hun baan zijn gekomen?!.Mits het dezelfde baas is die bewust voor hen gekozen heeft, is een heel andere zaak.
Maar .............
Waar het om gaat is OP TE HOUDEN met die racistische grapjes die zeer verderfelijk kunnen zijn voor een gezonde werksfeer. Kleurlingen/zwarten zullen er ALTIJD zijn zolang deze wereld bestaat. Kan men zich dan niet berusten in dit natuur gegeven?????!!!!!!.
Men moet ermee ophouden, omdat dat juist zoals Jeroen Hensen dat zo mooi zegt, dat juist iets zegt van de kaatser zelf. Kaatsers hebben blijkbaar niet veel nodig......... doch alleen maar de uiterlijke kenmerken van een ander om helaas.............., als ik het zeggen mag,......te vervallen tot onmenselijk dan wel dierlijk gedrag.......
MENS...Leer toch MENS te worden!!!.
Werk aan je binnenste!!!
Reactie: Sommige mensen weten waarover zij het hebben!
Ik ben het eens met Witte Schouten en Ruska, zij slaan de spijker op z'n kop!!!
Het wordt tijd dat werkgevers eens gaan nadenken waarmee zij bezig zijn, n.l. zoveel mogelijk jonge mensen aannemen (lekker goedkoop) maar niet kijken wat zij werkelijk voor het bedrijf kunnen betekenen.
Deze werkgevers zijn nu bezig om een graf voor zichzelf te graven, het rendement wat zij n.l. uit de jongere werknemers halen is over het algemeen een stuk minder dan oudere ervaren werknemers die ook nog meer gemotiveerd zijn omdat zij hun opgebouwde bestaan willen behouden en zich dus des te meer willen bewijzen.
Daarbij komt dan ook nog de dag dat jongere werknemers meer geld eisen van hun werkgever want anders dreigen zij weg te gaan. (conclusie: het spel kan weer opnieuw beginnen)
Het is duidelijk dat ik geprikkeld reageer, WAAROM???
Ikzelf ben 46 jaar en tot voor kort een leidinggevende manager en ben ontslagen omdat de twee eigenaren mij te duur voor het bedrijf vonden.
Het hele bedrijf (120 personeelsleden) en het MT Team kon de beslissing niet begrijpen van deze heren, ik deed mijn werk uitstekend en leverde geld op voor het bedrijf.
Men heeft zelf het werk even stilgelegd om hun onvrede te uiten. (???)
Een lang verhaal, maar duidelijk hoe men tegenwoordig met werknemers omgaat, aan de jonge werknemers wil ik meegeven let op wat je doet in jouw loopbaan want voor je het weet ben je oud en raak je alles kwijt waarvoor je jaren heb gewerkt!
Dus laat mij maar even als afgewezen sollicitant GEEN Ambassadeur zijn voor bedrijven.
Succes aan alle werknemers boven de 40 jaar.
Reactie: Ik denk dat met dit genre (positive thinking) er 2 soorten winst (als in ''geld verdienen'') te maken valt, namelijk intentioneel (op een hele slimme manier inspelen op wat er bij heel veel mensen leeft, namelijk ''op zoek zijn'') en, ik zou bijna zeggen, ''per ongeluk''. Het staat volgens mij de mens vrij om te kiezen voor vorm (materieel, geld, gezondheid etc.) of voor diep innerlijk geluk.
Ik ben het hartgrondig eens met de reactie van Claudia (dank je!), nl. dat geld wel handig is maar zeer zeker niet het toppunt van geluk. Sterker nog; (veel) geld hebben / verdienen heeft echt helemaal niets met dat diepere innerlijke geluk te maken. Zodra je je daar echt bewust van bent; guess what, dan lacht het leven je toe, zelfs in mindere tijden. Boekjes als ''The Secret'' kunnen inderdaad dat extra zetje zijn voor sommigen om eens na te gaan denken wat nu werkelijk belangrijk is. Maar hetzelfde boekje kan ook leiden tot diepe frustratie wanneer men oppervlakkig blijft (of onbewust) en denkt even snel rijk te kunnen worden (in wat voor opzicht dan ook) door het aanschaffen van een boekje. Hoe dan ook: positiviteit trekt positiviteit aan (yes, the law of attraction :-)) en daar ben ik mezelf al wat jaren praktisch van bewust! The Secret is dan een soort bevestiging (of feest der herkenning inderdaad).
Tot slot: Het leven is veel te mooi en interessant om te verdoen aan het streven naar korstondig ''geluk'' (vormen als geld, materiele zaken); wanneer dat steeds maar weer zoeken naar meer werkelijk wordt losgelaten is in een keer elke dag een feest, ja ook als het regent ;-).
Reactie: Nederland het land van de keurmerken, verenigingen voor trainers, mediators etc.
Een markt op zichzelf en een fijn gevoel om beschermd te worden voor de betrokkenen. Ook hier weer een organisatie die een nieuwe markt ziet in een oud gegeven en ik geef ze geen ongelijk, waar geld te halen is moet je dat ook doen.
Of we er echt beter van worden, blijft voor mij de vraag.
Reactie: Zoveel mensen, zoveel wensen. Momenteel ben ik zelf aan het solliciteren en ik bemerk dat er veel manieren van aanpak door de diverse wervers worden gehanteerd. Ik sluit me aan bij de stelling van Ad. Wees kort, duidelijk en eerlijk. Vandaag kreeg ik een telefonische afwijzing wegens over kwalificatie. De afwijzing werd mij telefonisch medegedeeld met vermelding van waarom zij van mening waren dat ik voor die functie onder mijn niveau zou komen te werken en daardoor niet de gewenste uitdaging zou vinden die ik gezien mijn achtergrond zou verwachten. Ik heb deze manier van afhandeling als zeer prettig ervaren en sluit deze sollicitatie dan ook met een positief gevoel af.
Reactie: Sluit me helemaal aan bij de reactie van Ad de Beer.
Laten we eens eerlijk worden en dit niet verpakken in mooie nietszeggende woorden. Door eerlijk te zeggen tegen de sollicitant waarom de keus niet op hem/haar is gevallen, beschadig je de persoon niet.
Reactie: Mijn reactie op uw publicatie is gericht aan de werkgevers.
Ik ben een van de 100-de sollicitanten die heel snel afgewezen worden. Natuurlijk komt het voor dat ik niet aan alle functie eisen voldoe en begrijp ook vanuit de positie van de werkgever dat de tijd kostbaar is: “Een standaard afwijzingsbrief zou afgeschaft moeten worden”. Ik blijf jammer vinden dat ik, wegens de grote concurrentie, nooit uitgenodigd ben voor een mondelinge toelichting. Ik ben er van overtuigd dat de mensen, rond 50 jaar, veel gemotiveerder zijn dan de jongeren. Het verantwoordelijks gevoel bij deze doelgroep is veel sterker en de druk van de overheid is onterecht. Wij beseffen heel goed dat “werken de beste medicijn voor alles is” maar krijgen geen kans om dit te bewijzen.
Reactie: Wanneer uw bedrijf dit ook meemaakt, dan mag u zich achter de oren krabben.
Het bovenstaande is een bewijs voor slecht management, want waarom haal je goed opgeleide jongeren binnen, toch om de toekomst zeker ter stellen van het bedrijf.
Ik heb in mijn reactie vaker het woord continuiteitsmanagment gebruikt, dit om te voorkomen dat je praat over een onderdeel van het beleid, jongeren of ouderen beleid.
Ook zijn er goede software pakketten voor beoordelingen/competenties van werknemers.
Een leven lang leren, gebeurd uitsluitend bij bedrijven die inzien dat investeren in je medewerkers direct geld oplevert. Dus ook mensen boven de 45 jaar vallen hieronder.
En werknemers mogen en moeten hun eigen verantwoording voor de loopbaancarričre op zich kunnen nemen, maar daar moet het management ze dan ook de kans voor geven.
Anders lopen ze weg, want echte goede jongeren vinden hun plek dan wel bij uw concurrent.
Reactie: Wat een enorm uiteenlopende reacties! Goed te zien dat eenieder alles op zijn of haar manier blijft benaderen. Ikzelf lees af en toe stukjes uit het boek en leg het vervolgens met een glimlach weer weg: feest der herkennning! Maar dat is omdat ikzelf een heel positief ingesteld mens ben. EN geloof maar niet dat alles dat op mijn pad is gekomen walhallah en halleluja is geweest! Maar het maakte wel dat ik sterk en gedreven genoeg was, me er op een goede manier doorheen te slaan. Geld is overigens wel handig om te hebben op sommige momenten in je leven, hoewel ik het niet zie als toppunt van geluk: onafhankelijkheid/zelfstandigheid, liefde, familiegeluk, gezondheid, dat zijn de kernvoorwaarden. Maar streven naar meer geld puur vanwege t geld? Nooit aan gedacht! Maar winst maken omdat je iets briljants hebt bedacht (en miljoenen boeken verkoopt, ik heb het nu niet over die andere zaken die men blijkbaar rondom het concept Secet bewerkstelligt) of omdat je er keihard voor hebt gestudeerd en werkt, op welke manier die kans je ook is gegund/verworven/verkregen, lijkt mij helemaal niet slecht!
Geniet van het leven, de mooie dingen die gebeuren en sta op met een lach (goedemorgen zonder zorgen!), als je dat voelt dan hoef je niet eens dank je wel te roepen als je opstaat, dan beleef je t nl al en is het fijn dat een boekje als Secrets hier ons weer eens op wijst en aan herinnert (en voor sommigen die net dat extra zetje nodig hadden om hier op dergelijke wijze mee om te gaan!)
Reactie: Ernstig geval van opportunisme!. Willem licht de tip van de vlag op die de stinkende lading moet dekken. Het is te gek voor woorden, dat je sollicitanten als ambassadeur voor je organisatie moet laten werken. De AFGEWEZEN sollicitanten nota bene. Waarom zouden zíj dat nu juist willen doen. Goedkoop voor de organisatie, maar het brengt niets op voor de afgewezenen.
Toen er geen arbeidskrapte (die er niet is overigens) was stonden de vacaturesites vol met vacatures die er niet waren, maar bedoeld waren voor window dressing. Veel baanzoekenden zijn daarmee volledig om de tuin geleid. Tóen hoefden die vele afgewezenen niet als ambassadeur op te treden. Er kwam zelfs geen afwijzingsbrief: te duur, te veel, te arbeidsintensief.
Werkgevers snappen het al jaren niet. De return on investment (ROI) betekent voor hen: vandaag investeren en eergisteren opbrengst incasseren. Het gros ervan heeft geen enkele (middel)lange termijn visie en snappen het dus nog steeds niet dat het werk gedaan moet worden door en met mensen. Mensen die je niet als een machine afschrijft en na de zogenaamde economische leeftijdgrens dumpt.
Er zijn nog zeeer vele mensen van boven de pakweg 45 jaar die popelen om hun inzet te mogen leveren tot hun zeventigste maar keer op keer worden afgewezen vanwege hun leeftijd (hetgeen wijselijk niet als argument wordt gehanteerd). Denkt u nu wérkelijk dat die steeds groter wordende groep iets heeft aan zogenaamd ambassadeurswerk?
Als werkgevers iets gelegen laten liggen aan hun (toekomstige) medewerkers, aan mensen dus, dan is iedereen voor hen belangrijk. Sterker nog, die zogenaamde verloren groep ouderen (vanaf 45 jaar.....) gaat ons allen straks als een molensteen om de nek hangen: zij ijn niet produktief, leveren niets op en kosten alleen maar geld. Daar acht ik de werkgevers en hun personeelswerkers bijna volledig verantwoordelijk voor.
Nee, dit artikel gaat wederom over de mooie kleren van de keizer.
Ik ben liberaal, in hart en nieren en ik vind dat de overheid zo veel mogelijk over moet laten aan het eigen initiatief, de eigen verantwoordelijkheid, van de mensen. Slechts in zeer bijzondere gevallen kan een overheid regels stellen. En dit is volgens mij zo'n geval.
Onze onderdelen opeisen nadat we dood zijn moet kunnen, ook al hebben we daarvoor geen toestemming gegeven. Alleen als iemand nadrukkelijk heeft aangegeven geen onderdelen ter beschikking te willen stellen, dan dienen we dat besluit te respecteren.
Of we leven, hoe we leven, het is onze eigen keuze, onze eigen verantwoordelijkheid. Het is onzin dat een overheid ons verplicht om gordels te dragen in de auto, heb je een beetje verantwoordelijkheidsgevoel voor jezelf, dan doe je dat toch? Ook de maximum snelheid is onzin. De overheid kan niet eens met een goed argument komen (dan weer milieu, dan weer veiligheid) gewoon omdat ze het werkelijke argument (rekening rijden invoeren, de systemen zijn te foutgevoelig bij te hoge snelheden) verborgen willen houden.
En de economie? Och, we hebben als klein land zoveel buitenland dat we die nauwelijks intern kunnen beďnvloeden. Alleen Paars wist door een opeenvolging van besluiten (Belasting herziening -lees verhoging-, Millenium Probleem, invoeren van de Euro tegen een te hoge koers, paniekreacties op Enschede en Volendam) onze economie van de beste van de wereld tot een van de slechste te maken.
je hebt gelijk, dit kabinet gaat dezelfde weg op, het volgende kan dan weer knap impopulair worden, maar ja, als je na de PvdA regeert, dan is dat nu eenmaal al decennia je lot.
En, maar dat is een heel andere discussie, bepaalt de politiek de economie nog wel?
